Morgunblaðið - 13.12.1992, Blaðsíða 20

20 B
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 13. DESEMBER 1992
Enn hlær
þingheimur
ÁRNI Johnesen og Sigmund
Jóhannsson hafa sent frá sér
nýja bók með gamanmálum og
skopmyndum af alþingismönn-
um. Spaugileg atvik og uppá-
komur sem tengjast þingheimi
eru vettvangur bókarinnar,
sem er 208 blaðsíður að stærð
og prýdd fjölda teikninga.
Hörpuútgáfan gefur bókina út
og birtir Morgunblaðið hér
glefsur úr bókinni með ieyfi
útgefenda.
Ami Johnsen fylgir bók-
inni úr hlaði með nokkr-
um orðum og segir þar
meðal annars: „A vett-
vangi stjómmáíanna er
oft hart deilt, bæði málefnalega
og ómálefnalega, en ef til vill er
það lykilatriði á þeim vettvangi
að menn kunni að slá á létta
strengi og gantast jafnvel þegar
alvaran er hvað mest og hitinn í
hámarki. Sögur og vísur í þessari
bók em gripnar glóðvolgar, oft á
líðandi stund, annað hefur fundið
sér farveg munnmælanna og vill
þá oft markast eilítið af sögu-
manni hveiju sinni, en kjaminn
ósjaldan nokkuð heill."
Bundið mál og óbundið
„Gáfur hefur Guð þér lánað,
get ég svarið,
en eðlið hefur ekkert skánað,
undanfarið,“
orti Hjálmar Jónsson prestur og
þingmaður til Davíðs Oddsonar
forsætisráðherra eftir skemmti-
lega yrkingalotu margra alþingis-
manna i þingveislu veturinn 1992.
Sumarið sama ár í tilefni sextugs-
afmælis Ólafs G. Einarssonar
menntamálaráðherra orti sér
Hjálmar:
Við þig gjarnan vildi ég skála,
veita lof með orðsins brandi,
höfuðskepnu menntamála
og menningar í þessu landi.
Honum kippir í kynið, séra
Hjálmari á Sauðárkróki, afkom-
enda Bólu-Hjálmars, og sneggri
að semja og flytja í bundnu máli
en óbundnu. Alloft hefur hann
tekið sæti á Alþingi á undanföm-
um árum sem þriðji maður Sjálf-
stæðisflokksins í Norður-
landskjördæmi vestra og
þá liggur oft beint við að
fanga stemmninguna í vísna-
bönd.
Við síðustu stjómarskipti, er
ríkisstjóm Steingríms Hermanns-
sonar fór frá, tók við ríkisstjóm
Davíðs Oddsonar eftir stystu
stjómarmyndunarviðræður sem
menn muna og gekk saman í því
efni með heiðursmannasamkomu-
lagi Davíðs og Jóns Baldvins í
Viðeyjarferð.
Þá var ort:
Steingríms var ekki stjórnin góð,
stefnulaus á villuslóð.
Hræsni og flærð þar uppi óð,
svo enginn vissi hvar nokkur stóð.
Ekki em þetta eftirmæli af
snotrasta tagi um ríkisstjóm
Steingríms sem samanstóð af
framsókn, kröftum og kommum,
en allt er breytingum undirorpið:
Nú er allt með öðrum brag,
ekkert nudd eða nauð eða jag
ií&
Takaskaltillittil
þarfa og eðlis svína
Við getum vonandi treyst því að hinstu ósk fyrrverandi landbúnaðar-
ráðherra verði framfylgt, og öllu svinaríi og beikonsmjatti verði
hætt, Dóri minn?
og hræsnin og flærðin heita í dag
,íheiðursmannasamkomulag“.
I umræðum um frumvarp um
Lánasjóð íslenskra námsmanna
veturinn 1992 fjallaði Pálmi Jóns-
son frá Akri allítarlega um málið
eins og hans var vandi og vildi
hann takmarka umfang sjóðsins
þar sem úr böndum væri komið
og til að mynda nefndi hann sem
dæmi að í Bándaríkjunum væru
þrír íslendingar á námslánum í
bongótrommunámi. Lagði Pálmi
GluggaÖ í bók
Árna Johnsen og
Sigmund af
gamanmálum
ogskopmyndum
afstjórnmála-
mönnum
i Stjórnarmynciun VT1
Þér þurfið ekkert að segja nema „amen“ prestur minn. Ég er búinn
að segja allt hitt.
Eyjólfur þarf ekki einu sinni að beygja sig.
áherslu á það að gera frumvarpið
haganlegt og setja á það svip til
framtíðar, bláma það sjálfstæði-
stefnunni, eins og hann hugsaði
það. Þá orti Hjálmar á þingflokks-
fundi sjálfstaéðismanna:
Frumvarpið er fægt á ný
svo fáist á það blámi.
Pálmi byrjar bráðum í
bongótrommunámi.
Vorið 1992 fóru þingmenn Suð-
urlands í heimsókn til Kirkjubæ-
jarklausturs með Sighvati Björg-
vinssyni heilbrigðisráðherra til
þess að skoða þar þjónustubygg-
ingar fyrir aldraða og fokhelt hús-
næði fyrir hjúkrunardeild, en mik-
ið kapp var lagt á að koma því í
gagnið. Þar sem hópurinn fer um
og skoðar húsakynni er staldrað
við á stórum gangi í fokheldu
húsi hjúkrunarrýmisins, en yfir
þeim gangi var mikill og voldugur
loftgluggi. Undir glugganum
stansaði Guðni Ágústsson alþing-
ismaður og horfði lengi í gluggan
án þess að haggast. Hann var í
sparifötunum sinum, í sparistell-
ingunni og segir síðan stundar-
hátt: „Það er gott glerið hér, birt-
an fer í gegn um það.“ Þetta voru
slík mikil og óvænt tíðindi að heil-
brigðisráðherra kom á framfæri á
milli hláturshviðanna þessari vísu:
Þetta er mesta gæða gler
gaman finnst mér að
sjá þá blessuð birtan fer
beint í gegn um það.
Jón Helgason, samflokksmaður
Guðna, var með í för og þegar
hann heyrði hvað menn hlógu að
vísunni ætlaði hann að bæta um
fyrir Guðna og sagði: „Þetta hefði
nú getað verið litað gler.“
Halldór Blöndal er frægur fyr-
ir langar ræður og málgleði í
sölum Alþingis, þó minna hafi
. farið fyrir því síðan hann varð
ráðherra. Sighvatur Björgvins-
son orti:
Halldór er helvítis kjaftur,
hann er þann veginn skaptur,
að þegar hann þagnar
og þingheimur fagnar,
þá opnar hann kjaftinn aftur.
Á Norðurlandaráðsþingi í mars
1992 talaði Hjörleifur Guttorms-
7)son mikið, en Sighvatur orti:
' Þegar hann endar sín hjörl, hjörl
og heldur því öllu til streitu
er þá furða þó örl-, örl-
i talsvert á þreytu.
Þegar þátttaka Islands í um-
hverfísráðstefnunni í Ríó de Ja-
neiro 1992 var sem mest í umræð-
unni kröfðust kommamir þess að
þeir fengju fulltrúa á ráðstefnuna.
Þá orti Sighvatur:
Svo kommarnir komist til Ríó
kannski við sendum þeim tríó
þau Grímsa og Gunnu
og Grísinn í tunnu
það yrði nú aldeilis bíó.
Margar eru þær sögurnar af
samskiptum Eyjólfs Konráðs og
Bjöms Pálssonar á Löngumýri, en
þeir voru um árabil samþingsmenn
fyrir Norðurlandskjördæmi vestra.
Það var lenska hjá Birni á Löngu-
mýri þegar hann fékk andstæð-
inga sem hann óttaðist á hinum
pólitíska vettvangi að sækja.fast
að þeim og reyna að gera lítið úr
þeim þótt hann fyndi yfírleitt ein-
hveija góða hlið á móti. Þegar
Eyjólfur fór fyrst í framboð 1967
í Norðurlandskjördæmi vestra var
Eyjólfur innan við fertugt og eins
og alla tíð kvikur og snöggur til
verka og orðaskipta. Þetta var að
vori til um sauðburð, almennur
fundur á Hvammstanga. Það er
náttúrulega sérstakt landslag að
horfa á og heyra Bjöm flytja mál
sitt, en næsti bær við er Pálmi
Jónsson sem kann rödd og takta
Löngumýrabóndans og hann var
einnig á þessum fundi með Eykon
og öðrum frambjóðendum flokka.
Með eftirfarandi orðum heilsaði
Bjöm á Löngumýri Eykon á
Hvammstanga: „Svo er það hann
Eyjólfur, þessi þama að sunnan.
Einhver hefur komið þeirri flugu
inn í höfuðið á honum að hann
hafi hæfileika til þess að vera þing-
maður, en það verðið þið nú fljótir
að sjá að það er misskilningur.
Hins vegar hefur hann aðra ágæta
hæfileika sem sjálfsagt er að nýta.
Hann er til dæmis alveg upplagður
smali, hann er bæði lítill og létt-
ur, mjóleggjaður og kiðfættur og
ömgglega fljótur að hlaupa, aldeil-
is hreint upplagður smali. Ég
gæti alvega hugsað mér að ráða
hann til mín í vor. Hugsið ykkur
til dæmis hvað það er erfítt fyrir
stóran og feitan mann að koma
lambi á spena, Eyjólfur þarf ekki
einu sinni að beygja sig.“
Eykon skemmti sér manna best
undir ræðu Löngumýrabóndans,
en í mörg ár var tæpt á því að
Eykon gæti talað á fundum á
Hvammstanga, svo kyrfílega sat
leiksýning Bjöms á Löngumýri í
mönnum þar.
Þráinn Jónsson framkvæmda-
stjóri á Egilsstöðum hefur setið
sem varamaður á Alþingi. Þráinn
kippir sér aldrei upp við stórt eða
smátt og viðmiðunin er alltaf klár
og kvitt, ísland. Einhveiju sinni
var Þráinn á ferðlagi í París og
fór að sjálfsögðu í Eiffelturninn
þótt fáir aðrir landar þyrðu upp á
topp. Þráinn hressti sig í miðjum
tuminum, en þegar hann stóð á
efsta stalli leit hann yfír í París
og sagði stundarhátt við sam-
ferðamenn sína: „Þetta er allra
myndarlegasta pláss, París.“
Þegar Þráinn var á ferðalagi í
Ríó de Janeiro var farið með hóp-
inn sem hann fylgdi um hina
heimsrómuðu blómagarða Ríó-
borgar. Spurðu menn hver í kapp
við annan hvort þeim litist ekki
vel á þetta en Þráinn sagði: „Haf-
ið þið ekki komið í Hallormsstaða-
skóg.“