Morgunblaðið - 17.02.1991, Blaðsíða 34

Morgunblaðið - 17.02.1991, Blaðsíða 34
n MORGUNBLAÐIÐ FÓLK í FRt i k UM:áuNi4uBÁG§R:i7; FEBRÚAR 1991 'Krumpuð og slímug StúlkaH Stelpan kom á fleygiferð út úr konunni minni og lenti í fanginu á ljósmóðurinni sem lamdi í barnið. Barnið? Það verð ég að segia alveg eins og er að ég hef aldr- ei séð neitt jafn krumpað og slímugt síðan ég fékk heiftarlega kvefkastið haust- ið '75. Það var ekki nóg með það, heldur var litar- hátturinn svona eftir Steingrím eins og fjólublátt Olafsson litaspjald frá Mál- aranum, Grensásvegi, og var sem vinsælastur sem litur í svefnher- bergjum á timum blómabarna og kommúna. Lítið, dálítið feitt, slímugt, fjólublátt kríli, með klesst nef, kreppt saman i kúlu og öskraði og öskraði. Ég horfði á barnið drykklanga stund, síðan á konuna mína, og þá vissi ég að ég var lent- ur í öðru sæti fyrir fullt og allt. Ég er ekki lítill, ekki feitur, ja, ekki svo mjög, ekki slimugur að eðlis- fari, ekki fjólublár og er ekki í kúlu. Samt var ég rótburstaður. Þá ákvað ég að hefna mín. Ég skyldi beita öllum brögðum til að falla ekki í skuggann. Ég skyldi sjá til þess að samband þeirra yrði ekki nærri jafn gott og samband okkar. Ég ætlaði mér að ná nýfæddu stúlku- barninu á mitt vald, ala hana upp undir mínum verndarvæng, undir minu eftirliti!!! Með því væri auð- velt að sjá til þess að hún tryði ævinlega öllu sem ég segði og hag- aði sér eins og ég bæði hana um. Þannig gæti ég tryggt að ég félli ekki í skuggann af henni. Ha-ha!! Mitt fyrsta skref var að taka upp skærin og heimta að fá að klippa á naflastrenginn. Það var auðfengið. En þá tók ljósmóðirin barnið og rétti konunni minni sem setti það á bijóst sér. Ég sá tengslin mynd- ast, svo ég vissi að ég yrði að bregð- ast skjótt við. Ég hugsaði leifturs- nöggt og reif stúlkuna úr fanginu á konunni minni. Öskrin mögnuð- ust um allan helming, því nú bætt- ist konan mín í grátkórinn. Ég leit yfir hópinn inni á fæðingarstof- unni. Þarna stóð ljósmóðirin hvítklædd hágrátandi og úrvinda eftir velheppnaða fæðingu. Konan mín i einhveijum fæðingarbol, sveitt, sloj, bólgin en grátandi af því að ég hélt á barninu. Og loks barnið. Krumpað og beyglað. há- grátandi yfir að vera komið í heim- inn. Þijár grátandi konur, og ég. Spyijið hvern sem er hvað erfiðast er að standast og svarið verður yfir- leitt: „Grátandi kvenfólk." Auðvitað gafst ég upp, rétti konunni minni grátandi stúlkubarnið og grét með. Eftir þetta leið tíminn hratt. Til allrar óhamingju fyrir þær, lenti konan mín á fæðingarstofu með tveimur öðrum konum. Ekki vegna þess að konan mín sé svo óeðlilega íeiðinleg, heldur vegna þess að þetta þýddi að konurnar sætu uppi með mig. Ég var mættur hálftíma áður en pabbatímarnir byijuðu og var klukkustund eftir að tímanum lauk. Ástæðan var sáraeinföld. Konan mín var nefnilega svo sann- færð um að hún myndi eignast sveinbarn, að hún neitaði gersam- lega að ræða stúlkunöfn. Valið var drengjanafn ef strákurinn yrði ljós- hærður og blíður og annað ef hann yrði dökkhærður og ákveðinn. Það var því kannski ekki skrýtið að minni yrðl brugðið þegar strákur- inn reyndist ekki vera með neitt dinglandi á milli lappanna. Helm- ingurinn af pabbatímanum fór því alltaf í að ræða nöfn. „Hvað um Svandis?" spurði ég. „Æ nei, ég þekki eina sem heitir það og hún er alveg agalega leiðinleg," sagði konan mín. „En Diljá Hödd?" spurði hún. „O nel, það er alveg eins og eitthvað kommúnistabarn," sagði ég. Þannig fórum við yfir aila síma- skrána. En verkurinn hvarf ekki. Átti að skíra í höfuðið á mömmu eða tengdamömm”? En ömmu? Haldiði kannski að það sé eitthvað auðvelt að finna nöfn á börn? Svör- in fundust hvergi. Hvernig á maður að geta horft á lítið, krumpað, fjólu- blátt, organdi barn og valið nafn á persónuleika sem ekki er til staðar? Jú, maður velur nafn og síðan þröngvar maður persónuleikanum upp á barnið. En mín fékk nafn að lokum. Steinunn Edda Steingr- ímsdóttir og hún notar helling, hell- ing af blejjum. Met þátttaka var í hátíðarhöldunum og myndaðist fljótlega löng biðröð við tunnuna. ÖSKUDAGURINN Keflvíkingar hafa tekið upp sið Akureyringa Keflavík. FYRIR nokkrum árum var sá síður tekinn upp í Keflavík aðslá- „köttinn úr tunnunni“ á öskudag- inn eins og tíðkast hefur á Akur- eyri í áratugi. Þetta tiltæki hefur mælst vel fyrir hjá ungu kynslóð- inni sem hefur ekki látið sitt eft- ir liggja að festa þennan norð- lenska sið í sessi. * Aður en ráðist var til atlögu við „köttinn í tunnunni“ sem var við Myllubakkaskóla gengu börnin um götur bæjarins og létu rigningu ekkert á sig fá og má telja víst að met þátttaka var I hátíðarhöldunum að þessu sinni. BB „Kötturinn sleginn úr tunnunni“ — og ekkert gefið eftir. Þetta er tiltölulega nýr siður í Keflavík, en hefur eigi að síður festst fljótt í sessi. Morgunblaðið/Björn Blöndal 9KUS. 18.FEB. gengur Landsbankinn til samvinnu vió Skagfirðinga I fnimJialdi af kaupum Landsbankans á Samvinnu- bankanum flyst útibúiö í nýtt húsnæði í Skagfiröinga- búö á Sauðárkróki og opnar þar undir merkjum Landsbankaas. Iandsbankinn býöur viöskiptavini Samvinnubankans á Sauöárkróki og í Skagafuði ■vdkomna í nýtt útibú og óskar starfsfólki velfamaðar undir nýju merki. Afgreiöslutími útibúsins í Skagfirðingabúð er alla virka daga frá kl. 9:15 -16:00. Síminn er 95-35353- Verið velkomin í Landsbankann. Landsbanki íslands Bankl allra landsmanna HREMMINGAR Tvo sólarhringa aðlosa jeppann Þær fregnir hafa borist, að í snjóleysinu hafi jeppaeigendur verið djarfari að fara til fjalla og öræfa en ella. Raunar fara þeir ekki síður á öræfin er snjór hylur þau, því jepparnir eru margir sérbúnir til slíkra ferða. Þó getur altaf brugðið til beggja vona eins og dæmin sanna, kannski fremur í snjó- og frost- leysi, því þá er hættara við bleyt- um og þunnum isalögum yfir ám, vötnum og mýrafenjum. Mynd- irnar sem hér birtast voru teknar er vel búinn og öflugur jeppi fór á kaf í Fúlukvisl á Kili skömmu fyrir áramótin. Rjúpnaskyttur voru á ferð á tveimur bílum, tvær í hvorri. Ein þeirra ræddi um atvikið við Mbl, en við nefnum engin nöfn. Yið komum á Fúlukvísl, en ísinn var þunnur og strákurinn ók of hratt, ísinn brotnaði og bílinn fór á kaf. Það var ekki viðlit að losa hann og gerðum við þó hvað við gátum. Við vorum t.d. með annan öflugan bíl til taks og beittum hon- um eins og hægt var, en allt kom fyrir ekki. Það er ekki að orð- HÆTTIÐ AÐ BOGRA VID ÞRIFIN! n ú fást vagnar með nýrri vindu par sem moppan er undin með einu handtaki án þess að taka þurfi hana afskaftinu. Moppan fer alveg inn í horn og auðveldlega undir húsgögn. Einnig er hún tilvalin í veggjahreingerningar. Þetta þýðir auðveldari og betri þrif. Auðveldara, fljótlegra og hagkvæmara! IBESTAI Nýbýlavegi 18 Sími 641988

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.