Morgunblaðið - 07.01.1984, Síða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 7. JANÚAR 1984
Helga Ingólfsdóttir, Pétur Porvaldsson, Helga Hauksdóttir og Rut Ingólfsdóttir.
Markmiðið að skila
sem beztum árangri
Árstíðir Vivaldis á 10 ára afmælis-
tónleikum Kammersveitar Reykjavíkur
upphafi, þau Rut Ingólfsdóttir,
fiðluleikari, Helga Hauksdóttir,
fiðluleikari, Helga Ingólfsdóttir,
semballeikari, og Pétur Þorvalds-
son, sellóleikari. Ég hitti þau sem
snöggvast heima hjá Rut í vikunni
og var þá rabbað smávegis um
sveitina og starf hennar, en það
hefur frá upphafi verið ólaunað
frístundastarf allra, sem þar hafa
komið við sögu. Sveitin hefur
fengið smástyrk frá Reykjavík-
urborg um árin, síðast níu þúsund
krónur (kr. 9.000) fyrir árið 1983
og tvisvar ferðastyrk frá Mennta-
málaráðuneytinu til að geta þegið
boð um að leika á hljómleikum
erlendis. Annars enga styrki feng-
ið fyrr en nú, í tilefni afmælisins,
að Menntamálaráðuneytið hefur
veitt henni áttatíu og sex þúsund
krónur (kr. 86.000) styrk, — „stór-
fé — miðað við stuðning síðustu
ára“.
En sízt vildu fjórmenningarnir
vera með kveinstafi út af fjármál-
um. „Við viljum engan barlóm í
þessu viðtali," sagði Rut og hin
tóku undir, lögðu alla áherzlu á
hversu ánægjulegt það hefði verið
að sinna starfi Kammersveitar-
innar og töldu það stóran kost að
hafa verið óbundin af þeirri kvöð
að þurfa að meta mínúturnar á
æfingum til fjár; þar hefði ekkert
annað komizt að en að vinna með
það fyrir augum að ná sem beztum
árangri, skila sem beztu verki á
tónleikum.....Við höfum hugsað
um hverja tónleika fyrir sig og
tekið okkur þann tíma, sem við
höfum talið þurfa til undirbúnings
þeirra," sögðu þau.
Það kom þó fljótt fram, að oft
hefði verið erfitt að finna og sam-
ræma frístundir hljóðfæraleikar-
anna, sem allir hefðu sem aðrir
þurft að sinna sínu brauðstriti
með ýmsu móti. „Tónlistarmenn
þurfa víst líka að lifa eins og aðrir
og tónlistarstörf eru yfirleitt illa
launuð — og eftir því, sem harðn-
að hefur í ári og annir aukizt svo
og vegna mjög mismunandi vinnu-
tíma félaganna hefur orðið æ erf-
iðara að ná hópnum saman.“
Hafi einhver ágóði orðið af tón-
leikum hefur hann skipzt milli
þátttakenda, en yfirleitt hafa tón-
leikar ekki gert meira en standa
undir kostnaði, að þau sögðu —
flutningi á hljóðfærum, nótna-
leigu, sem væri mjög há, nótna-
kaupum, auglýsingum, pró-
grammi, sem þó hefði verið gert
eins ódýrt og hægt væri, og húsa-
leigu. Hún hefði þó líka jafnan
verið í lágmarki, sem þakka mætti
húsráðendum í Bústaðakirkju og
Menntaskólanum í Hamrahlíð.
Á NÝBY RJLÐIJ ári verður hátíðlegt
haldið tíunda starfsár og afmæli
einnar af mikilvægustu stoðum tón-
listarlífs okkar undanfarin ár,
Kammersveitar Reykjavíkur. Tón-
leikar hennar hafa jafnan verið við-
burður, bæði vegna verkefnavals og
flutnings, sem verið hefur til fyrir-
myndar og jafnvel oft ógleymanleg-
ur. Á morgun, sunnudaginn 8. janú-
ar, hcldur sveitin afmælið hátíðlegt
með flutningi Árstíðanna eftir Viv-
aldi í Áskirkju í Reykjavík. Reyndar
verða næstu tónleikar hennar þar á
eftir, 1. aprí) nk., einnig afmælis-
tónleikar; þá flytur sveitin „Karnival
dýranna" eftir Saint-Saéns og „Fac-
ade“ eftir Vaughan Williams undir
leiðsögn bandaríska tónlistarmanns-
ins Pauls Zukofskys.
Þegar Kammersveit Reykjavík-
ur var stofnuð 1974 rættist lang-
þráður draumur margra tónlistar-
unnenda. Þar með hófst reglu-
legur flutningur stærri kammer-
tónverka, sem til þess tíma höfðu
verið sjaldheyrð í tónleikasölum
hér á landi og mestan part flutt af
erlendum kammersveitum, sem
tylltu hér niður fæti öðru hverju á
leið milli meginlanda. Kammer-
músíkklúbburinn hafði staðið
fyrir reglulegum flutningi kamm-
ertónlistar um árabil en yfirleitt
voru það verk fyrir fámenna hópa.
Félagar í Sinfóníuhljómsveitinni
höfðu öðru hverju flutt stærri
kammerverk en engin sérstök
kammersveit var starfandi fyrr en
fjórtán hljóðfæraleikarar undir
forystu Rutar Ingólfsdóttur, fiðlu-
leikara, stofnuðu Kammersveit
Reykjavíkur. Kjarna hennar
mynduðu tveir hópar, sem þá
höfðu starfað um árabil, Blásara-
kvintett Tónlistarskólans í
Reykjavík og Barokkvintettinn.
Meðal flytjenda Árstíðanna á
morgun verða fjórir, sem starfað
hafa með Kammersveitinni frá
Þessi mynd var tekin eftir æflngu fyrir fyrstu hljómleika Kammersveitar Reykjavíkur 1974.
Leiðalýsingar og Rúss-
land fyrir byltingu
Siglaugur Brynleifsson
H.M. Denham. The lonian Islands
to the Anatolian Coast. A Sea-Guide.
John Murray 1982.
Þessi bók er ætluð þeim sem
hug hafa á að sigla á snekkju um
jóníska hafið, svæðið frá Korfu til
jónísku eyjanna, til Korintuborg-
ar og Patras, síðan suður með
ströndum Pelopsskaga til Krítar,
síðan austur til Rhodos og Kýpur
og þaðan meðfram suðurströnd
Tyrklands, Denham gaf þessa bók
út fyrir nokkrum árum, en hefur
nú endurskoðað hana og bætt.
Höfundurinn er kunnugur þessum
svæðum og þessi leiðalýsing hans
er bæði nákvæm og skemmtileg
aflestrar. Upplýsingarnar eru
furðu tæmandi um hafnir og
leiðamerki og sögulega staði á
þessu svæði, en þeir eru fjölmarg-
ir. Hann leiðbeinir einnig um
birgðakaup og ýmis formsatriði
varðandi toll og hafnargjöld.
Bókin er fyrst og fremst ætluð
ferðamönnum, sem ferðast á eigin
vegum og kunna eitthvað til sigl-
inga, þ.e. ferðamönnum í eigin-
legri merkingu. Ferðalög hafa um-
breyst mjög á síðustu áratugum í
þá átt að verða hópferðir á vegum
einhverra ferðaskrifstofa, þar sem
fólk er flutt í stórum hópum milli
staða eða til staða, sem ætlaðir
eru til dvalar fyrir þessháttar teg-
und ferðamanna. Síðan er skaran-
um sýnt það sem leiðsögumenn og
stjórnendur ferðaskrifstofanna
álíta sýningarvert, aftur og aftur
eða þá að allur skarinn liggur á
einhverri ströndinni, og sleikir
sólskinið og lepur útsöluveigar.
Þessi bók er ætluð „ferðamönn-
um“ og óstöðluðum einstaklingum.
Bókin er smekklega útgefin, góðar
myndir og kort með leiðalýsing-
um, band ágætt.
Kyril Fitzlyon and Tatiana Brown-
ing. Before the Revolution. A View
of Russia under the Last Tsar.
Penguin Books 1982.
Höfundur textans er fæddur í
Rússlandi og er Rússi að ætt og
uppruna, fluttist til Englands sem
barn 1920. Tatiana er Rússi í aðra
ættina, hún safnaði myndunum,
sem hér birtast. Myndasafnið er
miðað við ríkisstjórnarár Nikulás-
ar II, þótt einstaka mynd sé eldri.
Fitzlyon (Zinovieff) skrifar inn-
gang að ritinu, þar sem hann fjall-
ar um rússneskt samfélag frá því
fyrir aldamót og fram að október-
byltingunni 1917. Þessi inngangur
er mjög vel skrifaður og höfundi
hefur tekist að draga upp mynd
þessa samfélags á skíran og grein-
agóðan hátt og sýnir meðal annars
fram á þær hrikalegu missagnir
sem ráðandi öfl kölluðu sögu
Rússlands þetta tímabil, eftir
byltinguna. Þegar ný stétt eða
stéttir taka völdin í einu samfé-
lagi reyna þær alltaf að gera hlut
þeirra sem áður ríktu sem allra
verstan, má þar minna á lýsingu
byltingarmanna á Frakklandi eft-
ir frönsku stjórnarbyltinguna
1789, þó eru þær rangfærslur smá-
ar miðað við falsanir rússnesku
byltingamannanna eftir 1917 og