Morgunblaðið - 25.11.1984, Blaðsíða 38

102
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 25. NÓVEMBER 1984
fclk í
fréttum
Beið bana
í rússneskri
rúllettu
+ Sjónvarpsstjarnan
John Hexum er látinn að-
eins 27 ára að aldri. Bar
dauða hans að þegar verið
var að taka upp þættina
„Coverup" en þar átti
hann m.a. að taka þátt i
rússneskri rúllettu. Er
hún þannig að sett er eitt
skot í marghleypu og við-
komandi tekur síðan þá
áhættu að lenda ekki á
þessu eina skoti, þegar
hann beinir byssunni að
höfði sér og hleypir af.
Við upptökurnar var þó
að sjálfsögðu ekki notað
neitt skot, heldur aðeins
skothylki með púður-
hleðslu. Nokkru áður en
kom að atriðinu með Hex-
um var hann að leika sér
með byssuna, setti hana
við höfuðið og hleypti af.
Hexum hitti á hleðsluna
og þótt ekkert skot væri í
henni var krafturinn í
púðrinu svo mikill að
hann stórslasaðist og lést
nokkrum stundum síðar á
sjúkrahúsi.
Baröi Guömundsson í hlutverki
kóngsins Tartölju.
Ég í raun stjórna atburðarásinni
með trixum og göldrum."
Er erfitt að fá vinnu þegar námi
lýkur?
„Já, það er þröngur markaður
eins og stendur. En maður verður
að vera bjartsýnn, það þýðir ekk-
ert annað."
GRÆNF J ÖÐRUN GUR
„Allt getur gerstu
Smeraldína (Rósa) og Trúffaldínó (Einar Jón.).
Þegar þessu verkefni okkar
Grænfjöðrungi lýkur, þá er á
dagskrá Draumur á Jónsmessu-
nótt eftir Shakespeare og þá Fugl
sem flaug á snúru, eftir Nínu
Björk sem hún samdi gagngert
fyrir okkur.“
Hver eru ykkar hlutverk?
Rósa: „Ég leik Smeraldínu, sem
rekur innmatarverzlun og er mikil
móðir. Hún er fósturmóðir tvíbur-
anna, en þá hirti hún upp úr síki
þar sem þau voru pökkuð inn í
vaxdúk."
Þröstur: „Ég er Grænfjöðrung-
ur, fugl og lykilpersónan í verkinu.
Þröstur
og Rósa.
Vinna í nemendaleikhúsinu
er lokaáfangi í undirbún-
ingi leiklistarnema fyrir starf í
leikhúsi og eiga nemendur að baki
þriggja ára nám þegar þeir fara á
fjalirnar hjá nemendaleikhúsinu
með sýninguna Grænfjöðrung. Að
þessu sinni eru það átta nemendur
sem eru að ljúka námi og auk
þeirra voru fengnir tveir gesta-
leikendur, Ragnheiður Steindórs-
dóttir frá Þjóðleikhúsinu og Jón
Hjartarson frá Leikfélagi Reykja-
víkur.
Við fengum tvo nemendur til að
rabba við okkur um leikritið, þau
Þröst Leó Gunnarsson og Rósu
Þórsdóttur.
Um hvað fjallar leikritið?
„Þetta er leikrit frá 18. öld eftir
Carlo Gozzi og það byggir á hefð-
bundnum persónum úr ýmsum
þáttum Commedia dell’Arte leik-
Íistarinnar. Það er gert í og með
sem gagnrýni á upplýsingastefn-
una og andsvar Gozzi við bók-
menntastefnu Chiari og Goldon í
Táraharmleiknum, hinni nýju
frönsku stefnu.
Leikritið sem er í nýrri útfærslu
eftir Benno Besson er þó i grund-
vallaratriðum hið sama þó leik-
gerð sé ólík hinni fyrri að mörgu
leyti. Þarna gerast hinir ótrúleg-
ustu hlutir og þetta fjallar
kannski fyrst og fremst um örlög
tvíburasystkina og um sjálfs-
hyggjuna. Sá heimur sem leikritið
gerist í á kannski helst skylt við
Þúsund og eina nótt. Þetta er
semsagt heimur ævintýranna þar
sem ekkert er ómögulegt."
— Hver leikstýrir?
„Haukur J. Gunnarsson leik-
stýrir, leikmyndina gerði Guðrún
S. Haraldsdóttir og grímur og
búningar, sem eru skrautlegir, eru
gerð af Dominique Poulain og
Þórunni Sveinsdóttur.
eigin raun, og nú nýlega kom
út bók eftir hana, sem heitir
„Móðurhjartað", „The Matern-
al Instinct", sem segir frá bar-
áttu barnlausra kvenna við að
eignast barn.
Susan er ekki barnlaus, hún
á einn dreng, Christoher, 14
ára gamlan, en hún átti sér
þann draum að eignast fimm
börn, jafn mörg og stafirnir í
fornafni hennar. Susan er
tvígift. Fyrri maður hennar
var franski kvikmyndamaður-
inn Pierre Granier-Deferre og
með honum átti hún Christ-
opher. Hún varð ófrísk oftar
en missti alltaf fóstrið og loks
fór það svo, að Pierre varð
ástfanginn i annarri konu og
fór sína leið. Hann bauðst að
sjálfsögðu til að greiða henni
og drengnum framfærslueyri
eins og honum bar skylda til,
en Susan, sem er mjög stolt
kona, fór fram á, til að öllu
réttlælti og formsatriðum
væri fullnægt, að hann greiddi
henni í eitt skipti fyrir öll, 10
penny, innan við fimm krónur
íslenskar.
Susan er nú gift gríska
kaupsýslumanninum, Eddie
Kulukundis, en þau eiga ekkert
barn saman. Hún varð að vísu
ófrísk árið 1981, en missti
fóstrið. Síðustu 12 árin hefur
allt líf Susan snúist um það
eitt að eignast annað barn, en
hún er nú orðin 44 ára og veit,
að tíminn er runninn út að
þessu leyti.
Fyrsti sjónvarpsmynda-
flokkurinn, sem náði veru-
legum vinsældum erlendis og
þá ekki síður hér á landi, var
sagan af Forsyte-ættinni, sem
sýndur var hér skömmu eftir
að sjónvarpið hóf göngu sína.
Ein aðalleikkonan þar var Sus-
an Hampshire, Fleur, eins og
hún hét í sögunni, og er óhætt
að segja, að hún hafi unnið
hug og hjörtu allra.
Susan er enn mikils
metin leikkona, kemur
oft fram í sjónvarpi
og hefur farið með
aðalhlutverkið
í mörgum leikhúsverkum
í London. Susan er ekki
aðeins leikkona, heldur
rithöfundur einnig og
hefur skrifað nokkrar
bækur, sem raunar
snúast aðallega
um ýmis vandamál,
sem hún hefur
orðið að glíma
við um ævina.
Hún hefur
t.d. gefið út
bók um orðblindu,
sem hún þekkir af
Þetta er forsíða bókar
Susan Hampshire. Bókin
er um baráttu barnlausra
kvenna til að eignast barn
„Móðurhjartad“
SUSAN HAMPSHIRE
„FLEUR“ í FORSYTE:
I tólf ár snerist
lífið um það eitt að
eignast barn