Morgunblaðið - 04.09.1987, Side 55

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 4. SEPTEMBER 1987
55
Minning:
Guðleif Jóhanna
Jóhannsdóttir
Fædd 8. desember 1912
Dáin 20. ágúst 1987
Þorvaldur Teits-
son — Minning
Hún Leifa er farin. Það var
síðdegis 20. ágúst að okkur barst
sú frétt að Leifa, eins og hún var
kölluð af þeim sem þekktu hana,
væri dáin. Við vorum smá stund
að átta okkur á þessu, þó að við
vissum að fyrir þremur dögum hefði
hún verið flutt á sjúkrahús, en ein-
hvemveginn var maður ekki tilbú-
inn að hejn-a þessa frétt. Af
einhverri ástæðu hefir Leifa ekki
farið úr hugum okkar sfðan hún
dó og ætlum við með þessum línum
að kveðja hana og þakka henni
samfylgdina á liðnum árum.
Við bjuggum við sömu götu og
stutt var á milli húsa, enda komum
við ekki ósjaldan í heimsókn hvort
til annars og drukkum saman kaffi-
sopa og röbbuðum saman.
Leifa var gift Jóhanni Kristins-
sjmi, sem dvelur nú á sjúkrahúsinu
á Sauðárkróki, heilsulaus og þeir
sem til þekkja hefðu talið að hann
myndi fara á undan Leifu, en mál-
tæki segir að enginn veit hver
annan grefur.
Leifa og Jói fluttu á Hofsós árið
1950 frá bænum Syðra-Ósi er var
smábýli og stóð við Höfðavatn hér
skammt fyrir utan Hofsós. Þau
voru bæði mikið dugnaðarfólk og
enginn þurfti að ganga í þeirra
verk, enda sýna afkomendur þeirra
að þeir hafa erft dugnaðinn frá
þeim.
Þeim hjónum varð þriggja bama
auðið og eru öll á lífí. Þau eru Jó-
hann Eggert, giftur Öldu Jóhanns-
dóttur og býr í Keflavík, Kristín
Rut, gift Lárusi Kristinssyni, búa
þau einnig í Keflavík, og Kristinn
Bjöm, giftur Agnesi Gamalíels-
dóttur og búa þau á Hofsósi.
Það er margt sem kemur upp í
hugann þegar litið er til baka og
yrði of langt að telja það upp hér.
Bæði vom þau Leifa og Jói trú yfir
því sem þau tóku að sér að gera
og ég held að þeir sem kynntust
þeim hafí fundist að þar hefðu þeir
eignast sanna vini.
Á heimili okkar voru þau ávallt
velkomin og bömum okkar þótti
reglulega vænt um þau og minnast
Leifu með hlýjum huga.
Við hjónin þurftum einstaka
sinnum að bregða okkur frá á með-
an bömin okkar vom ung og var
þá gott að geta leitað til Leifu að
passa bömin og það var óhætt að
treysta henni.
Þetta fólk tranaði sér ekki fram
og vildi helst vera heima hjá sér í
sínum fristundum, en alltaf vom
þau hjónin boðin og búin að leysa
hversmanns vanda eftir því sem
geta þeirra leyfði. Það er gangur
lífsins að fæðast og deyja og má
segja að þegar fólk fær að fara
með slíkum hætti sem Leifa þá sé
það þakkarvert, en hitt er annað
mál að þegar fólk hverfur svo
snöggt, þá er eins og þeir sem eft-
ir lifa séu varla tilbúnir að trúa því
að allt sé búið.
Að endingu viljum við hjónin og
böm okkar votta bömum, bama-
bömum og bamabamabömum og
öðmm aðstandendum hinnar látnu
innilega samúð og biðjum góðan
Guð að blessa minningu þessarar
góðu konu.
Erna og Einar, Kárastíg
9, Hofsósi.
Fæddur 18. desember 1910
Dáinn 23. ágúst 1987
Nú gengur sól til sængur
en setja stjömur vörð
og kyrrist vögguvængur
á vorri fóstru, jörð.
Úr hafí heyrast dunur
og hvín í skógareik
og hásar hryggðarstunur
frá heimsins sorgareik.
Hve sæll er hann, sem hefir
á himnum vemdarskjól
og Guði þakkir gefur,
þótt gæfu snúist hjól.
Sem starfar stundir allar
með stillri trúarsjón
unz konungurinn kallar
að kvöldi dyggvan þjón.
(M. Joch.)
Mig langar með þessum fátæk-
legu orðum mínum að minnast vinar
míns Þorvaldar Teitssonar. Ég var
aðeins óharðnaður unglingur þegar
ég kynntist honum. Ég var þá sum-
arstúlka í Seðlabanka íslands, en
Valdi vann þá á vöktum við gæslu
og eftirlit í Seðlabankanum og
Landsbankanum. Hann hjálpaði
mér til að fá vinnu um helgar og
á tyllidögum á þessum vöktum til
að auka sumarhýruna mína. Þang-
að kom hann ætíð í heimsókn til
mín og fékk sér kaffibolla með mér
og áttum við þá iðulega langar sam-
ræður. Þessara stunda er mér ljúft
að minnast.
En er ég hugsa til baka þá undr-
ast ég hversu lítið ég veit um hann
og hans líf í raun og veru og velti
því fyrir mér af hveiju. Jú, hann
Valdi var ekki allra og þó svo við
yrðum svo góðir vinir þá var jfoð
hann sem hlustaði á mig. Hann bar
ekki sínar tilfínningar á torg.
Hann fylgdist alltaf með mér og
því sem ég tók mér fyrir hendur.
Og svo stóran þátt á hann í lífí
mínu að hann kynnti mig fyrir eig-
inmanni mínum. Hann fylgdist með
því er við Magnús stofnuðum heim-
ili, lukum námi erlendis og hérlend-
is, eignuðumst böm, já, hann virtist
alltaf hugsa til okkar.
Ég þakka mínum hljóðláta vini
fyrir að gefa mér tíma og um-
hyggju. Það verður undarlegt að
fara ekki til Valda á aðfangadag,
ekki síst fyrir Gulla, son okkar. Við
Magnús þökkum vináttuna.
Hvíli hann í friði.
Sigga
Minning:
Ingileif Malmberg
Fædd 4. febrúar 1905
Dáin 28. ágúst 1987
Það var eitt haustkvöld fyrir
rúmum 30 ámm, að ungur maður
gekk þungum skrefum upp stein-
lögð þrep sem lágu að bakdyrum
gamla timburhússins við Laufásveg
nr. 47. Þetta hús, sem var í dag-
legu tali nefnt Halldórshús eftir
eiganda sínum Halldóri Sigurðssyni
úrsmið, er nú aðeins til f minningu
þeirra sem þar áttu sínar gleði- og
sorgarstundir, því það hefur vikið
fyrir öðru nýju. Það var ekki í
fyrsta sinn sem þessi 18 ára ungl-
ingur kom á þennan stað. Hann
hafði verið heimagangur í Halldórs-
húsi svo lengi sem hann mundi eftir
sér. En nú stóð alveg sérstaklega
á, því faðir hans hafði dáið nóttina
áður og pilturinn miður sín vegna
þess atburðar. Hann hafði misst
móður sína tveimur árum áður og
því var fátt um nána ættingja, en
í Halldórshúsi vissi ungi maðurinn
að hann átti góða vini. Þar var líka
tekið á móti honum sem einu af
börnum húsráðenda með mærðar-
lausri samúð og hlýhug og stóð
húsmóðirin Ingileif Malmberg þar
fremst í flokki. Þeim móttökum og
allri þeirri góðvild, sem ætíð síðan
hefur streymt frá fbúum Halldórs-
húss, mun hann aldrei gleyma.
í dag verður til moldar borin
húsmóðirin í Halldórshúsi, Ingileif
Malmberg. Inga, eins og hún var
jafnan nefnd af ættingjum og vin-
um, leit þessa heims ljós 4. febrúar
1905. Hún var elsta bam hjónanna
Guðrúnar Eymundsdóttur og Hall-
dórs Sigurðssonar úrsmiðs, sem
lengst af hjúskapar síns bjuggu á
Laufásvegi 47 í Reykjavík. Guðrún
var af vopnfírskum ættum, fædd á
Skjaldþingsstöðum 20. júní 1877.
Hún var bróðurdóttir Sigfúsar Ey-
mundssonar ljósmyndara, sem hin
kunna bókaverslun er kennd við.
Guðrún andaðist í Halldórshúsi
1938. Halldór var ættaður úr Rang-
árþingi og var fæddur á Álfhólum
í Vestur-Landeyjum 18. febrúar
1877. Halldór andaðist í hárri elli
einnig í skjóli íjölskyldu sinnar á
sama stað 1966. Eins og áður
sagði, var Inga elst systkina sinna,
en þau voru þessi: Margrét húsmóð-
ir, fædd 1906, nú látin, Bjöm
leturgrafari, fæddur 1907, og Sig-
, lU^cjur, skrifstx^fuitfaður, fæddur
1909, báðir látnir, og Guðný, fædd
1912, en hún dó ungabam. Eftir
lifa Guðjón fyrrverandi starfsmaður
í Útvegsbanka íslands, fæddur
1915, Nanna húsmóðir, fædd 1918,
og Sigfús listmálari og tónskáld,
fæddur 1920.
Inga giftist 18. júní 1927 Einari
O. Malmberg verslunarmanni í
Reykjavík. Einar, sem lést 1963,
var af sænsku bergi brotinn og
hafði komið hingað til lands frá
Danmörku um miðjan annan ára-
tuginn með foreldmm sínum. Otto
J. Malmberg, faðir Einars, hafði
verið ráðinn til Hafnarsmiðjunnar
sem seinna varð Vélsmiðjan Ham-
ar. Hann var framkvæmdastjóri
hennar til 1931 en þá hvarf hann
aftur til Danmerkur eftir að hafa
unnið merkt brautryðjendastarf á
sviði jámiðnaðar hér á landi.
Heimili þeirra Ingu og Einars er
mér afar minnisstætt fyrir margra
hluta sakir, en hér ætla ég aðeins
að nefna eitt dæmi. í Halldórshúsi
var gestkvæmara en á nokkm öðm
heimili sem ég þekkti, og var stund-
um eins og maður væri staddur á
vinsælu kaffihúsi í miðbænum. Eini
munurinn var sá að í Halldórshúsi
þurfti enginn að borga fyrir greið-
ann. Þetta segir sína sögu og þarf
ekki að tíunda það, að það var hús-
móðirin sem stóð að baki þessara
vinsælda.
Ingu og Einari varð fímm bama
auðið og em þau öll á lífi, búsett í
Reykjavík og nágrannabyggðum.
Elstur er Halldór Einar þjónn,
fæddur 22. febrúar 1928, kvæntur
Sigríði Oddsdóttur. Næstelstur er
Otto Jóhann húsgagnasmiður,
fæddur 9. september 1931, kvænt-
ur Ástu Antonsdóttur. Þá kemur
Svend Aage haffræðingur, fæddur
8. febrúar 1935, kvæntist Elísabetu
Pálsdóttur, sem látin er fyrir nokkr-
um ámm. Næstyngstur er Gunnar
Sigurður gullsmiður, fæddur 12.
janúar 1938, kvæntur Helgu Ragn-
arsdóttur. Yngst er Inga Dagný
bankastarfsmaður, fædd 19. októ-
ber 1944, gift undirrituðum.
Bamabömin em 12 og baraabama-
bömin orðin 4.
Síðustu dagar og vikur vom Ingu
erfíðar en með einstakri aðstoð
starfsfólksins á deild E6 á Borg-
arspítalanum urðu síðustu stundim-
ar í þessu lífí henni bærilegar. Ég
,vil leyfa mér að þakka þe^su in-
dæla fólki fyrir það hvað það
reyndist Ingu vel meðan hún þurfti
að dveljast í umsjá þess.
Blessuð sé minningin um Ingu
Malmberg sem var mér sem besta
móðir, bæði á gleði- og raunastund-
um ævi minnar. Ég veit að hún
fyrirgefur mér þessi vanmáttugu
orð.
Halldór Ólafsson
í dag, föstudaginn 4. september,
verður amma okkar borin til graf-
ar. Við viljum minnast hennar í
fáum orðum.
Við fengum að kynnast ömmu
Ingu mjög náið, þar sem hún var
mikið á heimilum okkar allra. Hún
var góður félagi sem alltaf var tilbú-
in að hlusta. Hún var mikill
mannþekkjari og gat allt að því
lesið hug okkar. Ef eitthvað bjátaði
á sá amma það strax og ekki þurfti
hún þá að segja mikið til að okkur
liði strax betur.
Öll vissum við hvert stefndi, viss-
um að tími ömmu með okkur væri
senn á enda. Þó er jafn sárt og
tómlegt að vita til þess að hún er
farin, því ekkert okkar þekkir ann-
að en að amma sé til staðar. Svo
stór hluti var hún í lífi okkar.
Við munum alla tíð minnast
ömmu Ingu með hlýhug og þakk-
læti. Blessuð sé minning hennar.
Barnaböm
Hótel Saga
Siml 1 2013
Blóm og
skreytingar
viðöll tœkifœri

t
Bálför föður mins, tengdaföður og afa,
KJARTANS JAKOBSSONAR,
Dvalarheimilinu Ási Hveragerði,
fer fram frá Fossvogskapellu í dag, föstudaginn 4. september,
kl. 10.30.
Lárus Kjartansson, Ragnhildur Jónsdóttir,
Jónína Ósk Lárusdóttir,
Matthildur Lárusdóttir.
Magnús Örlygur Lárusson, «
t
Hugheilar þakkir færum við öllum þeim er sýndu okkur vináttu
og hlýhug við andlát og útför
LOVÍSU GUÐMUNDSDÓTTUR,
Háagerði 11,
Reykjavík.
Hjálmar Guðjónsson,
Elísabet Jónsson, Guðmundur Pálsson,
Guðmundur Þ. Jónsson, Elín Ingólfsdóttir,
Sigurður Jónsson, Kristjana Friðgeirsdóttir,
Stefán L. Stefánsson, Sigrún Ragnarsdóttir,
Eyþór G. J. Stefánsson, Guðrún M. Pótursdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Móðir okkar,
SESSEUA GUÐLAUG SIGFÚSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Langholtskirkju mánudaginn 7. september
kl. 10.30.
Jarðsett verður á Torfastöðum.
Blóm og kransar vinsamiega afþakkaðir, en þeim sem vildu
minnast hennar er bent á Langholtskirkju.
Fyrir hönd vandamanna.
Hulda Brynjúlfsdóttir,
Þóra Kristín Jónsdóttir,
Sigrún Gróa Jónsdóttir.

Birting afmælis- og
minningargreina
Morgvnblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til
birtingar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á rit-
stjórn blaðsins á 2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á
skrifstofu blaðsins í Hafnarstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með
góðum fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði að berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með
greinar aðra daga.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru
birtar greinar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar
eru birtar afmælisfréttir með mynd í dagbók um fólk sem er
50 ára eða eldra.
*«***«*«««m«4
í i n<4* a«
14444444441