Morgunblaðið - 23.09.1997, Síða 52

52 SUNNUDAGUR 21. SEPTBMBER 1997
MORGUNBLAÐIÐ
FÓLK í FRÉTTUM
Útgáfa Altmans í bíó
MYNDBÖND
UMA Thurman leikur aðalhlutverk í framtíðartryllinum „Gattaca“.
Fullkomin börn
eftir pöntun
í Cabaret er ekki fyrir að fara
ljúfleika og yndi Hammersteins
og Rogers söngvamyndanna eða
hamingju og lífsnautn MGM
myndanna. Hún er kröftug, gróf,
staðföst, beisk og hárbeitt háðsá-
deila, og má með sanni kalla
fyrstu söngva- og dansamyndina
einungis fyrir fullorðna.
Cabaret fékk átta Óskarsverð-
laun í allt. Þ.á.m sem besta mynd-
in, Liza Minelli sem besta leikkon-
an og Joel Grey sem besti karl-
kyns aukaleikari.
Leikstj: Bob Fosse.
Handrit: Jay Presson Allen.
Tónlist: Fred Ebb, John Kander.
Kvikm.taka: Geoffrey Unsworth.
Leikarar: Liza Minelli, Michael
York, Helmut Griem og Joel
Grey.
VILTU barn með blá augu eða
fullkomið nef? Hjá rannsóknar-
stofunni Gattaca er hægt að panta
hið fullkomna barn með því að
velja erfðavísana af vandvirkni.
Auglýsing á þessum nótum birtist
* í USA Today, Wall Street Journal,
og New York Times um miðjan
september. Símanúmer fylgdi með
og um 50.000 Bandaríkjamenn
slógu á þráðinn til þess að fá nán-
ari upplýsingar um hvernig þeir
gætu eignast draumabarnið. Málið
var bara það að þetta er ekki hægt
o g auglýsingin var til þess að vekja
athygli á nýrri kvikmynd frá Sony,
„Gattaca", sem gerist í framtíð þar
sem einræktun er daglegt brauð.
Bandarískir vísindamenn voru
'ekki hrifnir af þessu uppátæki
Sony-manna. Benjamin Young,
framkvæmdastjóri American Soci-
ety for Reproductive Medicine, lét
hafa eftir sér í fjölmiðlum að sam-
tökin vildu að Sony breytti auglýs-
ingunni svo öllum væri ljóst að um
kvikmynd væri að ræða en ekki
raunhæfan möguleika. Talskona
samtakanna, Heather Kowalski, ít-
rekaði að svona auglýsingar kæmu
af stað ranghugmyndum um til-
gang erfðarannsókna og einrækt-
unar. Takmarkið væri ekki að gera
foreldrum kleift að ráða augnlit
eða hæð barna heldur að koma í
veg fyrir hættulega erfðasjúk-
dóma.
Talsmaður Sony, Ed Russell,
svaraði því til að auglýsingin hefði
eingöngu átt að birtast einu sinni
svo vísindamennirnir gætu slappað
af. Tilganginum væri líka náð en
hann hefði verið að vekja athygli á
framtíðartryllinum „Gattaca“. Et-
han Hawke og Uma Thurman fara
með aðalhlutverkin í myndinni
sem á að frumsýna í Bandaríkjun-
um 24. október. „Gattaca" er
væntanleg í Stjörnubíó í nóvem-
ber.
Nýtt á íslandi:
Image Collection
Tíska úr kasmír, silki, ull og leðri
Listinn kostar 300 kr.
L I S T A
KAUP
VERSLUNARHÚStÐ DALVEGI2 - KÓPAVOGI
SÍMI564 2000
Fax 564 2230
Netfang: listakaup@skyrr.is
Merkis-
mynd
Cabaret -1972
ÞESSI mynd eftir leik-
stjórann Bob Fosse mark-
aði tímamót í sögu dans-
og söngvamynda. Frá
1940 höfðu tónlistarat-
riðin í slíkum kvikmynd
um alltaf verið felld inn
í söguna. Þá hættu per-
sónurnar í myndinnni
snögglega að tala sam-
an og byrjuðu að syngja og
dansa eins og ekkert væri eðli-
legra í daglegum samskiptum við
fólk.
í Cabaret eru tónlistin og sagan
algerlega aðskild. Öll söngva- og
dansatriði fara fram á sama svið-
inu í hinum frekar subbulega Kit
Kat næturklúbbi. Þau voru ekki
lengur óviðkomandi draumórar í
tónlistarbúningi, heldur harðvít-
ugar ádeilur og eftirlíkingar þess
sem var að gerast í þjóðfélaginu.
Þetta var því upphaf „trúlegs trú-
verðugleika" í söngva- og dans-
myndum, eins og Fosse orðaði
það sjálfur.
Myndin byggir á smásögusafni
Georges Isherwoods um Berlín,
mynd eftir John van Druten „I
Am A Camera“ ("• 951), og söng-
leiknum Cabaret. Hún fjallar um
spillinguna á seinustu dögum
Weimar lýðveldisins og ris Nas-
istaflokksins.
KVIKMYNDALEIKSTJÓRINN
Robert Altman hefur haft betur í
slagnum við Polygram Pictures um
hvaða útgáfa nýjustu myndar hans
„The Gingerbread Man“ verði
markaðssett. Það slettist upp á vin-
skapinn milli leikstjórans og fram-
leiðendanna þegar kvartanir áhorf-
enda á tilraunasýningum sannfærðu
stjórnendur Polygram um nauðsyn
þess að stytta myndina en útgáfa
Altmans er 109 mínútur á lengd.
Altman hafði fengið Georaldine
Peroni til að klippa
„The Gingerbread
Man“, en hún klippti
t.d. mynd hans „The
Player“. Áhorfendur
kvörtuðu yfir því að
myndin væri löng og
niglingsleg svo
Polygram-menn fengu
klipparann Don Cam-
bem til þess að stytta
„The Gingerbread
Man“ um níu mínútur.
Jafnframt var tónlist-
inni sem Altman hafði
vaíið hent út og hefð-
bundnari tónlist sem
undirstrikar spennuat-
riði klístrað á í staðinn.
Seinni útgáfan fékk síðan ekkert
betir viðtökur á tilraunasýningum.
Áhorfendur sögðu styttri útgáfuna
ruglingslegri en þá fyrri og nýja
tónlistin væri klaufalega þunglama-
leg.
Nú voru góð ráð dýr. Það kostaði
25 milljónir Bandaríkjadollara að
framleiða „The Gingerbread Man“
og ekki vildu peningamennirnir hjá
Polygi’am tapa öllu. Altman hafði í
millitíðinni haldið einkaforsýningu í
New York og boðið mönnum eins og
kvikmyndaleikstjóranum Sidney
Lumet og rithöfundinum E.L. Doct-
orow. Sá áhorfendahópur hafði tek-
ið myndinni mjög vel. Stjómendur
Polygram sneru sér því til Altmans
og samþykktu að hans útgáfa færi í
kvikmyndahús. Þeir spældu þó
gamla manninn með því að fresta
frumsýningu fram í febrúar-mars á
næsta ári en upphaflega átti að
frumsýna 3. október en þá hefði
myndin komið til greina fyrir næstu
Óskarsverðlaunaútnefningu.
„The Gingerbread Man“ er byggð
á skáldsögu metsölupennans John
Grisham, og með aðalhlutverk fara
Kenneth Branagh, Robert Downey
jr., Robert Duvall, og Daryl
Hannah.
ROBERT Altman við upphaf áttunda
áratugarins, áður en hann sló í gegn
með „M*A*S*H“.
Drap hún
mann eða
drap hún
ekki mann?
Morð með undirmeðvitundinni
(Murder in Mind)
Spennumynd
Framleiðendur: Vicki Slotnick og
Jeremy Paige. Leikstjóri: Andrew
Morahan. Handritshöfundur: Michael
Codney. Kvikmyndataka: John Aron-
son. Tónlist: Paul Buckmaster. Aðal-
hlutverk: Nigel Hawthorne, Mary
Louise Parker, Jimmy Smits, Jason
Scott Lee. 90 mín. Bandari'kin. Mynd-
form 1997. Utgáfudagur: 2. septem-
ber. Myndin er bönnuð
börnum innan 16 ára.
UNG kona hringir kvöld eitt til
lögreglunnar og segist hafa drepið
eiginmann sinn. Þegar lögreglan
kemm- á vettvang blasir við óhugn-
anleg sjón. Kon-
an segist ekkert
muna eftir at-
burðunum og lög-
reglan telur að
málið sé mjög
einfalt. En þegar
heimskunnur sál-
fræðingur, Mark
Ellis, dáleiðir
konuna kemur
margt fram sem
varpar ljósi á atburði kvöldsins ör-
lagaríka.
Hugmyndin um að búa til nýj-
ar minningar er ekki ýkja frum-
leg í vísindaskáldsögum. Þessi
mynd reynir að nálgast .viðfúngs-
efnið á nýstárlegan máta og er út-
koman athylgisverð en mishéppn-
uð kvikmynd. Helsti gallinn við
myndina er úrvinnslan á efniviðn-
um og á handritshöfundurinn
Michael Codney sökina á því. Per-
sónurnar eru margar illa skrifaðar
og þá sérstaklega persóna Mary
Louise Parker, og einnig er Jason
Scott Lee hálfvandræðalegur í
hlutverki lögi’eglumanns. Nigel
Hawthorne er góður í hlutverki
sálfræðingsins og er eiginlega sá
eini sem sýnir einhver leiktilþrif. I
höndunum á meira hæfileikafólki
hefði þessi mynd geta orðið mjög
góð en því miður er sú ekki raunin.
Ottó Geir Borg