Morgunblaðið - 10.08.1999, Blaðsíða 8

8 6 ÞRIÐJUDAGUR 10. ÁGÚST 1999
MORGUNBLAÐIÐ
LANDSMÓT í GOLFI
Björgvin Sigurbergsson varð íslandsmeistari í golfi eftir umspil við Örn Æ
BJÖRGVIN Sigurbergsson var ekki af baki dottinn þótt hann
glataði óvænt tveggja högga forskoti á átjándu brautinnj á
Hvaleyrinni, velli Golfklúbbsins Keilis, í rimmu sinni við Örn
Ævar Hjartarson um íslandsmeistaratignina. Einbeittur og
ákveðinn lék heimamaðurinn af miklu öryggi í þriggja holu
umspili og stóð uppi sem sigurvegari eftir að Örn Ævar hafði
lent í hremmingum á annarri braut umspils, níundu braut vall-
arins, þar sem honum mistókst að mjaka boltanum úr þykku
grasi utan brautar.
Sigur Björgvins var verðskuld-
aður. I fjóra daga lék hann af
stakri prýði - hafði forystuna eða
deildi henni með
keppinautum sínum
Rögnvaidssor eftir hvern keppnis-
skrífar dag. Enginn var svik-
inn af tilþrifum hans.
Umdeildur dómur skipti þó sköp-
um í umspilinu. Örn Ævar lenti ut-
an níundu brautar vallarins, sem
var önnur hola umspilsins. Þar lá
boltinn hans djúpt í þykku grasinu
við kletta. Skoðanir voru skiptar
um hvort Örn mætti nema á brott
moldarköggul sem lá fyrir aftan
boltann. Halldór Halldórsson, yfir-
dómari mótsins, tjáði Emi að hann
mætti ekkert hreyfa og í kjölfarið
gerði hann árangurslausa tilraun
til að slá boltann áleiðis úr grasinu.
Öm sló öðru sinni úr karganum
og því næst inn á flöt - lék holuna
á sex höggum, tveimur yfir pari, á
meðan Björgvin náði parinu eins
og báðir höfðu gert á fyrstu braut-
inni. Með tveggja högga forskot
sló Björgvin í flatarkantinn á tí-
undu brautinni, lokaholu umspils-
ins, sem er par 3. Örn sló of langt
til hægri en vippaði laglega upp að
holunni og náði pari. Björgvin
vippaði rétt utan flatar og nam
boltinn staðar um hálfan metra frá
holunni. Þaðan mistókst Björgvini
og varð hann að pútta aftur til að
leika kúlunni ofan í holuna. Hann
sigraði því með eins höggs mun og
fagnaði ákaft - var fljótlega um-
kringdur sigurreifum heimamönn-
um sem fögnuðu þarna tvöföldum
sigri Keilis því Ólöf María Jóns-
dóttir hafði skömmu áður tryggt
sér sigur í kvennaflokki.
Björgvin hefði gert öllum greiða
með því að setja fyrra púttið í á tí-
undu flötinni því þá hefði munur-
inn orðið tvö högg og vægi dóms-
ins umdeilda á níundu brautinni
hefði minnkað snarlega. Þess í
stað varð úrskurðurinn tilefni rök-
ræðna manna á milli í og við
klúbbhús Keilis að leik loknum.
Það var leiðinlegt að svo skyldi
fara, því einskær gleði hafði ríkt
yfir mótsdagana fram að þessu
vegna veðurblíðunnar og vallarins,
sem vert er að hrósa Keilismönn-
um fyrir.
Vegur Björgvins var „grýttur"
Fyrir síðasta keppnisdag var
vitað að Björgvin og Öm Ævar
myndu berjast innbyrðis um Is-
landsmeistaratignina. Hana hafði
Björgvin hlotið áður - á Hellu 1995
- en Örn hafði aldrei lent í þessari
aðstöðu fyrr. Þessi afslappaði pilt-
ur, sem sjaldan sýnir merki um
spennu, var fljótlega farinn að
steyta hnefana þegar hann fagnaði
góðu pútti. Hann náði eins höggs
forystu á fyrstu braut er Björgvin
fékk skolla. Þar fékk Helgi Birkir
Þórisson, þriðji maðurinn í hollinu,
fugl og var þannig fjórum höggum
á eftir Emi. Honum tókst þó ekki
að velgja Björgvin og Erni frekar
undir uggum.
Björgvin komst aftur upp að hhð
Amar á sjöundu braut með fugh
og tók síðan forystu á þeirri átt-
undu en þar fékk Örn Ævar skolla
eftir undarlegt innáhögg sem var
alltof stutt, og stefnulaust þar að
auki. Eftir þetta var Björgvin
ávaUt skrefi á undan og verðlauna-
afhending virtist yfirvofandi þegar
kylfingamir slógu af átjánda teig
en þá hafði Keilismaðurinn
tveggja högga forskot.
Björgvin sló fyrstur og höggið
var glæsilegt - lenti á miðri braut.
Öm sló hinsvegar of mikið til
hægri og þar lá boltinn í karga.
Björgvin sló innáhögg sitt á undan
því hann var fjær holunni en Öm.
Höggið var erfitt. Flötin er löng og
mjó, skiptist auk þess í tvo „stalla“
og var holan á þeim efri. Á vinstri
hönd er grjót en djúpar sandgryfj-
ur blasa við hægra megin flatar-
innar. Björgvin reyndi að slá bolt-
ann á stærsta hluta flatarinnar
sem er fremst og á neðri „stallin-
um“. Boltinn tók þó stefnuna á
grjótið og lenti þar á milli steina.
Övissa greip um sig á meðal áhorf-
enda um hvemig aðstöðu Björgvin
hefði komið sér í þarna. Á braut-
inni stóð hann og var engu nær um
hvað beið hans. Það vissi Öm Æv-
ar ekki heldur og lék af öryggi inn
á flöt þótt boltinn væri enn tæpa
þrjátíu metra frá holunni. Þaðan
púttaði Örn tæpa þrjá metra fram
yfir holuna.
Björgvin gekk upp að boltanum
sínum innan um grjótið og sá að
hann gat ekki slegið í átt að hol-
unni, varð að fara „Krísuvíkurleið“
og mjaka boltanum inn á neðri
hluta flatarinnar, þar sem bolti
Amar Ævars lá, og vonast eftir
tveimur góðum púttum. Björgvin
sló vel úr grjótinu en fyrsta púttið
var slakt - alltof stutt.
Þá stóð hann frammi fyrir rúm-
lega þriggja metra löngu pútti.
Færi boltinn í yrði hann íslands-
meistari. Grafarþögn ríkti á meðal
hinna fjölmörgu áhorfenda, sem
röðuðu sér í kringum átjándu flöt-
ina. Heyra mátti ölduniðinn í flæð-
armálinu - viðeigandi undirleikur
við lokaátök kylfinganna tveggja.
Annars ætti Öm Ævar kost á að
jafna metin með því að setja sitt
pútt í. Björgvini mistókst og Örn
sá vonarglætu. Púttið hans var
Morgunblaðið/Gc
EINBEITINGIN skín úr andliti Björgvins Sigurbergssonar er hann slær af teig. Upphafshögg hans voru prýðilc
í mótinu, en það er sá hluti leiksins sem hefur þótt heldur reikull.
ekki auðvelt - í því var örlítið brot
frá hægri. Suðumesjamaðurinn
sýndi sannkallaðar stáltaugar er
hann sló boltann mjúklega í miðja
holuna - öryggið uppmálað.
Margir voru þeirrar skoðunar
að Örn Ævar hefði meðbyr eftir
þessar sviptingar - myndi fara
með sigur af hólmi. Af því varð
ekki. Björgvin sýndi mikinn vilja-
styrk með því að leika af jafn
miklu öryggi og raun varð á í um-
spilinu eftir að hafa veitt Erni
Ævari „gálgafrest" með mistökum
sínum á átjándu brautinni.
ÁKVEÐINN gengur Björgvin Sigurbergsson í átt að áttunda teig eftir að h
ist þannig upp að hlið Arnar Ævars Hjartarsonar. Eftir þetta li
Síminn
hríngdi á
versta tíma
FARSÍMI eins áhorfanda
hringdi þegar Björgvin Sig-
urbergsson bjó sig undir að
pútta á 14. braut. Hringing-
in gerði Björgvini bylt við
og hætti hann við púttið,
steig aftur og stillti sér aft-
ur upp, en mistókst og varð
því af kjörnu tækifæri til að
taka tveggja högga forystu.
„Hringingin kom á mjög
neyðarlegum tíma. Það
hefði verið þægilegt að
ganga af flötinni með
tveggja högga forskot. Eg
var að byija á púttinu þeg-
ar síminn hringdi - var
með kúluna „dauða“ ofan
í,“ sagði Björgvin.