Morgunblaðið - 02.08.1985, Síða 2

2 B
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 2. ÁGÚST 1985
Til aö fá báöar hliöar
málsins og kvikmyndar-
innar, þ.e. fyrir framan
og aftan kvikmynda-
tökuvélina, setjumst viö
niður meö leikkonunni og aöstoö-
arleikstjóranum — og er ekki laust
viö aö sumir geri sér far um aö
sitja sem fjærst viðmælendunum.
italska sólin hefur sannarlega tekiö
þau upp á sina arma, eins og
kannski fleira af því þjóöerninu?
„Jú, þaö var gegnumgangandi
alla feröina hvaö fólk tók okkur
vel, sérstaklega í litlu þorpunum,"
segir Þorgeir. „Þetta var alveg
yndislegt, þorpsstjórinn hélt veislu,
konan hans og hinar konurnar í
bænum tóku þvottinn okkar og
næsta dag flaggaöi allur bærinn
nærbuxum í öllum litum!"
„Já, viö vorum svona aö finna
þetta á hinum og þessum snúr-
um,“ bætir Kolbrún viö hlæjandi.
„Þessi stemmning var sérstaklega
man ég í fjallaþorpi rétt ofan viö
Rimini. Þar fengum viö leikhús
staöarins til umráöa, en þaö var
innréttaö í gömlum kastala sem
trónar efst í þorpinu og á hæöinni
fyrir neöan okkur voru bæjar-
stjóraskrifstofurnar. Svo var þarna
fallegur kastalagaröur. Þar hélt
bæjarstjórinn okkur veislu og, aö
manni fannst, þangaö mætti hver
einasti þorpsbúi." Hér tekur Þor-
geir viö: „Viö vildum náttúrulega
þakka gestrisnina og þar sem
ágætar söngraddir voru í hópnum
ákváöum viö aö syngja íslensk lög
fyrir viöstadda. Af þessu voru Ital-
irnir hrifnir og svöruöu í sömu
mynt, með nokkrum vel völdum
óperutilvitnunum. Þetta gekk
svona áfram íslenskt lag, ítölsk
aría, íslenskt lag ... Viö notuöum
þennan þakklætisvott víöar t.d. í
einu af þessum litlu þorpum þar
sem gallharöir kommar eru viö
stjórn. Þá burstuöum viö upp
kunnáttuna frá hippatímabilinu,
sungum Internationalinn og fleiri
góö lög og aö mati bæjarstjórans
ekki bara launuöum heldur marg-
launuöum gestrisnina. Þaö mátti
ekki á milli sjá hvort hann var
hrifnari af söngnum sem slíkum
eöa því aö hafa fengiö í þorpiö sitt
|jetta leikhús, sem hann kvaöst
sannfæröur um aö væri þaö „rauö-
asta" í veröldinni.
FRÁ TOPPI TIL TÁAR
Þau höföu nú aldrei neinar
áhyggjur af ævintýrinu svo-
leiðis, voru bara bjartsýn á
feröina frá toppi til táar —
þessarar einu sönnu sem
merkt er á landakort. En
viðtökurnar og viðkynning
við heimamenn voru framar
björtustu vonum, að þeirra
sögn. Meira aö segja eld-
fjallið Etna sendi frá sér
nokkrar glóandi gusur þeg-
ar þau voru nýstigin á land
á Sikiley. Kannski ekki að
furöa aö fjallið skyldi fagna
þeim, þaö hefur jú löngum
verið tengt viö tiltekinn Is-
lenskan jökul og það var
einmitt undir Snæfellsjökli
aö feröin hófst. Samvinnu-
ferö níu íslendinga og sjö
Þjóöverja meö kvikmynda-
vélar, filmur, smink og bún-
inga I farteskinu, langferöa-
bifreiðina „Skúla T“ I far-
arbroddi og neyðarópið
SOS aö leiöarljósi. Þessi
fylking hefur gert víðreist á
sl. tveimur mánuðum og
rúmlega það, eöa frá þvl aö
kvikmyndatökur á myndinni
„SOS“ hófust á Snæfells-
nesi 16 aprfl sl. og þar til
þeim lauk I Róm þann 7. júll
sl. Hópurinn, samanstóð af
íslendingunum, Eddu HeiÖ-
rúnu Backman, Kolbrúnu
-lalldórsdóttur, Guöjóni
Ketilssyni, Guöjóni Peder-
sen, Hönnu Marlu Karls-
jóttur og Þresti Guöbjarts-
jyni úr leikhópnum Svart og
jykurlaust, auk þeirra Matt-
nfasar Jóhannessonar, mat-
áðsmanns, Hilma.rs Odds-
5onar, aöstoöarhljóömanns
3g Þorgeirs Gunnarssonar.
Hann var aðstoðarleikstjóri
aýska leikstjórans Lutz
Konermann, en þar aö auki
i/oru sex þýskir kvikmynda-
gerðarmenn I hópnum,
sem I lokin hafði „flotiö
pvers og kruss um
ítaliu, komiö og
kvik-
myndað á
stööum
sem jafnvef
ítalir I öörum
landshlutum
höföu aldrei ’
heyrt nefnda/
eins og Kolbrún
Halldórsdóttir lýs-
ir þvl þegar viö for-
vitnumst um feröina
og þetta þýsk/ls-
lenska samstarf sem
fór aðallega fram á
ensku á ítalskri grundu.
- þessarar einu
sönnu sem merkt
er á landakort
Fyrst við erum farin aö tala um
lítil þorp ber aö greina frá tilhögun
feröarinnar. Kvikmyndin SOS er
svokölluö „road-movie" á fagmál-
inu, þ.e. kvikmynd sem er tekin á
leiö frá einum staö til annars, í
sömu tímaröö og gerist í handrit-
Svo viröist sem heitiö
„C-vítamín“ só rangnefni
fyrir ascorbic-sýru. Vest-
ur-þýskir lífefnafræöingar
hafa nú ótvírætt sýnt fram
á, aö maöurinn þarfnast
ascorbic-sýru í nokkuö
miklu magni ólíkt því sem
gildir um önnur vítamín —
magni, sem er talsvert
meira en þaö, sem nægir
til aö halda skyrbjúg í
skefjum. Eva Degkwitz
prófessor viö lífefnafræöi-
deild Justus-Liebig-há-
skólans í Giessen og fé-
lagar hennar segja orsök
þessa vera þá, aö C-víta-
mfn hafi óbein áhrif á
hraóa efnaskipta manns-
líkamans og magn horm-
ónsins cortisol í blóöi.