Morgunblaðið - 15.09.1994, Qupperneq 26

26 FIMMTUDAGUR 15. SEPTEMBER 1994
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 15. SEPTEMBER 1994 2 7
STOFNAÐ 1913
ÚTGEFANDI: Árvakur hf., Reykjavík.
FRAMKVÆMDASTJÓRI: Haraldur Sveinsson.
RITSTJÓRAR: Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarssen.
MORGUNBLAÐIÐ, Kringlunni 1, 103 Reykjavík. SÍMAR: Skiptiborð: 691100.
Auglýsingar: 691111. Askriftir: 691122. SÍMBRÉF: Ritstjórn 691329, frétt-
ir 691181, íþróttir 691156, sérblöð 691222, auglýsingar 691110, skrif-
stofa 681811, gjaldkeri 691115. Áskriftargjald 1.400 kr. á mánuði innan-
lands. í lausasölu 125 kr. eintakið.
HÆTTULEGT
LAND
'C'JÖLDI erlendra ferðamanna hingað til lands hefur
farið stöðugt vaxandi á undanförnum árum og
hafa þeir aldrei verið fleiri en í ár. Bendir margt til að
erlendum ferðamönnum fjölgi enn frekar á næstu árum.
Þetta er mikið ánægjuefni, enda er ferðamannaiðnað-
urinn orðinn ein mikilvægasta gjaldeyristekjulind ís-
lendinga er veitir fjölda manna um land allt atvinnu.
Þetta mál snýst aftur á móti ekki bara um fjölda
ferðamanna og þær tekjur sem við höfum af þeim. Það
vill oft gleymast að því fylgir líka mikil ábyrgð að taka
á móti hundruðum þúsurída erlendra ferðamanna á ári
hverju. Ábyrgð gagnvart landinu okkar og hinni við-
kvæmu náttúru þess og einnig ekki síst gagnvart því
fólki, sem sækir okkur heim.
Því miður þýðir fjölgun ferðamanna að sama skapi
aukna hættu á að útlendingar fari sér að voða hér á
landi. Okkur hættir nefnilega til að gleyma því hversu
hættulegt land ísland er. Hið varhugaverða er í okkar
hugum sjálfgefið. Við vitum af eigin reynslu hversu
óáreiðanlegt veður getur verið hér. Blindbyljir skella á
nær fyrirvaralaust og skyggni getur skyndilega orðið
ekkert sökum þoku. Við höfum lært að varast ægikraft
fallvatnanna og straumharðra fljóta og þekkjum hættur
hverasvæðanna og jöklanna. Þrátt fyrir það halda slys-
in áfram að gerast.
Ferðamennirnir, sem ‘ hingað koma, gera sér hins
vegar ekki nærri því allir grein fyrir þessum hættum
og sýna því oft ekki nægilega aðgæslu á ferðalögum
sínum um landið. Er þess skemmst að minnast að talið
er að ítalskur ferðamaður hafi fallið í Gullfoss fyrr í
vikunni og í síðasta mánuði brenndist spænsk kona lífs-
hættulega í Deildartunguhver. Því miður eru slysin á
þessu ári og árunum á undan mun fleiri, mörg þeirra
banaslys.
Náttúruperlur íslands á borð við Gullfo.ss eru flestar
hverjar ekki afgirtar eða aðgangur að þeim takmarkað-
ur á annan hátt. Þetta eykur vissulega hættuna á slys-
um en á móti er hægt að njóta þeirra óspilltra eins og
náttúran skapaði þær. Sú er ekki raunin á flestum öðr-
um stöðum í heiminum og eru ferðamenn því ekki allir
á varðbergi er þeir koma hingað.
Hætturnar er þar að auki ekki bara að finrta í náttúr-
unríi sjálfri og getur til dæmis íslenska vegakerfið einn-
ig reynst ferðamönnum varasamt. Margir þeirra er hing-
að koma hafa aldrei ekið á malarvegum áður og kunna
þar af leiðandi ekki að varast þær hættur sem því fylgja.
Spyija má hvort ekki sé nauðsynlegt að ferðamönnum
verði, til dæmis við komuna til íslands, afhentar upplýs-
ingar um landið og umgengni við það. Þar mætti greina
frá þeim hættum sem helst ber að varast á ferðalögum
og brýna fyrir fólki þær reglur sem fylgja verður til
að tryggja slysalausa ferð.
Samhliða þessu mætti líka upplýsa ferðamenn um
það hversu viðkvæm náttúra Islands er og hvetja þá
til að umgangast hana með virðingu. Þetta verður æ
brýnna eftir því sem ferðamönnunum fjölgar. Margir
af helstu ferðamannastöðum landsins eru farnir að láta
á sjá vegna átroðnings ferðamanna. Má nefna Dimmu-
borgir, Landmannalaugar og Gullfoss í því sambandi.
Ef við ætlum að halda áfram að markaðssetja ísland
sem ferðamannaland verðum við að takast á við þá
ábyrgð sem því fylgir.
Við eigum að líta svo á að þeir ferðamenn sem hing-
að til lands koma séu gestir okkar og að við berum
vissa ábyrgð á því að þeir komist heilir á húfi heim.
Við viljum ekki að minningin um voveiflega atburði sé
það eina er standi eftir er þeir yfirgefa landið. Að sama
skapi viljum við að þeir skili okkur aftur landinu ósködd-
uðu er þeir hverfa á brott.
VEGAMÁL
Tröllaukin verk-
efni framundan
INNLENDUM
VETTVANGI
Bundið slitlag á sér ekki
langa sögu hérlendis en
eins og Guðjón Guð-
mundsson komst að
vinnst nú hver áfanga-
sigurinn af fætur öðrum
og áherslur í vegamálum
breytast eftir því sem
þeim fjölgar.
Vegagerðin og landsmenn
allir fagna nokkrum tíma-
mótum um þessar mundir.
Lokið er lagningu bundins
slitlags á leiðinni frá Reykjavík til
Akureyrar, frá Reykjavík til Víkur,
framkvæmdum við Kúðafljótsbrú og
vegagerð í tengslum við brúna, sem
styttir hringveginn um 8 km, verið
er að brúa síðustu ána á leiðinni
yfir Kjalveg, sem með því verður
fólksbílafær að sumarlagi, og búið
er að bjóða út tengivegi vegna bygg-
ingar Höfðabakkabrúar.
Þetta eru markverðir áfangar í
samgöngusögu íslendinga og merki-
legir þegar haft er í huga að fyrir
1970 voru nánast engir þjóðvegir
með bundnu slitlagi aðrir en svokall-
aðir þjóðvegir í þéttbýli. 1972 var
mikið um dýrðir þegar leiðin frá
Reykjavík að Selfossi var vígð en
árin þar á undan hafði nánast ekk-
ert verið um slíkar frámkvæmdir að
undanskilinni Reykjanesbrautinni
(Keflavíkurvegi), sem var lögð var á
árunum 1961 til 1965. Fyrir 1970
voru aðeins átta km, frá Pósthús-
stræti í Reykjavík til Akureyrar, með
bundnu slitlagi, þ.e.a.s. frá Pósthús-
stræti að Höfðabakka. Nú er öll leið-
in, 432 km, með bundnu slitlagi.
Það er þó enn langt í land að þjóð-
vegir landsins verði klæddir bundnu
slitlagi. Þjóðvegirnir eru samtals
8.190 km að lengd og þar af hefur
verið lagt bundið slitlag á 2.671 km
um síðustu áramót og áætlað er að
við bætist á þessu ári 174 km. Þjóð-
vegir í þéttbýli eru malbikaðir en
þeir eru 170 km að lengd þannig að
í heild verður bundið slitlag á 3.015
km í árslok. Enn vantar því að lagt
verði á 5.175 km.
Klæðingin flýtti fyrir
Eymundur Runólfsson, yfirverk-
fræðingur Vegagerðar ríkisins, segir
það ennþá vera helsta _____________
keppikeflið að setja bundið
slitlag á allan hringveginn
en þó eru áherslurnar að
breytast og þær raddir
gerast háværari að meira
af vegafé landsmanna ——
renni til höfuðborgarsvæðisins. Það
hafi orðið útundan í fjárveitingum
og þar séu úrbætur orðnar hvað
brýnastar miðað við umferðarþunga.
Það er líka eitt af markmiðum Vega-
gerðarinnar, að sögn Eymundar, að
stemma stigu við slysum á þjóðveg-
um landsins og því verði fyrr en síð-
ar að gera úrbætur á eldri þjóðveg-
um, einkum umferðarmikla vegi með
einbreiðum brúm.
ENDURBÆTUR á ýmsum vegum sem þegar eru með bundnu slitlagi þykja jafnbrýnar og að leggja
bundið slitlag á malarvegi. Hér er unnið við að steypa eyjar á Reykjanesbraut við Vogaveg.
Lagning bundins slitlags á þjóðvegi til ársloka 1994
Stofnbrautir
1
RVIK/REYKJANES
VESTFIRÐIR
Þjóðbrautir —j p Lagt 1994 ^
276 km, samtals, 58,0% v \
af vegakerfi kjördæmisins 4 -
327 km/ 24,5%
NORÐURL. VESTRA
328 km/30,0%
NORÐURL. EYSTRA
VESTURLAND
AUSTURLAND
| 350 km/29,1 %
I 395 km/28,
523 km/37,1 %
SUÐURLAND
646 km
40,7%
Endurbæta
þarf þjóðvegi
með bundnu
slitfagi
Það var ekki fyrr en upp úr 1980
sem verulegur skriður komst á lagn-
ingu bundins slitlags á leiðinni frá
Reykjavík til Akureyrar. I árslok
1978 hafði verið lagt bundið slitlag
á 46 km af 432 og því stóðu enn
eftir 386 km á möl. Ekkert var lagt
árið 1979 en upp úr 1980, þegar
Vegagerðin hóf svokallaða klæð-
ingu vega, fór að ganga betur. Með
klæðingu er olíu dreift á þjappað
og unnið undirlag og möl rennt ofan
á hana. Áður hafði allt malbik verið
________ blandað í malbikunar-
stöðvum og keyrt út sem
er mun kostnaðarsamari
og seinvirkari aðferð.
Klæðingin er einnig
þynnri og umferðin sjálf
—“ látin sjá um þjöppunina
að mestu leyti. Okostirnir við þessa
aðferð er grjótkast sem óhjákvæmi-
lega fylgir akstri á nýlagðri klæðn-
ingu. 1980 bættust við 42 km og
69 km 1981 og 1982. Mest var þó
lagt af bundnu slitlagi á þessari leið
árið 1986, eða 58 km og á þessu
ári var lokaspottinn á leiðinni, 10
km, lagður bundnu slitlagi. Til
stendur að vígja nýja vegarkaflann
innan skamms formlega og ef þetta
sögulegur áfangi í samgöngusögu
landsmanna.
Skortir mikið á bundið slitlag
á hringveginn á Austurlandi
Sá hluti hringvegarins sem einna
skemmst er á veg kominn hvað varð-
ar bundið slitlag er á Norð-Austur-
landi en þó hafa framkvæmdir í
Austurlandsfjórðungi verið hlutfalls-
lega næstmestar en fjórðungurinn
er sá stærsti hvað varðar stofnvega-
kerfi. Þar er áætlað að lagt hafi
verið bundið slitlag á 523 km í lok
þessa árs og aðeins á Suðurlandi er
áætlað að lagt verði bundið slitlag á
lengri kafla, eða 646 km.
Fyrir 1970 var leiðin milli Akur-
eyrar og Egilsstaða lögð bundnu slit-
lagi á eins km kafla og í árslok var
komið bundið slitlag á aðeins fimm
km kafla. Hægt hefur miðað á þess-
ari leið en mest var framkvæmt árið
1987 þegar 17 km kafli var lagður
bundnu slitlagi og áætlað er að 15
km kafli bætist við á þessu ári. Þar
með yrði bundið slitlag á þessari leið
orðið 97 km en alls er leiðin 271 km
þannig að enn á eftir að leggja bund-
ið slitlag á 174 km.
Einnig skortir enn á að lagt verði
bundið slitlag á 111 km leið frá
Höfn til Egilsstaða. Eramkvæmdir
við þessa leið hófust ekki fyrr. en
árið 1980 og 1984 hafði verið lagt
bundið slitlag á 12 km kafla. Mest
var framkvæmt árið 1986 þegar 22
km leið var lögð bundnu slitlagi en
áætlað er að 136 km leið af 247 km
verði lögð bundnu slitlagi í lok þessa
árs.
Víðar þörf á bundnu slitlagi
Strax upp úr 1970 var hafist
handa við lagningu bund-
ins slitlags frá Reykjavík
til Víkur í Mýrdal og í árs-
lok 1984 hafði verið lagt
bundið slitlag á 154 km
af 187 km leið. Fram-
kvæmdir lágu síðan niðri .......—
á árunum 1988 til 1992 en þá hófst
lokahnykkurinn sem áætlað er að
verði lokið í lok þessa árs.
Eymundur segir algerlega óvíst
hvenær takist að ljúka lagningu
bundins slitlags á hringveginn. Hall-
dór Blöndal samgönguráðherra hef-
ur látið í ljós þá ósk að því verði
lokið um næstu aldamót. Eymundur
segir að til þess að það takist yrði
framkvæmdahraði að vera svipaður
á hveiju ári og hann hefur verið fram
til þessa. Hins vegar sé nú orðin
mikil þörf á því að endurbæta þjóð-
vegi með bundnu slitlagi, eins og
t.a.m. í Skagafirði, ákveðna kafla í
Borgarfirði sem eru að verða hættu-
legir, þar sé mun minni vegsýn en
annars staðar, meiri beygjur og fleiri
mjóar brýr. Ætli ökumenn sér að
halda sama ökuhraða á þessum köfl-
um og á öðrum góðum köflum þá
eru þeir orðnir hættulegir. „Þetta eru
verkefni sem eru a.m.k. jafn brýn
og lagningu bundins slitlags á um-
ferðarminnstu hlutum hringvegar-
ins.“
Þegar mjóu brýrnar voru byggðar
fyrir u.þ.b. 30 árum eða meira var
löglegur hámarkshraði aðeins 70 km
hraða en hann hefur síðan verið
aukinn upp í 90 km hraða og ekki
er óalgengt að raunverulegur akst-
urshraði sé nálægt 110 km.
Höfuðborgarsvæðið æpir
á fjárveitingar
Sú vegaáætlun sem nú er starfað
eftir var samþykkt fyrir tveimur
árum og verður hún endurskoðuð í
vetur. Eymundur segir að því sé lítið
hægt að grufla í framtíðinni því nú
sé allt breytingum undirorpið. Þó
hafi verið viðurkennt í orði að höfuð-
borgarsvæðið þurfi stærri hluta af
vegafé. „Höfuðborgarsvæðið æpir á
ijárveitingar. Stefnan hefur alltaf
verið sú að koma sæmilegu vega-
kerfi um allt landið. Umferðarþung-
inn hefur aukist það mikið að notend-
ur vegakerfisins á höfuðborgarsvæð-
inu hætta að komast leiðar sinnar á
viðunandi tíma og um leið eykst
slysahættan," segir Eymundur.
Hann segir það mikið verkefni og
kosta marga milljarða kr. að koma
á betri samöngum innan höfuðborg-
arsvæðisins og auk þess sé það verk-
efni sem aldrei ijúki. „Það verður
að gera átak innan höfuðborgar-
svæðisins. Það er hægt að hugsa sér
að bæta úr brýnustu þörfinni á t.d.
næstu sex árum.“
Verði jarðgöng undir Hvalfjörð að
veruleika fara 700 milljónir kr. sem
ekki eru inni á núverandi vegaáætlun
til þeirra framkvæmda. Nú er búið
að bjóða út tengivegi vegna mis-
lægra gatnamóta við Höfðabakka
en sú framkvæmd öll kostar nálægt
hálfum milljarði króna. Flest bendir
því til að hlutur höfuðborgarsvæðis-
ins í framkvæmdum sé að aukast. Á
síðasta ári veitti ríkisstjórnin 1‘A
milljarði kr. aukalega til vegafram-
kvæmda í atvinnuaukningarskyni
þannig að framkvæmdafé það ár var
7.2 milljarðar kr. en hefði ekki yerið
nema 5,7 milljarðar hefði aukaíjár-
veitingin ekki komið til. Fram-
kvæmdafé á þessu ári er einnig 7,2
milljarðar en hefði ekki verið nema
6.3 milljarðar hefði ekki komið til
900 milljóna kr. aukaijárveiting í
atvinnuaukningarskyni á þessu ári.
Á næsta ári er gert ráð fyrir 450
milljónum kr. aukalega. Fastar tekj-
ur Vegagerðar ríkisins, sem eru
bensíngjald og þungaskattur, eru
nálægt því að vera 6‘A milljarður
kr. á ári.
Önnur verkefni í bið
Eymundur segir að auk þess bíði
verkefni eins og jarðgöng og fjarðar-
þveranir. Austurlandsgöng séu enn-
þá á langtímaáætlun. A næstu árum
verði aðkallandi að endurbyggja
nokkrar dýrar brýr eins og Þjórsár-
brú og Lagarfljótsbrú sem eru dýrar
og miklar framkvæmdir. Einnig eigi
eftir að byggja marga vegi á Vest-
fjörðum.
_________ Hálendisvegum hafi
verið ýtt til hliðar vegna
þeirrar stefnu að byggja
fyrst upp vegakerfið í
byggð landsins. Eymundur
segir aukna umræðu um
““hálendisvegina fyrst og
fremst til komna í tengslum við
ferðaþjónustu. Það geti verið einn
liður í því að styrkja atvinnugreinina
að gera veg yfir Sprengisand þar sem
Mývatn er við enda vegarins í norðri
og Suðurlandsundirlendið í suðri.
„Um þetta hefur ekki verið tekin
nein ákvörðun en mér finnst að inn-
an kannski tíu ára verði farið að
taka ákvarðanir um svona fram-
kvæmdir,“ segir Eymundur.
Bundið slitlag
á 2.845 af
8.190 km
þjóðvega
Skiptar skoðanir eru um hvernig velja á sóknarpresta
Reynsla og mennt-
un verði ráðandi
Umræður um val sókn-
arpresta hafa orðið í kjöl-
far nýafstaðinna prests-
kosninga á Selfossi.
Hallur Þorsteinsson
kynnti sér afstöðu bisk-
ups, formanns Prestafé-
-------*-------------------
lags Islands og kirkju-
málaráðherra til málsins.
Prestskosningar sem fram
•fóru á Selfossi síðastliðinn
laugardag og aðdragandi
þeirra hafa vakið upp um-
ræðu um hvernig staðið skuli að ráðn-
ingu ,sóknarpresta. Ólafur Skúlason
biskup íslands hefur lýst þeirri skoðun
sinni að embættisveiting ætti að vera
í höndum biskups og kirkjumálaráð-
herra, og segist hann þá vísa til niður-
staðna könnunar sem gerð var á veg-
um Prestafélags íslands síðastliðinn
vetur. Geir Waage formáður Prestafé-
lags íslands segir þá könnun vart
hafa verið marktæka vegna ónógrar
þáttöku og nauðsyn sé að fá fram
með ótvíræðum hætti álit prestastétt-
arinnar á málinu. Þorsteinn Pálsson,
dóms- og kirkjumálaráðherra, segist
almennt vera þeirrar skoðunar að
kirkjan eigi að ráða sem mestu um
það sjálf hvernig staðið er að ráðn-
ingu presta, en samkvæmt núgildandi
lögum fer dóms- og kirkjumálaráð-
herra með veitingarvaldið.
Samkvæmt gildandi lögum frá
1987 er fyrirkomulagið við val á sókn-
arpresti með þeim hætti að sóknar-
nefndir velja prest úr hópi umsækj-
enda, en heimild er hins vegar fyrir
því að viðhafa kosningu milli umsækj-
enda ef tiltekinn fjöldi sóknarbarna
fer fram á það. Kirkjuþing gerði á
sínum tíma ráð fyrir að aðalmenn í
sóknarnefnd veldu prestinn, en á Al-
þingi var síðan varamönnum í sóknar-
nefnd bætt við. Þar með er fjöldi kjör-
manna jöfn tala, en á Selfossi hlutu
einmitt tveir umsækjendanna jafn
mörg atkvæði í kjörnefnd. Að loknu
vali kjörnefndar sendir prófastur síð-
an bréf til biskups þar sem hann skýr-
ir frá niðurstöðunni. Biskup gerir síð-
an sína tillögu til ráðherra, byggða á
niðurstöðu kjörnefndar, og þaðan
kemur svo skipunin í embættið.
Tilheyra liðinni tíð
Ólafur Skúlason sagði í samtali við
Morgunblaðið að könnun_ sem gerð
var á vegum Prestafélags íslands síð-
astiiðinn vetur hefði leitt í ijós að
prestar vildu aimennt að embættis-
veiting væri í höndum biskups, sem
síðan hefði sér við hlið stöðuvalsnefnd
til aðstoðar. Hann sagðist vera þeirrar
skoðunar að almennar prestskosning-
ar tilheyrðu liðnum tíma, en þær hafi
áður verið mikið frelsisbaráttumál.
Kirkjan hefði síðan samþykkti að gera
tilraun með að færa valdið í hendur
sóknarnefnda og Alþingi samþykkt
lög þar að lútandi 1987.
„Eg held að þetta hafi fengist í
gegn á Alþingi af því að þingmenn
eru sjálfir búnir að kynnast því hvern-
ig návígið er í prófkjörum flokkanna,
en það má helst líkja prestskosningum
við prófkjör. Þess vegna var þetta
samþykkt, en þó með þeim varnagla
að óskaði fjórðungur atkvæðisbærra
sóknarbarna eftir því að ógilda
ákvörðun sóknarnefndarinnar þá yrði
almenn kosning," sagði Ólafur.
Hann sagði að umrædd könnun
Prestafélagsins sýndi hiklaust að
prestar óska eftir breytingum á því
fyrirkomulagi sem nú er viðhaft við
val sóknarpresta, en það hefði haft í
för með sér nokkra árekstra sums-
staðar þar sem sóknarnefndir teldu
að þar sem þær hefðu rétt til að velja
prestinn þá réðu þær jafnframt á viss-
an hátt yfir honum í starfi og hve
lengi hann gegndi því.
Sóknarnefndir njóti
leiðbeiningar
Geir Waage sagði að ummæli bisk-
ups í sambandi við prestskosningarn-
ar á Selfossi væru algjörlega óskilj-
anleg þar sem þar
hefði í einu og öllu
verið farið að réttum
lögum.
„Vegna aðstæðna
sem koma þarna upp
nýta menn sér lög-
bundin réttindi sín og
efna til prestskosninga og þó ég sé
enginn fylgismaður prestskosninga,
þá er þetta úrræði sem var fyrir hendi
í lögunum og það er fráléitt að liggja
mönnum á hálsi fyrir að nota það,“
sagði hann.
Hann sagði að í umræddri skoðana-
könnun Prestafélagsins hefðu aðeins
tekið þátt um 50 af 140-150 félögum
í Prestafélagi íslands og niðurstöður
hennar því vart marktækar vegna
slælegrar, þátttöku. Niðustaðan hefði
hins vegar orðið sú að enginn ótvíræð-
ur viiji hefði komið fram á að breyta
núverandi fyrirkomulagi um að sókn-
arnefndir velji presta, en mikill áhugi
hefði hins vegar komið fram á því
að sóknarnefndirnar nytu ákveðinnar
leiðbeiningar við valið. í gildandi lög-
um væri reyndar gert ráð fyrir að
biskup veiti umsögn um umsækjend-
ur, en sú hafi ekki orðið raunin í
reynd.
„Það er þó ekki um það að ræða
að menn vilji almennt að hendur sókn-
arnefndarmanna séu bundnar af þess-
um umsögnum heldur hafi þeir í hönd-
unum upplýsingar um menn og geti
þar af leiðandi tekið afstöðu til hæfni
þeirra eftir þessum upplýsingum. Þá
vilja menn að það sé tekið tillit til
hluta eins 0g meiri menntunar, langs
starfsaidurs og reynslu og hvo'l þeir
hafa brúkast vel. Það eru þessi sjónar-
mið sem eru mjög aimenn í stéttinni,
én það er ekki hægt að tala um að
stéttin hafi tekið afdráttarlausa mark-
tæka afstöðu til málsins," sagði hann.
Geir sagði að umræður meðai
presta í þessa veru hefðu orðið áber-
andi eftir launakerfisbreytinguna sem
varð á síðasta ári þegar prestar voru
settir undir kjaranefnd. Þá hefði orðið
sú breyting á að nú skipti það engu
máli hversu mikla menntun prestar
hefðu til viðbótar við kandídatspróf
og starfsreynsla kæmi þeim heldur
ekki til góða í launum, og enginn
trygging væri fyrir að þessi atriði
kæmu til góða þegar sótt væri um
embætti.
„Miðað við núverandi kerfi þá
verðum við með einhverjum hætti að
koma leiðbeiningu í hendurnar á
sóknarnefndarmönnum. Eg hef
hugsað mér það þannig að ef tekin
verður upp einhver stöðuvalsnefnd,
eða nefnd manna þá í nafni biskups
eða í umboði hans, til þess að búa í
hendur sóknarnefndarmönnunum
umsagnir um menn, þá er jafnvel
hugsanlegt að mönn-
um verði raðað eftir
forsendum sem
ákveða þarf hverjar
skuli vera. Ef sóknar-
nefndarmenn víkja
frá röðuninni þá geri
þeir grein fyrir
ástæðum fyrir vali sínu. Þetta er sú
bót á núverandi kerfi sem ég sé að
ætti að vera auðvelt að koma fyrir.
Ég álít að það sé stéttarinnar að
segja til um það með ótvíræðum
hætti hver er vilji manna í þessu efni
og að fenginni þessari reynslu mun-
um við kalla eftir því með einhverjum
hætti,“ sagði hann.
Aukið sjálfstæði kirkjunnar
mikilvægt
Þorsteinn Pálsson dóms- og kirkju-
málaráðherra sagðist almennt vera
þeirrar skoðunar að kirkjan eigi að
ráð sem mestu um það sjálf hvernig
staðið er að ráðningu presta. Hann
teidi að þróunin ætti frekar að vera
í þá átt að taka þau mál frá ríkinu
fremur en að auka vald ráðherra í
þeim efnum.
Helst má líkja
prestskosningnm
við prófkjör