Morgunblaðið - 21.02.1990, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 21. FEBRÚAR 1990
+ Ástkær eiginkona mín og besti vinur, MARGRÉT (MAGGA) fædd GUÐMUNDSDÓTTIR, lést í Danmörku 11. febrúar 1990. Jarðarförin hefur farið fram. Henning Loudrup Jensen.

+ Ástvinur minn og faðir okkar, ÓSKAR JÓNSSON, Austurströnd 12, Seltjarnarnesi, lést af slysförum 19. febrúar sl. Ester Sveinbjarnadóttir, Markús Óskarsson og ófætt barn okkar.

+ Elskuleg tengdamóðir mín, ÁSA THEODÓRS, verður jarðsungin frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 22. febrúar kl. 13.30. Dóra Sigurjónsdóttir.

+ Útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu, JÓNÍNU ÞORBJARGAR GUNNARSDÓTTUR, verður gerð frá Hafnarfjarðarkapellu föstudaginn 23. febrúar kl. 15.00. Gunnar Þorbergsson, Sigurjón Þorbergsson, Þórunn Gunnþórsdóttir, Bragi Þorbergsson, Edda Þráinsdóttir, barnabörn og barnabarnabörn.

+ Innilegar þakkir sendum við þeim, sem veittu okkur samúð og hluttekningu við andlát elsku litla drengsins okkar, barnabarnsog frænda, RICKARDS ÞÓRS GUNNARSSONAR Elsa Hansen og Torsten Gunnarsson, Guðmunda og Einar Hansen, Sigurður Einarsson og fjölskylda, Kristín Einarsdóttir og fjölskylda.

+ Þökkum öllum þeim sem sýndu okkur hlýhug og vináttu við andlát og útför, GARÐARS ÓSKARSSONAR, Njálsgötu 18. Guðrún Magnúsdóttir, börn, tengdabörn og barnabörn.

+ Þökkum innilega öllum þeim er sýndu okkur vináttu og samúð við andlát, GUÐJÓNS GÍSLASONAR, Hjarðarholti 17, Akranesi. Sérstakar þakkir til allra þeirra, sem hafa lagt á sig mikla leit. Valdís Guðnadóttir, Ingileif Guðjónsdóttir, Inga Lilja Guðjónsdóttir, Einar Mariasson, Guðný Guðjónsdóttir, Gísli Páll Guðjónsson, Oddur Gíslason Björnfríður Björnsdóttir, Egill Gfslason Borghildur Birgisdóttir.

+ . Þökkum innilega auðsýnda sámúð og vinarhug við andlát og út- * för móður okkar, tengdamóður og ömmu, SVÖVU JÓHAN NSDÓTTUR, Teigaseli 7, Reykjavfk. Þóra Ólafsdóttir, Gústav Nilsson, Guðrún Ólafsdóttir, Ólafur Nilsson, Jóhann Ólafsson, Sigurbjörg Sigurpálsdóttir og barnabörn.
Minning:
Regina Dinse
íslandsvinurinn Regina Dinse
fæddist í Berlín 5. september 1900
og andaðist á nýársnótt í St. Peter-
Ording.
Hún átti tvær systur og einn bróð-
ur. Fjölskyldan átti, eins og flestir
aðrir, í miklum erfiðleikum í fyrri
heimsstyijöldinni. T.d. leið faðir
hennar það mikinn skort, að hann
beið þess aldrei bætur. Regina var
á þeim árum hjá einsetumanni á
eyjunni Helgoland í Norðursjó og
aðstoðaði hann við búskap og fékk
þannig fæði og húsaskjól.
Fjölskyldan settist að í Kiel, faðir
hennar gerðist prófessor við háskól-
ann þar.
Landbúnaðarstörf, ræktun og
hljómlist urðu hennar áhugamál.
Árið 1925 átti hún þess kost að fara,
sem kaupakona til íslands. En á
sama tíma bauðst henni að fara til
Suður-Ameríku. Örlögin höguðu því
þannig, að hún fór til íslands. Hún
var ráðin kaupakona, til inniverka á
vetrum og útiverka á sumrum, að
bænum Breiðabólsstað á Skógar-
strönd á Snæfellsnesi. Þar var prest-
setur og var það séra Jón Norðfjörð
Jóhannesson, sem réði hana. Þar var
hún í 2 ár við bústörf og kennslu.
Hún kenndi dætrum prestshjónanna
þýsku og kenndi húsfreyjunni að
rækta grænmeti. Einnig mun hún
hafa veirð orgelleikari í kirkjunni. Á
þessum tíma fór hún í heilmikið
ferðalag um ísland. Hún fór ásamt
tveimur dætrum prestshjónanna,
Mattheu og Filippu, og Guðlaugu
Ólafsdóttur frá Osi.
Þær voru fyrst reiddar að Borð-
eyri. Þaðan fóru þær með Esjunni
austur um til Homafjarðar. Um
Vestur-Skaftafellssýslu fóru þær
fótgangandi og talaði Regina oft um
að þá hefðu sauðskinnskómir verið
orðnir lélegir, hún notaði 3 pör af
sauðskinnsskóm í ferðinni. Regina
tók ástfóstri við Island og var upp
frá þessu mikill íslandsvinur.
Er hún kom aftur til Þýskalands,
réðst hún í það að byggja hús í þorp-
inu St. Peter við Norðursjóinn. Með-
Til greinahöftmda
Aldrei hefur meira aðsent
efni borizt Morgunblaðinu en
nú og því eru það eindregin
tilmæli ritstjóra blaðsins til
þeirra, sem óska birtingar á
greinum, að þeir stytti mál sitt
ny'ög. Æskilegt er, að greinar
verði að jafnaði ekki Iengri en
2-3 blöð að stærð A4 í aðra
hverja línu.
Þeir, sem óska birtingar á
lengri greinum, verða beðnir
um að stytta þær. Ef greinahöf-
undar telja það ekki hægt, geta
þeir búizt við verulegum töfum
á birtingu.
Minningar- og
afmælisgreinar
Af sömu ástæðum eru það ein-
dregin tilmæli ritstjóra Morgun-
blaðsins til þeirra, sem rita minn-
t
Þökkum innilega samúð vegna fráfalls,
BRYNDÍSAR ÓLAFSDÓTTUR SEPP.
Tómas P. Sepp,
Ragnheiður Suggitt,
Lilja Karlsdóttir,
Ragna Gisladóttir.
t
Þökkum öllum þeim, sem sýndu okkur samúð og vinsemd við
andlát og útför móður okkar og tengdamóður,
VIGDÍSAR JÓHANNSDÓTTUR,
Hallvarður Einvarðsson, Erla Magnusdóttir,
Jóhann Einvarðsson, Guðný Gunnarsdóttir,
Sigríður Einvarðsdóttir, Gunnar Björn Jónsson.
an á því stóð var hún ráðskona á
búgarðinum Wenzelhof, sem er þar
rétt við. Hún skírði húsið sitt ísland-
haus og hafði þar barnaheimili. Hún
hafði mikinn áhuga fyrir að hjálpa
íslenskum stúlkum til að kynnast
öðrum þjóðum og vildi skapa þeim
aðstöðu til þess. 1929 voru nokkrar
stúlkur hjá henni. Hún útvegaði
þeim vinnu á búgarðinum og svo
hafði hún námskeið í þýsku, handa-
vinnu og vefnaði. Hún lét þær alltaf
byija daginn á morgunleikfimi.
Einn af þeim sem kynntust Reg-
inu, var Þorsteinn Jósefsson, blaða-
maður. Hann fór í för með henni og
9 íslenskum stúlkum 1929. Ferð
þessi var farin frá Hamborg til Sviss
og segir Þorsteinn frá því í bók sinni
j,Ævintýri förusveinsins“ útg. 1935.
I hartnær 50 ár mun Regina hafa
rekið þarna bamaheimili ásamt vin-
konu sinni og samstarfskonu Lotte
Gramlow, sem lést fyrir rúmu ári.
Fyrir hvem bamahóp, sem hjá
þeim dvaldi, var haldinn íslands-
dagur. Börnunum var sagt frá ís-
landi, þeim var kennt að syngja
íslensk lög og þegar mikið var um
að vera fór Regina í íslensku peysu-
fötin sín. Hún átti vönduð og falleg
klæðispeysuföt, sem hún gaf Þjóð-
dansafélagi Reykjavíkur 1978. Þá
gerði hún sér ferð til Neustadt við
Eystrasalt til að hitta íslenska dans-
hópinn, sem þar tók þátt í alþjóðlegu
þjóðdansamóti ásamt 16 öðmm þjóð-
um. Einnig gerði hún sér ferð til
Hamborgar 1966 til að sjá íslenska
þjóðdansa í hinum fagra og fræga
garði „Planten und Blumen“.
íslendingar hafa alltaf verið aufú-
sugestir hjá Reginu og dró hún
íslenska fánann að húni, til að fagna
góðum gestum. Hún kom því til leið-
ar um 1952 að íslenskar stúlkur
fengju fría skólavist á heimavistar-
skóla í Lunden í Holstein. Hann var
lýðháskóli fyrir stúlkur, stjórnað af
rektor Liihr Oldigs og konu hans
Enke Oldigs. Hann lést fyrir rúmum
tveimur árum og komst aldrei í Is-
landsferðina, sem hann langaði til
ingar- og afmælisgreinar í blaðið,
að reynt verði að forðast endur-
tekningar eins og kostur er, þegar
tvær eða fleiri greinar eru skrifað-
ar um sama einstakling. Þá verða
aðeins leyfðar stuttar tilvitnanir í
áður birt ljóð inni í textanum. Ef
mikill fjöldi greina berst blaðinu
um sama einstakling mega höf-
undar og aðstandendur eiga von
á því að greinar verði látnar bíða
fram á næsta dag eða næstu daga.
Ræður
Töluvert er um það, að Morgun-
blaðið sé beðið um að birta ræð-
ur, sem haldnar eru á fundum,
ráðstefnum eða öðrum manna-
mótum. Morgunblaðið mun ekki
geta orðið við slíkum óskum nema
í undantekningartilvikum.
Ritstj.
að fara og kynnast þessu landi, sem
Regina talaði svo mikið um. En
skólastjórafrúin kom hingað á
síðasta ári og hélt hér upp á 80 ára
afmælið sitt, ásamt þeim nemendum
sem til náðist.
Regina kom oft til íslands. 1955
kom hún ásamt systur sinni Valeska
(Lessy). Systirin sagði okkur að
Regina hefði alltaf verið eins og í
draumheimi, þegar hún var að segja
þeim heima frá Islandi. „Okkur datt
ekki í hug að trúa nema helmingn-
um, en nú er ég búin að koma og
sjá þetta allt sjálf og nú er ég eins
og dáleidd af því, sem ég hefi upplif-
að.“
1965 kom Lotta vinkona hennar
með henni. Hún hafði kynnst flestum
íslendingum, sem dvöldu í íslands-
haus.
1970 kom Regina til íslands og
var haldið upp á 70 ára afmælið
hennar á Hótel Loftleiðum. Kom þá
mjög eftirminnilega fram, hve sam-
huga allir voru, sem þekktu hana,
að gera henni daginn ánægjulegan.
En hún kunni að láta njóta með sér
og þá naut hún sín jafnan best er
húri gat miðlað öðrum.
1980 ætlaði hún að koma til ís-
lands, af því gat ekki orðið þá, en
vinir hennar hér lögðu saman í sjóð,
sem var gjöf til hennar á 80 ára
afmælinu og fyrir það kom hún
seinna til íslands, og enn hafði hún
hug á íslandsferð, þrátt fyrir háan
aldur.
Regina bæði talaði og skrifaði
mjög góða íslensku. Hún hafði mjög
góða heilsu og hélt minni fram á
það síðasta. En sjónin var farin að
gefa sig. Samt skrifaði hún mörgum
vinum sínum langt vélritað bréf og
að nokkru handskrifað nú fyrir jólin.
Hún bjó enn í litla húsinu sínu. ís-
landhaus seldi hún um 1970, það
brann nokkru seinna. En hún, Lessi
systir hennar og Lotta bjuggu í litl-
um húsum á landareigninni. Nú var
hún orðin ein og á þessu svæði, sem
er fullt af fólki og iðandi af lífi á
sumrin en fátt á vetrum. Því var
tekinn sá kostur að hún fengi að
vera á heimili fyrir aldrað fólk yfir
vetrarmánuðina. Þangað fór hún í
byijun desember og hlakkaði til að
fara aftur í húsið sitt og rækta garð-
inn sinn með vorinu.
Islandsvinurinn Regina Dinse hef-
ur í 65 ár unnið mikið og óeigin-
gjarnt starf við íslandskynningu.
Hefur margur ferðalangurinn komið
hingað fyrir hennar atbeina. Hefði
hún sannarlega átt skilið að fá viður-
kenningu fyrir það.
Seint á gamlárskvöld langaði
hana að hlusta á tónlist og út frá
því sofnaði hún svefninum langa.
Blessuð sé minning mætrar konu.
Dóra Jónsdóttir
Kransar, krossar
ogJástuskreýtihgar. w
Sendum um allt land. ^
GLÆSIBLÓMIÐ
GLÆSIBÆ,
Álfheimum 74. simi 84206