Morgunblaðið - 19.12.1993, Page 40

40
MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR SUNNUDAGUR 19. DESEMBER 1993
Gabríela Jasonar
dóttir — Minning
Fædd 11. júní 1992
Dáin 9. desember 1993
Þessi fallega kvöldbæn kemur
upp í hugann minn því hana fór ég
með með börnunum mínum á eftir
faðir vorinu. Ég vonaðist til að geta
kennt Gabríelu þessa bæn þegar
hún mundi sofa hjá ömmu sinni.
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt,
. hafðu þar sess og sæti,
signaður Jesús mæti.
Hún var sem ljós eða lítill engill
af himnum send, þegar dóttir mín
Helena og Jason tengdasonur minn
færðu okkur þessa yndislegu
stúlku. Okkur langar með nokkrum
fátæklegum orðum að minnast
hennar.
Það er stundum sagt að gleðin
og sorgin séu systur sem verða að
dveljast hjá okkur á víxl. Sorgin,
þessi undarlega tilfinning sem sær-
ir svo djúpu sári og skilur eftir sig
svo mikið tóm, knýr fram svo marg-
ar spumingar sem aldrei verður
svarað. Nú er það aðeins Guð og
tíminn sem græða sorgarsárin.
Þessi litla perla, Gabríela Jason-
ardóttir, er fyrsta bamabam í báð-
um fjölskyldum. Við vomm svo lán-
söm að fá að hafa hana inni á heim-
ilinu okkar þar til í maí á þessu ári
þegar Helena og Jason stofnuðu
sitt eigið heimili. Hún var vel gerð
lítil stúlka sem óx og dafnaði,
þroskaðist og bætti við sig. Gabrí-
ela gaf frá sér hvem dag yl, hlýju
og kærleik.
Hún var aðeins þriggja vikna
gömul þegar fyrsta áfallið kom. Frá
og með þeim tíma var hún undir
læknishendi, en í haust var orðin
það mikil breyting á henni að við
sættum okkur ekki við þau svör að
ekkert væri að. Þá pöntuðum við
tíma hjá heila- og taugasérfræð-
ingi. Þá fyrst var Gabríela litla kom-
in í réttar hendur. Og upp úr því
kom áfallið, þessi litli engill greind-
ist með illkynja æxli í höfði. I þess-
ari hörðu baráttu við sjúkdóminn
þurfti hún að gangast undir margar
erfiðar aðgerðir. Allir þeir læknar
og hjúkrunarfólk sem annaðist
Gabríelu, Guð launi ykkur.
En þrátt fyrir þessi miklu veik-
indi hennar var alltaf stutt í brosið.
Það lýsir þessari litlu stúlku best
hvað hún var skapgóð og gefandi
ekki eldri en hún var. Gabríela var
mjög sterkur persónuleiki og komst
langt áfram á viljanum.
Við viljum þakka Guði fyrir að
hafa fengið að kynnast Gabríelu,
hún var sannkallað ljós. Mynd henn-
ar er geymd í hjörtum okkar og
greypt í huga okkai'. Þó að ævi-
gangan væri bæði stutt og erfið,
heyrðist aldrei æðmorð, heldur sáði
hún fræi góðleikans og kærleikans
með mildu brosi sínu. Blessuð sé
minning hennar.
Elsku Helena mín og Jason, Óli,
Kristín og Baddý. Megi góður Guð
styrkja okkur öll á þessari erfiðu
stundu.
Amma Einína, Þór og Magnús.
í miðjum geisla jólaljósanna kom
sjálfur dauðinn, og siökkti eitt af
fegurstu Ijósum á þessari jörð, bros-
ið í augum lítils barns, Gabríelu
Jasonardóttur.
Við komum engum höndum á
þann tilgang. í tárvotum augum
okkar brotna geislar ljóssins og
sindra yfir harminn í bijóstum okk-
ar.
Einn er sigurinn eigi að síður,
okkur var gefin hún, þeirri gleði
og hamingju verður aldrei eytt, hún
mun vara með okkur sem fjársjóður
meðan dagar endast.
Við þá fögru mynd minninganna
hefst bygging nýrrar tilveru, þar
sem ekkert verður sem áður, en
orkan mun leita nýrra sigra.
Við biðjum góðan Guð að varð-
veita ungu foreldrana, Helenu og
Jason Kristin, og hjálpa þeim og
okkur öllum að standast þessa raun
og horfa til gleðinnar sem var gefin
okkur með lífi hennar.
Með þessari litlu bæn kveðjum
við og þökkum allt.
Vertu sæl, vor litla ljúfan blíða,
lof sé Guði, búin ertu’ að stríða.
Upp til sælu sala
saklaust bam án dvala.
Lærðu ung við engla Guðs að tala.
(M. Joch.)
Langamma og -afi í Safamýr-
inni, Guðmundur Jasonarson,
Bjarney Ólafsdóttir.
Mig langar í fáeinum orðum að
kveðja elskulegu litlu frænku mína,
Gabríelu Jasonardóttur, sem lést
hinn 9. desember síðastliðinn eftir
harða baráttu við hræðilegan sjúk-
dóm.
Mér er það einfaldlega um megn
að skilja tilganginn eða réttlætið
sem í því getur falist að hún Gabrí-
ela mín, þessi litla saklausa og fal-
lega stúlka, þurfti að hlíta hinu
hinsta kalli svona fljótt, svona alltof
fljótt. Þetta er harður heimur og
manni er víst ekki ætlað að skilja
allt.
Nú legg ég augun aftur,
ó, guð, þinn náðar kraftur
mín veri vöm í nótt.
Æ, virzt mig að þér taka,
mér yfír láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Foérsom. -Sb. 1871 - S. Egilsson)
Það var ótrúlega stór stund í lífi
mínu þegar Helena systir mín og
Jason eignuðust hana Gabríelu hinn
11. júní 1992. Ég er svo rík af fal-
legum og góðum minningum sem
ég mun geyma í hjarta mínu og
þær mun ég alltaf eiga.
Þegar þú ert sorgmæddur, skoðaðu þá
íiftur hug þinn, og þú munt sjá, að þú græt-
ur vegna þess, sem var gleði þín.
(Kahlil Gibran)
Elsku Helena mín og Jason,
mamma, Þór, Magnús, Óli, Kristín
og Baddý, ég bið algóðan Guð að
styðja okkur öll og blessa í þessari
miklu sorg. Megi bjartar minningar
um okkar elskuiegu Gabríelu hlýja
okkur um hjartarætur.
Brynhildur (Binna) frænka.
Bros, hlýja og viljastyrkur eru
þau orð sem koma upp í hugann
þegar ég lít til baka og minnist
elskulegu litlu frænku minnar,
hennar Gabríelu. Þrátt fyrir að
Gabríela fengi ekki að vera á með-
al okkar nema í eitt og hálft ár
áorkaði hún meira en margur, sem
fær lengri tíma til okkar torskildu
jarðvistar, með sínu einstaklega
ljúfa lundarfari.
Eftir að alvarleg veikindi Gabrí-
elu komu í ljós í lok september sl.
fengum við sem stóðum Gabríelu
nærri að kynnast bami með ein-
stakt baráttuþrek og jafnaðargeð.
Það var sama á hveiju gekk, alltaf
stóð Gabríela upp, brosti í gegnum
tárin og gaf okkur hinum, vanmátt-
ugum, kraft til að takast á við
mótlætið.
Ég dáist að litlu ijölskyldunni
hennar Gabríehi, Helenu og Jasoni,
fyrir þá ósérhlífni og þrautseigju
sem þau sýndu í hetjulegri baráttu
fyrir að fá að hafa Gabríelu hjá
sér. Allan tímann höfðu þau trúna
og vonina að leiðarljósi og litli eng-
illinn, hún Gabríela, vissi alveg
hvemig best var að bregðast við,
með hlýju brosi.
Á stuttri ævi tókst Gabríelu litlu
að breyta viðhorfum mínum til lífs-
ins með framgöngu sinni og fasi í
baráttu sinni fyrir heilsunni og ég
veit að svo hefur verið um fleiri.
En meðan árin þreyta hjörtu hinna,
sem horfðu eftir þér í sárum trega,
þá blómgast enn, og blómgast ævinlega,
þitt bjarta vor í hugum okkar hinna.
Og skín ei ljúfast ævi þeirri yfir,
sem ung á morgni lífsins staðar nemur,
og eilíflega, óháð því sem kemur,
í æsku sinnar tignu fegurð lifir?
Sem sjálfur Drottinn mildum lófum lyki
um lífsins perlu í gullnu augnabliki. -
(Tómas Guðmundsson.)
Elsku Jason og Helena, blíða
brosið hennar Gabríelu verður alltaf
geymt í hjarta mér. Ég bið þess
innilega að Guð almáttugur mégi
styrkja ykkur og ástvini í ykkar
miklu sorg.
Blessuð sé minning yndislegu
stúlkunnar ykkar, Gabríelu.
Rósa og Bjamey S.
t
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
ÞÓRARINN BREIÐFJÖRÐ PÉTURSSON,
sem lést í Borgarspítalanum 12. desember, verður jarðsunginn
frá Langholtskirkju 20. desember kl. 13.30.
Anna Lísa Hjaltested,
Bjarni Hjaltested Þórarinsson,
Guðrún Ágústa Þórarinsdóttir Jensen, David Allan Jensen,
Stefanía Þórarinsdóttir,
Hildur Bjarnadóttir, Gunnar Þór Bjarnason,
Anna Lisa Jensen, Davt'ð Alexander Jensen,
Viktor Þór Wm. Jensen,
Þórarinn Bjartur Gunnarsson.
t
Elskulega litla dóttir okkar,
GABRÍELA JASONARDÓTTIR,
Miðholti 11,
Mosfellsbæ,
verður jarðsungin frá Viðistaðakirkju
mánudaginn 20. desember kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast litlu stúlkunnar
okkar, er bent á Styrktarfélag krabba-
meinssjúkra barna.
Helena Björk Magnúsdóttir,
Jason Kristinn Ólafsson.
t
Móðir okkar, fósturmóðir og tengda-
móðir,
INGIGERÐUR JÓHANNSDÓTTIR,
Hrafnistu,
Hafnarfirði,
áður Goðasteini,
Vestmannaeyjum,
verður jarðsungin frá Viðistaðakirkju f
Hafnarfirði mánudaginn 20. desember
kl. 15.00.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er bent á líknarstofnanir.
Stefán V. Þorsteinsson, Erla Guðmundsdóttir,
Kristín S. Þorsteinsdóttir, Sigfús J. Johnsen,
Viglundur Þ. Þorsteinsson, Fríöa Daníelsdóttir,
Inga Dóra Þorsteinsdóttir, Guðmundur Helgi Guðjónsson,
Anna P. Sigurðardóttir, Guðlaugur Guðjónsson.
Krummarnir
I HMMMMBMMMM
JÓLAMYNDIN - SÝND í BORGARBÍÓI AKUREYRI OG HÁSKÓLABÍÓI
RMMMMHHMMM
Okkur langar í fáeinum orðum
að minnast elskulegu litlu frænku
okkar hennar Gabríelu. Þó að hún
hafi ekki dvalist lengi meðal okkar,
þá mun minningin um yndislega
stúlku ætíð lifa með okkur. í henn-
ar erfiðu veikindum var alltaf stutt
í brosið sem var mjög einkennandi (
fyrir hana. Elsku frænka, blessuð
sé minning þín.
Hví var þessi beður búinn,
bamið kæra, þér svo skjótt?
Svar af himni heyrir trúin .
hljóma gepum dauðans nótt. *
Það er kveðjan: „Kom til mín!“
Kristur tók þig heim til sín.
Þú ert blessuð hans í höndum,
hólpin sál með ljóssins öndum.
(B. Halld.)
Elsku Jason og Helena. Missir
ykkar er mikill. Megi minningin um
elsku litlu stúlkuna ykkar veita
ykkur styrk í þessari miklu sorg.
Jason, Tinna og Atli.
Elsku litli engillinn okkar er nú
floginn til himna. Á himnum fær
hún bestu móttökur sem völ er á.
Nú er hún komin í hlýjar hendur
afa síns og móðursystur. Hennar (
verður gætt vel.
Gabríela er dáin. Hún barðist
eins og hún mögulega gat, en það (
var ekki nóg. Nú er þjáningunum
lokið. Gabríela varð aðeins eins og
hálfs árs gömul, en fáir hefðu getað (
gefið eins mikið á svo stuttum tíma.
Hún gaf okkur öllum hamingju og
von um betra líf. Og lifír sú minn-
ing_ í hjörtum okkar.
Ég og sonur minn vorum svo
heppin að fá að kynnast Gabríelu
og eiga með henni margar gleði-
stundir. Þær verða ekki fleiri í bili
en svo sannarlega lifum við í þeirri
trú að Guð leyfi okkur að hittast
aftur í betri heimi.
Elsku besta Helena og Jason,
Guð veri með ykkur og styrki ykk-
ur á þesari miklu sorgarstund.
Nú ertu leidd, mín ljúfa,
lystigarð drottins í,
þar áttu hvíld að hafa (
hörmunga og rauna frí;
við guð þú mátt nú mæla,
miklu fegri en sól I
unan og eilíf sæla
er þín hjá lambsins stól.
(
Dóttir, í dýrðar hendi
drottins, mín, sofðu vært,
hann sem þér huggun sendi,
hann elskar þig svo kært;
þú lifðir góðum pði,
í pði sofnaðir þú,
i eilífum andar friði
ætíð sæl lifðu nú.
(H.P.)
Helga Vala og Atli Dan.
Bamið horfir stórum bláum augum
á heim sinn.
vögp með rósóttu fóðri,
bangsa og hringlu
og mömmu, sem fylgist með því. (
Litlar hendur fálma eftir taki.
Stundum er líkt og það vilji fljúga. {
Kannski er það aðeins fugl
úr kynlegum skógi, (
sem hvílir sig um stund
áður en lengra er haldið?
(Jóh. Hjálmarsson)
Elsku litla Gabríela er dáin.
Hvers vegna er svo lítil, saklaus og
yndisleg stúlka tekin burt frá for-
eldrum sínum, sem elska hana svo
heitt? En fátt er um svör. Guð einn
veit svarið, en vegir hans eru órann-
sakanlegir. Eitt vitum við þó að
þeir sem guðimir elska, deyja ung-
ir, svo að Guð elskar Gabríelu mikið.
Elsku Helena og Jason. Þið hafið
verið særð djúpum sárum, sárum
sem tíminn einn getur grynnt, en
aldrei verða að fullu grædd. Gabrí-
ela skipar stóran sess í hjarta mínu *
og mun gera um ókomin ár. Hún
var svo sterk og dugleg, og jafnvel
þó að hún hafí ekki sigrast á sjúk- I
dómum sem hijáðu hana, þá kenndi
hún okkur, sem eftir lifum, að beij-
ast ef eitthvað bátar á. Ég bið al- (
góðan Guð að veita ykkur og fjöl-
skyldu ykkar styrk í gegnum þunga
þraut.
Blessuð sé minning Gabríelu litlu.
Ragnar Þorsteinsson.
I