Morgunblaðið - 07.06.1997, Síða 6

6 LAUGARDAGUR 7. JÚNÍ 1997
MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
Undirbúningsæfing fyrir Samvörð ’97
haldin á Suðvesturhorninu
Island græðir
ekki sízt á undir-
búningnum
Undirbúningsæfing fyrir almannavamaæf-
inguna Samvörð ’97, sem fram fer hér
á landi á vegum Friðarsamstarfs NATO,
stendur nú yfir. Framkvæmdastjóri Al-
-----------------------t------
mannavama segir í samtali við Olaf Þ.
Stephensen að íslendingar græði ekki sízt
á undirbúningi æfíngarinnar.
UNDIRBÚNINGS-
ÆFING fyrir
mannavarnaæfingu
Friðarsamstarfs Atl-
antshafsbandalagsins,
Samvörð ’97, fer fram
hér á landi þessa dag-
ana og voru fulltrúar
flestra þeirra 22 ríkja,
sem munu taka þátt í
æfingunni, saman-
komnir á Keflavíkur-
flugvelli í gær til
skrafs og ráðagerða.
Tvö ríki hafa bætzt í
hópinn á síðustu dög-
um; annars vegar
Grikkland og hins veg-
ar ísrael.
Samvörður ’97 verður haldin í lok
næsta mánaðar. Æfð verða viðbrögð
við öflugum og mannskæðum jarð-
skjálfta á Suðvesturlandi. Gert er
ráð fyrir að íslenzk stjómvöld biðji
um alþjóðlega aðstoð, sem Atlants-
hafsbandalagið og samstarfsríki
þess í Evrópu veiti.
Þetta er fyrsta almannavamaæf-
ingin, sem haldin er á vegum Frið-
arsamstarfsins og verður umfangs-
mesta almannavamaæfing, sem hef-
ur verið haldin á íslandi. Sum þátt-
tökuríkin hafa aldrei áður tekið þátt
í friðarsamstarfsæfingu, til dæmis
Sviss, og Rússland mun taka þátt í
fyrstu marghliða friðarsamstarfsæf-
ingu sinni en áður hafa Rússar efnt
til tvíhliða æfinga með
aðildarríkjum NATO.
Samræmingar- og
stjórnstöðvar æfðar
Að sögn Sólveigar
Þorvaldsdóttur, fram-
kvæmdastjóra Al-
mannavama ríkisins,
sem mun hafa yfir-
stjórn æfingarinnar á
hendi, hefur undirbún-
ingur æfingarinnar
gengið vel og er honum
að mestu lokið, en eftir
er að búa til verkefni á
vettvangi. „Við emm
með tvær björgunar-
sveitir, sem hjálpa okk-
ur að undirbúa verkefnin og setja
slysið á svið. Við myndum ekki
geta undirbúið þessa æfingu án
aðstoðar alls þessa fólks. Undirbún-
ingurinn er mjög mannfrekur," seg-
ir Sólveig.
Hún segir að undirbúningsæfing-
in nú um helgina sé svokölluð skrif-
borðsæfing. „Við ætlum að æfa
stjómstöðvamar, sem verða notaðar.
Við eram að setja saman lið frá 22
ríkjum og til þess þarf samræming-
arstöð, sem verður staðsett hér á
Kefiavíkurflugvelli. Síðan æfum við
samstarf hennar og stjómstöðvar
Almannavarna ríkisins og samstarf
við almannavamanefndir og vett-
vangsstjóra."
Lars
Bjergestam
Morgunblaðið/Arnaldur
JOHN E. Boyington yngri flotaforingi, yfirmaður Varnarliðsins
á Keflavíkurflugvelli, og Sólveig Þorvaldsdóttir, framkvæmda-
stjóri Almannavarna rikisins, fylgjast með á upplýsingafundi
um Samvörð ’97 á Keflavíkurflugvelli í gær.
Almannavarnanefndir
við stjórn
Sólveig leggur áherzlu á að
NATO og varnarliðið á Keflavíkur-
flugvelli muni ekki stjórna æfíng-
unni, heldur sjá um samræmingu
þess liðs, sem hingað kemur frá
ríkjum Atlantshafsbandalagsins og
samstarfsríkjum þess í Evrópu. Al-
mannavarnanefndir á hveijum stað
á því landsvæði, sem æfingin tekur
til, fari eftir sem áður með stjórn
á sínu svæði. „Þegar 400 manns
koma að utan og hafa með sér
lækna, þyrlur, björgunarsveitir og
þar fram eftir götunum, kostar
heilmikla samvinnu að halda utan
um það,“ segir hún.
Sólveig segir að gagnsemi æfing-
arinnar fyrir íslendinga felist í raun
ekki sízt í undirbúningnum. „Við
höfum lært mikið af samstarfinu
við vamarliðið og hvemig hermenn-
irnir hugsa og vinna. Einnig hefur
þetta orðið til þess að við höfum í
auknum mæli velt því fyrir okkur
hvernig við myndum fara að því
að biðja um aðstoð erlendra aðila
ef miklar náttúrahamfarir yrðu
hér,“ segir hún.
Sólveig segir að fulltrúar alþjóð-
legs björgunarstarfs á vegum Sam-
einuðu þjóðanna muni taka þátt í
æfingunni, en SÞ myndu væntan-
lega gegna mikilvægu hlutverki ef
ísland þyrfti á aðstoð að halda í
raunveruleikanum.
Svíar gætu orðið
fyrstir á staðinn
Lars Bjergestam, deildarstjóri
hjá Ráddningsverket í Svíþjóð, sem
skipuleggur m.a. þátttöku Svía í
alþjóðlegum björgunaraðgerðum,
segir að sænsk yfirvöld fylgist af
áhuga með undirbúningi æfíngar-
innar. Það hafi verið talið of dýrt
að senda björgunarlið með tilheyr- '
andi búnaði til íslands í þetta sinn
en fulltrúar Svía muni engu að síð-
ur taka þátt í æfingunni. „Ef hins
vegar verður alvörajarðskjálfti hér
á Islandi og óskað verður eftir að-
stoð verðum við áreiðanlega með
þeim fyrstu á staðinn," segir
Bjergestam. „Við gætum komið
björgunarliði til íslands á fímmtán
klukkustundum."
Bjergestam segir hina nýju
áherzlu NATO á samvinnu borgara- '
legra sveita og hersveita við björg-
unarstörf áhugaverða út frá
sænsku sjónarmiði, enda hafi Svíar
haft þennan háttinn á um árabil.
„Við höfum ævinlega notfært okkur
tæki og búnað sænska hersins þeg-
ar við höfum tekið þátt í alþjóðleg-
um björgunaraðgerðum, til dæmis
í Rúanda," segir hann.
í annað sinn sem Rússar
fljúga jafnlangt með I
björgunarþyrlur
Vjatsjeslav N. Vlasenko, næst-
ráðandi alþjóðadeildar Emerkom,
ráðuneytis almannavarna í Rúss-
landi, segir að burtséð frá póli-
tískri, táknrænni og siðferðilegri
þýðingu þess að Rússland taki nú
þátt í almannavarnaæfingu í aðild-
arríki Atlantshafsbandalagsins,
muni reynsla af björgunarstarfi á
íslandi án efa koma sér vel fyrir
rússnesku björgunarsveitimar, sem
hingað verði sendar.
„Við höfum aðeins einu sinni
áður sent Iljúsín-flutningaflugvél
með björgunarþyrlu innanborðs
jafnlanga leið,“ segir Vlasenko.
„Það var árið 1976 þegar við flutt-
um björgunarþyrlur til Víetnam eft-
ir að þijár rússneskar þotur hröp-
uðu þar.“
Nótt og bjart-
ur dagur
TONLIST
T ó n I c i k a r
SGT. PEPPER’S LONELY
HEARTSCLUB BAND
Afmælistónleikar í Háskólabíói i
tilefni 30 ára afmælis Bítlaplötunn-
ar Sgt. Pepper’s Lonely Hearts
Club Band. Fram komu Sinfóníu-
hljómsveit íslands undir stjóm Ól-
afs Gauks sem sá um útsetningar,
Daníel Agúst Haraldsson, Stefán
Hilmarsson, Rúnar Júliusson, Sig-
urjón Brink, Ari Jónsson, Bjöm
Jörundur Friðbjömsson og fleiri.
Tónlistarstjóri: Jón Ólafsson.
HLJÓMPLATAN Sgt. Pepper’s
Lonely Heart’s Club Band olli
straumhvörfum þegar hún kom út
fyrir réttum 30 áram, 1. júní 1967.
Menn þóttust ekki hafa heyrt aðra
eins tónlist og margir eru á þeirri
skoðun að með henni hafí nútíma-
popptónlist fæðst fullsköpuð.
Vissulega má deila um þá staðhæf-
ingu, enda vora næstu tvær Bítla-
plötumar á undan, Rubber Soul
og Revolver, ekki síður byltingar-
kenndar að margra mati.
En það er vel við hæfí og lofs-
vert framtak að halda upp á 30
ára afmæli plötunnar, ekki síst með
því að flytja hana „live“ í heild sinni,
enda veit undirritaður ekki til þess
að það hafi áður verið gert. Það
er mikill vandi, lögin eru mörg
hver flókin og hljóðfæri mýmörg.
Tónléikarnir í gærkvöldi voru
tvískiptir svo um munaði. Fyrir hlé
komu hinir ýmsu listamenn fram
og spiluðu uppáhalds Bítlalögin sín
„órafmagnað". Flutningur var
misjafn og óstöðugur á köflum.
Virtist sem margir listamannanna
hefðu ekki æft sig nógu vel og
sumir vora óöraggir á textanum.
Þar verður að taka með í reikning-
inn að flest laganna, eins og Happ-
iness Is a Warm Gun, Strawberry
Fields Forever og Julia era flókin
og kaflaskipt. Sum henta jafnvel
alls ekki til „live“ flutnings. Margt
var þó vel gert og er einna helst
að nefna framgöngu Eyjólfs Kristj-
ánssonar, sem flutti Here Comes
the Sun mjög vel. Hann var með
textann og gítarleikinn á hreinu.
Eins og fyrr segir var fyrri hlut-
inn „órafmagnaður", engar
trommur og lítill rafgítar. Að
ósekju hefði mátt rokka aðeins
meira, taka gamla slagara á borð
við She Loves You, From Me to
You eða Twist and Shout. Spila-
mennskan var brothætt og maður
var eiginlega allur á nálum.
Eftir hlé kvað við allt annan
tón. Titillag plötunnar byijaði af
miklum krafti og eftir það varð
ekki aftur snúið. Varla var slegið
feilpúst það sem eftir var. Aðal-
söngvaramir, Stefán Hilmarsson,
KK og Daníel Ágúst Haraldsson,
stóðu sig frábærlega. Stefán var
þó fremstur meðal jafningja, söng
nánast óaðfinnanlega og af miklu
öryggi. Daníel var góður í Lennon-
lögunum og KK skilaði sínu mjög
vel, þótt erfítt hefði verið að venj-
ast rámri rödd hans í laginu When
I’m Sixty-Four.
Ólafur Gaukur stjómaði Sinfóní-
unni af fádæma öryggi og útsetn-
ing hans hljómaði að nærri öllu
leyti eins og útsetning sir George
Martins á plötunni. Hann hefur
unnið mikið verk við útsetninguna
og hún er frábærlega vel af hendi
leyst.
Rokkhljómsveitin stóð sig glæsi-
lega ekki síður en Sinfónían. Jón
Ólafsson fór fyrir henni og sýndi
enn og aftur hvers hann er
megnugur. Björgvin Gíslason og
Stefán Hjörleifsson náðu flestum
ef ekki öllum upprunalegu gítarlín-
unum og þær era ekki fáar og
einfaldar. Róbert Þórhallsson var
öryggið uppmálað á bassann;
leyfði sér að vera svolítið „villtur“
eins og Paul í gamla daga. Jóhann
Hjörleifsson náði trommuleik Rin-
gos býsna vel og Steingrímur Guð-
mundsson sló tablatrommurnar í
Within You Without You afbragðs
vel.
Tónleikarnir voru eins og nótt
og dagur, þótt fyrri hlutinn hafi
ekki verið alslæmur. Flutningur
Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club
Band í Háskólabíói er viðburður
sem sannir tónlistarunnendur, svo
ekki sé minnst á Bítlaaðdáendur,
geta tæpast látið fram hjá sér fara.
Ivar Páll Jónsson
■Vikulok/26
l