Morgunblaðið - 14.02.1993, Síða 19

Morgunblaðið - 14.02.1993, Síða 19
19 MORGUNBLAÐIÐ MININIINGAR SUNNUDAGUR 14. FEBRÚAR 1993 flokkurinn yrði vinstri sósíalískur flokkur en að Kommúnistaflokkur- inn hefði verið stofnaður. — Ákvörðun forystumanna Kommúnistaflokksins að leggja flokkinn niður var enn frekari stað- festing á þessari stefnu Einars sem hafnaði þröngsýni flestra kommún- istaflokkanna í Norður-Evrópu um þessar mundir og sagði um leið skilið við Kómintern. Stofnun Sós- íalistaflokksins var svar við þörfum og kröfum íslenskrar alþýðu á sín- um tíma — og það skref var stigið tvímælalaust og hiklaust. — Baráttan fyrir stofnun lýð- veldis varð strax eitt aðalbaráttu- mál Sósíalistaflokksins. Þannig tókst Einari og félögum hans — ég nefni til sögunnar Brynjólf og Sig- fús — að vefa saman í eitt í Sósíal- istaflokknum baráttuna fyrir sjálf- stæði þjóðarinnar og baráttuna fyr- ir betri lífskjörum hennar; verka- lýðsbaráttan og sjálfstæðisbaráttan voru óaðskiljanlegir þættir. — Myndun nýsköpunarstjórnar- innar var enn eitt dæmið sem sýnir hvílík fjarstæða það er að reyna að draga upp þá mynd af Einari sem enn sést og mun enn sjást um langa hríð, gæti ég best trúað. Þar hikaði hann ekki við að beita sér fyrir samstarfi við borgarastéttina — Sjálfstæðisflokkinn — í beinu framhaldi af sigrum verkalýðs- hreyfíngarinnar í skæruhernaði árs- ins 1942. Og Sjálfstæðisflokkurinn hefur aldrei beðið þess bætur (!) fyrr en kannski nú, um 50 árum síðar. — Ákvörðunin um stofnun Al- þýðubandalagsins er enn dæmi sem sannar að Einar tók hagsmuni heildarinnar alltaf fram yflr þrengstu flokkshagsmuni. Þar með var Sósíalistaflokkurinn, sem Einar var formaður fyrir, lagður niður sem framboðsaðili en Alþýðubanda- lagið tók við og Einar varð formað- ur þingflokks Alþýðubandalagsins. ★ Sumum félögunum fannst Einar stundum óraunsær og að hugurinn bæri hann lengra en hálfa leið. Svo mikið er víst að hann var agítator par excellense — afsakið slettuna — og sá maður sem náði því að kynn- ast Einari að marki komst aldrei yfir það. Einar hafði svip hörkunnar út á við en í kynnum öllum var hann mildin sjálf og hvers manns hugljúfi. Sá maður bíður þess aldrei bætur sem einu sinni hefur kynnst Einari, sagði Guðmundur J. og það var mikið satt eins og Sunnlendingar hefðu orðað það. Þessir mannlegu, hlýju, eiginleikar Einars skiluðu honum líka miklum pólitískum árangri og þar af leiðandi hreyfing- unni allri. Enginn annar en Einar hefði skilað yfir 30% atkvæða á hinni borgaralegu Akureyri á kreppuárunum — hinum ægilega Kommúnistaflokki Islands sem þá fékk ekki nema örfá atkvæði ann- ars staðar á landinu. Enda var hann kallaður til framboðs á vegum flokksins í Reykjavík þar sem hann var síðan þingmaður Reykvíkinga í 30 ár og þar með í hópi þeirra sem lengst hafa verið þingmenn í þessu kjördæmi — höfuðborg lands- ins. í þessari kveðju minni ætla ég ekki að rekja persónuleg kynni mín af Einari; þó hófust þau á unglings- árum mínum. Hann hafði leshringi í Tjarnargötu 20 á laugardögum klukkan hálfsex alla mína mennta- skólatíð. Hann talaði við okkur eins og jafningi — unglingsskjátumar. Ekki síst náði ég að kynnast Einari á þessum árum vegna Óla — Ólafs Rafns Einarssonar, sonar Einars og Siggu. Hann lést fyrir fáum árum, komungur maður, okkur öll- um harmdauði. Heimilið var Einari mikilvægt — það var eins og helgi- stund þegar hann handfjatlaði bæk- urnar sínar og talaði og talaði, að vísu oftast mikið meira en ég og við strákarnir, svokallaðir viðmæl- endur. Hann vildi ekki aðeins fræða okkur, heldur fannst mér að hann væri stundum nokkuð ráðríkur. Við Óli vorum nánir vinir og félagar á unglingsárum og meðan við báðir lifðum. Hann var góður drengur og félagi. Sigríður Þorvarðardóttir, kona Einars, var honum svo kær að mér fannst Einar oft eins og ástfanginn unglingur. Hún hafði líka orðið að lifa með Einari erfiða tíma: Réttlínustandið — eins og Einar kallaði ofstækistímann í Kommúnistaflokknum — að ekki sé minnst á handtökurnar þegar Einar, Sigfús Sigurhjartarson og Sigurður Guðmundsson voru fluttir fangar til Bretlands frá fjölskyldum sínum fátækum og í stöðugri óvissu óttans. Það voru oft heitar tilfínn- ingar innan flokksins og þær bitn- uðu iðulega á Einari og fjölskyldu hans. Eg man þó ekki eftir því að hann hefði langar ræður um þau vandamál. Það sem hann varaði oftast við var „sekterisminn“ (orð Einars), þröngsýnin og ofstækið. Og í samræmi við það var hans stefna; víðsýn, óeigingjöm, heiðar- leg stefna hugsjónamanns sem hafði eld í bijósti og sterka réttlæt- iskennd. Sigríður og Einar áttu tvö börn: Sólveigu sem býr í Ástralíu, á tvö börn sem bæði búa á íslandi, og svo Ólaf Rafn sagnfræðing sem áður var minnst á og er látinn fyr- ir fáeinum árum. Olafur átti tvö börn þannig að alls voru barnabörn Einars og Siggu fjögur. Sigríður, sem lifir mann sinn, á í dag alla okkar samúð, einnig Sól- veig, böm hennar, synir Ólafs og allir aðrir nánir aðstandendur þeirra og vinir. Úr hópi félaganna nefni ég Öddu Báru og Inga R. Helgason fyrir ræktarsemi þeirra og hlýjan hug. * Það em í rauninni sérkennileg örlög að þurfa að birta minningar- grein um Einar Olgeirsson í Morg- unblaðinu. Það væri hins vegar í engu samræmi við það hvernig Ein- ar gekk að verki að hika við svo búið; hann nýtti það sem stóð til boða í þágu hugsjóna sinna, starfs og markmiða. Hann leit til dæmis yfirleitt á minningargreinar sem tækifæri til að koma á framfæri pólitískum erindum. Þetta viðhorf Einars Olgeirssonar virðist hafa verið honum í blóð borið og kemur afar skemmtilega fram í einkabréf- um Einars, sem vitnað er til í 2. bindi ævisögu Jónasar frá Hriflu eftir Guðjón Friðriksson: Jónas stuðlaði að því að Einar varð korn- ungur — 26 ára próflaus stúdent í málvísindum — forstjóri Síldar- einkasölu ríkisins. Tilgangur Jónas- ar var sá að gera Einar sér hand- genginn, en Jónas stundaði á þeim ámm næsta skipulegar og vel heppnaðar pólitískar mannaveiðar. Það mistókst með Einar, því Éinar var jafnstaðráðinn í að hagnýta stöðu forstjórans til þess að koma á framfæri hugsjónum og tillögum hinnar róttæku jafnaðarstefnu, en Einar var þá virkur forystumaður í jafnaðarmannafélagi Akureyrar og í alþýðusamtökum Norðurlands. ★ Nú þegar öld Einars Olgeirssonar er öll tekur við ný öld. Hvað hún ber í sér veit enginn. Við vitum þó að einmitt nú, þegar Sjálfstæðis- flokkurinn virðist hafa gleymt lex- íunni frá kreppuárunum og reynslu nýsköpunarstjómarinnar, þarf að safna liði í þágu róttækrar jafnaðar- stefnu. Við vitum líka að einmitt SJÁ NÆSTU SÍÐU d g skrautfjöður t a í hattinn okkar! Velkomin í öflugri Örtölvutækni! Örtölvutækni hefur fengið sterkan liðsauka í samkeppninni á íslenska tölvumarkaðinum. Digital, eitt af öflugustu tölvufyrirtækjum heims, hefur tekið upp samstarf við Örtölvu- tækni og aukið starfssvið og starfsemi fyrir- tækisins til muna. Tökum ofan fyrir kröfu- hörðum viðskiptavinum Með því að bjóða heildarlausnir með á- herslu á net- og samskiptabúnað, ásamt kap- aikerfum, hefur Örtölvutækni eignast kröfu- harða viðskiptavini. Við tökum sérstakiega ofan fyrir þeim af þessu tilefni og hvetjum alla þá sem sækjast eftir vandaðri tölvuþjónustu að kynna sér öflugri Örtölvutækni. Hjá okkur er loforð um heildariausnir í tölvu- málum einstaklinga og fyrirtækja byggt á 15 ára reynslu! DIGITAL Á ISLANDI 1ÖRTÖLVUTÆKNI jj Skeifunni 17 sími 687220 Sterkari í harðri samkeppni!

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.