Morgunblaðið - 18.05.1994, Blaðsíða 30

30 MIÐVIKUDAGUR 18. MAÍ 1994
MORGUNBLAÐIÐ
BORGAR- OG SVEITASTJÓRNARKOSIMIIMGAR 28. MAÍ
Iþróttabygging í Reykjavík - fjöl-
skylduvæn stefna Sjálfstæðisflokksins!
EUen Ingvadóttir
UMRÆÐAN fyrir
væntanlegar borgar-
stjórnarkosningar
beinist í miklum mæli
að fjölskyldunni og
hagsmunum hennar
og ef dæma má af
málflutningi vinstri-
manna, sem fylkja liði
undir samkrulli R-list-
ans, mætti halda að
meirihluti Sjálfstæðis-
flokksins í Reykjavík
hafi setið auðum hönd-
um á kjörtímabilinu.
Því fer fjarri og eru
kjósendur hvattir til
þess að kynna sér vandlega hve
fjölskylduvæn stefna flokksins er
og hefur alltaf verið. Uppbygging
íþróttamannvirkja og fólkvanga er
talandi dæmi um það.
Vanlíðan yfir íþróttamálum
Fáir, ef nokkrir, velkjast í vafa
um gildi íþrótta og útiveru fyrir
-unga sem aldna enda hefur Sjálf-
stæðisflokkurinn unnið mikið starf
til þess að stuðla að aukinni útiveru
og hollri hreyfingu sem flestra. Eitt-
hvað virðist framsóknarmanninum
Alfreð Þorsteinssyni líða illa yfir
ötulu starfí Sjálfstæðisflokksins í
íþróttamálum því í grein í Morgun-
blaðinu 12. maí leyfir hann sér að
halda því fram að Sjálfstæðisflokk-
urinn hafi „sofið í íþróttamálum".
Þessi yfirlýsing er nánast hlægileg
þegar skoðað er hvað borgarstjórn
hefur framkvæmt í íþróttamálum á
undanfömum árum. Sjálfstæðis-
fiokkurinn tjaldar ekki til einnar
nætur eins og vinstriflokkar R-list-
ans virðast gera heldur byggir hann
starf sitt á langtímamarkmiðum.
Ekki þarf að íjölyrða um þann

fjölda sundlauga sem
stór hópur borgarbúa
nýtur á hveijum degi.
Ekki þarf að fjölyrða
um þá hröðu uppbygg-
ingu sem hefur átt sér
stað í nýjum borgar-
hverfum en þar koma
íþróttamannvirki fljótt í
kjölfar íbúðabygginga.
Ekki þarf að fjölyrða
um hið vinsæla skauta-
svell í Laugardalnum,
né þarf að hafa mörg
orð um allar þær
göngubrautir sem lagð-
ar hafa verið um borg-
ina. Ástæðulaust er að fjölyrða um
þá stórkostlegu aðstöðu sem skíða-
fjölskyldum, almenningi, hefur verið
sköpuð í Bláfjöllum. í grein sinni
fjallar Alfreð um aðstöðu fyrir
keppnisíþróttir og auðvitað verður
hún að vera góð. Alfreð sneiðir hins
vegar hjá-því að tala um þá áherslu
sem borgarstjóm hefur lagt á upp-
byggingu íþróttaaðstöðu sem nýtist
almenningi. Það er mjög skiljanlegt
að hann forðist að ræða það því
Sjálfstæðisflokkurinn hefur beint
sjónum sínum í auknum mæli að
almenningsíþróttum.
Gegn Bláfjallauppbyggingu
Fjölskyldugarðurinn í Laugardal,
ný og betri aðstaða til golfiðkunar,
Eitthvað virðist fram-
sóknarmanninum Al-
freð Þorsteinssyni, segir
Ellen Ingvadóttir, líða
illa yfir ötulu starfí
Sjálfstæðisflokksins í
íþróttamálum.
ný íþróttahús, göngubrautir, sund-
laugar o.fl. Ef Alfreð kallar þetta
að „sofa í íþróttamálum“ þá væri
Reykjavíkurborg í vanda stödd ef
hans listi, samkrull vinstrimanna,
kæmist til valda. Það er samt eng-
in hætta á því að við Reykvíkingar
yrðum nokkru sinni „ofhlaðnir“
íþróttamannvirkjum með R-listann
við stjómvölinn því borgarstjóra-
efni fjögurra flokka listans, Íngi-
björg Sólrún, barðist á sínum tíma
gegn Bláfjallauppbyggingunni og
grasvellinum í Laugardal svo dæmi
séu nefnd.
Uppbygging íþróttamannvirkja,
sem og annarra mannvirkja, verður
að halda áfram og það mun Sjálf-
stæðisflokkurinn gera. Borg-
arstjórn hefur átt gott samstarf
við íþróttafélögin í borginni — sam-
starf sem byggist á því að heil-
brigð sál í hraustum iíkama táknar
góða borg!
Höfundur er löggiltur dómtúlkur
og skjalaþýðandi.
í Kaupmannahöfn
FÆST
í BLAOASÖLUNNI
Á JÁRNBRAUTA-
STÖÐINNI,
KASTRUPFLUGVELLI
OG Á RÁÐHÚSTORGI
Ég hef ekkert vit á pólitík
ÉG VEIT ekki hvort
fleiri en ég hafa tekið
eftir sérstökum þjóðfé-
lagshópi sem stundum
lætur á sér kræla í
kringum skoðanakann-
anir en lyftir sér þó fyrst
á kreik í kringum kosn-
ingar. Þessi lýður sem
gengur jafnan undir
nafninu „Öánægjufylgi"
þykir ekki hafa mikið vit
á pólitík og af samsetn-
ingu orðsins, ó-ánægju-
fylgi, má helst ráða að
um sé að ræða hóp öfga-
snúinna fylupúk'a sem
selji atkvæði sitt hæst-
bjóðenda hverju sinni.
Óánægjan sem slík er aldrei skil-
greind heldur látin hanga í loftinu
eins og hver önnur leiðindi og á með-
an hafa farandkjósendumir verið á
sífelldum þeytingi með x-ið sitt á
milli flokka. Ög þeim sem hafa hreiðr-
að um sig í flokkakerfínu hefur hing-
að til ekki þótt það ómaksins vert að
vera að eltast við lýð sem ekki gleyp-
Linda Vilhjálmsdóttir
ir við flokkslínunni í
heilu lagi. Flokkakerfið
gerir nefnilega ráð fyrir
því að fólk aðlagi sig
flokkum en ekki öfugt.
Og með því einfaldlega
að hunsa þá óánægðu
nógu rækilega hefur
kerfinu tekist að telja
stórum hluta kjósenda
trú um að þeir hafi ekk-
ert vit á pólitík. Þetta
er ósköp lítil en áhrifa-
rík pólitísk brella sem
er þannig framin að það
fólk sem ekki sér
ástæðu til að binda sig
í flokka er sagt vera
ópólitískt.
Að þagga niðrí fólki með þessu
móti og sú árátta margra pólitíkusa
að upphefja sjálfa sig á því að láta
eins og pólitík sé ákaflega flókið
fyrirbæri er mikill ábyrgðarhluti.
Enda hlýtur það að teljast ábyrgð-
arlaust flokkakerfi sem lætur sig það
engu varða þó að stór hluti þess
grunns sem lýðræðisríki byggir á
Ingibjörgu Sólrúnu hef-
ur tekist, að mati Lindu
Vilhjálmsdóttur, að ná
til fólksins í landinu.
segist annað hvort ekki hafa áhuga
eða vit á pólitík.
Auðvitað hefur fólk bæði vit og
áhuga á pólitík - það bara kemst
ekki hjá - lífið morar allt í pólitík.
Tökum eitt lítið en stórpólitískt dæmi
úr samgöngumálum: Það er pólitík
að mæta alltaf pirraður úr umferðar-
hnútnum í vinnuna á morgnana -
hafi maður á annað borð vinnu, sem
er líka pólitík - nú eða það að hanga
heilu og hálfu dagana hér og þar
um bæinn bíðandi eftir strætó, sem
eins og alkunna er, kemur aldrei! -
það er léleg pólitík!
En það kemur dagur eftir þennan
- og loksins hefur óánægðum kjós-
endum í Reykjavík tekist að smala
þeim, sem stritað hafa í minnihluta
í borgarstjórn síðustu kjörtímabil,
saman á einn framboðslista. Hóið -
um einn sterkan lista sem væri raun-
hæfur valkostur gegn Sjálfstæðis-
flokknum í borginni - kom frá borg-
arbúum sjálfum. Þannig er Reykja-
víkurlistinn orðinn til og ef einhver
einstakur á þar sérstakan hlut að
máli þá er það tvímælalaust Ingi-
björg Sólrún Gísladóttir sem með því
að taka áskorun borgarbúa hefur
gert þennan draum mögulegan.
Ingibjörgu Sólrúnu hefur nefni-
lega tekist það sem sumum stjórn-
málamönnum tekst aldrei - að ná til
fólksins í landinu. Til þess hefur hún
ekki beitt flóknari meðulum en
skörulegum og heiðarlegum mál-
flutningi. Það verður hins vegar að
segjast eins og er, að þótt það hafi
sýnt sig að fólk kann að meta þann
eiginleika Ingibjargar Sólrúnar að
vera umfram allt málefnaleg, þá eru
þeir ekki margir stjórnmálamennirnir
sem kjósa að beita þeirri baráttuað-
ferð nú til dags.
Höfundur er sjúkraliði.
Sannleikskorn um skóladagheimili
FYRIR skömmu var
haldinn fundur í Iðn-
skólanum þar sem rædd
voru málefni borgarinn-
ar. Þar sátu fyrir svör-
um þau Ingibjörg Sól-
rún Gísladóttir, borgar-
stjóraefni Reykjavíkur-
listans, og Árni Sigfús-
son, borgarstjóri. Ein
af þeim spumingum
sem beint var til Áma
varðaði skóladagheimili
í borginni og er það ein-
mitt hún eða réttara
sagt svar borgarstjóra
sem gefur mér tilefni
til að skrifa þessar lín-
ur. Árni var spurður hvort til stæði
að loka einhveijum skóladagheimil-
um og svaraði hann afdráttarlaust
að svo væri ekki. Ingibjörg Sólrún
sagði hins vegar að til stæði að loka
Kristín Blöndal.
tveimur skóladagheim-
ilum. Fyrir það þrætti
Árni. Hið rétta í málinu
er að til stendur að Ioka
skóladagheimilinu
Seljakoti þann 15. júli
nk. og mun Öldusels-
skóli fá yfirráð yfír hús-
næðinu 16. ágúst. Þá
er ákveðið að skóladag-
heimilinu Hólakoti verði
breytt í leikskóla þann
1. september 1994 og
gefur augaleið að þá
fellur starfsemi skóla-
dagheimilisins niður. Á
lokun þessara tveggja
skóladgheimila eru
komnar dagsetningar og er það
fremur ólíklegt að það hafi farið fram
hjá Árna þar sem hann er formaður
skólamálaráðs, en þangað er einmitt
nýverið búið að flytja málefni skóla-
Það eru komnar dag-
setningar á lokun þess-
ara tveggja skóladag-
heimila, segir Kristín
Blöndal, og það er
fremur ólíklegt að það
hafí farið fram hjá borg-
arstjóra, formanni
skólamálaráðs.
dagheimila sem áður tilheyrðu Dag-
vist barna.
Það er stefna sjálfstæðismanna
að starfsemi skóladagheimila „ijari
út“ eftir því sem þörfin fyrir þau
minnkar. Sums staðar hefur eftir-
sókn eftir plássum minnkað vegna
tilkomu gæslu í skólunum þannig að
ekki hefur verið hægt að halda uppi
fullri starfsemi. En viljinn til að halda
skóladagheimilunum opnum er ekki
fyrir hendi sem lýsir sér best í því
að tillaga mín í stjórn Dagvistar
barna um að opna biðlista skólada-
geimilanna fyrir börn allra foreldra
var felld. Með því að samþykkja hana
hefði verið hægt að sjá hver raun-
verulegur vilji foreldra væri. Hver
þörfin væri. Það er mikill ábyrgðar-
hluti að leggja þessa þjónustu niður
á meðan engin sambærileg þjónusta
fyrir skóladagheimilisbörn tekur við
en hún er ekki í sjónmáli í því sem
gengið hefur undir nafninu heils-
dagsskóli. Reykjavíkurlistans.
Höfundur er myndlistarmaður