Morgunblaðið - 14.02.1993, Side 38

ttigi *— j ~~~ — ;i i;./'. ,r .■t.—t—***, :
HANDKNATTLEIKUR
Saknar ekki
Þjálfarinn skipar fyrir
Guðmundur Guðmundsson segir mönnum sínum til á æfingu. Lið Aftureld-
ingar hefur ekki tapað leik undir stjórn hans í vetur.
Það er Axel Axelsson, sem þjálfar
annan flokk hjá Aftureldingu, en
hann hefur einnig þjálfað meistara-
flokk félagsins og leikið með. Axel
verður aðstoðarmaður minn ásamt
Davíð að hluta í úrslitakeppninni.
Ég er því ekki á flæðiskeri staddur,
því að Axel þekkir mjög vel til liðs-
ins. Fyrst að ég nefni Axel má ekki
gleyma því að Þorbergur Aðalsteins-
son, landsliðsþjálfari, þjálfaði Aftur-
eldingu í fyrra og þá fengu leikmenn
þefinn af því hvernig á að æfa til
að ná settu marki. Þetta dæmi sýnir
að Afturelding hefur gengið í gegn-
um visst tímabil — leikmenn félags-
ins hafa gengið í gegnum vissa
reynslu, enda gerist það ekki einn,
tveir og þrír, að íþróttamenn nái
árangri. Menn verða að gefa sér tíma
til að þroskast. Við hjá Aftureldingu
erum til dæmis með nýtt lið. í viðbót
við hópinn sem fyrir var hafa komið
margir nýir leikmenn og ég hefunn-
ið að því í vetur að púsla liðinu sam-
an. Við eigum mikið eftir ólært og
þurfum að stilla okkur betur saman
þegar í úrslitakeppnina er komið.
Út á það gengur allt þegar baráttan
hefst fyrir alvöru og við þurfum að
sýna hvers við erum megnugir."
Þess má geta að þrír Víkingar
fóru með Guðmundi til Afturelding-
ar; Ingimundur Helgason, Róbert
Sighvatsson og Sigurður Jensson,
markvörður, og einn var þar fyrir,
Siggeir Magnússon. Þá gengu Þor-
kell Guðbrandsson úr HK og Eyja-
maðurinn Þorsteinn Viktorsson til
liðs við Aftureldingu.
Hveijir verða erfíðustu andstæð-
ingarnir þegar á hólminn er komið?
„Það er ljóst að það eru KR,
Breiðablik og Grótta. Hins vegar
má ekki vanmeta ÍH og HKN, sem
eru baráttuglöð lið.“
Meiri ferskleiki
á landsbyggðinni
Er handknattleikur að færast meira
út á landsbyggðina frá Reykjavík?
„Það er spuming hvort það sé
ekki að gerast í handknattleiknum
eins og í körfuknattleiknum. Og þá
er spurningin af hveiju? Tveir stórir
þættir í þessari þróun er aðstaða og
peningar. A litlu stöðunum geta
menn lagt meiri rækt við garðinn
sinn, ef svo má að orði komast. Það
er spuming hvort metnaðurinn til
að eignast góð keppnislið sé ekki
meiri úti á landi. Eg held að hjá
mörgum félögum í Reykjavík standi
félagsandinn veikum fótum. Þetta
er hlutur sem ég finn fyrir í Mos-
fellsbæ, þar sem félagsþroskinn er
miklu sterkari en í mörgum félögum
í Reykjavík. Það er ekkert sjálfgefíð
hjá félögunum á landsbyggðinni. Það
era fleiri aðilar sem leggja sitt á
vogarskálar á landsbyggðinni, en í
Reykjavík er það fámennur hópur
sem ber félögin uppi. Aðrir vilja að-
eins koma og fleyta ijómann. Þetta
er orðið vandamál hjá mörgum félög-
um í Reykjavík. Það er klappað á
bakið á manni þegar vel gengur, en
hina stundina hefur maður á tilfinn-
ingunni að maður sé til vandræða.
Þetta er stór þáttur í því að lands-
byggðin er að ná yfirhöndinni. Það
er mikið meiri ferskleiki yfír liðum
af landsbyggðinni, eins og til dæmis
Selfossi í handknattleik. Hjá Reykja-
víkurfélögunum er komin viss þreyta
í hinn félagslega þátt, en sá þáttur
á að vera kjarninn í hveiju félagi.
Þetta er hlutur sem félögin ættu að
athuga betur.“
svidsljóssins
Guðmundur Guðmundsson fór
ívíking til Mosfellsbæjar
Morgunblaðið/Þorkell
Guðmundur á tali við Axel Axelsson, fyrram landsliðsmann í handknattleik,
á æfíngu í vikunni. Axel, sem þjálfar nú 2. flokk Aftureldingar og áður meist-
araflokkinn, verður liðsstjóri hjá Guðmundi í úrslitakeppninni.
SMÁVAXINN, kvikur í hreyfing-
um, skapheitur og með ódrep-
andi keppnisskap. Þannig hefur
hann komið fyrir sjónir á keppn-
isvellinum — með Víkingum og
landsliðinu, Guðmundur Guð-
mundsson. Að sjálfsögðu er
þessi lýsing ekki tæmandi.
Maður sem hefur verið einn
besti handknattleiksmaður ís-
lands hefur meira til brunns að
bera en skaphita og ódrepandi
keppnisskap, enda er það að-
eins hismið. Kjarninn er útsjón-
arsemi og skipulagsgáfa í ríku
mæli. Guðmundur tók þá
ákvörðun að hverfa úr sviðsljós-
inu til að þroskast sem þjálfari
og hann hélt í víking upp í Mos-
fellsbæ, þar sem hann hefur
þjálfað Aftureldingu með góð-
um árangri — félagið hefur ekki
tapað leik í 2. deildarkeppninni
og hefur tekið stefnuna á 1.
deild.
Mvemig var það fyrir Guðmund
að yfírgefa 1. deildarkeppnina
eftir að hafa leikið með hinu sigur-
sæla liði Víkings,
landsliðinu og síðast
Sigmunduró. sem þjálfari Víkings
Síe;narsson _ 0g hreinlega „týn-
sknfar ast“ uppi í Mos-
fellsbæ? „Það vora mjög mikil við-
brigði. Þegar ég tók þessa ákvörðun
fór ég til Aftureldingar til að styrkja
félagið. Til að mynda hef ég látið lið
mitt nær eingöngu leika æfingaleiki
við 1. deildarlið. Ég fór strax að
undirbúa jarðveginn fyrir það að
Afturelding yrði 1. deildarfélag,
hvort sem það tekst strax eða á
næsta ári. Ég tel mig vera búinn að
undirbúa liðið fyrir það að takast á
við 1. deildina, þar sem við höfum
leikið tólf til fímmtán æfíngaleiki við
félög í deildinni. Með því hef ég ver-
ið að reyna að gefa leikmönnum
mínum smjörþefinn af því að Ieika
gegn 1. deildarliðum. Strákamir hafa
oft á tíðum veitt liðunum harða
keppni og einnig hafa komið leikir
sem við höfum staðið okkur ver.
Þetta er eitt í undirbúningi mínum,
gn annar hlutinn er að ég hef þjálfað
leikmenn mína eins og um 1. deildarl-
ið væri að ræða — við æfum ekkert
sjaldnar en gerist í 1. deild og æf-
ingatímar okkar eru jafn langir. Ég
hef verið með sambærilegar æfíngar
eins og ég kynntist hjá Bogdan, fyrr-
um landsliðsþjálfara, og sem ég not-
aði þegar ég þjálfaði Víking. Við-
brigði í sambandi við æfingar era
því ekki mikil, en aftur á móti er
umfjöllunin um gang mála í 2. deild
ekki mikil í fjölmiðlum, þannig að
þau viðbrigði era mikil. Það er ekki
eins mikið að gerast í kringum
keppnina í 2. deild eins og í 1. deild."
Hvað með áhorfendur á leikjum í
2. deild. Era þeir margir?
. „Þeir hafa verið frekar fáir á
mörgum leikjum, en við höfum haft
sérstöðu. Við höfum fengið töluverð-
an fjölda á heimaleiki okkar og áhug-
inn hefur farið vaxandi á handknatt-
leik í Mosfellsbæ eftir gott gengi
okkar. Það hefur komið fram í meiri
áhuga unga fólksins á að stunda
æfíngar og á betri leikjum hafa
bæjarbúar fjölmennt á leiki okkar.
Ég á von á því að í úrslitakeppninni
eigi stuðningsmannahópur okkar eft-
ir að stækka verulega."
Spennandi verkefni
<} Saknarðu ekki að sjá ekki myndir
af þér í blöðum svífa innúr hominu
í leilqum með Víkingi eða landslið-
inu, eða þá að vera í beinum sjón-
varpsútsendingum, eftir að hafa ver-
ið í sviðsljósinu í öll þessi ár?
„Nei, eiginlega ekki. Þegar ég tók
þá ákvörðun að yfirgefa 1. deildar-
keppnina, gerði ég mér grein fyrir
að það yrðu breytingar. Að þjálfa
Aftureldingu er mjög spennandi
verkefni. Að þjálfa lið í 2. deild er
mikil eldskírn fyrir þjálfara og afar
þroskandi. Þetta er ákveðin þróun í
því að verða betri þjálfari — að kynn-
ast öðru en 1. deildarbaráttu. Það
er einnig barátta í 2. deild — því að
þar er barist um að komast í hóp
þeirra bestu. Verkefnið er því mjög
spennandi, þannig að ég er mjög
sáttur. Mér líður mjög vel hjá Aftur-
eldingu. Það er frábær umgjörð í
kringum liðið — mun betri en ég hef
áður kynnst, og ekki yfir neinu að
kvarta. Andinn er góður í félaginu
og allar aðstæður frábærar. íþrótta-
aðstaðan að Varmá er ein sú besta
á landinu. Öryggi leikmanna minna
er mikið — það er aldrei neinn vand-
ræðagangur í kringum það sem við
eram að glíma við. Gott dæmi um
frábæra stjórn hjá Aftureldingu er
að þegar við komum í heimaleiki
okkar eru allir búningar leikmanna
hreinir uppi á þeim snögum sem leik-
menn nota í búningsklefa. Hjá mörg-
um félögum er stöðugur vandræða-
gangur með búninga. Þetta finnst
mörgum kannski smámunir, en svo
er ekki — þannig regla veitir mönn-
um öryggi og hefur áhrif á allt heild-
ardæmið. Við getum einbeitt okkur
að því að leika handknattleik. Það
getur verið vegna hins frábæra and-
rúmslofts í Mosfellsbæ að ég hef
ekki saknað 1. deildarinnar — mér
hefur fundist gott að fá hvíld fá
henni.“
En nú hefur stefnan verið tekin á
1. deild á ný, þannig að ef það tekst
þá verður þú aftur kominn í gamla
góða slaginn?
„Já, ef það tekst, þá mætir maður
á fullum krafti í slaginn. Við verðum
að bíða og sjá hvort að það tekst.“
Hver er styrkur 2. deildarinnar?
Það verður að segjast eins og er
að það er orðinn það mikill slagur
um leikmenn hjá 1. deildarliðunum
á vorin og sumrin, að liðin eltast við
þá leikmenn sem era bestir í 2.
deildarkeppninni. Afturelding á því
láni að fagna og einnig KR og
Breiðablik að félögin hafa haldið
stórum hluta leikmanna sinna. En
það er aðallega breiddin sem háir
2. deildarliðunum. Það er stór hópur
leikmanna í deildinni sem myndi
standa sig í 1. deildarkeppninni. En
breiddin er ekki mikil hjá liðunum —
of fáir sterkir leikmenn í hverju liði.
Ég tel að hvert lið sem er í 2. deild-
inni í dag og kæmist upp — það er
sama hvort það er Afturelding, KR,
Breiðablik eða Grótta, þyrfti að
styrkja sig veralega — minnst um
þrjá góða leikmenn. Þetta er munur-
inn á 2. deildarliðunum og þeim sem
era í 1. deild.“
Er munurinn mikill á liðunum í
2. deild?
„Það er töluverður mikill munur á
þeim sex liðum sem koma til með
að leika í úrslitakeppninni; Aftureld-
ingu, KR, Gróttu, Breiðablik, ÍH og
HKN og þeim fjórum liðum sem era
í neðstu sætunum, Ármanni, Fylki,
Fjölni og Ögra.“
Ekki tapað leik
Aftureldingu hefur gengið afar vel
í vetur — félagið hefur ekki tapað
leik, þegar aðeins einn er eftir í deild-
inni. Hefur lokið sautján leikjum,
unnið þrettán og gert fjögur jafn-
tefli. Það nægir ekki Aftureldingu
að vera tapiaust í deildarkeppninni,
því að sex efstu liðin í deildinni fara
í úrslitakeppni til að beijast um tvö
sæti í 1. deild. Fyrirkomulagið er
þannig að efsta liðið (Afturelding)
fer í úrslitakeppnina með fjögur stig
með sér, lið sem verður númer tvö
tekur tvö stig með sér og félag núm-
er þijú eitt sig. Guðmundur var
spurður hvort hann og félagar hefðu
ekki aðeins gengið í gegnum hluta
af leiðinni í 1. deild?
„Það er rétt. Ég hef tilkynnt mín-
um mönnum að það byiji nýtt mót
þegar úrslitakeppnin hefst. Þó að við
höfum leikið vel í vetur og staðið
okkur vel, þá hjálpar það okkur ekk-
ert í því sem framundan er — jú,
nema það að við höfum æft mjög vel
í vetur. En svo leikum við tíu leiki á
fímm Vikum í úrslitakeppninni og þá
má ekkert koma uppá. Ef lið missir
tvo leikmenn í meiðsli er allt búið.
Þetta er hætta sem fylgir íþróttum.
Það er aldrei hægt að bóka neitt
fýrirfram."
Ykkur hefur gengið vel í vetur.
Er ekki komin spenna í leikmanna-
og stuðningsmannahópinn, þegar
lokamarkmiðið nálgast?
„Jú, maður fínnur það. Það er
mikil spenna og eftirvænting í Mos-
fellsbæ. Ég vona að við stöndum
undir þeim væntingum sem gerðar
eru til okkar. Það er langt síðan að
félagið okkar, Afturelding, hefur
leikið í 1. deild, eða þrjátíu og þijú
ár. Það myndi gjörbreyta miklu fyrir
Mosfellsbæ ef við næðum 1. deild-
arsæti. Það yrði bylting í bæjarfélag-
inu. Leikmenn og þeir sem leggja
mesta vinnu í það að ná árangri, eru
meðvitaðir um að 1. deildarsæti er í
sjónmáli. Það er þó engin pressa á
leikmönnum — það er enginn sem
kemur og segir: Þið verðið, annars
er allt búið. Það finnst mér sem þjálf-
ara strákanna vera mjög jákvætt og
mættu mörg félög læra af því.“
Aðalbaráttan eftir
Breytist umgjörðin eitthvað þegar
í úrslitakeppnina er komið?
„Jú, hún gerir það. Úrslitakeppnin
stendur yfir á samá tíma og heims-
meistarakeppnin í Svíþjóð fer fram.
Davíð Sigurðsson, sem hefur verið
liðsstjóri minn, er liðsstjóri hjá lands-
liðinu. Ég hef því kallað á gamal-
kunnan landsliðsref til liðs við mig.