Morgunblaðið - 04.03.1986, Qupperneq 23

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 4. MARZ 1986
23
Vaknaði við að báturinn
var kominn á hliðina
- segir Árni
Reynisson *
„,VIÐ vorum ekki lengi í gúmmí-
Ibátnum og bjuggumst við björg-
un fljótlega, vissum af bátum í
kringum okkur og vorum því
vongóðir. Við höfum báðir starf-
að í björgunarsveitinni hérna og
vissum hvernig við áttum að
bregaðst við. Gættum okkar á
því að halda okkur vakandi og
tala saman í björgunarbátnum
og við sluppum, þökk sé björgun-
armönnum okkar,“ sagði Arni
Reynisson, í samtali við Morgun-
blaðið.
Arni Reynisson á bryggjunni
Grundarfirði.
„Ég veit eiginlega ekki hvemig
þetta skeði. Ég var sofandi niðri í
lúkar og vaknaði við að báturinn
var kominn á hliðina. Þá var ekkert
annað en drífa sig upp og koma
björgunarbátunum út. Mér tókst
að ná Skúla upp á lúkarinn og þá
var hann orðinn meðvitundarlítill,
hafði greinilega legið eitthvað í
sjónum. Þetta gerðist síðan svo
hratt að þegar við vorum búnir að
gera björgunarbátinn klárann, var
Ásinn sokkinn og Skúli horfinn.
Við sáum hann ekki meira.
Þetta er hrikaleg og erfið lífs-
reynsla og ég veit ekki hvort ég fer
á sjóinn aftur, það kemur bara í
ljós, en ég var nýbyijaður á sjó-
mennskunni," sagði Árni Reynis-
son.
Náðum með naumindum
að losa björgunarbátinn
- segir Valgeir
Magnússon
„ÞETTA gerðist svo snöggt, bát-
urinn lagðist allt í einu á hliðina
og sjór farinn að flæða niður í
lúkarinn er við brutumst upp.
Við náðum með naumindum að
losa björgunarbátinn og þegar
hann var klár var Ásinn sokkinn
og Skúli horfinn. Við vitum eigin-
lega ekki hvemig þetta gerðist,"
sagði Valgeir Magnússon.
„Við lentum í svolitlum erfíðleik-
um með björgunarbátinn. Hann fór
á hvolf og við urðum að stökkva í
sjóinn til að rétta hann við. Ásinn
sökk svo snögglega, að ég náði með
naumindum að skera bátinn lausan
með hníf, sem ég hafði í vasanum.
Annars hefði hann líklega farið
niður með bátnum, það var enginn
tími til að ná í hnífínn, sem er í
björgunarbátnum. Þegar þetta var
búið var bara stefnið á Ásnum upp
úr og það hvarf á mjög stuttri
stund. Þegar við vorum búnir að
ausa bátinn að mestu, skutum við
upp flugeldi og fórum síðan í
varmapokana. Þetta hefur líklega
gerzt um klukkan 8.30 og við viss-
um að Kristján S. var með trossur
í nágrenninu. Við vorum því nokkuð
vissir um björgun, enda leið ekki
nema einn og hálfur tími frá því
Ásinn fór á hliðina og þar til við
Morgunblaðið/Júlíus
Feðgamir Magnús Álfsson og Valgeir Magnússon; „Ég gleðst yfir
því að hafa fengið drenginn aftur heilan á húfi, en það er alltaf
slæmt að missa mann og bát,“ segir Magnús Álfsson.
vorum komnir um borð í Kristján S.
Maður hugsaði margt um borð í
björgunarbátnum. Ég hugsaði heim
og einnig mikið um öryggismál sjó-
manna. Við erum vissir um það að
við hefðum allir bjargazt, hefðum
við haft sjálfvirkan sleppibúnað á
björgunarbátnum, þá hefði betri og
meiri tími unnizt. Ennfremur sýnist
mér að nauðsynlegt sé að hafa
neyðarstöðina um borð í björgunar-
bátnum. í þessu tilfelli náðum við
ekki til hennar í brúnni, en hefði
hún verið í björgunarbátnum, hefð-
um við getað látið vita af okkur
mun fyrr.
Þetta var hrikaleg og erfið lífs-
reyna og óvíst hvort ég fer á sjóinn
aftur, að minnsta kosti hugsa ég
mig betur um áður en ég fer á
vetrarfiskirí á smábát. Mér er efst
í huga eftir þetta þakklæti til björg-
unar- og leitarmanna og björgunar-
sveitarinnar hér fyrir þá þekkingu,
sem hún hefur veitt okkur til nota
á háskastundum," sagði Valgeir.
Björgunarbáturinn af ÁS tekinn í land í Grundarfirði.
Morgunblaðið/Júlíus
Svínakótilettur
490
Karbonaði
210
Hamborgarar pr. stk
27:
Folaldahakk
155
Kæfukjöt
46
Folaldagullasch
485
I Folaldasnitchel
560
Folaldalundir
570
___Folaldafillet
570
KJÖTMIOSTÖÐIN Laugalæk 2.s. 686SII