Morgunblaðið - 13.12.1992, Blaðsíða 24
MFranski leikstjórinn
Bertrand Blier (Of falleg
fyrir þig) mun leikstýra
ítalska leikaranum Marc-
ello Mastroianni í fyrsta
skipti í nýjustu mynd sinni,
„Un, deux, trois, soleil".
Hún er tekin í nágrenni
Marseille og fara Myriam
Boyer, Olivier Martinez
(IP5-FiIaeyjan) og Jean-
Pierre Marielle með önn-
ur hlutverk.
MMastroianni leikur líka
í bandarískri bíómynd
þessa dagana sem heitir
„Used People" eða Notað
fólk. í myndinni biður
hann Shirley MacLaine
að giftast sér við útför
mannsins hennar. Leik-
stjóri er Beebab Kidron
en með önnur hlutverk
fara Jessica Tandy og
Kathy Bates, vinkonumar
úr Steiktum grænum
tómötum. Handritshöf-
undur er leikritaskáldið
Todd Graff en hann skrif-
aði handritið að banda-
rísku útgáfunni af hol-
lensku. myndinni Hvarfið
eða „The Vanishing".
■ Hún er orðin sjaldséð
á hvíta tjaldinu en Charl-
otte Rampling leikur nú
myndinni Tími er pening-
ar eftir Paolo Barzman.
Mótleikarar hennar eru
m.a. Max von Sydow og
Martin Landau.
Ofbeldi; Keitel í mynd-
inni„Reservoir Dogs“.
Nokkrar út-
lagamyndir
Ein af þeim rnyndurn
sem vakið hafa hvað
mesta athygli í Banda-
ríkjunum á vetrarmán-
uðum er „Reservoir
Dogs“ með Harvey Keit-
el. Hér er á ferðinni sér-
staklega ofbeldisfull
glæpamynd í leikstjórn
Quintins Tarantinos um
undirheimafénað og út-
laga á ystu nöf.
Hún er ein af mörgum
útlagamyndum sem
frumsýndar hafa verið um
svipað leyti vestra. Aðrar
eru„Swoon“ eftir Tom
Kalin, „My New Gun“ eft-
ir Stacy Cochran, „Bad
Lieutenant" eftir Abel
Ferrara og „Simple Men“
eftir Hal Hartley. Flestar
eru þessar myndir eftir
nýja og upprennandi leik-
stjóra, hörkutól sem finna
viðfangsefni í ofbeldi og
glæpum.
„Reservoir Dogs“ segir
frá hópi glæpamanna sem
Keitel, Tim Roth, Steve
Buscemi, Christopher
Penn og fleiri leika, er
ræna búðir, drepa og
pynta en pæla þess á milli
í lögum Madonnu og reyna
að rifja upp aðalleikarana
í löngu gleymdum sjón-
varpsþáttum.
Þess má geta að Régn-
boginn hyggst sýna mynd-
ina í janúar ef áætlanir
standast.
MORGUNBLAÐIÐ MENNINGARSTRAUMAR SUNNUDAGUR 13. DESEMBER 1992
Skaði Malles
"^KVIKMYNDII^
/Hver veröurþróunin?
IBIO
Þegar Háskóiabió héit
franska kvikmyndaviku
fyrir nokkru komst ein
myndin ekki til landsins í
tæka tíð. Hún er nú komin
og Hreyfimyndafélagið
sýndi hana í Háskólabíói
sl. miðvikudag og sýnir
hana aftur á morgun,
mánudag.
Myndin er frá árinu
1990 og heitir Van Gogh
og fjallar um síðustu mán-
uðin'a í lífi málarans fræga
þegar hann bjó í Auvers
sur Oise. Það er hinn um-
deildi leiksljóri Maurice
Pialat sem leikstýrir
myndinni og fylgir sög-
unni að hún hafi valdið
Qaðrafoki í Frakklandi.
Aðdáendur leikstjórans,
sem púaður var niður þeg-
ar hann tók á móti Gullpál-
manum i Cannes fyrir
nokkrum árum, hafa kall-
að myndina snilldarverk
en þeir sem heiðra minn-
ingu málarans tala um
helgispjöll.
Þetta eru síðustu sýn-
ingar Hreyfimyndafélags-
ins fyrir jól.
Aðbúa
tilbw
ÍSLENSKA gamanmyndin Stuttur Frakki verður
frumsýnd um mánaðamótin febrúar/mars á
næsta ári I Sambíóunum ef áætlanir standast,
að sögn Bjarna Þórs ÞórhaUssonar, annars
framleiðanda myndarinnar. Hún er nú i
hljóðvinnslu hjá Kjartani Kjartanssyni.
Myndin, sem er í fullri lengd ef einhver
skyldi vera í vafa, segir frá smávöxnum
Fransmanni sem kemur upp til Islands i
leit að frambærilegum hljómsveitum með
útgáfu í huga. Með aðalhlutverkin fara
Hjálmar Hjálmarsson, Elva Ósk Ólafs-
dóttir og Frakkinn Jean Philippe
Labadie.
stuttur
eftir Arnald
Indriðason
Það voru framleiðendur
Stutts Frakka, Bjami Þór
og Kristinn Þórðarson, er
lært hefur
kvikmynda-
framleiðslu,
sem hrintu
myndinni
af stað.
Hún kostar
á bilinu 20
til 30 millj-
ónir og er
gerð án styrkja. Þeir stofn-
uðu fyrirtækið Art Film og
höfðu mjög ákveðnar hug-
myndir. „Það varð að upp-
fylla nokkur skilyrði áður en
við fórum af stað. Annars
hefði engin mynd orðið til,“
segir Bjami Þór. Eitt af þeim
var að myndin yrði sýnd í
Sambíóunum, ákveðnir leik-
arar urðu að fást til að ieika
eins og Spaugstofumenn og
Eggert Þorleifsson, allt
starfsfólk yrði að vera sam-
vinnuþýtt uppá eftiráborg-
íjfuU/U UtUfd
Löng mynd um stuttan Frakka; Elva Ósk, Iljálmar
Hjálmarsson og Jean Philippe Labadie.
anir og fleira í þessum dúr.
„Það var ekki fyrr en þetta
var komið á hreint að við
fóram af stað,“ segir Bjami.
Þeir fengu Gísla Snæ Erl-
ingsson leikstjóra í samstarf
og hann kom með Friðrik
Erlingsson handritshöfund
inní myndina. Hugmyndin
var alltaf að gera gaman-
mynd með skemmtilegri tón-
list og eftir mikil fundahöld
þar sem rætt var um hvemig
myndin ætti að vera byijaði
Friðrik á handritinu. Gísli
Snær hélt áfram kvikmynda-
námi í Frakklandi þangað
sem Friðrik og Kristinn fóru;
Friðrik skrifaði á daginn og
svo var farið yfir handritið á
kvöldin.
„Myndin er íjármögnuð
með eigin fé og lánum og flár-
hagsáætlunin stóðst uppá
krónu,“ segir Bjami Þór.
Hann segir að þeir hafi fund-
ið fyrir miklum velvilja fyrir-
tækja úti í bæ, sem hjálpuðu
þeim mikið. Nefiiir hann sér-
staklega Frost Film í því sam-
bandi.„Fólk er farið að sýna
nýjum kvikmyndagerðar-
mönnum mikinn áhuga og
reyndari kvikmyndagerðar-
menn voru mjög tilbúnir að
hjálpa okkur; þeir virða það
sem ungir kvikmyndamenn
eru að fást við.“
Upptökur stóðu í fimm
vikur í byijun sumars. Mynd-
in er 96 mínútna löng en þar
af eru tónlistaratriði uppá
16 mínútur svo minna hefur
farið fyrir tónlistinni en í
byijun var áætlað; fmmhug-
myndin var að gera hreina
tónlistarmynd, síðan átti
helmingurinn að vera af tón-
leikunum sem haldnir voru
í tengslum við myndina í
Laugardalshöll sl. sumar, nú
eru þeir */6 af myndinni.
„Tónlistin á mjög vel heima
í atburðarásinni," segir
Bjami Þór.
En hvemig sér Bjami
kvikmyndagerðina þróast nú
þegar fleiri, yngri og styrkja-
lausir aðilar eru teknir til við
að búa til bíó?„Þetta er auð-
vitað meiriháttar jákvæð
þróun en ég er mjög hrædd-
ur um að það verði allt fullt
af mönnum sem gera ódýrar
myndir sem metta markað-
inn. Það þarf að fara varlega
í sakimar og ég held að vel-
vildin í garð okkar yngri
kvikmyndagerðarmanna sé
ekki endalaus. Það er hættu-
legt að ana út í þetta. Mynd-
ir okkar höfða fyrst og
fremst ti! yngra fólksins og
það er ákveðið traust að
myndast aftur á milli áhorf-
enda og myndanna en flopp-
in era til staðar og við eigum
að læra af þeim.“
Bjarni Þór segir að marg-
ar hugmyndir séu í gangi
um áframhaldandi kvik-
myndagerð. „Hver veit hvað
gerist næsta sumar?“ sagði
hann dularfullur.
Sýnd á næstunni; Sciorra og LaPaglia í „Whispers in
the Dark.“
22.000 SÉÐ
HÁSKALEIKI
Alls hafa nú um 22.000
manns séð spennumyndina
Háskaleiki í Háskóiabíói
með Harrison Ford í aðal-
hlutverki.
Þá hafa 14.500 manns séð
íslensku myndina Svo
á jörðu sem á himni eftir
Krístínu Jóhannesdóttur, en
myndin hefur einnig verið
sýnd úti á landi, 10.000 hafa
séð gamanmyndina „Boo-
merang" með Eddie Murphy,
en af öðram myndum má
nefna að 2.000 hafa séð Otto
Fríslending og um eitt þús-
und manns jassmyndina
„Dingo" og kínversku mynd-
ina Forboðna ást.
Þegar hefur verið minnst
á jólamyndir Háskólabíós
hér, en fyrstu myndir á nýju
ári era m.a. ástralska dans-
myndin „Strictly Ballroom",
spennumyndin „Sneakers"
með Robert Redford og Sidn-
ey Poitier, „Wispers in the
Dark“ með Annabella Sci-
orra og Anthony LaPaglia
og danska myndin „Den
store badedag" eða Baðdag-
urinn mikli, í leikstjóm Stell-
ans Olsons.
í febrúar er svo væntaleg-
ur spennutryllirinn Jennifer
áttunda („Jennifer Eight“)
með Andy Garcia, sem eltist
við fjöldamorðingja.
Eldheitar ástir; Binoche og Irons í „Damage".
Nýjasta mynd franska
leikstjórans Louis Malle
(„Au revoir les enfants")
heitir „Damage", sem
kannski má þýða Skaði,
og er með breska leikar-
anum Jeremy Irons í aðal-
hlutverki. Aðrir leikarar
eru Juliette Binoche,
Leslie Caron, Rupert Gra-
ves og Miranda Richard-
son.
Myndiner byggð á sögu
Josephine Hart og
fjallar um borgaralega fjöl-
skyldu í Bretlandi sem
sundrast þegar hin gullfal-
lega Binoche kemur inn í líf
þeirra í líki verðandi eigin-
konu sonarins á heimilinu.
Þegar sonurinn tilkynnir að
þau ætli að kvænast kemur
fát á föðurinn, sem haldið
hefur framhjá með ungu
stúlkunni og er ákaflega
ástfanginn af henni.
Sagan er öll sögð frá
sjónarhóli persónu Irons,
föðurins, sem er þingmaður
fyrir íhaldsflokkinn. Bók
Hart var í ellefu vikur á
metsölulista „The New York
Times“ en Malle tryggði sér
réttinn á henni á meðan hún
var enn í prentun. Hann
sendi Irons eintak og sá
varð frá sér numinn. Hann
líkir þáttum í myndinni við
Síðasta Tangó í París og
Níu og hálfa viku og tekur
fram að hann hafi lengi
langað til að vinna með
Malle, sem hann segir að
sé „afar næmur leikstjóri“.