Morgunblaðið - 25.01.1998, Blaðsíða 5

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 25. JANÚAR 1998 B 5
Um vorið var síðan ráðist í að
gera húsnæðið upp. Við þurftum að
rykbinda það, mála, teppaleggja,
innrétta hreinlætisaðstöðu, skrif-
stofur, reisa milliveggi fyrir lítil
herbergi og eitt og annað.“
Ekki gerðuð þið það sjálfar (spyr
ég sem er ekki lengra komin í jafn-
réttisumsókninni en það að ég kann
ekki að skipta um klær á rafmagns-
tækjum).
„Jú, kórfélagar og makar - aðal-
lega kórfélagar og svo einn og einn
maki. Þetta voru konur sem flestar
höfðu aldrei komið nálægt neinu
svona en það var ekki um annað að
ræða en að demba sér út í þétta.“
Jafnframt því að innrétta hús-
næðið var kórinn að æfa fyrir
kvennaráðstefnuna Nordisk Forum
í Finnlandi, þar sem kórinn var með
fema tónleika.
„Það má segja að kórinn verði að-
alatriðið í lífi þeirra kvenna sem
starfa í honum,“ segir Sigrún. „Sér-
staklega þeirra kvenna sem gefa
kost á sér í stjórn og þess háttar.
Það er auðvitað lítill hópur, oft
sömu konurnar, og það er því mikið
álag á þeim, einkum þar sem þær
bera fjárhagslega ábyrgð."
FORSPRAKKARNIR þessa stundina, þær Sigríður Anna Ellerup, formaður Kvennakórs Reykjavfkur og Sig-
rún Þorgeirsdóttir, stjórnandi Kvennakórsins.
Hafið þið aldrei fengið neina op-
inbera styrki?
„Jú, jú. Árið 1994 fengum við 300
þúsund króna styrk frá Reykjavík-
urborg til upptöku á geislaplötu,
1995 fengum við 100 þúsund krónur
í ferðastyrk frá menntamálaráðu-
neytinu vegna Nordisk Forum og
1996 fengum við 200 þúsund frá
Reykjavíkurborg þegar við fórum
til Italíu.“
Þetta er rosaleg vinna. Hvernig
nennið þið þessu?
„Söngurinn er svo ofboðslega gef-
andi. Þegar við syngjum svona í
hóp, leysist einhver orka úr læðingi.
Það verður til samkennd og sameig-
inleg markmið. Konurnar koma
dauðþreyttar á æfingu eftir erfiðan
vinnudag - ætla varla að hafa sig í
þetta - en fara heim af æfingu full-
ur af orku,“ segir Sigrún.
„Svo er það líka félagsskapur-
inn,“ bætir Sigríður Anna við. „Hér
kynnumst við öðrum konum sem
vinna ólík störf. I okkar röðum eru
húsmæður, fóstrur, smiðir, læknar,
flugumferðarstjórar o.s.frv. Hér er
þverskurðurinn af íslenskum kon-
um og hér myndast vináttutengsl
sem verða varanleg.“
Litið á þetta sem
hvert annað föndur
Kvennakór Reykjavíkur hefur
engan fastan starfsmann til að ann-
ast daglegan rekstur. „Þetta er allt
unnið í sjálfboðavinnu kórfélaga,
hvort heldur eru fjárreiður, fjáröfl-
un, búa til plaköt og miða, sjá um
auglýsingar og fréttatilkynningar,“
segir Sigríður Anna.
En nú er sjálfboðastarf afskap-
lega lítils metið. Finnið þið ekkert
fyrir því?
„Jú, við höfum fengið að finna fyrir
því að það er litið á þessa starfssemi
sem hvert annað föndur - eins og er
svo algengt með framlag kvenna.
Fyrir rúmu ári fengum við styrk frá
Reykjavíkurborg til að kaupa helm-
inginn í húseign sem Karlakór
Reykjavíkur hefur verið að byggja í
Skógarhlíð. Markmiðið var að setja
saman þessi tvö stóru söngöfl til að
klára húsið sem hýsa myndi alla
starfsemi þeirra og það var einnig
meiningin að þarna yrði uppeldis-
stöð fyrir drengi og stúlkur sem síð-
ar gætu orðið kórfélagar.
Það varð þó ekkert úr þessum
áformum."
Hvers vegna ekki?
„Það vantaði ekki viljann til sam-
starfs en það náðist ekki samkomu-
lag um verðmæti eignarinnar eins
og hún er í dag. Karlakórinn bauð
Kvennakórnum minnihlutaeign -
sem var ekki ásættanlegt. Upphaf-
lega meiningin var að við ættum
helminginn af húsinu og á þeim
forsendum var sótt um styrkinn.
Kórarnir áttu að starfa þarna á
jafnréttisgrundvelli. Að öðrum
kosti sáum við ekki ástæðu til að
flytja úr okkar húsnæði til að fara í
eina sæng með Karlakór Reykja-
víkur.
Við skiluðum okkar styrk til
Reykjavíkurborgar og sóttum aftur
um til eigin húsnæðiskaupa og
væntum svars fljótlega."
Eruð þið búnar að finna húsnæði?
„Já, við fundum húsnæði við
Snorrabraut, hæð og geymsluris í
fokheldu ásigkomulagi sem við get-
um smám saman gert upp eftir efn-
um og ástæðum. Við kunnum það.“
Við gætum strax hafið störf þar
og komið öllum okkar grunneining-
um fyrir. Við erum reyndar búnar
að gera tilboð í húsnæðið en með
þeim fyrirvara að við fáum stryk frá
borginni."
Fleiri kórar á döfinni
Hvers vegna viljið þið flytja af
Ægisgötunni?
„Það húsnæði rúmar starfsemina
ekki lengur. Það eru átta kórar
starfandi innan Kvennakórs
Reykjavíkur í dag (Kvennakór
Reykjavíkur, Léttsveitin, Gospel-
systur, Senjóríturnar, Vox Fem-
inae, Stúlknakór Reykjavíkur og
tveir telpnakórar) og þetta eru um
fimm hundruð konur, á aldrinum 6-
90 ára.
Haustið 1994 var í fyrsta sinn
starfræktur kórskóli sem ætlaður
er konum með litla eða enga
reynslu í kórsöng. Margar þessara
kvenna hafa síðan gengið í
Kvennakórinn, Léttsveitina eða
aðra kóra.
Einn af draumunum var að veita
nýbúum tækifæri til að starfa í kór,
gefa þeim konum sem setjast hér að
tækifæri til að kynnast landi og þjóð
í gegnum söng. Það hafa alltaf er-
lendar konur starfað með kómum,
til dæmis skiptinemar, „au pair“
stúlkur - og núna er verið að undir-
búa stofnun nýbúakórs í haust.“
Hvers vegna nýbúakór?
„Þessar konur mynda oft sterkt
samfélag sjálfar og markmið okkar
er tvíþætt. Þær fá tækifæri til að
kynnast íslenskum konum, starfa
með þeim á jafnréttisgrundvelli og
kynnast okkar menningarlífi. Við
fáum tækifæri til að kynnast
þeirra hugsunarhætti og þeirri
menningu sem þær bera með sér
hingað."
Haustið 1995 tók Nýi söngskólinn
„Hjartans mál“ til starfa í húsnæði
Kvennakórs Reykavíkur. „Það sam-
ræmist vel starfseminni að í hús-
næðinu sé starfandi söngskóli sem
býður upp á einkatíma, tónfræði,
tónheyrn og ýmislegt annað,“ segir
Anna Sigríður. „Það hafa margar
konur nýtt sér þetta, þótt þær séu
ekkert á leiðinni í einsöngsnám. En
þetta hefur verið leið til að bæta
tækni og raddbeitingu til að auka
sjálfstraustið og verða betri kór-
söngvarar."
Endalaus fjáröflun
Þetta hlýtur að vera alveg ofboðs-
lega dýi’t fyrirtæki hjá ykkur.
Hvernig fjármagnið þið alla þessa
starfsemi?
„Með þátttökugjöldum, styrktar-
aðilum og tónleikum, uppákomum á
ráðstefnum og endalausri fjáröflun.
Kórinn hefur í tvígang staðið fyrir
sérstökum fjáröflunartónleikum til
reksturs starfseminnar og til kaupa
á hljóðfærum. Hinir fyrri voru í
Loftkastalanum, ásamt Léttsveit
Kvennakórsins í mars ‘96 og hinir
síðari í Borgarleikhúsinu í mars ‘97.
Við höfum átt sérlega ánægjulegt
samstarf við Egil Ólafsson og fé-
laga úr Tamlasveitinni á þessum
tónleikum. Síðan er það þessi klass-
íska fjáröflun; sala á öllu mögulegu,
eldhúsrúllum, salernispappír,
hverju sem er - svona eins og
íþróttafélög barna og unglinga. Við
vorum einmitt að ræða það hérna
um daginn hvað það er mikill regin-
munum á fjáröflun kvenna- og
karlafélaga. Þegar karlarnir þurfa
að fjármagna sína starfsemi halda
þeir karlakvöld þar sem eru heilu
málverkauppboðin - og þeir víla
það ekkert fyrir sér að kaupa verk-
in sem boðin eru upp á tugi þús-
unda.“
„Mér er sem ég sæi konur draga
upp ávísanahefti og skrifa út tug-
þúsundir og mæta svo heima hjá sér
með málverk!" segir Sigrún. „Eg ef-
ast um að það gerist," segir Sigríð-
ur Anna. „Þegar konur halda
kvennakvöld, er venjulega happ-
drætti þar sem miðinn kostar nokk-
ur hundruð krónur og verðlaunin
eru yfirleitt snyrtivörur, ávaxta-
körfur, kaffikörfur, blómaskreyt-
ingar og þess háttar."
ORÐABÆKURNAR
Dðnsk
íslensk
ístensk
dðnsk
ordabðk
•skinsk
'slensk
íslensk
ensk
orðabók
%
IteterdU-língíÍL*
DlcKw.ery
Þýsk
íslensk
s|r
*s/en
sk

orðekélc
°rtabák

Itölsk
«[ensJc
úfensk
ífölsk
o rðabók
íslensk
íslensk
©réabék
orðabók
Ódýrar og góðar orðabækur fyrir skólann,
r ■ . f jr 0 « ■ A,-
ó skrifstofuna og í ferðalagið J
ORÐABÓKAÚTGÁFAN
%%
Samantekt Félagsvísindastofnunar á sölu í september 1996.
Unnið fyrir Morgunblaðið, Félag íslenskra bókaútgefenda og
Félaga bóka- og ritfangaverslana.
Almennt efni
1. DÖNSK/ÍSLENSK -
ÍSLENSK/DÖNSK ORÐABÓK
Ritstj. Sigurlín Sveinbjarnardóttir og Svanhildur E. Þórðardóttir.
Útg. Orðabókaútgáfan.
2. ENSK/ÍSLENSK -
ÍSLENSK/ENSK ORÐABÓK
Ritsíj. Sœvar Hilbertsson. Utg. Ordabókaútgáfan
ORÐABÓKAÚTGÁFAN
3.
ÞÝSK/ÍSLENSK —
ÍSLENSK/ÞÝSK ORÐABÓK
Ritstj. Eygló Eiðsdóttir og Árni Böðvarsson.
Útg. Orðabókaútgáfan.