Morgunblaðið - 26.11.1993, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 26. NÓVEMBER 1993
Hjálmar Kristinn
Helgason - Minning
Fæddur 16. júní 1920
Dáinn 22. nóvember 1993
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund. ■
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
(V. Briem.)
Mánudaginn 22. nóvember síðast-
liðinn var hringt í okkur, afi er dá-
inn. Þessi frétt kom okkur ekki á
: óvart þar sem afi hafði verið mikið
veikur, en samt sem áður var ekkert
okkar viðbúið þegar fréttin barst.
Þegar til baka er litið munum við
ávallt minnast þess hversu velkomin
við vorum alltaf á Hofsvallagötunni
hvenær sem var, og hversu sjálfsagt
það var að vinir okkar fengju að
gista líka þegar við skruppum til
Reykjavíkur.
Þegar við litum inn í Skagfjörð
þegar afi var að vinna gaf hann sér
alltaf tíma til að spjalla við okkur
hversu mikið sefn hann hafði að gera.
Alltaf hafði hann eitthvað fyrir
stafni hvort heldur sem var í vinn-
unni eða að sinna áhugamálum eins
og t.d. Félagi farstöðvareigenda eða
? Húsfélagi alþýðu, þar sem hann var
formaður síðustu árin.
Það er okkur mikil huggun að vita
að nú hefur afí öðlast verðskuldaða
hvíld og frið. Elsku amma, við biðjum
góðan Guð að styrkja þig nú þegar
þú hefur misst svo mikið.
Hin langa þraut er liðin,
nú loksins hlauztu friðinn,
og allt er orðið rótt,
nú sæll er sigur unninn
og sólin björt upp runnin
á bak við dimma dauðans nótt.
Fyrst sigur sá er fenginn,
fyrst sorgar þraut er gengin,
hvað getur grætt oss þá?
Oss þykir þungt að skilja,
en það er Guðs að vilja,
og gott er allt, sem Guði’ er frá.
Nú héðan lík skal hefja,
ei hér má lengur tefja
í dauðans dimmum dal.
Úr-inni harms og hryggða
til helgra ljóssins byggða
far vel í Guðs þíns gleðisal.
(V.Briem)
Barnabörn í
Vestmannaeyjum.
Nú er hann elsku afi okkar dáinn.
Það er svo erfitt að trúa því að hann
„afi á róló“ sé ekki lengur á meðal
okkar. Við sögðum alltaf „afi og
amma á róló“, því þau eiga heima
alveg við hliðina á róluvellinum. Það
t
Útför eiginmanns míns, föður okkar og bróður,
BJÖRGVINS ARNARS VALDIMARSSONAR,
sem lést laugardaginn 20. nóvember, fer fram frá Eskifjarðar-
kirkju laugardaginn 27. nóvember kl. 14.00.
Helga Hauksdóttir,
Ingunn Björgvinsdóttir, Aðalheiður Björgvinsdóttir,
Heiðar Ólafsson,
Þóra Valdimarsdóttir, Ingunn Valdimarsdóttir.
t
Bróðir minn,
HALLDÓR GUÐMUNDSSON
frá Þórðarkoti,
Selvogi,
andaðist í Sjúkrahúsi Suðurlands 24. nóvember.
Sigríður Guðmundsdóttir.
t
Systir okkar,
GUÐMUNDA J. JÓHANNSDÓTTIR
kennari frá Kirkjubóli,
Brekkuhvammi 1,
Hafnarfirði,
lést í St. Jósefsspítala 24. nóvember.
Systkinin.
t
EIRÍKUR STEFÁNSSON
kennari frá Skógum,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir mánudaginn 22. nóvember.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Þórný Þórarinsdóttir, Svava Fells,
Haraldur Hauksson, Sigrún Kristjánsdóttir,
Jóhann Svanur Hauksson, Guðrún Guðnadóttir,
Eirikur Hauksson, Helga G. Steingrímsdóttir,
Laufey Hauksdóttir,
Haukur Hauksson, Lára Gísladóttir.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
RÓSHILDUR HÁVARÐSDÓTTIR,
Hörgslandi á Síðu,
andaðist á heimili sínu þriðjudaginn 23. nóvember.
Útför hennar fer fram frá Prestbakkakirkju á Síðu laugardaginn
27. nóvember kl. 13.30.
Jakob Bjarnason,
dætur, tengdasynir, barnabörn
og barnabarnabörn.
var altlaf spennandi að skreppa í
bæinn, eða vita af afa og ömmu á
leið austur til okkar.
Alltaf ar afi jafn hress og kátur
þegar við hittumst og alltaf var hann
að gauka einhverju að okkur, bæði
stóru og smáu. En best var þó að
setjast hjá afa og ræða málin og gaf
hann sér góðan tíma til þess.
Sumarið 1991 fórum við fjölskyld-
an til Evrópu og fór afi með okkur.
Ekki var hægt að hugsa sér betri
og traustari ferðafélaga í þessari
fyrstu utanlandsferð okkar.
Elsku afi, nú kveðjum við þig að
sinni og munum ætíð geyma minn-
inguna um góðan afa í hjörtum okk-
ar.
Elsku amma, megi góður guð
styrkja þig í sorginni.
Fel þú, guð, í faðminn þinn
fúslega hann afa minn.
Ljáðu honum ljósið bjarta,
lofaðu hann af öllu hjarta.
Leggðu yfir hann blessun þína,
berðu honum kveðju mína.
(L.E.K.)
Elín, Eiríkur og Helga.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin strið.
fjörð hf. Þar starfaði hann við sölu
veiðarfæra, svo að segja má að alla
sína starfsævi hafí hann unnið við
sjávarútveginn.
Hann kvæntist ungur eftirlifandi
konu sinni, Elínu Sumarliðadóttur,
sem ættuð er frá ísafirði, og þar
eignaðist hann styrka stoð í lífsbar-
áttunni. Þau eignuðustu þtjú böm,
Guðbjörgu, sem gift er Baldri Aðal-
steinssyni, Helga sem kvæntur er
Sesselju Pálsdóttur, búsett í Vest-
mannaeyjum, og Auði, sem gift er
Rúnari Eiríkssyni, en þau eru búsett
á Eyrarbakka.
Það var aldrei lognmolla í kringum
Hjalla frænda því að hann var ræð-
inn í vinahópi og hafði ríkt skop-
skyn, en var jafnframt fastur á skoð-
unum sínum.
Ég mun ævinlega minnast hans
Hjalla frænda míns með miklum hlý-
hug og alltaf fannst mér notalegt
að koma á heimili hans og Ellu á
Hofsvallagötu 17.
Elsku Ella mín. Ég veit að orð
mega sín lítils, en ég bið að góður
Guð styrki þig og fjölskyldu þína í
sorg ykkar.
Jóna Hermannsdóttir.
Elsku besti afi minn, mér finnst
sárt að hugsa til þess að ég skuli
vera búin að missa þig. Núna fæ ég
aldrei meir að faðma þig og kyssa.
Það er alltaf sárt þegar einhver deyr,
og núna er hlátur þinn hljóðnaður
og heyrist ekki framar.
Minningin um þig, afi minn, lýsir
skært. Ég veit, að guð gætir þín
núna, og sendi þér kveðju héðan.
Ég vildi óska að þú sætir, hér hjá
mér, en bið guð að geyma þig þar
til við hittumst á ný.
Eíín Katrín.
(V. Briem.)
Ástkær föðurbróðir minn, Hjálmar
Kristinn Helgason, er látinn. Hjálmar
lést á Borgarspítalanum 22. nóvem-
ber, en þangað þurfti hann að leita
vegna veikinda sem höfðu lagst
þungt á hann síðasta árið.
Hjálmar var sonur Helga Hjálm-
arssonar og Guðbjargar Guðmunds-
dóttur. Hann fæddist í Vestmanna-
eyjum 16. júní 1920 og var þriðji í
röð fímm systkina og síðar sjö hálf-
systkina. Hann fór ungur til sjós og
stundaði sjóinn á hinum ýmsu físki-
skipum, þar til hann hóf störf hjá
heildversluninni Kristjáni O. Skag-
Esther S. Þorsteins-
dóttir — Minning
Fædd 15. apríl 1926
Dáin 26. október 1993
Ég heyrði Jesú himnesk orð:
„Kom, hvíld ég veiti þér,
þitt hjarta er mætt og höfuð þreytt,
því haila að bijósti mér.“
(G.G. Sigurðsson)
Ólafur B. Þorsteins-
son - Minning
Mig langar til að setja nokkrar
línur niður á blað, og tjá mig um
vinskap okkar Ola, sem borinn var
til moldar hinn 2. nóvember síðastlið-
inn.
Óli var alltaf góður við mig, hlýr
í viðmóti, hann kyssti mig agvinlega
bless, eins og hann gerði við dætur
sínar.
Ég þurfti mikið að sækja heim á
Njálsgötu 17, því að í stormum lífs-
ins var þetta heimili mér ómetanlegt
skjól. Kona hans, Guðmunda, sem
lést fyrir tæpum tveimur árum, var
mér sem móðir og Óli eins og faðir.
Ég er svo glöð yfir því, að ég var
nýbúin að heimsækja Óla minn.
Hann var að elda kjötsúpu og gaf
mér að smakka, og kjötsúpan var
líka góð því að Óli var fínasti kokkur.
Biblían hennar Guðmundu heit-
innar lá opin á borðinu, svo að ég
taldi það alveg víst, að hann væri
farinn að lesa í henpi. Hann sýndi
mér líka kisuna sína, sem var honum
mikill félagi.
Eins og ég sagði áðan, þá leitaði
LEGSTEINAR
Dæmi
um afsláttarverð
35.000 51.000
-3.500 - 5.100
31.500 45.900
Flutningskostnaður innifalinn.
Stuttur afgreiðslufrestur.
Fálð myndallstann okkar.
ALFA
S'l'JiliVK
720 Borgarfirði eystra, sími 97-29977.
ég mikið þarna heim, og ég var
ekki sú eina sem þurfti að fá hugg-
un og styrk á Njálsgötu 17. Guð
notaði þetta heimili, og þangað
streymdi fólk inn til að komast í
skjól frá erfiði lífsins, og allir voru
velkomnir.
Guðmunda kona hans var sönn
Guðsmóðir og hefði ekki getað verið
það, ef Óli hefði ekki staðið þolin-
móður við hlið konu sinnar. Guð
blessi minningu Óla míns. Ég verð
alltaf þakklát á meðan ég lifi fyrir
þetta heimili á Njálsgötu 17.
Ég bið Guð að blessa börn, barna-
börn og barnabarnabörn hans og
styrkja þau núna. Nú er Óli kominn
heim til Jesú, og nú lofa þau hjónin
Guðslambið í himninum, sæl og glöð.
Guð blessi ykkur öll og styrki.
í Jesú nafni.
Þóra Björk Ben.
Mér var brugðið, systir mín, er
mér barst til eyrna andlát þitt, svo
snögglega hvarfstu héðan heimi frá,
aðeins nokkrum tímum áður höfðum
við setið og rætt saman um lífíð,
allt frá því við vorum litlar. Kannski
var þetta upphafíð að því sem koma
skyldi, að þú hafir verið að kveðja
mig með þessari stund. Þú hafðir
svo margt að tala um, svo ótrúlega
margt að ég er enn að átta mig á
orðum þínum. Þú kynntist lífinu^á
margan hátt. Vissulega áttir þú þín-
ar gleðistundir enda þótt erfíðleika-
stundirnar hafi ætíð verið fleiri, en
þú varst stór í hugsun og gjöful á
hið góða í lífinu, systir mín. Oft
varstu þjáð en ætíð stóðstu upp aft-
ur og hristir frá þér allt það illa.
Mikið varstu búin að biðja mig
að flytja suður og átti ég helst að
vera í næsta húsi svo að ekki yrði
langt á milli okkar, þetta var draum-
ur okkar beggja og hlökkuðum við
mikið til. Nú átti að upplifa allt eins
og áður var. En skjótt bregður sól
á lofti, nú sit ég ein og hugsa til
þín, elsku systir mín, en ég á góðar
minningar og þær geymi ég í hjarta
mínu. Börnum mínum varstu kær
frænka og manni mínum góð mág-
kona og þakka þau allt. Guð gaf þér
styrk þegar þú misstir dóttur þína,
eins bið ég Guð að veita Gísla og
Maríu styrk í þeirra miklu sorg og
vernda þau um ókomin ár. Að lokum
kveð ég þig og bið Guð að blessa
minningu þína.
Góður Guð þig geymi.
Laufey.
Theodór Theodórs-
son — Minning
Ástkær vinur okkar, Theodór
Theodórsson, eða Teddi litli einsog
við kölluðum hann, lést í Landspítal-
anum 9. nóvember síðastliðinn.
Við urðum þeirrar ánægju aðnjót-
andi að hafa Tedda litla og foreldra
hans hjá okkur á Tálknafirði tvö sl.
sumur. Upp frá því óx vinátta sem
við teljum að muni aldrei bresta, en
það er komið skarð í hópinn sem
aldrei verður fyllt. Þegar við minn-
umst Tedda litla munum við dugleg-
an og hjartahlýjan dreng sem alltaf
var stutt í brosið hjá. Teddi gaf
okkur margt sem ekki verður frá
okkur tekið, lífsreynslu sem kenndi
okkur, að það er ekki allt sjálfsagð-
ur hlutur í þessum heimi og gaf
okkur yndislegar samverustundir
sem við munum ávallt geyma, rifja
upp og tala um. Við söknum Tedda
sárt, en reynum að hugga okkur
með því að honum líði vel þar sem
hann er núna.
Og skín ei ljúfast ævi þeirri yfir,
sem ung að morgni lífsins staðar nemur,
og eilíflega, óháð því sem kemur,
í æsku sinnar tignu fegurð lifir?
Sem sjálfur Drottinn mildum lófum lyki
um lífsins perlu í gullnu augnabliki.
(Tómas Guðmundsson.)
Elsku Hanna Kristín, Teddi og
fjölskyldur, Guð gefi ykkur styrk til
þess að standast þessa þungu sorg
og blessi ykkur um alla framtíð.
Ykkar vinir,
Eyrún Ingibjörg,
Tryggvi og Sæþór.