Morgunblaðið - 20.06.2000, Síða 8

8 C ÞRIÐJUDAGUR 20. JÚNÍ 2000
Suðurlandsskjálflar
MORGUNBLAÐIÐ
MIKIL eyðilegging blasti við Oddi
Bjamasyni og Hrafnhildi Agústs-
dóttur, ábúendum á Stöðulfelli í
Gnúpverjahreppi, þegar þau komu
heim af 17. júní skemmtun í Ámesi,
en Árnes er skammt frá upptökum
skjálftans. Eldhúsgólfið var bókstaf-
lega fullt af brotnu leirtaui. Bækur
og innanstokksmunir lágu um öll
gólf. Vatn var farið af húsinu vegna
þess að dælur fóm á kaf í borholum
þegar virkni jókst skyndilega á jarð-
hitasvæðinu á Reykjum.
„Við vomm í Árnesi þar sem
sveitungamir vom samankomnir að
drekka þjóðhátíðarkaffi þegar þetta
reið yfir. Það greip náttúrlega um
sig skelfíng hjá fólki sem forðaði sér
ýmist undir borð eða út. Fólk meidd-
ist aðeins í atganginum en sem betur
fer enginn alvarlega. Fólk reyndi að
gæta að bömum sínum sem eðlilega
urðu rosalega hrædd. Mörg börn
vom úti og þau vissu ekki hvemig
þau áttu að bregðast við þegar jörð-
in gekk í bylgjum," sagði Hrafnhild-
ur.
Grjót hrundi úr hlíðinni ofan
við bæinn
Hafnhildur sagði að miklar
skemmdir hefðu orðið á innan-
stokksmunum í Amesi. Leirtau í
eldhúsi og á barnum hefði brotnað
með miklum látum en húsið hefði
Morgunblaðið/RAX
Gudjón Axelsson, lögreglumaður á Selfossi, var í heimsókn á Stöðulfelli ásamt barnabarni sínu Sigurþór Þórssyni. Þeir skoðuðu grjóthrunið við bæinn, en
eins og sjá má féll grjót á trjágróður í hlíðinni.
hins vegar ekki skemmst eftir því
sem best væri vitað.
„Fólk di-eif sig svo strax heim til
þess að athuga um ættingja og
kanna ástandið á heimilunum.
Heima var m.a. fullorðið fólk sem
ekki var á samkomunni og fólk ótt-
aðist um.“
Mikið grjót hrundi úr hlíðinni of-
an við Stöðulfell í skjálftanum. Gijót
stöðvaðist á trjám sem em í brekk-
unni ofan við bæinn og skemmdi
þau, en engir steinar féllu í námunda
við íbúðarhúsið.
Hrafnhildur sagðist oft hafa fund-
ið jarðskálfta, en þessi hefði ekki
verið í líkingu við neitt sem hún
hefði upplifað. Jarðskjálfti sem kom
árið 1967 hefði þó verið mjög harður,
en þá stórskemmdist íbúðarhúsið á
Brúnastöðum í Hraungerðishreppi
þar sem Hrafnhildur er uppalin.
Faðir hennar, Agúst Þorvaldsson al-
þingismaður, neyddist þá til að
flytja úr húsinu með fjölskyldu sína.
í Þrándarholti, næsta bæ við
Stöðulholt, var einnig mikið tjón á
innanstokksmunum. Amór Hans
Þrándarson og Katrín Jónsdóttir
voru inni í eldhúsi þegar ósköpin
dundu yfir. Þau hlupu strax út og
horfðu á gijót koma niður hlíðina við
bæinn. Katrín sagðist fyrst hafa
haldið að ástæðan fyrir látunum
væri sú að skriða hefði fallið úr hlíð-
inni, en hún sagðist fljótlega hafa
áttað sig á að mjög stór jarðskjálfti
ætti sök á öllum látunum.
Amór sagði að jörð væri búin að
skjálfa mikið síðan stóri skjálftinn
reið yfir og greinilegt að við öllu
væri að búast. Hann sagði að fólk
hefði eðlilega orðið hrætt enda hefði
mikið gengið á.
Tjón varð á bæjum í Gnúpveijahreppi
Skelfír
grei
si gí
MorgunblaðiíVRAX
Sigurður Ragnar stóð uppi á þessu skurðarborði meðan jarðskjálftinn reið yfir. Þrátt fyrir að borðið sé þakið gler-
brotum slapp hann ómeiddur.
Hávaðinn
var ólýsan-
legur
SIGURÐUR Ragnar var við störf í
glerverksmiðju Samverks á Hellu á
laugardag. Hann hafði við annan
mann verið að undirbúa að koma
fyrir fyrsta glerhersluofninum sem
settur er upp hér á landi utan við
húsið en var inni í vinnslusalnum að
skera til gler þegar skjálftinn kom
og stóð við öraggasta staðinn í
verksmiðjunni, skurðarborðið í
vinnslusalnum, þegar slgálftinn
hófst.
Á laugardagskvöldið fór Sigurður
með Morgunblaðsmönnum í verk-
smiðjuna og rifjaði upp skjálftann:
„Það bytjaði með því að maður fann
aðeins titring og ég vissi hvað var að
gerast, lagði frá mér það sem ég var
með í höndunum og ætlaði að koma
mér út en það var ekki tími til þess
því það var allt farið af stað. Ég fór
upp strax upp á skurðarborðið sem
ég stóð við en við voram búnir að
búa okkur undir þetta, því þetta
kemur ekki á óvart, og voram búnir
að finna út að líklega væri skurðar-
borðið öraggasti staðurinn. Það hef-
ur líka verið hárrétt," segir Sigurð-
ur Ragnar.
Hann segir að hávaðinn hafi verið
ólýsanlegur en inni í salnum þar
sem hann stóð vora um 100 tonn af
gleri. „Það lamdist allt til og borðið
sem ég stóð á hentist til um þrjá
metra og 20 tonna glerstæður lögð-
ust á hliðina. Mikið af gleri brotnaði
líka í stæðum. Frammi í sal gengu
vélarnar til.“
Þegar fyrri skjálftinn var búinn
náði Sigurður að koma sér út áður
en sá næsti hófst. Þrátt fyrir að
næstum því hver fersentímetri inni í
verksmiðjunni sé þakinn glerbrot-
um skarst hann ekkert. Inni í
verksmiðjunni er ófagurt um að lit-
ast, mestallt gler í húsinu er brotið
og ljóst að tjónið á þessum næst-
stærsta vinnustað í þorpinu, með
um 20 starfsmenn, nemur milljón-
um. Líklega vora um 100 tonn af
gleri á lager fyrirtækisins og að auki
um 20 tonn í stæðum og tilbúin til
afgreiðslu en á föstudaginn fram-
leiddu starfsmenn samkvæmt pönt-
unum fyrir um 30 viðskiptavini.
Einnig færðust vélar í vélarsal til
og óljóst var hvort rafeindabúnaður
vélanna hefði skemmst. Einnig var
óljóst hvort nýi hersluofninn hefði
orðið fyrir hnjaski en hann kostaði
tugmilljónir króna.
Glerverksmiðjan hefur starfað á
Hellu frá 1969. „Hér hefur aldrei
dottið svo mikið sem ein skífa í jarð-
skjálfta áður og hafa þeir þó komið
ófáir,“ sagði Sigurður Ragnar.