Morgunblaðið - 25.01.1998, Blaðsíða 8

8 B SUNNUDAGUR 25. JANÚAR 1998
MORGUNBLAÐIÐ
4-

Veiðibakterían grípur menn misjafnlega.
Alvarlega smitaðir líða kvalir þegar laxinn
hverfur úr ám og ísinn hylur vötn. Tæki-
færi til að renna færi á hlýrri slóðum er því
tekið fegins hendi. Guðni Einarsson hitti
að máli Jón Ingvar Pálsson lögfræðing og
---y-......................................
Olaf Jónsson svínabónda sem köstuðu
flugu fyrir silfurbokka (bonefísh) í
Svínaflóa á Kúbu.
FLUGUVEIÐAR í sjó eru ekki
algengur veiðiskapur hér á
landi. Það hefur lengi verið
draumur veiðifélaganna
Ólafs Jónssonar, svínabónda
í Brautarholti á Kjalamesi,
og Jóns Ingvars Pálssonar, lög-
fræðings, að reyna sig við slikan
veiðiskap. Þeir félagar hafa lengi
stundað laxveiðar hér á landi, verið
leiðsögumenn veiðimanna og veiða
eingöngu á flugu. Eftir að hafa
kynnt sér fluguveiðar í sjó erlendis
þótti þeim eftirsóknarverðast að
komast á veiðislóðir silfurbokka, en
svo nefnir Óskar Ingimarsson físk-
inn bonefish. Þótt silfurbokki sé
ekki stór þykir hann mikið hörku-
tól og vandasamur viðureignar.
„Ég held það megi fullyrða að
þessi fiskur sé vinsælasti flugu-
veiðifiskur í sjó í dag, með fullri
virðingu fyrir öðrum tegundum,"
sagði Ölafur.
Kveðjan opnaði allar dyr
Ólafur las fagtímarit og brunaði
um víðar lendur Netsins til að
finna áhugaverðar veiðislóðir, en
án viðunandi árangurs. Loks
minntist hann þess að hafa lesið
grein um silfurbokkaveiðar á Kúbu
í tímaritinu Fly Fisherman, en það
er eitt virtasta tímarit fluguveiði-
manna í heiminum. „Ég hringdi á
ritstjómarskrifstofuna og var gefið
samband við ritstjórann," sagði
Ólafur. „Hann sagði mér að
hringja í mann sem hann nafn-
greindi í Kanada og bera honum
kveðju sína. Maður þessi rekur fyr-
irtæki sem á töluverð samskipti við
Kúbu og er veiðimennskan aðeins
aukabúgrein i þeim viðskiptum."
Jón Ingvar segir að kveðjan frá
ritstjóranum hafi virkað vel.
Kanadamaðurinn hafi álitið að
Ólafur væri allt að því fóstbróðir og
ábyggilega veiðifélagi ritstjórans
og vildi allt fyrir þá félaga gera.
Hann útvegaði þeim leyfi til að
veiða hjá Playa Larga í Montemar-
þjóðgarðinum við Svínaflóa á
Kúbu. Þarna er 37 þúsund hektara
veiðisvæði og mega ekki nema 8-10
veiðimenn vera þar í einu. Venju-
lega er svæðinu lokað frá nóvem-
ber og fram í desember. Félagam-
ir voru þama í nóvember, utan
venjulegs veiðitíma, og var von á
næsta hópi veiðimanna í desember.
Ólafur segir að þeim hafi ekki orðið
ljóst hvað þeir vom heppnir að fá
veiðileyfi í Montemar-þjóðgarðin-
Vv5
Morgunblaðið/Ólafur Jónsson
ALEXANDRO leiðsögumaður stjakaði báti Ólafs einbeittur á svip. í baksýn má sjá
Sebastian stjaka báti Jóns Ingvars og hluta af húsaþyrpingu þar sem þjóðgarðsverð-
irnir hafa aðstöðu.
lenska laxfiska. Þeir félagar segja
að það þurfi að „vinna“ fluguna
meira fyrir silfurbokka en t.d. lax.
Kastið og inndrátturinn á línunni
skiptir öllu. Lítillar hreyfingar
gætir í sjónum á grynningunum og
dýpið miklu minna en í flestum
veiðivötnum.
Fiskveiðar á fíngramáli
Þeir félagar fóm til Kúbu í haust
með hópi á vegum Samvinnuferða.
Fyrstu nóttina gistu þeir í
Varadero á norðurströnd Kúbu og
þangað sótti þá starfsmaður
kanadíska félagsins sem útvegaði
veiðileyfin.
Ekið var þvert yfir eyjuna í átt
til Svínaflóa, en á þeim slóðum er
Montemar-þjóðgarðurinn. Það var
fátt sagt vegna gagnkvæmra
tungumálaörðugleika fararstjórans
og farþeganna. Vegurinn var á
löngum köflum þráðbeinn, en hol-
óttur, þar sem hann lá gegnum
fenjaskóginn út á tanga einn mik-
inn. Þama er fjölskrúðugt dýra- og
plöntulíf. Skrautlegir fuglar og
gróður gladdi augun, svæðið er
enda mikið sótt af fuglaskoðurum.
Eftir tæplega klukkustundar akst-
ur í gegnum fenjasvæðið var komið
að þjóðgai’ðshliðinu og biðu þar
þrír verðir. Ólafur og Jón Ingvar
vom með öll tilskilin leyfi stimpluð
í bak og íyrir og með lykilmann í
bílnum, svo þeim var hleypt inn í
paradísina.
í garðinum hittu þeir fimm þjóð-
garðsverði og leiðsögumenn sem
era sjávarlíffræðingar að mennt.
Morgunblaðið/Jón Ingvar Pálsson
SEBASTIAN með silfurbokka sem sleppt var aftur
1 sjóinn.
Morgunblaðið/Jón Ingvar Pálsson
ÓLAFUR Jónsson svínabóndi með silfurbokka
í Svínaflóa.
um fyrr en þeir komu á staðinn.
„Kúba er paradís veiðimanna,
hvort heldur þeir stunda stangveiði
eða skotveiði,“ sagði Olafur.
,Á-stæðan er sú að heimamenn
stunda lítið sportveiðar, bæði
vegna skorts á veiðibúnaði og svo
virðist veiðiáhugi ekki vera mikill
meðal almennings. Ásókn erlendra
veiðimanna hefur líka verið mjög
lítil vegna viðskiptabanns Banda-
ríkjanna og strangra náttúra-
vemdarsjónarmiða."
Sprettharður og sterkur
Veiðar á flugustöng í sjó era að
mörgu leyti frábragðnar veiði í
straum- og stöðuvötnum sem ís-
lenskir veiðimenn þekkja best. Sjó-
veiðin krefst nokkuð annars tækja-
búnaðar en notaður er í vötnum og
ám. Þeir Ólafur og Jón Ingvar nutu
ráðgjafar Einars Páls Garðarsson-
ar í Veiðihúsinu. Félögunum var
ráðlagt að fá sér sérstök stígvél úr
neophrene-efni auk þess sem út-
vega þurfti öll veiðarfæri og útveg-
aði Árvík hf. þau. Fyrir valinu urðu
9 feta Scott STS-stangir fyrir línu
númer 8. Stangimar era settar
saman úr þremur hlutum og því
stífari fyrir bragðið. Þeir félagar
telja að þessar stangir séu einnig
kjömar til laxveiða hér á landi,
góðar í vindi og vel varðar fyrir
veðran. Á stangimar vora sett raf-
húðuð Fin-Nor fluguhjól, sérstak-
lega gerð fyrir veiðar í sjó. Notað-
ar eru sérstakar flugulínur og urðu
fyrir valinu línur frá Scientific
Ánglers, framþung og sérstaklega
húðuð vegna sjávarseltunnar og
hitans.
Ólafur varð sér úti um uppskrift-
ir að flugum sem þótt hafa freista
silfurbokka og þurfti hann að panta
nokkuð af hnýtingarefni erlendis
frá. Notaðir eru nikkelhúðaðir ryð-
fríir önglar númer 4-8 og af sér-
stakri lögun. Þessir önglar era
fjórfalt dýrari en venjulegir laxa-
önglar.
Það þarf einnig að beita silfur-
bokkann öðram brögðum en ís-
SiRurbo
veiðar
Svnailóa