Morgunblaðið - 17.02.1999, Qupperneq 37

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 17. FEBRÚAR 1999 37 *
VIKTORÍA
EGGERTSDÓTTIR
+ Viktoría Egg-
ertsdóttir fædd-
ist á Gröf í Laxár-
dal í Dalasýslu 14.
júní 1907. Hún lést
á Sjúkrahúsi
Reykjavíkur 8. febr-
úar síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Guðiaug Guð-
inundsdóttir, f. 13.7.
1864, d. 1.3. 1934,
og Eggert Guð-
mundsson, f. 18.5.
1858, d. 18. 9. 1913.
Viktoría var yngst
ellefu systkina og
komust fímm þeirra upp. Þau
voru, auk hennar, Astríður,
Guðmundur, Kristmundur og
Margrét.
Eiginmaður Viktoríu var
Konráð Matthíasson frá Orra-
hóli á Fellsströnd, f. 28.5. 1902,
d. 20.10. 1974. Dætur þeirra
eru: 1). Sigríður Unnur, f. 14.9.
1929. Hennar maður er Ægir
Vigfússon, f. 26.2. 1930, og eiga
þau Ijögur börn. Þau eru: Vikt-
or, f. 24.2. 1948, maki Guðrún
Margrét Baldursdóttir, f. 15.5.
1947; Konráð, f. 10.12. 1953,
sambýliskona Þór-
unn Björg Birgis-
dóttir, f. 9.10. 1953;
Lúðvík Berg, f. 5.3.
1958, maki Guðrún
Júlíana Tómasdótt-
ir, f. 30.10. 1958; AI-
dís Björk, f. 6.6.
1967. 2). Guðlaug
Eggrún, f. 12.1.
1931. Hennar mað-
ur var Agnar Frið-
berg Þór Haralds-
son, f. 12.11. 1930,
d. 17.4. 1987, og
eiga þau íjögur
börn. Þau eru: Sig-
rún Viktoría, f. 12.1. 1956, maki
Sveinn Aðalbjörnsson, f. 4.11.
1957; Haraldur Þór, f. 5.4. 1957,
maki Sigrún Jóhannsdóttir, f.
2.9. 1961; Óli Andrés, f. 25.3.
1961, maki Ásta Katrín Helga-
dóttir, f. 12.10. 1962; Kristrún
Konný, f. 13.6. 1965, maki
Gunnar Þór Atlason, f. 10.11.
1959. Viktoría átti 27
langömmubörn og eitt langa-
langömmubarn.
Utför Viktoríu fer fram frá
Fossvogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Það er eitt sem er öruggt í þessu
lífi að það deyja allir einhvern tím-
ann. Samt er það alltaf áfall þegar
að því kemur. Væntumþykjan er
engu minni þó að sá sem deyr sé
aldraður. Amma var orðin 91 árs en
hún leit út fyrir að vera yngri og
það var ekki fyrr en fyrir fimm ár-
um sem henni fór að hraka. Það eru
ekki margir 85 ára sem m.a. myndu
fara í strætó niðrí bæ í bankann og
standa uppi á stól við að gera
hreint, en þetta gerði amma og
fannst ekki mikið til koma.
Þar sem afi, amma og foreldrar
mínir keyptu íbúðir í sama húsi við
Langholtsveginn, var ég svo lánsöm
að búa undir sama þaki og þau. Það
er ómetanlegt að fá að alast upp
með ömmu sína og afa alltaf nálægt.
Afí deyr þegar ég er sjö ára gömúl
og var hann yndislegur eins og
amma en minningarnar um ömmu
eru óteljandi.
Að fá að sofa hjá ömmu var mikið
sport þegar ég var lítil, en þegar ég
var orðin 11 ára og foreldrar mínir
höfðu farið eitthvert út fannst mér
ég vera orðin nógu stór til að vera
ein, en það dugði ekki lengra en það
að þegar ég ætlaði að fara að sofa
guggnaði ég, tók sængina mína,
hljóp niður til ömmu og skreið upp í
til hennar. Ævintýri í mínum aug-
um í þá daga var að fara með ömmu
í strætó til systur hennar á Vífils-
stöðum. Þetta tók næstum allan
daginn, því þá voru samgöngur á
milli staða ekki upp á marga fiska.
Amma var þannig að aldrei
heyrði maður hana hallmæla nein-
um og reyndi hún alltaf að gera gott
úr öllu. Aldrei skammaði hún mann
þó að oft hafi örugglega verið ærin
ástæða til. Hún var mjög bamgóð
og þakka ég fyrir að börnin mín
fengu að kynnast henni.
Söknuðurinn er mikill og erfitt er
að koma á Langholtsveginn og kíkja
ekki inn hjá ömmu og sjá hana ekki
úti í glugga að vinka okkur bless.
Elsku amma, takk fyrir allt.
Þín
Aldís.
Elsku Vigga amma.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi.
Hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem)
Þín langömmubörn,
Ægir Már og Unnur Ósk.
Við kveðjum hana elsku
langömmu okkar með söknuði, hana
sem alltaf var svo blíð og góð.
Það sem er efst í huga okkar er
hvað hún tók alltaf vel á móti okkur
þegar við komum í heimsókn til
hennar. Henni fannst alltaf gaman
að fá fólk í heimsókn, því hún var
svo gestrisin. Hún naut þess að taka
til kaffi fyrir gestina. Það fór enginn
frá henni án þess að fá eitthvert
góðgæti, þótt það væri ekki nema
konfekt og kók sem hún átti alltaf í
ísskápnum.
Langamma var einnig myndarleg
í höndunum. Hún sá til þess að okk-
ur yrði ekki kalt á veturna, því hún
prjónaði handa okkur ullarsokka og
ullarvettlinga langt fram eftir aldri.
Langamma var hjartahlý kona.
Aldrei heyrði maður hana segja illt
um nokkurn mann, því hún fann það
besta í fari allra.
Ekki þurfti mikið til að gleðja
elsku langömmu, bara smá innlit og
alltaf leið manni betur á eftir. Aður
en heilsunni var farið að hraka þótti
henni gaman að fara með strætó í
bæinn og ganga um miðbæinn og
skoða mannlífið. Þetta segir margt
um hana langömmu og hvernig hún
var. Hún var dul kona, sagði ekki
mikið frá ævi sinni en alltaf vildi
hún vita hvernig manni gengi svona
dags daglega og hvort maður hefði
það ekki gott, og hún bar alltaf hag
okkar fyrir brjósti.
Minningar um langömmu munu
seint fara úr okkar huga. Við þökk-
um ömmu og afa fyrir alla um-
hyggjusemina við langömmu í gegn-
um árin.
Far þú í friði,
frióur Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V.Briem)
Hvíl í friði, elsku langamma.
Ægir, Kristín og
Viktoría Unnur.
Stjarna sem skín á himnum
hrapar til jarðar
á sama tíma
og gömul sál stígur til himins;
sameinast englum guðs
og vakii' yfir
líkt og stjarnan sem skein.
Kveðjustundin kemur ávallt að
lokum. Minningar mínar um ömmu
Viggu fljóta í hringi; svífa um hug-
ann. Hvítt lopateppi og ljósið á jörð-
inni. Sorgin fyllir huga minn því að
gjafmildi og góðmennska þessarar
gömlu konu var það sem gaf lífi
mínu hlýju og fyllingu. En nú er
þetta ljós farið til himins og aðeins
fljótandi miriningarnar eftir. En
þær verða ávallt geymdar á besta
stað í mínu hjarta.
Verndarengillinn.
Þegar fógur sál þín steig til himins
sveimuðu glóandi englar í kring
og hvít þögnin grét á jörðu.
En nú vakir þú yfir við hlið drottins og
stjarnanna.
Vertu nú sæl, amma Vigga. Megi
guð geyma þig og þína góð-
mennsku. Góða nótt.
Heiðrún Eva.
Elsku amma mín.
Hin langa þraut er liðin,
nú loksins hlaustu friðinn
og allt er orðið rótt.
Nú sæli er sigur unninn,
og sólin björt upp runnin
á bak við dimma dauðans nótt.
(V. Briem)
Þegar þú nú kveður þetta líf koma
þessar línur upp í huga minn. Þú
sagðir oft við mig að þú værir orðin
öldruð og vildir fá að fara. Því getur
maður sagt nú, að loksins fékkstu að
hvíla þig. Þín verður nú sárt saknað.
AHtaf tókst þú vel á móti öllum sem
til þín leituðu. Ég veit það innst inni
að afi hefur tekið vel á móti þér
núna og þið sitjið saman og haldið
áfram að halda verndarhendi yfir
öllu og öllum. Að koma til þín hin
síðari ár hefur verið hluti af tilver-
unni. Kaffið og randalínan góða,
spjallið og bara það að fá að vera í
nálægð við þig, veitti mér og minni
fjölskyldu mikla gleði. Að koma úr
borgarstressi inn til þín var eins og
maður væri kominn inn í annan
heim. Ekkert stress, enginn asi.
I barnæsku bjó ég ásamt fjöl-
skyldu minni á Siglufirði. Samgöng-
urnar voru ekki tíðar á milli en samt
var alltaf farið til Reykjavíkur ann-
að veifið. Þá var alltaf mikil til-
hlökkun að fá að gista hjá afa og
ömmu, og svo allar ferðirnar er ég
kom ein til Reykjavíkur og fékk
húsrúm hjá þér. Á huga minn leita
minningar um morgunverði þar
sem á boðstólum var Cheerios en
það fékk maður sjaldan á Siglufirði.
Ekki má gleyma kremkökunni sem
hvergi smakkaðist betur en hjá þér.
Allir vettlingarnir sem þú prjónaðir
komu sér ákaflega vel á snjóþung-
um vetrum á Siglufirði.
Þú varst alla tíð ákaflega gjaf-
mild. Aldrei gleymdir þú afmælis-
degi, og á jólum var alltaf pakki frá
þér, elsku amma mín, oft hafði ég
orð á því að nú væri kominn tími til
að hætta að gefa gjafir. Þú vildir
ekki heyra á það minnst.
Með hjálp Diddu frænku gast þú
séð um heimili þitt til hinsta dags.
Það verður seint fullþakkað hversu
vel Didda og Ægir aðstoðuðu þig
síðustu árin.
Þín verður alltaf minnst sem ynd-
islegrar konu og góðs mannþekkj-
Elsku amma mín, ég þakka þér
fyrir samfylgdina.
Þín
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem)
Konný.
Skilafrestur
minning-
argreina
EIGI minningargi-ein að birtast
á útfarardegi (eða í sunnudags-
blaði ef útför er á mánudegi), er
skilafrestur sem hér segir: I
sunnudags- og þriðjudagsblað
þarf grein að berast fyrir hádegi
á föstudag. í miðvikudags-,
fimmtudags-, fóstudags- og
laugardagsblað þarf greinin að
berast fyrir hádegi tveimur
virkum dögum fyrir birtingar-
dag. Berist grein eftir að skila-
frestur er útrunninn eða eftii' að
útför hefur farið fram, er ekki
unnt að lofa ákveðnum bh'ting-
ardegi. Þar sem pláss er
takmarkað getur þurft að fresta
birtingu greina, enda þótt þær
berist innan hins tiltekna
skilafrests.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÞÓRLAUG ÓLAFSDÓTTIR
frá Sólheimum,
til heimilis í Víðihlíð,
Grindavík,
lést á Sjúkrahúsi Suðurnesja mánudaginn
15. febrúar.
Jarðarförin auglýst síðar.
Ólafur R. Sigurðsson,
Guðrún Sigurðardóttir, Sigurður Sveinbjörnsson,
Guðjón Sigurðsson, Guðrún Einarsdóttir,
Sóley Þóriaug Sigurðardóttir, Þorgeir Reynisson,
Hrafnhildur Sigurðardóttir, Magnús Högnason,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
SIGURÐUR ÓLAFS MARKÚSSON
skipstjóri,
Lautarsmára 1,
áður Skógargerði 5,
lést aðfaranótt sunnudagsins 14. febrúar.
Ásta K. Árnadóttir,
Árni Ó. Sigurðsson, Sigríður Hjaltested,
Sigurður M. Sigurðsson, Ágústa E. Þorláksdóttir,
Ásta Lára Sigurðardóttir, Kjartan Kjartansson
og barnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn,
ODDUR GUÐMUNDSSON
blikksmiður,
Skipasundi 64,
Reykjavík,
andaðist á Hrafnistu sunnudaginn 14. febrúar.
Jarðarförin auglýst síðar.
Guðmunda Árnadóttir.
t
Eiginmaður minn,
GRÉTAR ÓLAFUR SIGURÐSSON,
Túngötu 16,
Sandgerði,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur aðfaranótt mánudagsins 15. febrúar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sigurveig Sigurjónsdóttir.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
BJÖRG VALDIMARSDÓTTIR
frá Hrísey,
Dalbraut 27,
Reykjavík,
sem andaðist miðvikudaginn 10. febrúar sl„
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju fimmtu-
daginn 18. febrúar kl. 15.00.
Björn Friðbjörnsson,
Ástrún Jóhannsdóttir,
Sigurlaug Barðadóttir,
Haukur Hafliðason,
Hulda Jóhannsdóttir,
Guðrún Friðbjörnsdóttir,
Óli D. Friðbjörnsson,
Dagbjört Garðarsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
t
faðir okkar,
Elskulegur eiginmaður mii
tengdafaðir og afi,
SKÚLI ÍSLEIFSSON,
Völvufelli 46,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju fimmtu-
daginn 18. febrúar kl. 13.30.
Sigrún Torfadóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.