Morgunblaðið - 17.04.1994, Side 18

18
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 17. APRIL 1994
Hildur Petersen framkvæmdastjóri Hans Petersen hf.
Morgunblaðið/Sverrir
það sem því er kærast, myndaal-
búmin. Fyrsta hugsunin er að glata
þeim ekki.
Hildur segir að Hans Petersen
hafi jafnhliða verið að auka fjöl-
breytnina í þjónustu. Nefnir þar til
svonefndar Töframyndir og sýnir
mér bækling með kynningu á þess-
ari tæknibyltingu í úrvinnslu ljós-
mynda, þar sem breyta má mynd-
inni, setja saman tvær myndir í
eina, bæta við myndefnið og breyta
staðreyndum. Til dæmis gétur
komið sér vel að koma úr laxveiði
og láta stækka á myndinni tittinn
sem maður veiddi í gríðarstóran
lax. Eins er það nýjung að vera
með í búðunum í Kringlunni og í
Bankastæti tæki sem stækka
myndir á staðnum og fólk getur
beðið og fylgst með á fimm mínút-
um hvernig þær koma út í stækk-
uninni. Þetta hefur verið mjög vin-
sælt. í fimm verslunum er einnig
boðið upp á litljósritun.
Önnur nýjung höfðar til fyrir-
tækja og auglýsingastofa. Á
Laugavegi 178 hefur Hans Peters-
en verið með tölvutengda þjónustu,
þar sem hægt er að fá gerða eins
stóra mynd og hver vill. Þar kemur
inn allt annar markhópur. Til dæm-
is er núna verið að framleiða þar
myndir á stórar sýningar. Þessi
„Lasermasterprentari" býður
möguleika á útprentunum hvers
kyns veggspjalda og borða. Þá
þurfa minni fyrirtæki ekki að vera
sjálf með tæki til alls.
Það hlýtur að vera erfitt að reka
fyrirtæki í grein þar sem þróunin
er svona ör og breytingar miklar?
„Það krefst mikillar þekkingar á
i
I
I
í
I
I
1.
I
í
i
f.
I
VIDSKIPn AIVINNULÍF
ÁSUNNUDEGI
► Hildur Petersen er framkvæmdastjóri Hans
Petersens hf., sem er fjölskyldufyrirtæki þar sem
hún byrjaði að vinna sem sendill 12 ára gömul.
Á skólaárum sínum vann hún þar við ýmis störf
í versluninni og á skrifstofunni. Hildur er stúd-
ent 1975 frá MR og var í viðskiptafræðinámi við
Háskóla íslands. Faðir hennar, Hans P. Petersen,
hafði verið forstjóri í 40 ár er hann veiktist og
lést 1977 og framkvæmdastjórinn, sem hann réði
1 veikindum sínum, dó haustið 1978. Þá stóð Hild-
ur andspænis því að taka við og gerði það. Varð
23ja ára gömul stjórnarformaður og fram-
kvæmdastjóri, sem hún hefur verið síðan.
eftir Elínu Pálmodóttur
Hildur tók við Hans Peters-
en á erfíðum tíma. Fyrir-
tækið stóð í miklum fjár-
festingum, því í bygg-
ingu var 3.300 fm hús á Lynghálsi
1, þangað sem það flutti höfuð-
stöðvar sínar 1981. Á neðri hæð-
inni var á 1.200 fermetrum komið
upp heilli verksmiðju, þar sem
framköllunin fór fram. Þá var þetta
mikið framleiðslufyrirtæki, þar sem
störfuðu 40 manns. En um 60
manns hjá öllu fyrirtækinu. Síðar
kom ný tækni, hraðframköllunin,
og vélarnar fóru út í verslanirnar,
að því er Hildur segir. En við hitt-
um hana í björtu og hlýlegu um-
hverfí í skrifstofunum á efri hæð-
inni.
Fyrirtækið er með elstu fyrir-
tækjum landsins. Afí Hildar, Hans
Petersen, stofnaði það 1907 þar
sem nú er Bankastræti 4 og ein
af verslununum er þar enn. Við lát
hans 1938 tók amma hennar, Guð-
rún Petersen, sem var ekkja með
sex börn, við stjórninni. Svo ' að
snemma tóku konurnar í ættinni
um stjórntaumana. „Amma mín
leit svo á að konur gætu stjórnað
engu síður en karlmenn. Pabbi var
að vísu nær tvítugu og kom brátt
inn í fyrirtækið með henni,“ segir
Hildur. Við lát Guðrúnar 1961 var
það gert að hlutafélagi í eigu barna
hennar sex og Hans Pétur Petersen
stjórnaði því til 1977, sem fyrr
segir. Hans Petersen hf. er sem
sagt fjölskyldufyrirtæki, eigend-
urnir tíu talsins af annarri og þriðju
kynslóð. Fjórir þeirra starfa þar,
þrjár konur og einn karlmaður.
Fjölskyldufyrirtæki best?
„Undanfarin ár hefur því oft
verið haldið fram, að almennings-
hlutafélög á opnum hlutabréfa-
markaði, sem stjórnað er af utanað-
komandi fagstjórnendum, séu
besta rekstrarformið. Ég er á ann-
arri skoðun,“ segir Hildur. „Held
að fjölskyldufyrirtæki séu ekki
síðra form og að eigendurnir vinni
þar sjálfir. Rökstyð það með því
að auðvitað hugsi fólk best um sína
eigin fjármuni. Ef maður lítur á
best reknu fyrirtækin í dag, þá eru
það einmitt fjölskyldufyrirtæki. Má
nefna Hagkaup, Mylluna, Byko,
Heklu og fleiri. I öðru lagi geta
fjölskyldufyrirtæki leyft sér að hafa
misgóða afkomu og eru þá ekki
eins háð skammtímasjónarmiðum."
Hildur nefnir sem dæmi að í fyrra
var í fyrsta sinn í 10 ár tap og það
kom m.a. til vegna þess að vísvit-
andi var farið í fjárfestingu sem
ekki skilar sér strax.
Ekki eru konur neinar hornkerl-
ingar í fyrirtækinu Hans Petersen.
Sex efstu stjórnunarsætin skipa
konur til helminga og þó tekin séu
20 efstu sætin, þá helst það hlut-
fall. í þriggja manna stjórn sitja
tvær konur, Hildur og frænka
hennar Elín Agnarsdóttir, og einn
karlmaður, Tryggvi Jónsson endur-
skoðandi, sem kemur utan frá.
„Fjölskyldan verður að gæta að því
að falla ekki í þá gryfju að álíta
að fjölskyldumeðlimirnir séu best
fallnir til allra stjórnunarstarfa. Ég
tel mjög mikilvægt að nýta mér
fagstjórnendur og er óhrædd við
að kalla til utanaðkomandi þekk-
ingu þegar það á við. Maður má
ekki falla í þá gryfju að halda að
maður sé bestur í öllu og þarf að
geta nýtt sér utanaðkomandi fag-
þekkingu," segir Hildur.
Örar tækninýjungar
Mikil breyting hefur orðið á
fyrirtæki Hans Petersens síðan það
byrjaði að versla með matvörur og
seldi svo auk ljómyndavaranna leik-
föng og veiðaríæri. Árið 1920 tók
fyrirtækið við Kodakumboðinu og
hefur alla tíð síðan verið umboðsað-
ili þess á íslandi. Ljósmyndavörur
eru enn lang stærsti hlutinn af við-
skiptunum. „Almenningur notar
myndavélar og framköllun. En fyr-
ir þremur árum fórum við að selja
sælgæti líka, sem fellur vel að dreif-
ingarkerfínu," segir Hildur. En í
dag selur Hans Petersen m.a. Moz-
art og Marabou sælgæti. Svo að
aftur er verið að auka fjölbreytnina
í vöruvali. Einnig hefur Hans Peter-
sen verið að færa út kvíamar með
fjölgun verslana, kaupa verslanir í
rekstri og setja upp aðrar. Nú eru
búðirnar orðnar 10 talsins í Reykja-
vík og nágrenni, sú stærsta í
Kringlunni.
Þróunin hefur verið sú að fólk
vill eiga minningar sínar í myndum,
sem kemur m.a. vel fram þegar
náttúruhamfarir verða eins og í Los
Angeles. Þá grípur fólk með sér
markaðinum. Þegar ný tækni er
að ryðja sér til rúms þarf að fylgj-
ast vel með og kaupa á réttri
stundu. Ný tækni er fljót að lækka
í verði,“ segir Hildur og samsinnir
því að mikill vandi sé að veðja á
það rétta.
Við höldum áfram að tala um
þessar tækninýjungar, sem eru
komnar eða eru að fara í gang.
Hildur nefnir nýja tækni sem gerir
kleift að skrifa gögn frá tölvu yfír
á geisladisk, sem er bylting í vistun
gagna í stafrænu formi. Þá er
hægt að koma til þeirra rneð disk-
ling eða jafnvel mynd og fá það
sett yfír á geisladisk. Hún segir
geisladiskmyndir á mikilli uppleið.
Viðskiptavinurinn getur þá fengið
bæði myndina og svo diskinn með
sér heim og horft á myndaefnið á
tölvuskjá eða í sjónvarpi.
Þessar geisladiskmyndir eru
m.a. að koma í staðinn fyrir lit-
skyggnur. Hildur segir að þau fylg-
ist vel með þessari þróun og býst
við að þau geti boðið þessa þjón-
ustu fyrir almennan markað áður
en þijú ár eru liðin. Þó reiknar hún
ekki með að eldra fólk fari yfír í
þetta. Það vilji áfram sjá myndirn-
ar sínar á pappír og raða þeim í
albúm. En yngsta fólkið, sem elst
upp við tölvur, muni grípa það.
Þetta eru geisladiskar sem hægt
er að tengja við tölvuna. Möguleik-
arnir eru óteljandi. Til dæmis hægt
að fá ferðabæklinga á geisladisk-
um.
„Margir skemmtilegir og spenn-
andi möguleikar eru framundan.
Og hafa raunar verið það síðan ég
byijaði, bæði í myndavélunum og
I
c
f
í
(
í
c
I
(