Morgunblaðið - 18.09.1991, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 18. SEPTEMBER 1991
Morgunblaðið/Bjami
Prestvígsla í Dómkirkjunni
Prestvígsla fór fram í Dómkirkjunni á sunnudag. Sigrún Óskarsdótt-
ir var vígð til embættis aðstoðarprests í Laugamessókn og Magnús
Erlingsson til embættis sóknarprests á ísafirði. Á myndinni eru
prestamir tveir ásamt Ólafi Skúlasyni, biskupi íslands, og vígsluvott-
um. Þeir era f.v.: sr. Jón Dalbú Hróbjartsson, prófastur, sr. Birgir
Ásgeirsson, sjúkrahúsprestur, sr. Bemharður Guðmundsson,
fræðslufulltrúi Þjóðkirkjunnar, sr. Jón Ragnarsson, deildarstjóri
fræðsludeildar, og sr. Jakob Ágúst Hjálmarsson, sóknarprestur í
Dómkirkjunni.
Tók á aðra milljón
fyrir atvinnumiðlun
Felagsmálaraðuneytið telur astæðu til að fara fram a lögreglurann-
sókn í máli konu sem tók 48 þúsund kr. af 25 Pólverjum eða sam-
tals um 1,2 milHónir króna fyrir að útvega þeim vinnu við kjöt-
vinnslu á íslandi.
Óskar Hallgrímsson, á vinnumál-
askrifstofu félagsmálaráðuneytis-
ins, sagði gögn um málið hefðu
borist ráðuneytinu frá Utlendinga-
eftirlitinu á mánudag. í þeim hefði
komið fram að kona með íslenskan
ríkisborgararétt hefði tekið við 800
dolluram (48 þús. ísl kr.) af 25
Pólveijum fyrir að útvega þeim
vinnu við kjötvinnslu hjá Sláturfé-
lagi Suðurlands á Hvolsvelli. Óskar
sagði að við fyrstu sýn virtist þama
um brot á lögum um atvinnurétt-
indi útlendinga og lögum um atvin-
numiðlun að ræða.
Eftirmiðdaginn í gær var fjallað
um málið í ráðuneytinu og komust
menii að þeirri niðurstöðu að
ástæða væri til að fara fram á lög-
reglurannsókn.
Fyrir fundinn, ráóstefnuna
eð« Icajfistofufyrirtœkisins.
Sparaðu tíma ogfyrirhöfn,
notaðu Duni- kaffibarinn.
Handhœgur og þœgilegur;
ekkert umstang,
—enginn uppþvottur.
Fannir hf. — Krókhálsi 3
Sími 67 25 11
Samstarfsörðugleikar ritsljóra Pressunnar:
Gunnari Smára falin rit-
stjórnin næstu þijá mánuði
GUNNAR Smári Egilsson, annar tveggja ritstjóra Pressunnar, hefur
sagt upp sameiginlegum verksamningi, sem hann og Kristján Þorvalds-
son gerðu við stjóm blaðsins er þeir tóku við ritstjórn þess í fyrra-
haust. Að sögn Hákonar Hákonarsonar, framkvæmdastjóra Blaðs hf.,
sem gefur út Pressuna og Alþýðublaðið, sagði Gunnar Smári samningn-
um upp vegna óánægju með sainstarfið við Kristján. Hann sagði að
þar sem um sameiginlegan verksamning hafi verið að ræða, þá túlki
stjórn blaðsins uppsögnina þannig að hún gildi einnig fyrir Kristján,
sem ekki hafi viljað segja samningnum upp. Stjórnarformanni blaðs-
ins hefur verið falið að semja um verklok við Kristján, en Gunnari
Smára hefur verið falin ritstjórn Pressunnar út uppsagnartímann, eða
næstu þijá mánuði.
„Stjóm blaðsins telur sig ekki
hafa sagt neinum ritstjóra upp, en
sá sem eftir situr, í þessu tilfelli
Kristján, getur ekki fullnægt samn-
ingnum, því þá era þær forsendur
hans brostnar að þeir taki sameigin-
lega að sér ritstjórn blaðsins," sagði
Hákon.
Hann sagði að stjóm blaðsins
hefði fengið uppsögnina frá Gunnari
Smára inn á borð til sín í síðustu
viku, og þá tekið ákvörðun um að
fela honum ritstjóm blaðsins þá þijá
mánuði sem uppsagnartíminn er, en
semja um önnur stárfslok við Kristj-
án Þorvaldsson.
„Stjóm blaðsins telur það væn-
legra fyrir blaðið að biðja Gunnar
Smára um að ritstýra því út upp-
sagnartímann, burt séð frá því hvor
segir samkomulaginu upp. Hann
segir því ekki upp vegna þess að
hann sé óánægður með að vera rit-
stjóri blaðsins eða óánægður með
samskiptin við stjóm þess, heldur
vegna þess að hann er óánægður
með samstarfsaðila sinn, og gefur
jafnan kost á sér til starfa áfram.
Það er hins vegar ekki búið að taka
ákvörðun um það hvort hann einn
verður ráðinn ritstjóri eða ekki.
Stjóm blaðsins tók það skýrt fram
að þetta mál var ekki komið til vegna
tilverknaðar stjórnarinnar, en hún
var ánægð með blaðið í heild, sölu
þess og markaðsstöðu. Þetta kemur
eingöngu til vegna samstarfsörðug-
leika ritstjóranna. Þar af leiðandi
vildí stjómin ekki fara þá leiðina að
segja öðram aðilanum upp, heldur
var það æskilegra að samningnum
yrði sagt upp, og helst vildi stjórnin
að samningnum yrði sagt upp af
báðum ritstjóranum. Þar sem það
fékkst ekki í gegn, þá varð að taka
á málinu,“ sagði Hákon.
Kristján Þorvaldsson sagði í sam-
tali við Morgunblaðið í gær, að það
hefði ekki verið hann sem hefði
ákveðið að láta skerast í odda, held-
ur hafl málin verið komin í þann
farveg áður en hann hefði haft um
það nokkra vitneskju.
„Við svo búið var mér ófært að
segja upp samningi, sem ég og með-
ritstjóri minn stóðum sameiginlega
að gagnvart stjóminni, enda hvarfl-
aði ekki að mér að þröngva mér til
samstarfs við einn eða neinn. Þegar
ég skýrði formanni stjómar skriflega
frá þessari afstöðu minni áréttaði
ég enn fremur að ég væri sem fyrr
reiðubúinn til þess að standa við öll
ákvæði samningsins. Það þarf mjög
samhentan mannskap til að stjóma
blaði eins og Pressunni, og geti tveir
ritstjórar ekki unnið saman þá er
það mál sem þarf að taka á. í sjálfu
sér er ég mjög ánægður með að það
skuli vera búið að því, því ef þetta
hefði dregist á Ianginn þá hefði það
bitnað á öllu samstarfsfólkinu,"
sagði Kristján.
Myndbandahátíð í Norræna húsinu:
Dans á myndböndum
SAMNORRÆNA myndbandahátíðin „Dancin’ Visuals" hófst í Nor-
ræna húsinu í gær, og stendur til 22. ágúst. Sýnd eru 30 ný mynd-
bönd þar sem leitast er við að fella dans, leikræna tjáningu og
sviðssetningu í eitt, og gefa tjáningunni nýja vídd. Frumkvæðið á
Video Galleriet í Kaupmannahöfn, og héðan fara myndirnar til
Svíþjóðar, Finnlands, Noregs og að lokum aftur til Danmerkur,
en þar voru þær fyrst sýndar og hlutu lofsamleg ummæli. Mynd-
bandalist er listgrein sem nýtur vaxandi viðurkenningar, ekki síst
á meginlandi Evrópu. Myndbanda-dans er sá angi greinarinnar sem
hvað mesta athygli hefur vakið og leikstjórar og danshöfundar
hafa kappkostað að nýta sér nýja möguleika. Til marks um þá
viðurkenningu sem greinin nýtur, nefna aðstandendur hátiðarinnar
stórar árlegar myndbanda-danshátiðir, svo sem í Sete í Frakk-
landi, og Frankfurt í Þýskalandi, og að stórar sjónvarpsstöðvar
standi fyrir framleiðslu á dansmyndböndum.
Ingibjörg Rán Guðmundsdóttir,
sem hefur annast allan undirbún-
ing, segir að slíkar hátíðir hafl
tvisvar verið settar upp í Video
Galleriet í Kaupmannahöfn, og
undirtektirnar vora það góðar að
ákveðið var að gera þetta að sam-
norrænni hátíð. „Myndbanda-dans
er lítið þekktur á Norðurlöndum,"
segir Ingibjörg, „en í Mið-Evrópu
er þetta sú grein myndbandalistar
sem hefur risið hvað hæst. Hér á
íslandi veit fólk almennt ekki um
hvað er að ræða, og því hefur
ekki verið mjög auðvelt að kynna
þetta.
Myndbanda-dans er stórmerki-
legt fyrirbæri og mér fannst að
þetta ætti að koma til íslands með
fyrstu ferð, ekki bíða þangað til
það væri orðið viðurkennt — og
þá kannski gamaldags.' Talað er
um tvær listgreinar í einni mynd:
dansinn og myndbandalist. Þetta
er samruni tveggja listgreina, og
saman bæta þær hvor aðra upp.
Myndbandstæknin gefur ótæm-
andi möguleika og þessi hátíð ætti
að gefa smá innsýn í hvað hægt
er að gera. Stundum dansa dansar-
arnir og stundum dansar mynda-
vélin.“
Við val á efni til hátíðarinnar
var víða leitað fanga. Eftir sjö
mánaða eftirgrennslan bárust 250
myndbönd og voru 30 valin úr,
flest unnin á árunum 1990 og 91.
Þau koma alls staðar að; eitt frá
Japan, tvö frá Kanada, en flest frá
Mið-Evrópu, og eru á bilinu 4 til
87 mínútur á lengd. Einnig era
sýnd verk frá ferli Bandaríkja-
mannsins Charles Atlas, en hann
er brautryðjandi á sviði dansmynd-
banda og hefur unnið við þau í
tuttugu ár, meðal annars í sam-
vinnu við danshöfunda eins og
Merce Cunningham, Karole Arm-
Atriði úr einu dansmyndbandanna sem sýnd eru í Norræna húsinu.
Morgunblaðið/Einar Falur
Ingibjörg Rán Guðmundsdóttir
framkvæmdasljóri hátíðarinn-
ar.
itage og Bill Irvin.
Ingibjörg Rán segir að sumt lí-
kist kannski á einhvem hátt þeim
tónlistarmyndböndum sem íslend-
ingar þekkja úr sjónvarpinu, en
annað ekki. „Þetta era dansmynd-
bönd í víðtækustu merkingu þess
orðs. Tónlist er með, en stundum
er hún sköpuð af dönsuranum, og
þetta er einnig leikræn tjáning um
leið.“
Lítið er um svokallaða mynd-
banda-listamenn hér á íslandi og
segir Ingibjörg að það sé í raun
furðulegt því myndbandið er mun
ódýrari og meðfærilegri miðill en
fílman, en kannski spili þar inn í
að aðstaða til að vinna með mynd-
bönd sé mjög bágborin. Menn bindi
þó vonir við að einhver aðstaða
verði sett upp á Korpúlfsstöðum.
„Eg held að þessi hátíð sé spor í
þá átt að vekja áhuga fólks hér.
Þetta er það nýjasta sem er að
gerast og myndirnar eftir þá fram-
sæknustu á sviði danslistar og til-
rauna við myndbandagerð. Áhuga-
menn um dans, leiklist, og kvik-
myndagerð ættu að hafa gaman
af þessu, því samnefnarinn er
hreyfíng. Því ætti þetta að höfða
til allra sem fást við sköpun. Hér
er mikið af frumlegum og skap-
andi einstaklingum, en vegna fjar-
lægðar við önnur lönd er oft erfítt
að komast í snertingu við það nýj-
asta.“