Morgunblaðið - 01.11.1998, Side 9

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 1. NÓVEMBER 1998 9 B
Seyðisfirði. „Petta var um miðjan
vetur og skítakuldi úti en ég lét mig
hafa það að sofa aftur í bestikki um
nóttina. Landhelgisgæslan dró svo
bátinn fyrir mig til Skagastrandar,
þar sem hann lá við bryggju um
nokkra hríð og ég vissi ekki al-
mennilega hvað ég átti að gera við
hann. Hugsun mín snerist í fyrstu
bara um að varðveita jtöí bátinn.
Ég fann þó fljótlega að enginn hafði
áhuga á að styrkja verkefnið og
fólki fannst ég jafnvel skrýtinn að
vera að brölta þetta,“ segir Þorvald-
ur.
Byrjaði með tvær hendur tómar
Hann kveðst hafa tekið þá
ákvörðun að flytja til Hafnarfjarðar
um áramótin 1996-1997 og Húni II
fylgdi með. „Ég sá að ég hafði eng-
an stuðning við að gera bátinn upp,
enda hef ég aldrei unnið í lottóinu.
Ástandið á bátnum var hörmulegt
að undanskildum viðnum, sem var
mjög góður. Ég hófst handa við
endurgerðina án þess að hafa fengið
nokkurn styrk né loforð um aðstoð.
Iðulega féllust mér hendur þegar ég
mætti á morgnana og ennþá finnst
mér ótrúlegt að mér hafi tekist
þetta verk,“ segir hann.
Fljótlega leitaði hann til véla-
verkstæðisins Gjörva í Reykjavík
og segir að þar hafi menn tekið sér
vel og verið tilbúnir að hefja vinnu
þótt fjármögnun lægi ekki fyrir.
Um síðir fékk hann lán hjá Byggða-
stofnun og Ferðamálasjóði og styrk
frá menntamálaráðuneyti til varð-
veislu bátsins. Enn er skuldastaðan
þó slæm.
Eina útlitsbreytingin sem hefur
verið gerð á bátnum utanverðum er
að í stað lúgukarmsins er komið
hærra dekkhús. „Menn hafa verið
að spyrja hvort ég ætli ekki að setja
glugga í setustofu á bátadekki. Mér
finnst ekki koma til greina að
breyta útliti bátsins," segir Þorvald-
ur.
Með þrjár eiginkonur
Breytingarnar hafa kostað 16-17
milljónir króna og til að fjármagna
þær hefur Þorvaldur gert bátinn út
sem skemmtiferðaskip, fyrst í sam-
vinnu við Fjörukrána en nú í sam-
starfi við veitingahúsið A. Hansen.
Einnig hefur hann farið með ferða-
menn í hvalaskoðun og sjóstanga-
veiði. Síðast en ekki síst leigir hann
bátinn út sem veislusal með eða án
siglingar og segir að það fari eftir
óskum viðskiptavina hvernig því sé
hagað. „I sumar var hringt í mig frá
einu hótelanna í borginni og bátur-
inn pantaður fyrir fursta frá Óman,
sem var hér á ferð með þremur eig-
inkonum sínum. Þau komu tveimur
klukkustundum eftir að þau höfðu
pantað bátinn og skýringin var sú
að furstinn hafði sent konurnar í
Kringluna. Ég frétti síðar að hann
hefði sent blómvendi í allar verslan-
ir sem þær áttu viðskipti við. Ég gat
ekki séð hver var fyrsta, önnur eða
þriðja konan. Tvær voru að mig
minnir bandarískar en þær gerðu
sér allar jafn dælt við hann,“ segir
Þorvaldur og bætir við að þetta hafi
verið skemmtileg reynsla.
„Furstinn sagðist mundu koma
aftur til Islands. Þá vona ég bara að
hann verði með fjórðu konuna sína
með sér,“ segir hann svo brosandi.
MYNDIN er tekin við afliendingu Húna II árið 1963. F.v. er Ólöf
Guðmundsdóttir eiginkona Björns Pálssonar á Löngumýri sem
stendur með krosslagðar hendur við hlið hennar. Fyrir aftan
hann vinstra megin séð er Tryggvi Gunnarsson skipasmiður og
Hákon Magnússon skipsfjóri lengst til hægri.
Húni li er
safngripur
HÁKON Magnússon var skip-
stjóri á Húna II meðan hann hét
því nafni, eða á árunum 1963-
1970. Þá var hann seldur til
Hornafjarðar og fékk nafnið
Haukafell. Skipið gerði Hákon
út í samstarfi við Björn Pálsson
á Löngumýri, en fyrir áttu þeir
Húna.
„Á þeim árum var ég fram-
sækinn ungur inaður og vildi
komast á stærra skip. Þá kom í
Ijós, að karlinn var búinn að
semja um smíði á stærra skipi á
Akureyri, sem var Húni II, “ seg-
ir Ilákon. Hann tekur ennfrem-
ur fram, að árið 1962 hafi ekk-
ert vit þótt í að byggja stærra
skip en 130 tonn til síldveiða og
annarra slíkra fiskveiða. Fljót-
lega upp úr því breyttust við-
horfln og á sjöunda áratugnum
urðu mjög örar breytingar í
smíði flskiskipa.
Húni H var meðal annars á
sfld, netum og trolli. „Við urðum
að slá af í hafínu og munaði litlu
að illa færi, því olíutankur losn-
aði, en það bjargaðist á síðustu
stundu. Gullfoss sigldi á þessum
árum og einmitt í þessu veðri
fékk hann á sig hnút, en mjög
óvanalegt var, að haim fengi á
sig brot svo hann skemmdist."
Hákon segir að á ýmsu hafi
gengið í útgerðinni. „Við vorum
óheppnir með vélbúnað, sem bil-
aði oft og vorum við því mikið í
stoppum. Versta áfallið var þeg-
ar kviknaði í skipinu í Reykjavík-
urhöfn út ft'á tæki um borð. Það
tók rúmt ár að koma skipinu á
flot aftur, en eftir þetta óhapp
var skipt um vélbúnað. Við lögð-
um líka mikið í bátinn sjálfir til
að gera hann góðan, en við vor-
um komnir svo nærri gjaldþroti
að við urðum að selja skipið,"
segir Hákon og bætir við að nýju
kaupendurnir hafi fengu bátinn í
góðu standi og hagnast vel á hon-
um.
Hákon segir að sér hafi þótt
mjög vænt um skipið, meðal ann-
ars vegna þess að haim vami að
smíði þess siðasta hálfa árið.
„Tryggvi Gunnarsson skipasmið-
ur var ákaficga vandvirkur mað-
ur, enda ber skipið þess vitni eft-
ir öll þessi ár.“
Hákon segist mjög ánægðm-
með að Þorvaldur Skaftason og
Erna Sigurbjömsdóttir skuli hafa
haft kjark til að gera upp bátinn.
Sjálfur kveðst hann hafa fengið
tilboð um að fá bátinn þegar
hann var úteltur, en hann hafi
verið of kjarklaus til að taka því.
„I rauninni ætti þessi bátur að
fara á safn, því hann er sfðasti
óbreytti báturinn af þessari gerð,
sem var byggður hér á landi.“
ERU ÞEIR AÐ FÁ’ANN?
Horfur á
góðri laxa-
vertíð 1999
PRÝÐISGÓÐAR horfur eru fyrir
laxveiðivertíðina 1999 eftir því sem
Sigurður Guðjónsson framkvæmda-
stjóri Veiðimálastofnunar sagði í
samtali við Morgunblaðið nýverið.
Sigurður sagði ekki hæfa að nefna
tölur í þeim efnum, en þau teikn,
sem á lofti væru, væru yfirleitt góð.
Laxveiði á stöng var 38% meiri í
sumar sem leið heldur en sumarið
1997, en uppistaðan í aflanum var
eins árs lax úr sjó. Lítið var aftur á
móti af tveggja ára fisld. Metárin
verða þegar báðir árgangar eru
sterkir.
Sigurður sagði að fiskifræðing-
amir skoðuðu ýmislegt áður en
þeir treystu sér til að spá í kom-
andi vertíðir. Að útlitið þyki gott
fyrir 1999 er byggt á þeirri reglu
sem virðist fyrir hendi að stórar
stórlaxagöngur komi í kjölfarið á
stórum smálaxagöngum. Það stafi
af því að um sama árganginn sé að
ræða. Miðað við að smálaxagöngur
voru mjög sterkar í sumar sem
leið, telja fiskifræðingar mjög góð-
ar líkur á því að stórlaxagöngur
1999 verði einnig sterkar og þá sér-
staklega fyrir Norðurlandi þar sem
smálaxagöngurnar tóku hvað mest-
an kippinn.
Þá er fylgst með ferðum göngu-
seiða á leið úr ánum til sjávar. Að
sögn Sigurðar var ástand þess ár-
gangs víðast hvar mjög gott og ,;al-
veg sæmilegt" í versta falli. Atti
hann þar við norðanvert landið,
einkum austan til, en kuldar á þeim
slóðum um hásumarið töfðu mjög
útgöngu seiða. „Seiði voru að ganga
út alveg fram í september og við
hljótum að hafa einhverjar áhyggj-
ur af þeim. Einnig má búast við því
að einhver hluti árgangsins hafi
frosið inni í ánum, þ.e.a.s. ekki náð
sjógönguþroska vegna kuldanna og
verði því eitt ár enn í ánum,“ sagði
Sigurður
Við þetta er að bæta að hitastig
sjávar við landið er enn hagstætt að
sögn Sigurðar og stofnar sjávar-
dýra sem laxinn nýtir sér í uppvext-
inum hafa verið í góðu ásigkomu-
lagi. Sumarið 1999 gæti því orðið
mjög gott.
íslenskar laxveiði-
ár í brennidepli
N orður-Atlantshafslaxasj óðurinn
stendur fyrir ráðstefnu í Háskóla-
bíói í dag klukkan 15. Yfirskriftin er
„Islenskar laxveiðiár í brennidepli".
Oití Vigfússon, forstöðumaður
NASF sagði í samtali við Morgun-
blaðið að helstu umræðuefni verði
virkjanir og umhverfissjónarmið,
nýjar veiðiskýrslur sem teknar
verða í notkun næsta ár og síðast en
ekki síst skipulag við laxveiðiárnar.
Verða ýmis hitamál rædd undir
þeim lið, m.a. „veiða-sleppa“ skipu-
lagið, „ormahollin" umtöluðu og
fleira.
Þeir sem munu ræða virkjunar-
og umhverfismálin eru Orri Vigfús-
son, Ragnar Amason prófessor við
HÍ og Þorsteinn Hilmarsson upp-
lýsingafulltrúi Landsvirkjunar.
Guðni Guðbergsson fiskifræðingur
og Þröstur Elliðason fiskeldisfræð-
ingur og leigutaki Ytri-Rangár
ræða nýju veiðiskýrslurnar og
skipulagsmál laxveiðiánna verða
rædd í pontu af þeim Bubba
Morthens tónlistarmanni, Bjarna
Júlíussyni stjómarmanni SVFR,
Sigurði Guðjónssyni framkvæmda-
stjóra Veiðimálastofnunar og Ingva
Hrafni Jónssyni veiðiréttareiganda,
leigutaka Langár og stjórnarmanni
íNASF.
opnað, er að finna minjar og fróðleik um sögu
fjarskipta á íslandi frá upphafi. Safnið er til
húsa í gömlu Loftskeytastöðinni á Melunum,
við Suðurgötu skammt frá Háskólabíói.
Safnið verður opið á þriðjudögum, fimmtudögum og sunnudögum
frá kl. 13:00 til 17:00.
Tekið verður á móti hópum á öðrum timum eftir samkomulagi og
er aðgangur ókeypis.
Umsjónarmaður safnsins er lón Ármann Jakobsson.
Sími Fjarskiptasafnsins er 550 6410, fax 550 6416 og netfang:
safn@simi.is
i
%
LANDS SIMINN
www.simi.is