Morgunblaðið - 28.01.1993, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 28. JANUAR 1993
35
Minning
Jón Páll Sigmarsson
í dag kveðjum við úr lyftinga-
deild KR góðan vin og félaga, Jón
Pál Sigmarsson.
Fyrstu kynni undirritaðs af Jóni
Páli urðu þremur árum eftir að
hann hóf æfingar. Þá töluðu menn
mikið um þennan bráðefnilega strák
sem sýnt hafði hreint ótrúlegar
framfarir þrátt fyrir stuttan æf-
ingatíma. Þegar var farið að bera
mikið á Jóni Páli á æfingum. Hann
kunni vel við sig innan um æfinga-
félagana, var ávallt í góðu skapi
og hafði skemmtilega frásagnar-
tækni. Jafnframt virtist hann fylgj-
ast nokkuð vel með okkur nýgræð-
ingunum, því að oftar en ekki
staldraði hann við hjá manni og kom
með sínar hugmyndir um hvað bet-
ur mætti fara við æfingarnar. Þetta
varð til þess að Jón Páll varð strax
í miklum metum hjá manni og jók
það til muna ánægjuna við að fylgj-
ast með framgangi Jóns Páls hér
heima fyrir sem og á erlendri
grundu.
Þetta sama ár, 1979, hóf frægð-
arsól Jóns Páls sig á loft er hann
vann til silfurverðlauna á Norður-
landameistaramóti í kraftlyftingum
sem haldið var hér í Reykjavík.
Vakti hann mikla athygli fýrir
skemmtilega framkomu ogvarð það
hans aðalsmerki alla tíð. Árið eftir
vann hann til silfurverðlauna á
Evrópumeistaramótinu í Sviss. Þá
lá leiðin til Drammen í Noregi þar
sem hann vann sín fyrstu gullverð-
laun á erlendum vettvangi þegar
hann varð Norðurlandameistari í
kraftlyftingum. Árið 1981 vann Jón
Páll sín önnur silfurverðlaun á Evr-
ópumeistaramóti þegar hann lyfti
samtals 852,5 kg í Parma. Þetta
þótti geysigóður árangur og það
var ekki laust við að manni hrysi
hugur við þegar Jón Páll gaf út þá
yfirlýsingu meðal félaganna að 900
kg múrinn skyldi falla. Þess varð
ekki langt að bíða, en Jón Páll lyfti
samtals 912,5 kg á íslandsmeist-
aramótinu 1981 og varð þannig
fyrsti íslendingurinn til að lyfta
yfir 900 kg. Þetta sama ár fór Jón
Páll á heimsmeistaramótið á Ind-
landi, lyfti þar sömu þyngd og lenti
í þriðja sæti. Þessi frábæri árangur
tryggði honum titilinn íþróttamaður
ársins 1981. Árið 1983 nældi Jón
Páll í sín þriðju silfurverðlaun á
Evrópumeistaramóti þegar hann
lyfti 925 kílóum á Álandseyjum.
Jón Páll setti Ijöldann allan af
íslands-, Norðurlanda- og Evrópu-
metum í gegnum tíðina. Mestri
þyngd lyfti hann á Jötnamótinu í
Jakabóli árið 1984 þegar hann lyfti
samtals 970 kg sem jafnframt var
Evrópumet. Á því móti setti hann
einnig Evrópumet í réttstöðulyftu,
370 kg, og fór hann þá með setning-
una fleygu: „Þetta er ekkert mál
fyrir Jón Pál.“
Jón Páll sneri sér nú meira að
aflraunakeppnum og vann hann tit-
ilinn sterkasti maður heims alls ijór-
um sinnum og árið 1987 vann hann
titilinn sterkasti maður allra tíma.
Jón Páll var hin fullkomna ímynd
íþróttamannsins. Framkoma hans
var til fyrirmyndar hvort sem var
í keppni eða utan og hann var reglu-
maður á vín og tóbak. Hvar sem
hann fór var eftir honum tekið og
við Íslendingar getum verið stoltir
af öðrum eins afreksmanni og Jón
Páll var.
Megi minning um góðan dreng
og mikinn íþróttamann lifa í hjört-
um okkar um aldur og ævi.
F.h. lyftingadeildar KR,
Agnar Már Jónsson.
Einn fræknasti íþróttakappi ís-
lendinga fyrr og síðar er fallinn í
valinn. Fráfall hans er reiðarslag
ekki síst fyrir þá sök að Jón Páll
var ímynd hreystinnar, í blóma lífs-
ins, atgervismaður til orðs og æðis.
Jón Páll Sigmarsson var goðsögn
í lifanda lífi og er og verður þjóð-
sagnapersóna í líkingu við fornar
hetjur fyrri alda. Hreysti hans var
annáluð, kraftur hans kynngimagn-
aður. Þegar þetta fór saman við
hrífandi persónuleika og glæsilega
framkomu, fór hróður hans víða og
að verðleikum.
Jón Páll stundaði íþróttir frá
unga aldri og íþróttir voru hans líf.
Hann bar alls staðar af, hvort held-
ur í lyftingum, vaxtarrækt eða afl-
raunum. Hvarvetna jafnvígur og
langfremstur.
hann var á sínum tíma kjörinn
íþróttamaður ársins og hefði sjálf-
sagt oftar keppt um og hreppt þann
titil ef kraftlyftingar og vaxtarrækt
væru íþróttagreinar innan íþrótta-
sambands íslands.
Það kom fyrir að slægi í brýnu
milli hans og ÍSÍ, en þær eijur eru
löngu gleymdar og íþróttaunnendur
og íþróttafólk leit á Jón Pál sem
einn úr sínum hópi. Hann var
íþróttamaður af guðs náð, íþróttun-
um helgaði hann líf sitt og starfs-
orku. I krafti íþróttaiðkana og
íþróttaafreka mun nafn og orðstír
Jóns Páls haldast á lofti.
Fyrir framlag hans til þeirra
hugsjóna, fyrir afrek hans og hróð-
ur vill íþróttasamband íslands votta
Jóni Páli þökk og virðingu.
Aðstandendum er vottuð samúð.
Ellert B. Schram,
forseti ÍSÍ.
Þær stundir koma í lífi hvers og
eins að mann setur hljóðan. Slíkt
henti okkur feðgana þegar við urð-
um vitni að og fregnuðum andlát
góðkunningja og vinar, Jóns Páls.
Sá sterkasti af öllum sterkum,
sá hraustasti af öllum hraustum.
Margfaldur kraftameistari og afl-
raunamaður. ímynd heilbrigðis og
hreysti, falinn í valinn langt fyrir
aldur fram. Víst eru vegir Guðs
órannsakanlegir, en sjaldan eins og
nú.
Kynni okkar við Jón Pál hófust
fyrir um 10 árum síðan og fyrir
þau viljum við þakka. Út á við var
hann hinn stóri, hrausti, sterki vík-
ingur, en við nánari kynni komu
mannkostir og hæfileikar hans enn
betur í ljós. Hjartahlýr, hógvær og
hvers manns hugljúfi. Látlaus,
meira að segja örlítið feiminn og
strangheiðarlegur. Glaður og glett-
inn, sífellt boðinn og búinn að ráð-
leggja, aðstoða, hvetja og hjálpa.
Góð fyrirmynd æskumannsins.
Víst er, að fáir hafa kynnt ísland
betur út á við en Jón Páll. Þessi
síunga hetja, sem nú er um Gjallar-
brú genginn. Eftir stöndum við
hugsi, hljóðir og hnípnir. En minn-
ingin um góðan dreng lifir og
gleymist seint.
Eftirlifandi ættingjum vottum við
okkar dýpstu samúð.
Jóni viljum við þakka allt og allt
og þegar að kallinu kemur, þá er
ekki amalegt að mæta honum aft-
ur, dansandi léttum með bros á
vör, með tilsvarinu „Sæll hrikaleg-
ur, á ekki að taka á því?“
Guðbrandur og Kjartan.
Þegar ég frétti andlát Jóns Páls
þá var sem eitthvað gerðist innra
með mér. Þótt kynni mín af Jóni
Páli hefðu verið stutt myndaðist
strax gagnkvæmt trúnaðarsam-
band á milli okkar. Dagana í Suður-
Afríku þegar Jón Páll og Magnús
Ver kepptu á móti sterkustu manna
heims, náði Magnús Ver þriðja
sæti, en Jón komst ekki á blað
vegna meiðsla í handlegg. Samt
sem áður fékk Jón Páll mestu um-
fjöllun í ríkissjónvarpinu þar í landi
sem vinsælasti keppnismaðurinn á
mótinu.
Eftir mótið hurfu sumir keppand-
anna strax af mótstað meðan Jón
Páll var upptekinn við að gefa eigin-
handaráritanir og halda á börnum
fyrir myndatökur. Þetta lýsir mann-
inum vel, það var enginn of lítill til
að honum væri ekki gefinn tími og
sýnd virðing.
Þegar ég fékk hugmyndina um
að kynna Island fyrir umheiminum
talaði ég einna fyrst við Jón Pál
um að hann tæki þátt í því og hann
gekk strax til liðs við átakið af
heilum hug. Jón Páll kom mér fyrir
sjónir sem óvenjulega hreinn og
beinn og vildi láta gott af sér leiða
með því að vera góð fyrirmynd, í
fyrsta lagi fýrir son sinn sem honum
þótti mjög vænt um og í öðru lagi
alla aðra sem dáðu hann sem af-
reksmann í íþróttum.
Hann átti svo margt eftir ógert
og stórar hugmyndir um framtíð-
ina. Ég bið Drottin Jesú Krist og
algóðan Guð að hugga son hans,
ættingja og vini.
Halldór Pálsson.
„Einstakur". Þetta orð lýsir því
best hvern mann Jón Páll hafði að
geyma. Nú horfum við á eftir góð-
um vini og félaga en í þessari miklu
sorg reynum við að vera jákvæð
og trúum því að nú fái aðrir að
njóta krafta hans og hjartahlýju.
Hann er lagður af stað í eitt af sín-
um fjölmörgu ferðalögum en í þetta
sinn verður það lengra en vanalega.
Nú hafa þeir hist að nýju félag-
arnir Jón Páll og Jóhann sem lést
á síðasta ári. Við sem eftir sitjum
munum halda áfram að starfa í
anda þeirra þar sem ávallt ríkti
gleði, bjartsýni og hvatning.
Jóni Páli fýlgdi þvílík orka og
gleði að yfir öllu lifandi hvar sem
hann kom. Hann var þeim hæfileika
gæddur að geta komið öllum til að
hlæja með einhverri skemmtilegri
sögu af sér eða félögum hans, en
þar var af nógu að taka. Jón Páll
hafði þann fágæta kost að sjá það
góða í fólki og lét sögusagnir og
illar tungur um náungann sem vind
um eyru þjóta og lét öllum finnast
þeir vera sérstakir vinir hans. Fyrir
utan það að hafa verið einstakur
íþróttamaður á mörgum sviðum,
var hann í huga okkar fyrst og
fremst besti vinur sem nokkur get-
ur hugsað sér.
Þótt hann kveðji okkur ungur að
árum þá eru fáir sem hafa upplifað
jafnmikið og farið eins víða og hann
á stuttri ævi sinni hér á jörð. Það
er margt sem kemur upp í huga
okkar sem við vildum segja en við
munum minnast í bænum okkar.
Að lokum viljum við votta unn-
ustu hans, foreldrum, systkinum og
syninum Sigmari Frey dýpstu sam-
úð okkar.
Elsku Jóhann Möller, missir þinn
er mikill og við biðjum góðan Guð
að styrkja þig í þessari miklu sorg.
Inga Sólveig, Guðmundur,
Björg og Guðrún.
Mig langar að minnast Jóns Páls
vinar míns með örfáum orðum. Ég
kynntist Jóni Páli fyrst er hann kom
á æfingastaðinn Jakaból í Laugar-
dal. Þar fylgdist hann með okkur
gömlu brýnunum fyrst um sinn og
hreifst mjög af. Hóf hann sína
fyrstu æfingu í framhaldi af því og
var nokkuð sterkur strax í byijun.
Samt datt mér ekki í hug á þeim
tíma að jietta yrði sterkasti maður
heims. Ég sá strax að þarna var
maður sem hafði alla burði, líkam-
lega og ekki síður andlega, til að
verða afburða íþróttamaður.
Jón Páll var með geðbestu mönn-
um sem ég hef á lífsleiðinni kynnst,
hvort heldur í blíðu eða stríðu, ég
minnist þess t.d. ekki að hafa nokk-
urn tíma sé hann reiðan.
Ég ætla ekki að fara út í að tí-
unda afrek hans, þau eru öllum
kunn. Ég verð samt að nefna það
að hann var einn fýrstur íslenskra
íþróttamanna á sviði kraftíþrótta
er hafði raunverulegt erindi í keppn-
ir við erlenda kraftíþróttamenn.
Ég minnist þess sérstaklega í
hans persónuleika hversu einlægur
hann var, er lýsti sér t.d. sérstak-
lega í framkomu hans gagnvart
börnum. Á mótum, jafnt sem á afl-
raunasýningum, hampaði hann
gjaman börnum sérstaklega, hélt á
þeim, gantaðist við þau og lét þau
finna til sín. Börnin fengu það á
tilfinninguna að hann væri jafnvel
fyrst og fremst að taka á fyrir þau,
hann var ekki eingöngu að höfða
til athygli þeirra er eldri vom. Ég
tel þennan eiginleika lýsa mjög vel
persónuleika Jóns Páls, því hvar
endurspeglast betri hinn innri mað-
ur en í þvi hvernig hver og einn
kemur fram gagnvart barnssálinni?
Jón Páll var glæsilegur á velli
og margs er að minnast frá keppnis-
ferðum okkar. Minnisstæðust er þó ^
ferð okkar til Kalkútta á Indlandi.
Við vorum staddir í miðborginni er
við urðum vitni af kröfugöngu tug-
þúsunda manna. Áður höfðum við
verið varaðir við því að vera á ferli
vegna fýrirhugaðrar mótmæla-
göngu, en forvitnin varð varkárn-
inni yfirsterkari og fórum við því
út. Skyndilega vorum við um-
kringdir aragrúa Indveija, fát kom
á göngumenn, er augun börðu
þennan ljósa risa. Fólkið flykktist
kringum okkur og ég sá þann kost
vænstan að troða mér þétt að hlið .
Jóns Páls. Jón Páll brást þannig
við að hann brosti sínu heillandi
brosi, tók nokkrar léttar vöðvasýn-
ingar og bræddi hjörtu múgsins.
Það sem í fýrstu virtist ætla að
verða skelfileg lífsreynsla, snerist
upp í stórkostlegar fagnaðarundir-
tektir múgsins við hveija vöðva-
hnykkingu Jóns Páls.
Jón Páll var ósérhlífinn gagnvart
félögum sínum á keppnisferðum. í
því sambandi minnist ég t.d. Evr-
ópumóts í kraftlyftingum í Zúrich,
er hann í orðsins fyllstu merkingu
bar einn félaganna, er meiðst hafði
í kepninni, á höndum sér um alla
Zúrichborg. Það var skondið að sjá
upplit borgarbúa er þeir mættu r
þarna einu stykki 125 kg víking
með smækkaða útgáfu af víking,
þ.e. 90 kg í fanginu.
Ég vil hér nota tækifærið og
koma á framfæri kveðjum frá
Sverri Hjaltasyni er nú býr í Banda-
ríkjunum og hefur ekki tækifæri á
að koma og kveðja Jón Pál hinstu
kveðju. Með þessum fáu orðum vil
ég kveðja vin minn Jón Pál. Ég
votta syni Jóns Páls, foreldrum og
vinum mína dýpstu samúð.
Skúli Óskarsson. ^
Fleiri minningargreinar um
Jón Pál Sigmarsson bíða birt-
ingar og munu birtast í blað-
inu næstu daga.
+
Astkær eiginkona mín og móðir okkar,
FJÓLA EINARSDÓTTIR
frá Vestmannaeyjum,
Norðurtúni 22,
Bessastaðahreppi,
verður jarðsungin frá Bessastaðakirkju föstudaginn 29. janúar
kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er bent á Krabbameinsfélagið.
Bergur Ólafsson,
Einar Bergsson, Ólafur Bergsson.
t
Innilegar þakkir til allra þeirra, er sýndu okkur vináttu, samúð og
hjálpfýsi við andlát og útför mannsins míns, föður, tengdaföður
og afa,
SÖRENS JÓNSSONAR,
Hrauntungu 34,
Kópavogi.
Guð blessi ykkur öll.
Anna Sigurðardóttir,
Gréta Björg Sörensdóttir, Björn Magnússon,
Anna Gréta Eyþórsdóttir, Elías Örn Eyþórsson,
Sigrún Eyþórsdóttir, Sigurður Ingi Hauksson.
t
Innilegar þakkir sendi ég öllum þeim, er á margvíslegan hátt minnt-
ust eiginkonu minnar,
HELGU GUÐRÍÐAR VETURLIÐADÓTTUR.
Þá vil ég ennfremur þakka sérstaklega læknum og öðru starfs-
fólki á deild B6 Borgarspítalanum fyrir frábæra umönnun og alúð
við Helgu á löngum veikindaferli hennar.
Sigurgeir Pétursson
frá Gautlöndum.
+
Við þökkum öllum sem sýndu okkur hlýhug og virðingu vegna
andláts og útfarar
ÓFEIGS J. ÓFEIGSSONAR
læknis.
Unnur Sigurðardóttir,
Ragnhildur Pála Ófeigsdóttir, Vilhjálmur Egilsson,
Anna Balle, Viggo Balle,
Salome Eggertsdóttir, Hjalti Guðmundsson.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför móður okkar, tengdamóður og ömmu,
ÁSGERÐAR RUNÓLFSDÓTTUR,
Heiðarhvammi 6,
Keflavik.
Aðstandendur.
+
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur samúð og vinarhug við
andlát og útför eiginmanns míns, föður, tengdaföður, afa og langafa,
GUNNARS JÖRUNDSSONAR,
dvalarheimilinu Höfða,
Akranesi.
Jóhanna Guðjónsdóttir,
Ólöf Gunnarsdóttir, Viðar Einarsson,
Reynir Gunnarsson, Sigrfður V. Gunnarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.