Morgunblaðið - 06.02.1994, Blaðsíða 29

Morgunblaðið - 06.02.1994, Blaðsíða 29
MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR SUNNUDAGUR 6. FEBRÚAR 1994 29 * Magnea Arna- dóttir- Fædd 15. júlí 1923 Dáin 20. janúar 1994 Láttu nú ljósið þitt, loga við rúmið mitt. Hafðu þar sess og sæti, signaði Jesú mæti. Þessi litla bæn var ein sú fyrsta sem mamma kenndi okkur börnun- um sínum í æsku, fyrir utan faðir- vorið. Þessa sömu bæn fórum við systkinin með 20. janúar sl. er mamma lést á Landspítalanum eftir baráttu við krabbameinið, mamma sem fram á síðasta dag bar reisn sína, hún sem enginn átti inni hjá, hún sem veitti okkur umhyggju, hún sem gaf allt af sér. Alla tíð, líka sína síðustu daga, var henni umhugað að okkur liði vel. Látið nú fara vel um ykkur sagði hún svo oft. Þá var hún líka svo þakklát fyrir umhyggju sem aðrir sýndu henni. Hennar ósk var ætíð að lifa í þyrrþey og að deyja í kyrrþey, enga lofræðu eða hól eftir sinn dag, hún ætti það ekki skilið fannst henni. Hennar ósk skal virt og við þökkum í hógværð. Hún átti það þó sannarlega skilið að vera þakkað, þessi hversdags- hetja sem með allri sinni elsku umvafði afkomendur sína og pabba. í hans veikindum var hún sterk og styrk, en einnig er hann féll frá eftir erfið veikindi. Þá var hún sjálf orðin sjúk af þessum sjúkdómi sem hafði yfírhöndina nú 20. janúar. I gegnum árin eru margir góðir vinir og nágrannar sem komið hafa upp stigann á Hverfisgötu 87 og sest að kaffispjalli. Sumir eru fallnir frá, þeir sem eftir lifa minnast hennar með þakklæti. Mömmu fylgdi ætíð léttleiki og Minning gleði og vildi hún alltaf hafa fólk í kringum sig,' ekki síst fólkið sitt. Oftar en ekki var farin nestisferð upp í Öskjuhlíð, gjarnan í fylgd með vinum og frændum og að sjálf- sögðu börnin með. Á síðkvöldum var slegið í spil og djarflega spilað forhandargrand við vini. Þá var oft sest upp í bíl og ekið austur fyrir Fjall í heimasveit pabba, jafnvel norður og aðeins stigið í gömul fót- spor mömmu sem lítillar fjögurra ára stúlku með þykkar jarpar flétt- ur, sem föðurlausri var komið í fóst- ur á Steinhóli í Fljótum, ásamt litlu systur, Lóló, sem var henni svo kær. Þær voru tengdar sterkum böndum sem náðu jafnvel yfir hafið til Noregs, þegar Lóló giftist Norð- manni og fluttist með honum út. Lóló lést svo sl. sumar. Til Noregs flutti líka önnur systir, Þogerður, nokkru yngri en hinar. Þessar syst- ur og fjölskyldur þeirra voru svó heimsóttar þegar árin liðu með nokkurra ára millibili. Hvar sem mamma var og hvert sem hún fór fylgdu henni börnin og síðan barnabörnin. Valdimar Örn er eitt þeirra. Hann ólst upp hjá ömmu og afa á Hverfísgötunni og var ekki hve sístur sólargeislinn þeirra. Á 21. afmælisdaginn hans var amma hans borin til grafar. Mamma, eða Gógó eins og hún var kölluð, fæddist í Reykjavík 15. júlí 1923 og voru foreldrar hennar Júlía Edilonsdóttir og Árni Jóhann Vigfússon. Afkomendurnir eru orðnir 21. Elstur barnanna er Árni Jóhann, kvæntur Margréti Bjarnadóttur, þau búa í Reykjavík. Elst barna þeirra er Finnbogi Magnús, hann býr í Svíþjóð, kvæntur og á einn son, þá kemur Sigurbjörn Árni, þá Þröstur, hann á unnustu og eina dóttur, og yngst er svo ína Björg. Næst er Ingibjörg Kolbrún, hún er gift Siguijóni Ingvasyni og búa þau í Keflavík. Elstur þeirra barna er Guðmundur, hann er í Bandaríkj- unum, þá kemur Magnea Helga, hún er gift og á eina dóttur, þá kemur Siguringi og yngst er Ing- veldur, hún er í Bandaríkjunum. Þar næst er Sigríður Valdís, gift Ármanni Jónassyni, þau búa í Borg- arnesi. Elstur þeirra barna er Björg- vin Sævar, þá kemur Helgi Valur, hann er í Svíþjóð, og íris Júlía er yngst. Guðrún Elsa er yngst, hún er gift Júlíusi ívarssyni og búa þau í Hafnarfirði. Elsta bam, Valdimar Öm, ólst upp hjá ömmu og afa, þá kemur Ivar svo Elva og yngsur er Hlynur. Læknum og starfsfólki heima- hlynningar Krabbameinsfélagsins skal þökkuð hlýleg aðhlynning og viðmót sem þau sýndu mömmu síð- ustu árin. Einnig skal þakkað læknum og starfsfólki deild lla á Landspítal- anum. Legg nú bæði iíf og önd ljúfi Jesús, í þína hönd. Síðast þegar ég sofna fer, sitji Guðs englar yfir mér. Sigríður. Þegar ég lagði leið mína á Land- spítalann fímmtudagskvöldið 20. janúar með því hugarfari að heim- sækja hana ömmu mína voru mér færðar þær fregnir að hún hefði látist fyrir stundu. Ég fylltist sorg og söknuði, en vissi jafnframt að nú liði henni loksins vel. Amma var alRaf svo dugleg. Þegar bróðir minn Bogi kvæntist í Svíþjóð sumarið ’91 var sjúkdómur- inn farinn að heija á hana en þrátt fyrir það lét hún sig ekki vanta. Og ekki síður þegar systir hennar Lóló lést í Noregi síðastliðið sumar, þá var hún orðin fárveik. Sérstaklega minnist ég þeirra stunda sem ríkti gleði og gaman. Á jólunum fór enginn í köttinn, amma sá til þess. Hún mundi alltaf eftir afmælum allra barnabarna sinna og gladdi þau með gjöfum. Þetta lýsti ömmu best. Mikið mun ég sakna þín, amma mín, og mun minning þín ávallt lifa í hjarta mínu. Far þú í friði, friður Guðs þig blessi, hafðu þökk fyrir allt og allt. Gekkst þú með Guði, Guð þér nú fylgi, hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt. (V. Briem.) ína Björg Árnadóttir. Lokað mánudaginn 7. feb. Útsalan hefst á þriðjudaginn kl. 8.00 Ioppskórinn VELTUSUNDI • SÍMI: 21212 VIÐ INGÓLFSTORG ÞREFALDUR H&STI VINNINGUR DREGIÐ ÞRIÐJUDAGINN 8. FEBRUAR . 7 MILUONIR A EINFALDAN MIÐA _ (E^) Blsá ádLt Verð miða er aðeins 600 kr. á mánuði. Upplýsingar um næsta utnboðsmann í síma 91-22150 og 23130 ... fyrir lifið sjálft

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.