Morgunblaðið - 01.05.1987, Síða 64

64
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 1. MAÍ 1987
1. maí-ávarp Alþjóðasam-
bands fijálsra verkalýðs-
félaga (ICFTU) 1987
Hefjum uppbyggingix
framtíðar
í tilefni 1.. mai'^1987 hvetur Al-
þjóðasamband frj’álsra ,ve*kalýðs-
féiagá (ICFTU)_ 85 milljónir
félagsmanna sinna frá 144: félaga-
samtökum í 96 löndum til að halda
áfram baráttunni til að leggja grund-
völl að framtíðinni. Sambandið
skorar jafnframt á alla ófélags-
bundna verkamenn að gerast þátt-
takendur í þessu aðkallandi verkefni:
að stuðla að betri frámtíð sem grun-
dvölluð er á réttlæti, frelsi, friði og
lýðræði. Einmitt þessi gildi hafa
verið homsteinn alþjóðlegrar fijálsr-
ar verkalýðshreyfingar allt frá
stofnun hennar og eru falin í kjör-
orðoum hennar:
• I f f I l M
f I f 1 [ 1 J J ^
J l ^J-J Eins og alkunna er, hafa
^ i
i

sjómannadagssamtökin unnið stórátak
í hagsmunamálum aldraðra, með byggingu
tírafnistu í Reykjavík og Hrafnistu í Hafnarfirðl þar
sem tugir og hundruðir aldraðra undanfarin þrjátíu
ár hafa átt öruggt skjól á sínu ævikvöldi á vistdeildum,
hjúkrunardeildum, sjúkradeildum og íyónagörðum.
Samt sem áður, þótt miklu hafi verið komið
í verk, ekki bara af okkar samtökum, heldur ótal
mörgum fleiri aðilum, eru málefni aldraðra sífellt
meira knýjandi, m.a. sökumhækkandimeðalaldurs
þjóðarinnar.
Pví er höfuðmarkmið Sjómannadagsráðs, hér
eftir sem hingað til, að gera allt sem það megnar til
aðstuðla aðstöðugum umbótumáaðbúnaði aldraðra.
EFLUM
MIÐIAMANNFYi
Brauð — Friður
— Frelsi
I dag er heimurinn sífelldum
breytingum undirorpinn og umskipt-
in verða æ hraðari. A sama tíma
deyja þúsundir manna úr hungri
daglega. Fjórðung mannkyns skortir
viðunandi húsnæði. Milljónir ung-
menna, kynslóðir framtíðarinnar,
hafa ekki átt kost á nauðsynlegri
menntun. Heilar verksmiðjur, tákn
tækniframfara, eru þurrkaðar út í
slysförum, sem drepa verkamenn og
ógna bæði almenningi og umhverf-
inu. Atvinnuleysi og slæmt atvinnu-
ástand valda .vaxandi eymd
víðsvegar um heiminn. Mannréttindi
og félagafrelsi eru fótum troðin í
mörgum löndum, jafnt af einræðis-
herrum sem -kenna sig við vinstri
og hægri stefnu. ðinn svarti meiri-
hluti þjóðarinnar í S-Afríku heldur
áfram einbeittri baráttu sinni til að
binda enda á aðskilnaðarstefnu
stjómvalda. Bamaþrælkun heldur
áfram. Sömuleiðis mismunun á
vinnumarkaði eftir kynjum. Þróun-
arlöndin em að sligast undan erlend-
um skuldum .. .
Alþjóðasamband
frjálsra verkalýðs-
félagakrefst
annarrar framtíðar
Alþjóðasamband fijálsra verka-
lýðsfélaga krefst djarfrar langtíma-
áætlunar í efnahags- og félagsmál-
um sem verði til að breyta gagngert
rkjandi ástandi í efnahags- og fé-
lagsmálum, leggi forsendur ekki
einungis fyrir framfömm og hag-
vexti heldur einnig félagslegu rétt-
læti:
— Alþjóðasamband fijálsra verka-
lýðsfélaga mótmælir tilraunum
sumra ríkisstjóma til að draga í
efa rétt verkalýðssamtaka og
takmarka athafnafrelsi þeirra.
Það minnir á að þar sem fijáls
verkalýðshreyfing hefur tjáning-
arfrelsi er hún ómissandi félags-
legur þáttur og framlag hennar
til efnahagslegra og félagslegra
framfara er milljónum verka-
manna lífsnauðsyn.
— Alþjóðasamband fijálsra verka-
lýðsfélaga telur nauðsynlegt að
styfja og efla starf verkalýðs-
hreyfíngarinnar í þágu friðar,
öryggis og afvopnunar í heimin-
um. Alþjóðleg verkalýðshreyfing
telur að við verðum að einbeita
okkur að almennri samræmdri
afvopnun undir öflugu alþjóðlegu
eftirliti sem tekur bæði til hef-
bundindna vopna og kjamorku-
vopna. Sambandið er fullvisst um
mikilvægi þess að efla aðgerðir
til að styrkja gagnkvæmt traust.
Gagnkvæm viðurkenning á ráð-
stöfunum til eftirlits á viðkom-
andi stöðum er nauðsynlegur
þáttur ef samkomulag á að nást,
og verður að stuðla að því.
— Alþjóðasamband fijálsra verka-
lýðsfélaga lýsir yfír fullum *bg
ótvíræðum gtuðningi við alla
verkamenn og öll fijáls og lýð-
ræðisleg samtök verkafólksí
baráttu þeirra’við að veija rétt
og frelsi vinnandi fólks og bar-
áttu gegn hvers konar harðstjóm,
hveijar hugsjónir sem sú harð-
stjóm hefur á oddinum.
Heimurinn er að breytast. Aukin
þátttaka kvenna á vinnumarkaði,
framfarir til jafnréttis og tækifæra
fyrir vinnandi konur og full þátttaka
þeirra í verkalýðshreyfíngunni,
vandamál sem upp hafa komið vegna
aukinna hlutastarfa, mikill fjöldi
ungs fólks í leit að atvinnu, tilkoma
nýrrar tækni, allt eru þetta verkefni
sem verkalýðshreyfíngin verður nú
að taka á.
Alþjóðleg verkalýðshreyfíng er
einörð í að leggja sitt af mörkum
til að móta þetta þjóðfélag og stuðia
að nýjum formum samstöðu.
A næsta þingi Alþjóðasambands
fijálsra verkalýðsfélaga sem haldið
verður 14.—18. mars 1988 í Mel-
boume í Astralíu munu fulltrúar
aðildarfélaganna ákveða hvemig
best verður bmgðist við þeim nýju
breytingum sem nú fara í hönd hjá
vinnandi fólki í heiminum.
Alþjóðleg verkalýðshreyfíng og
meðlimir hennar, Alþjóðasamband
fijálsra verkalýðsfélaga, Alþjóðlegu
sérsamböndin og aðildarsambönd
em í dag, 1. maí, sameinuð ogtilbú-
in til að:
Mæta kröfum nútímans og
stuðla að betri framtíð! Lifi al-
þjóðleg samstaða verkalýðshreyf-
ingarinnar! Lifi baráttudagur
verkafólks!
1. maí ávarp Fulltrú-
aráðs verkalýðsfé-
laganna í Hafnarfirði
og Starfsmannafé-
lags Hafnarfjarðar
Undangengið kjörtímabil hefur
verkalýðshreyfingin háð harða bar-
áttu við ríkisstjóm fijálshyggju og
óheftrar markaðsstefnu.
Sameinuð hafa samtök vinnuveit-
enda og ríkisstjómin sýnt verkafólki
hvert fjandskaparbragðið af öðm og
tala þar verkin sínu máli:
Bann við kjarasamningum, sem
hafði í för með sér kjaraskerðingu
upp á tugi prósenta, svokölluð fijáls
vaxtastefna, sem í reynd er okur-
vaxtastefna, og fijáls álagning á
nauðsynjavöram. Þessar aðgerðir
ásamt mörgum fleiri hafa stefnt
heimilum launafólks í voða og hefur
verkafólk neyðst til að vinna sífellt
lengri vinnudag til að eiga fyrir
lífsnauðsynjum.
Verkalýðshreyfíngin brást við
þessum aðgerðum með gífurlegri
samstöðu og í febrúar í fyrra neyddu
samtök launþega ríkisstjómina til
samninga um gerbreytta stefnu í
efnahagsmálum sem m.a. hafði í för
með sér stórfellda lækkun verðbólgu
til hagsbóta fyrir allt þjóðarbúið.
Ekki tókst þó að fá þessa aðila til
að láta af flandsamlegri stefnu sinni
og tala kjarasamingar síðustu vikna
ským máli, þar sem einstökum hóp-
um launþega em færðar mun meiri
launahækkanir en öðmm. Þetta er
fyrst og fremst gert til að reka fleyg
í raðir launamanna. Verkafólk má
ekki nú falla í þá gryfju að sundrast
með innbyrðis metingi og öfund,
launþegar verða að standa saman um
meginmarkmið sín í launa- og verð-
lagsmálum og krefjast launajöfnuðar
og aðhalds í verðlagsmálum.
Þannig verður verkalýðshreyfíngin
að krefjast leiðréttinga til þeirra sem
minnst hafa borið úr býtum.
Nýafstaðnar alþingiskosningar,
þar sem landsmenn kváðu upp dauða-
dóm yfír fijálshyggjustefnunni, gefa
verkalýðshreyfíngunni betra svigrúm
til aðgerða og það svigrúm verður
að nýta til fullnustu, en þó af fyllstu
ábyrgð.
Þannig verða þeir aðilar er hyggj-
ast taka að sér stjóm landsins að
skilja ábyrgð sína, að stjórnun lands-
ins verði einungis byggð á þeirri
stefnu, sem mörkuð var af launþega-
hreyfíngunni fyrir samningana í
febrúar 1986.
Verkalýðshreyfíngin mun fylgja
þessari kröfu eftir af fullri festu og
ljóst má vera að enginn friður verður
í landinu, ef hagsmunir launþega
verða fyrir borð bomir.