Morgunblaðið - 26.01.1994, Side 34

34
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 26. JANÚAR 1994
NOTHING
A KENNETH BRANAGH FILM
YS OG ÞYS ÚT AF ENGU
SÖI\II\I ÁST
Sýnd kl. 9.15.
Síðustu sýningar.
B. i. 14 ára.
„Eíþér lannst 7he Conimitments góð, JKEPFYHÐIir
tiBKtþér Tþe Snapper tráþær" m ntBuril"
Jaúur þemur ytirmáta glaður ug áuægður úr bíá“
Leibstiári STEPHEK FKEKKS. **"'"*'
Ný stórskemmtileg grínmynd um írsku Curley fjölskylduna.
Það kemur eins og þruma úr heiðskíru lofti þegar elsta
dóttirin Sharon tilkynnir að hún sé ófrísk. Fjölskyldan og'
nágrannarnir eiga bágt með að trúa henni um að faðirinn
sé spænskur sjóari. Það vekur upp miklar grunsemdir þegar
faðir vinkonu hennar flytur skyndilega að heiman.
Sýnd kl. 5, 7, 9 og 11.
Sýnd kl. 5,7.05, 9.05 og 11.15.
Sýnd kl. 5, 7, 9 og 11.
Bönnuð innan 12 ára.
Sannkölluð stórmynd með úrvals leikurum sem hefur fengið frá-
bæra dóma. „Fyrirtaks skemmtun, ærslafullt og hressilegt bió
sem svikur engan." ★ + ~k A.l. Mbl.
Atriði úr myndinni
Njósnararnir sem
fóru í bameignarfrí
Kvikmyndir
Arnaldur Indriðason
N JÓSN ARARNIR („Und-
ercover Blues“). Sýnd í
Bíóhöllinni. Leikstjóri:
Herbert Ross. Aðalhlut-
verk: Dennis Quaid,
Kathleen Turner.
Gamanmyndin Njósnar-
amir er ómerkilegur
njósnafarsi sem hlýtur að
flokkast undir mistök.
Kathleen Tumer og Denn-
is Quaid eru í aðalhlutverk-
unum og leika tvo njósnara
CIA í bameignarfríi enda
lítið að gera í kalda stríð-
inu þessa dagana. Þau eru
fengin til að snúa aftur til
fyrri iðju þegar kjarnorku-
sprengjum er stolið og í
ljós kemur að þjófurinn er
erkióvinur þeirra úr fyrr-
um kommúnistaríkjunum.
Myndin á að vera
glæpakómedía en brandar-
amir í henni eru einskis
virði og persónur Tumer
og Quaids eru svo yfírmáta
góðar með sig að maður
hættir mjög fljótlega að
þola þær. Aðrar persónur
sem eiga að verka kómísk-
ar em í besta falli aulaleg-
ar skopstælingar og ein-
feldingslegur söguþráð-
urinn hentar frekar mynd-
um sem eingöngu er stefnt
á þrjúbíómarkaðinn. Er
ljóst að ágætisleikaramir
Tumer, sem reyndar er í
mikilli lægð þessa stund-
ina, og Quaid mega muna
sinn fífil fegri.
Þau leika ekki aðeins
ofursleipa njósnara heldur
og ekki síður foreldra lítill-
ar stúlku sem þau sífellt
hampa með bros á vör og
er væminn fjölskylduþátt-
urinn líklega lakasti hluti
slapprar myndar. Leik-
stjórinn Herbert Ross
stjómar hinum sykursætu
atriðum af innlifun. Annar
afleitur þáttur er sjálfs-
ánægja Turner og Quaids
sem em yfirburðarpersón-
ur myndarinnar, glæsilegt
og ofurgáfað bardagalista-
fólk með sérþekkingu á
ótal hlutum og á aldrei í
neinum erfiðleikum með
að jarða andstæðinga sína.
Það á sjálfsagt að vera
partur af gamninu en
sjálfsánægjan er sett fram
í einhveijum afslöppuðum
og svölum fyndnistil sem
virkar rammfalskur.
Stjömur myndarinnar
þurfa ekki á neinum leik-
hæfileikum að halda held-
ur nægir að brosa og vera
sífellt hressar. Aulalegar
aukapersónurnar em að-
eins til að upphefja enn
frekar greindarlega
myndarparið og það hæfir
myndinni vel að enda í
forarslagsmálum, sem á
að líkindum að vera há-
punktur kómedíunnar.
Njósnaramir er mynd sem
best er geymd á þijúsýn-
ingum en hvers eiga böm-
in svosem að gjalda?
Maðurinn sem
féll ekki til jarðar
Stjörnubíó:
Herra Jones — Mr. Jones
Leikstjóri Mike Figgis.
Handrit Eric Roth og Mich-
ael Cristofer. Kvikmynda-
tökustjóri Juan Ruiz Anc-
hia. Aðalleikendur Richard
Gere, Lena Olin, Anne
Bancroft, Tom Irwin,
Delroy Lindo. Bandarísk.
TriStar 1993.
Herra Jones (Richard
Gere), glaðbeittur og aðlað-
andi maður, fær vinnu útá
andlitið á sér við húsasmíði.
Það varir ekki lengi því kauði
endar fljótlega uppá mæni,
vill hefja sig til flugs þegar
vinnufélagi hans Jloward
(Delroy Lindo) fær honum
borgið á síðustu stundu. Jo-
nes er lagður inná geðdeild,
nýtur umönnunar læknisins
Libbie Bowen (Lena Olin) um
sinn, en kjaftar sig fljótlega
út. En Jones er í stuði og
ekki líður á löngu uns hann
er kominn á nýjaleik inná
stofnunina; í þetta sinn vildi
hann taka við stjóminni á
Níundu sinfóníunni...
Jones er nefnilega haldinn
geðhvarfasýki, einkenni
hennar era þau að sjúkling-
urinn sveiflast milli oflætis
og þunglyndis. Bowen er
fengin til að annast Jones og
er ekki að sökum að spyija,
hún verður ástfanginn af
þessum hrífandi manni —
þegar sá gállinn er á honum.
Slíkar afleiðingar hafast af
sambandi þeirra að Jones er
fluttur á annað sjúkrahús og
fyrr en varir kominn uppá
mæninn aftur.
Athyglisvert efni, aukin-
heldur ekki á hverjum degi
sem Hollywood — né stór-
stjarna — hættir sér útí þá
tvísýnu að gera mynd um
geðsjúklinga, umhverfi
þeirra, athafnir og erfiðleika.
En því miður er handritið
eftir Michael nokkum Cristo-
fer, þann sama og hefur
Bálköst hégómans á sam-
viskunni, og ætla mætti að
hefði lítið umleikis í Drauma-
verksmiðjunni. Myndin fer
ágætlega af stað en það
smádregur úr henni, melódr-
amað bítur allt af sér á enda-
sprettinum, gráttónlist
Maurice Jarre hellist yfir
mann og salmíakið yfir leik-
arana. Endirinn vitaskuld
farsæll, það hefur hentað
Cristofer og félögum hans
best að láta hetjuna verða
bara alheila svona uppúr
þurru þama uppá mæninum
og leiða síðan doksa niðurá
jafnsléttu. Geðhvarfaveiki er
alvarlegri og sorglegri sjúk-
dómur en svo að það sé
nokkmm manni bjóðandi að
mallað sé úr honum sætsúp-
ugutl.
Ekki er hægt að skella
sökinni á Gere að þessu sinni.
Eftir að hann hætti að leika
sama, litlausa rastann (síðast
í Internal Affairs) í hverri
myndinni á fætur annarri
hefur vegur hans vaxið stór-
lega. Hann heldur Herra Jo-
nes uppi með fínum leik,
hvort sem hann er að túlka
hann í andlegum þrenging-
um, þó enn frekar í uppsveifl-
unni er hann vefur fólki um
fingur sér, hress og hrífandi,
tjúttandi eftir götunum. Þá
gustar af herra Gere. Olin
hin fagra fær mun tilþrifa-
minna hlutverk og skilar því
vel, hefur ekki gert betur síð-
an hún hélt í vesturvíking
nema ef vera skyldi í Óvinum,
ástarsögu. Herra Jones er ein
af þeim myndum sem lítur
mun betur út á pappímum
en á tjaldinu.
Mexíkóskur
kvennaseiður
Kvikmyndir
Sæbjörn Valdimarsson
Regnbogínn:
Kryddlegin hjörtu - Como
Agua Para Chocolate
Leikstjóri Alfonso Arau.
Handrit Laura Esquivel
eftir eigin skáldsögu. Tón-
list Carlos Bolado. Aðal-
Ieikendur Lumi Cavazos,
Marco Leonardi, Regina
Tome, Mario Ivan Mart-
inez, Ada Carrasco, Yareli
Arozmendi, Claudette Ma-
ille, Pilar Aranda. Mexíkó
1993.
Þá er hún komin, vinsæl-
asta erlenda myndin sem
sýnd hefur verið í Bandaríkj-
unum til þessa og liggja
ástæðumar í augum uppi.
Kryddlegin hjörtu er einstak-
lega notaleg, geislar af suð-
ur-amerískum tilfinningahita
og ilmar af dulúðugum
kryddjurtum. Og ekki sakar
að jafnan er gmnnt á hárfínu
og oft lævísu skopskyni.
Söguhetjan er stúlkan Títa
(Lumi Cavazos) og er hún
allt frá fæðingu þungamiðja
hlutanna, hvort sem öðrum
fjölskyldumeðlimum líkar
KENNETHBRANAGH
ROBERT SEAN LEONARD
EMMA THOMPSON
MICHAEL KEATON
KEANU REEVES
DENZEL WASHINGTON
irir ★ ★
NEW YORK POST
★ ★★★
v EMPIRE
★★★ ★★★
/* Rás 2 MBL.
betur eða verr. Oftar henni
í óhag en hitt. Títa verður
að kyngja því hlutskipti er
þau verða ástfangin, hún og
nágranninn Pedró (Marco
Leonardi), að hún er yngst
og á samkvæmt hefðinni að
hugsa um móður sfna til
dauðadags og nálgast ekki
karlmenn á meðan sú gamla
tórir. Móðirin býður hinsveg-
ar Pedró dótturina Rósaum
(Yareli Arizmendi) og tekur
hann þann kostinn svo hann
geti notið nálægð sinnar
heittelskuðu Titu. Og hún
viðheldur kærleikanum með
því að matbúa af mikilli ást
hina gómsætustu rétti sem
Pedró sporðrennir af miklum
unaði á meðan Rósaura er
illa haldin af vindverkjum.
Þar að kemur að Tita brotnar
undan álaginu og haturssam-
bandi við móður sína og verð-
ur bandarískur læknir (Mario
Ivan Martinez) til a_ð bjarga
henni frá glötun. Árin líða
og loksins kemur að því að
þau Pedró fá að njótast, þó
skammvinnt sé.
Kryddlegin hjörtu er allt í
senn, sorgleg, dramatísk og
hnyttin. Frásögnin er í yfim-
átturlegum raunsæisstíl sem
Atriði úr Kryddlegnum hjörtum.
kunnur er úr verkum margra,
suður-amerískra rithöfunda.
Matargerð Titu er sannkall-
aður galdur sem kallar fram
hin ólíklegustu viðbrögð hjá
neytendunum. Látið fólk birt-
ist og kemur við sögu líkt
og ekkert sé sjálfsagðara.
Áratugir líða hjá í sjónhend-
ing, það er ekki allt sem sýn-
ist og þannig á það að vera.
Allt umvafið rómantík og til-
finningahita. Áhrifin era ein-
staklega þægileg, áhorfand-
inn kemst tæpast hjá því að
láta sér þykja vænt um
myndina.
Einn meginstyrkur Krydd-
leginna hjarta liggur í því að
Laura Esquivel tók að sér
sjálf að skrifa kvikmyndgerð
bókar sinnar og maður henn-
ar, Alfonso Arau, sá um leik-
stjórnina. Þessi nánu tengsl
gera það að verkum að inni-
hald og frásagnarsnilld bók-
arinnar kemst til skila sem
heilsteypt og ánægjuleg
kvikmynd. Persónurnar em
ljóslifandi, hver og ein hefur
sín sterku séreinkenni hvort
sem þær em stórar og smá-
ar. Leikaramir em líka með
allt sitt á hreinu og má ekki
á milli sjá hver hefur vinning-
inn. Mæðgumar era afar vel
leiknar af Cavazos og Tome,
Maille er stormandi góð sem
hin uppreisnargjama Gertm-
dis. Sömuleiðis em þær Carr-
asco og Aranda óaðfinnan-
legar sem griðkonurnar
góðu. Hér em það kvenper-
sónumar sem em ofaná,
karlamir falla í skuggann,
verið að skoða heiminn og
mannlífið með skyggnum
kvenmannsaugum. Það er
ánægjuleg og eftirminnileg
upplifun.
CHRiSIíAN SIATER PATRÍCIA A8QUFST!
—Derwií H0PPI8
Vol KILMiR
CoryOlDMAN
Biod ?m
ChrUiophor WAUCEN
pxmd
.11
Háskólabíó
STÆRSTA BÍÓIÐ.
ALLIR SALIR ERU
FYRSTA FLOKKS.
HASKOIABIO
SÍMI 22140