Morgunblaðið - 26.11.1993, Qupperneq 37

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 26. NÓVEMBER 1993
37
Elín Guðrún Einars-
dóttir - Minning
Fædd 16. júní 1905
Dáin 16. nóvember 1993
Það er erfitt að sjá á eftir ástvin-
um sínum en þeir lifa áfram í
huga manns og það er ætíð hægt
að ylja sér við minningarnar.
Amma mín var hlý og hjarta-
góð. Hún var alltaf til saðar og
tilbúin að hjálpa manni ef eitthvað
bjátaði á. Hún var brosmild og
bros hennar nægði oft til að ryðja
öllum neikvæðum tilfínningum úr
vegi og ylja manni um hjartaræt-
ur. Hún var hörkudugleg og sá
ætíð vel um sig og sína. Amma
mín var sterk persóna og gafst
aldrei upp þrátt fyrir erfið veikindi.
Amma mín, þú lifir áfram í
huga mínum.
Þinn dóttursonur,
Arngrímur.
Elín lést eftir langa legu hinn
16. nóvember, 88 ára að aldri.
Hún var fædd á Húsavík, en flutt-
ist til Akureyrar fimm ára gömul,
þar sem hún síðan bjó alla tíð.
Foreldrar hennar voru Einar Ein-
arsson skósmiður, eyfirskrar ætt-
ar, af Thorlaciusum kominn í föð-
urætt, og Ólöf Jakobína Siguijóns-
dóttir, Mývetningur að ætt. Einar
fer til Noregs fyrir fyrri heims-
styijöld pg hverfur þar með úr lífi
þeirra. Ólöf elur Elínu ein upp.
Árið 1926 fer Elín að vinna innan-
búðar hjá KEA. Hún reisir sér
íbúðarhús í Oddeyrargötu 13 af
einstökum dugnaði, þar sem þær
mæðgur búa jafnan síðan. Elín
giftist 1939 Arngrími Bjarnasyni,
er starfaði lengi hjá KEA og síð-
ast sem aðalfulltrúi. Þau ættleiddu
nýfædda stúlku 1945, Ólöfu Stef-
aníu, konu undirritaðs. Hættir Elín
þá að vinna utan heimilis og ger-
ist húsmóðir til ársins 1958 þegar
þau Arngrímur skilja. Þá fer Elín
aftur að vinna og vinnur hjá Sjöfn
allt til ársins 1971.
Ég sá hana fyrst sem glæsilega
konu á upphlut við afgreiðslu í
vefnaðarvöruversluninni á ungl-
ingsárum mínum. Elín var mjög
heilsteypt persóna. Hún var fríð
kona og fyrirmannleg. Hún var
vinur vina sinna og stóð með þeim
í hveiju sem á gekk. Hún var
ákaflega frændrækin og gott að
leita til hennar. Hún var mikil
húsmóðir og naut sín við hannyrð-
ir. Hún var sæmilega hraust,
þangað til í ársbyijun 1989 að hún
flyst að Seli sökum versnandi
heilsu. Hún fékk heilablóðfall fyrir
fjórum árum og var að mestu rúm-
föst síðan. Þrátt fyrir að sjúkdóm-
Minning
Guðlaug Jónsdóttir
Fædd 29. júní 1917
Dáin 18. nóvember 1993
Guðlaug frænka mín fæddist í
Skíðsholtalíoti í Hraunhreppi á
Mýrum. Foreldrar hennar voru Jón
Guðmundsson bóndi og Marta
Jónsdóttir. Marta lést 1920. Faðir
Guðlaugar giftist svo Soffíu Jóns-
dóttur og ólst Guðlaug upp hjá
þeim í Laxárholti í Hraunhreppi.
Guðlaug átti tvö systkini, Guð-
björgu og Jón, sem létust úr barna-
veikinni á barnsaldri. Guðlaug
veiktist einnig af þessum skæða
sjúkdómi en náði fullum bata.
Ég minnist Laugu frænku fyrst
frá þeim tíma sem hún starfaði á
Elliheimilinu Grund í Reykjavík,
en þar var hún á árunum 1944-
1951. Það hefur líklega verið 1949
þegar ég var þriggja ára að ég fór
í heimsókn með móður minni til
Laugu frænku en hún bjó þá á
Grund eins og margt annað starfs-
fólk þar. Af einhveijum ástæðum
man ég ennþá nokkuð vel eftir
þessu og er ég viss um að það
stafar af þeim jákvæðu áhrifum
sem Lauga hafði á mig.
Árið 951 urðu breytingar á hög-
um Guðlaugar en þá réðst hún sem
ráðskona til föðursystur sinnar,
Guðríðar Guðmundsdóttur, og
sona hennar, Guðlaugs og Kjart-
ans Eggertssona í Einholtum í
Hraunhreppi á Mýrum. Það var
sumarið 1951 að Lauga var svo
elskuleg að létta undir með móður
minni og taka mig þá fimm ára
til stuttrar sumardvalar í Einholt-
um. Mér er ennþá minnisstæð löng
rútuferðin vestur á Mýrar sem
mér fannst vara að eilífu og svo
þegar Lauga tók á móti mér við
brúsapallinn með tvo til reiðar og
teymdi undir mér niður eftir.
Sumrin mín í Einholtum urðu svo
alls níu. í minningu minni fannst
mér allir dagar mínir í Einholtum
hafa verið sólardagar og allar
nætur bjartar sumarnætur með
þessari ólýsanlegu kyrrð. Ég fæ
seint að fullu metið það mannbæt-
andi uppeldi sem ég fékk á þessum
árum hjá Laugu og Einholtaheim-
ilinu.
Guðlaug hafði mikla mannkosti
til að bera. Hún var einkar rögg-
söm og hafði góða reglu á öllum
hlutum. Um leið var hún hlý og
sérlega óeigingjörn í öllu fari sínu.
Ég hafði stundum gaman af því
hvað hún var hreinskiptin ogjafn-
vel beinskeytt og gat verið sérlega
ákveðin. Mér er það ljóst að hjá
Laugu frænku var velferð annarra
ávallt í fyrirrúmi. Guðlaug bjó í
Einholtum allt þar til hún veiktist
alvarlega fyrir skömmu og var þá
flutt á Sjúkrahús Akraness þar
sem hún lést.
Við fráfall Guðlaugar er
söknuður í bijóstum okkar sam-
ferðafólks hennar og innilegt
þakklæti fyrir allt sem hún veitti
okkur af yfírlætislausu örlæti sínu.
Guð blessi minningu hennar.
Arngeir Lúðvíksson.
Uppsetning
Þjónusta ^
NÝHERJI
tKATTAHLlO 24 - SlMI SS 77 a
Alltaf skrtfl á undan
urinn fjötraði bæði líkamsburði og
mál, hélt hún andlegum styrk og
sýndi okkur ástúð sína til hinsta
dags. Miklir kærleikar voru milli
sonar okkar, Arngríms, og ömmu
hans. Hann varð þegar mjög elsk-
ur að henni. Hún hafði unun af
að gæta hans þegar hann var lít-
ill og foreldrar skruppu af bæ.
Blessuð sé minning hennar.
Þú góða kona og milda móðir,
mikil var trú þín og heit þín ást. -
Þótt fennt hafi nú í fomar slóðir,
fulltingi þitt mér aldrei brást.
Þú kyntir þann eld við arinhlóðir,
að ætíð skulu þess menjar sjást.
(Þóroddur Guðmundsson frá Sandi.)
Baldur Jónsson.
Amdís Kristrún Krist-
leifsdóttir -
Fædd 26. nóvember 1913
Dáin 17. maí 1993
í dag, 26. nóvember, hefði Dísa
amma mín orðið áttræð ef hún hefði
lifað. Hún varð bráðkvödd 17. maí
síðastliðinn, aðeins fimm dögum
fyrir brúðkaupið mitt og Bjössa, en
hún hafði hlakkað mjög til þess
dags. Amma var jarðsett 25. maí,
á afmælisdaginn minn.
Hún var okkur barnabörnunum
einstök amma. Kolli afi og Dísa
amma bjuggu lengst af á Hofteigi
36 og þaðan á ég margar góðar
minningar.
Afi og amma áttu þijá syni. Þeir
eru: Kristleifur, búsettur í Reykja-
vík, kvæntur Stefaníu Erlu Gunn-
arsdóttur og eiga þau fimm börn;
Kjartan, búsettur á Akureyri,
kvæntur Helgu Stefaníu Haralds-
dóttur og eiga þau tvö börn; Guð-
mundur Arnar, búsettur í Reykja-
vík, kvæntur Kolbrúnu Jóhanns-
dóttur og eiga þau tvö börn. Fyrir
hjónaband átti amma einn son,
Martein Guðlaugsson, hann er bú-
settur í Reykjavík, var kvæntur
Oddbjörgu Júlíusdóttur og eiga þau
þijú börn. Þegar amma dó voru
barnabarnabörnin orðin sjö.
Nú þegar líður að jólum minnist
ég jólaboðanna hjá afa og ömmu á
jóladag, en þá var mikið fjör hjá
okkur barnabörnunum. Ég minnist
þess líka að ég bakaði mínar fyrstu
kökur undir handleiðslu Dísu
ömmu, en það var fyrir jólin 1977.
Þá var mamma á fæðingardeildinni
að eiga bróður minn. Það var lítil
Minning
en stolt stelpa sem fór í heimsókn
til mömmu sinnar með nýbakaðar
kökur í poka.
Amma var mikil hannyrðakona
og nutum við barnabörnin og síðar
barnabarnabörnin góðs af því. Eftir
að amma og afi fluttust í þjónustu-
íbúð við Jökulgrunn og síðar á
Hrafnistu tók amma virkan þátt í
starfi íbúanna þar. Hún eyddi dijúg-
um tíma í föndurstofunni og bjó
þar til margt fallegt.
Elsku amma mín, ég þakka þér
fyrir alla hlýjuna sem þú gafst okk-
ur og minnist þín með virðingu og
þökk. Guð blessi þig.
Stefanía Kjartansdóttir.
■Hi .
Fyrírtækí og félagasamtök
í Reykjavík
Styrkir
til nýrra viðfangsefna
Atvinnumálancfnd ReyCjavíkur
lýsir hér með eftir hugmyndum
um ný viðfangscfni fyrirtækja og
félagasamtaka í borginni
með vísan til reglna nr. 31/1993
um úthlutun styrkja
úr Atvinnuleysistryggingasjóði.
Til að verkefnið teljist styrkhæft þarf
það að vera:
Skýrt afmarkað og tímabundið
(ekki til lengri tíma en 6 mánaða)
Nýtt viðfangsefni
Unnið af fólki af atvinnuleysisskrá
í Reykjavík. Þeir sem lengst hafa
verið á atvinnuleysisskrá hafa
forgang að starfi við verkefnið.
Styrkhæf verkefni yrðu unnin á
vegum umsækjenda en á ábyrgð
Reykj avíkurborgar.
Fjárhæð styrks yrði jafnhá þeim
atvinnuleysisbótum, er ella hefðu
verið greiddar þeim einstaklingum,
sem falla af atvinnuleysisskrá vegna
þátttöku í verkefninu.
Umsóknir skulu sendar borgar-
hagfræðingi, Ráðhúsi Reykjavíkur,
fyrir 7. desember næstkomandi.
Atvinnumálanefnd
Reykjavíkur