Morgunblaðið - 27.01.1989, Qupperneq 9

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 27. JANÚAR 1989
9
ÚTSALA
Andrés,
Skólavörðustíg 22a, sími 18250.
Átt þú spariskírteini ríkissjóðs
sem eru innleysanleg núna?
Kauptu ný skírteini
með 6,8% til 7,0% ársvöxtum
í stað eldri skírteina.
Sala og innlausn fer fram í
Seðlabanka Islands.
hss^'
Hitamælinga-
miðstöðvar
Fáanlegar fyrir sex, átta, !
tíu, tólf, sextán, átján
eða tuttugu og sex
mælistaði.
Ein og sama miðstöðin
getur tekið við og sýnt •
bæði frost og hita, t.d.
Celcius-í-200+850 eða
0+1200 o.fl. Hitaþreifarar
af mismunandi lengdum
og með mismunandi skrúfgangi fáanlegar.
Fyrir algengustu rið- og jafnstraumsspennur.
Ljósastafir 20 mm háir.
Það er hægt að fylgjast með afgashita, kælivatns-
hita, smurolíuhita, lofthita, kulda í kælum, frystum, •
lestum, sjó og fleira.
XJ.
VESTURGÖTU 16 SÍMAR 14680 - 21480
_Jil viÓskiptamanna_
banka og sparisjóða
Dráttarvextir af
víxlum við banka
ogsparisjóði
Frá og með miðvikudeginum 1. febrúar
1989, verða dráttarvextir af víxlum
reiknaðir strax eftir gjalddaga þeirra.
Dráttarvextirnir reiknast sem dagvextir.
Sama regla gildir um víxla, sem
stofnanirnar innheimta fyrir
viðskiptamenn.
Reykjavík, 24. janúar 1989
Samvinnunefnd bankaog sparisjóóa
„Miðjumaður“
í forystugrein DV á
íostudagiim í fyrri viku
var sú ályktun dregin að
Iokum, að George Bush
væri „farsæll maður“.
Menn gætu þó ekki „búist
við neinum straumhvörf-
um, engum stórumbótum
en heldur ekki boðaföll-
um. Forsetaskiptin eru
nánast eins og þegar fitð-
ir afhendir syni lykla-
völdin. Allt í ró og spekt.
Kurteisleg kynslóða-
skipti.“ Þótt þetta séu
niðurlagsorðin í forystu-
greininni er þar einnig
að finna annars konar
mat á hinum nýja for-
seta. Hann er sagður i
hópi hinna „hófsömu og
hógværu í Repúblíkana-
flokknum, maður sem
fer með löndum. Hann
er ekki fuUtrúi byltinga
eða breytinga og i eðU
sínu praktfskur stjóm-
málamaður sem þekkir
sin takmörk. Það er sagt
að hann sé ekld fastur
fyrir. . .“
Þá segir í DV: „Þessi
einkenni á George Bush
em að sjálfsögðu honum
tíl trafala. Litleysi hans,
ambögur og stefhuleysi
gera hann lftið spenn-
andi, enda segja sumir
að Bandarfkjamenn hafi
þurft að gera upp á milli
tveggja slæmra kosta og
vaUð þann skárri. For-
setalgör hans markar
engin tímamót. En á
móti kemur að Bush vek-
ur heldur engan ótta um
að standa fyrir koUdýf-
um eða umróti. Hann er
maður máiamiðlunar og
manneskjuleg viðhorf
hans verða vonandi til
þess að hann lætur ekki
hin hörðu lögmál gilda
þegar kemur að hinum
félagslegu vandamálum
Bandarikjamanna. ÆtU
hann verði ekki að te\jast
miðjumaður á mæU-
kvarða islenskra stjóm-
mála."
Flestir álykta líklega
sem svo, að miðjan sé
farin að fierast töluvert
til hægri i islenskum
stjómmálum, ef rétt sé
að skipa Bush þar. En
hvemig ætii islenskir
stjómmálamenn tækju
því, ef þeir yrðu vegnir
og metnir með þeim
Nýr Bandaríkjaforseti
í Staksteinum í dag er staldrað við það,
sem Dagblaðið-Vísir (DV), Þjóðviljinn og
Tíminn hafa sagt í forystugreinum vegna
forsetaskiptanna í Bandaríkjunum, sem
fram fóru fyrir róttri viku. Enn er of
snemmt að dæma nokkuð um muninn á
stjórnarháttum Bush og Ronalds Reag-
ans, sem nú er tekinn til við að njóta
elliáranna í Kaliforníu en segist jafnframt
ætla að skrifa bækur um störf sín og
bandaríska stjórnarhætti.
Tíminn segir ólíklegt
að islenskt daghlað sé
fiert um það yfirleitt að
leggja allsheijardóm á
forsetaferil Ronalds
Reagans. Hins vegar fuU-
yrðir blaðið að það hafi
orðið breytingar á ut-
anríkisstefiiu Banda-
ríkjanna i tíð Reagans,
sem hafi „heimssögulega
þýðingu“. Og enn segin
„Viðurkennt er einnig að
Ronald Reagan hafi öðl-
ast þá landsföðurlegu
ímynd, sem bandariskur
meðal-jón hefiir mikla
þörf fyrir. Hann var
fjarska vinsæU forseti.
Ronald Reagan kom
nokkrum sinnum til ís-
lands og kynnti sig vel í
hvívetna. Samskipti hans
við islenska ráðamenn
voru afar vinsamleg. I
rauninni hefur enginn
Bandarikjaforseti haft
jafii náin kynni af íslandi
og hann. Þess er sérstak-
lega að minnast að
Reykjavikurfundur
Reagans og Gorbatsjovs
var heimssögulegur við-
burður. Reagans verður
því Iengi minnst á Is-
IandL“
hætti, sem þama er gert
að bandarískri fyrir-
mynd enda byggt á mati
erlendra Qölmiðla á
manninum?
„Fjarska
vinsæll“
Það hefiir lengi verið
tíðkað af framsóknar-
mönnum að telja sig eiga
flokksleg tengsl við þá,
sem ná langt i alþjóða-
stjómmálum. Þeir skyldu
þó ekki te(ja Bush frain-
sóknarmann, eftir að DV
hefur lýst honum sem
íslenskum miðjumanni? Í
forystugrein Tfmans,
málgagns Steingríms
Hermannssonar, var
meðal annars kvartað
undan persónudýrkun i
Bandaríkjunum og taldi
blaðið sem heftir birt
fleiri forsíður með mynd
af leiðtoga sínum en
nokkur annar íslenskur
Qölmiðill, að slík dýrkun
hér á landi hafi verið
„mikilsráðandi i borgar-
málapólitík Sjálfetæðis-
flokksins í Reykjavík um
margra áratuga skeið“.(!)
Hvers vegna segir
Timinn, að Reagan hafi
komið „nokkrum sinn-
um“ til íslands? Kom
hann nema einu sinni,
haustið 1986 til að hhta
Gorbatsjov?
Þjóðviljafiræði
Menn þurfa eklti að
vera vel að sér I Þjóð-
viljafræðum til að minn-
ast þess, að þar á bæ
töldu menn á sínum tfma,
að Reagan væri liklega
að heQa lgamorkustríð.
Kvað svo rammt að þess-
um hræðsluáróðri að
ýmsir lesendur Þjóðvilj-
ans í Háskóla Islands
töldu óþarft að hugsa um
framtiðina, hún hyrfi
hvort eð er i kjarnorku-
skýinu. Nú við brotthvarf
Reagans úr embætti spyr
Þjóðviljinn hins vegan
„Hvemig stendur á því
að Ronald Reagan, sem
hóf sinn feril á römmu
kaldastríðstali um Sov-
étríkin sem „heimsveldi
hins illa“ og lagði höf-
uðáherslu á að byija nýj-
an og feiknadýran
áfenga í vigbúnaðar-
kapphlaupinu með svo-
nefiidri Stjömustríðs-
áætiun, hvemig stendur
á því að áður en lýkur
hefur einmitt þessi for-
seti komist að róttækara
samkomulagi en nokkur
fyrirrennari hans um
bætta sambúð við Sov-
étrfltin og skref til af-
vopnunar?"
Þjóðviljinn svarar
þessari spumingu ekki
sjálfur. Blaðið bendir á,
að sumir, t.d. Morgun-
blaðið, telji ástæðuna þá,
að Reagan hafi samið af
styrkleika, en aðrir telji
að nauðsyn þess fyrir
Gorbatsjov að bæta sov-
éskan efiiahag ráði
mestu, þá séu enn aðrir
þeirrar skoðunar að risa-
veldin hafi bæði látið
undan þvingun. Reagan
sjálfur og helsti stuðn-
ingsmaður hans og bar-
áttufélagi á alþjóðavett-
vangi, Margaret Thatch-
er, telja bæði, að árang-
urinn gagnvart Sov-
étrikjunum hafi náðst af
þvf að tekið var fest á
móti þeim. Aflvaki og
sannfiering þeirra sem
árangrinum ná hlýtur að
hafe sitt að segja?