Morgunblaðið - 20.06.2000, Blaðsíða 22

22 C ÞRIÐJUDAGUR 20. JÚNÍ 2000
Suðurlandsskjálflar
MORGUNBLAÐIÐ
Almannagjá lokuð
í sólarhing
> Skvettist
upp úr
gjánum
RÓBERT Þór Haraldsson, landvörð-
ur á Þingvöllum, stóð við Spöngina,
sem er milli Nikulásargjár og Flosa-
gjár, þegar skjálftinn reið yfir á laug-
ardag og segist hafa fylgst með því
hvemig skvettist upp úr gjánum og
setlög grugguðu vatnið þannig að
ekki sást til botns í gjánum fyrr en
mörgum klukkutímum síðar.
Eitthvað af gragginu settist yfir
peningana í Nikulásargjá, öðru nafni
Peningagjá, og því sést ekki eins vel í
þá eins og hingað til. Þá var
Almannagjá lokað í einn sólarhring
eftir skjálftann vegna ótta við að losn-
að hefði um grjót og hrunið gæti úr
hamraveggnum en ekkert virðist þó
hafa hrunið úr honum meðan á
skjálftanum stóð.
Róbert lýsir upplifun sinni á
skjálftanum svona: „Þetta var í fyrsta
lagi eins og að standa á teppi sem ein-
hver var að hrista vegna þess að þetta
voru svo mjúkar hreyfingar, engin
högg, en hin tilfinningin sem ég fékk
var að það væri eins og ég væri á sjó.“
Róbert lýsir því síðan hvemig
hann hafi séð vatnið skvettast upp úr
gjánum og hvemig hann hafi séð á
vatnsganginum hvaðan upptök
skjálfbms komu. „Mér fannst ég sjá á
hreyfingunni í vatninu að það lyftist
frá austri til vesturs og því greinilegt
úr hvaða átt upptökin vom,“ segir
hann. Við skjálftann varð vatnið í
gmggugt, eins og áður segir, og telur
hann að það hafi sennilega tekið um
sólarhing fyrir graggið að setjast aft-
ur. Þá hafi drykkjarvatnið á Þingvöll-
-*i um verið gmggugt lengi vel eftir
skjálftann en nú sé það orðið tært að
nýju.
Róbert segir að þó nokkuð af gest-
um hafi verið á svæðinu og segir að
margir hveijir hafi átt erfitt með að
halda jafnvægi meðan á skjálftanum
stóð. Menn hefðu þó ekki orðið skelk-
aðir heldur fundist þetta merkileg
reynsla.
„Það höfðu margir orð á því hér á
Þingvöllum að þeir hefðu í fyrstu
haldið að þeir væra að fá svimakast,
til að mynda veiðimenn sem stóðu úti
í vatni og einn hélt hreinlega að hann
hefði fengið fyrir hjartað," sagði Ró-
bert að síðustu.
----------------
Kristnihátíð
Breytingar
ekki fyrir-
hugaðar
EKKI era fyrirhugaðar breytingar á
fyrirkomulagi hátíðarhalda á Þing-
völlum í byrjun næsta mánaðar
vegna jarðskjálftans sem varð á
laugardaginn.
Júlíus Hafstein, framkvæmda-
» stjóri kristnihátíðamefndar, segir að
við fyrstu sýn kalli jarðskjálftinn
ekki á breytingar á fyrirkomulagi
hátíðahaldanna. Óþægilegast væri
að vera í Almannagjá ef jarðskjálfti
yrði, en allur meginhluti hátíðahald-
anna færi fram á völlunum fyrir neð-
an Almannagjá, Stekkjargjá og Öx-
arársfoss. Þar væri aðalhátíða-
svæðið og síðan á völlunum fyrir
neðan Lögberg.
Engir viðburðir væru þannig fyr-
irhugaðir í Almannagjá. Að vísu væri
söngpallur í Stekkjargjá og þar yrði
einnig haldin myndlistarsýning, en
Stekkjargjá væri lægri en Almanna-
gjá og öðra vísi löguð. Hann ætti því
ekki von á því að breytingar yrðu
gerðar í þessum efnum að öðru leyti
en því, að mjög vel yrði fylgst með
framhaldinu, en því væri ekki að
neita að smáskelkur kæmi í mann við
svona atburði.
r
Hjónin Sigurlína Samúelsdóttir og Erlingur Guðmundsson í gjafavöruverslun sinni á Hellu, en þar vard milljónatjón,
w.* [IIh

„Mikil mildi að
nér var enginn
innandyrau
MILLJÓNATJÓN varð af völdum
skjálftans á laugardag í gjafa-
vöruversluninni Hjá Vinsý á
Hellu. I versluninni eru seldar
styttur og ýmsir stærri garðmun-
ir úr keramiki, s.s. gosbrunnar og
tjarnir og sem nærri má geta fóru
slíkir hlutir illa út úr hamförun-
um.
Verslunin var lokuð á þjóðhá-
tíðardaginn og eigendur hennar,
hjónin Erlingur Guðmundsson og
Sigurlína Samúelsdóttir, segja
það mikla mildi. „Það hefði ekki
verið öfundsvert að vera inni í
glerhýsinu þegar þessi ósköp
dundu yfir. Það var mikil mildi að
hér var enginn innandyra.“
Sjálf voru hjónin við sumarhús
sitt í grenndinni á leið í út-
reiðartúr þegar fyrsti skjálftinn
kom. „Maður sá jörðina koma á
móti sér,“ segir Sigurlina og við-
urkennir að samstundis hafi þeim
hjónum orðið hugsað til allra
brothættu munanna í versluninni.
Skemmdir einnig heima
og í sumarhúsi
Tjónið meta þau á margar mil-
ljónir króna, en fyrir skemmstu
fengu þau stóra sendingu frá Eng-
landi og því var margt muna til
staðar, enda sumarvertíðin rétt að
byrja. Jafnframt hafa einhverjar
skemmdir orðið á verslunarhús-
næðinu sjálfu. Engin rúða brotn-
aði þó í glerhýsinu.
„Aðalatriðið er að enginn slas-
aðist,“ segja þau Sigurlína og Erl-
ingur einum rómi, en börn þeirra
og tengdabörn komu ásamt börn-
um sínum á sunnudag og hófust
þegar handa við tiltekt í verslun-
inni og flokkun skemmdra og
ónýtra muna.
Næg var tiltektin eftir skjálft-
ann, ekki aðeins í verslunarhús-
næðinu heldur einnig í sumarhúsi
fjölskyldunnar og íbúðarhúsinu á
staðnum. „Það var allt hreinlega í
rúst og sást varla í gólfið. Maður
hefur aldrei lent í öðru eins,“
sagði Sigurlína.
Fólki í Reykjavfk brá illilega við jarðskjálftann
Hélt að herþyrla væri
að lenda á þakinu
FÓLKI í Reykjavík var illa bragð-
ið við jarðskjálftann á laugardag
en hélt þó ró sinni, samkvæmt
upplýsingum lögreglunnar.
Haukur Asmundsson, aðalvarð-
stjóri hjá lögreglunni í Reykjavík,
sagði að talsvert hefði verið hringt
til lögreglunnar í kjölfar jarð-
skjálftans til að leita upplýsinga
um hvað væri að gerast en þó
minna en búast hefði mátt við.
Áhrif á það hefði væntanlega að
atburðurinn hefði gerst skömmu
fyrir fréttir í útvarpinu og einnig
hefðu margir verið úti við vegna
hátíðarhaldanna 17. júní.
Haukur sagði að mikið af fólki
hefði verið í miðbænum og hann
vissi til þess að fólki þar hefði ver-
ið mikið brugðið til dæmis við Mið-
bakkann og þar í kring. Flestir
hefðu þó haldið ró sinni enda að-
stæðurnar sérstakar. Ef þetta
hefði gerst að kvöldi til hefði mátt
búast við miklu meiri hringingum
og fyrirspurnum til lögreglunnar.
Haukur sagði að tveir lögreglu-
bílar hefðu verið sendir austur fyr-
ir fjall til að aðstoða við lokun á
Ölfusárbrúnni í kjölfar þess að
jarðskjálftinn reið yfir.
Var að undirbúa
brúðkaup
Hann bætti því við að mikið
hefði gengið á á lögreglustöðinni
þegar jarðskjálftinn reið yfir og
þeim hefði bragðið. Sjálfur hefði
hann haldið að herþyrla væri að
lenda á þakinu, það hefðu verið
svo miklar dranur og þrýstingur
áður en sjálfur skjálftinn reið yfir.
Tómas Sveinsson, sóknarprestur
í Háteigskirkju, var að undirbúa
brúðkaup í kirkjunni þegar jarð-
skjálftinn reið yfir. Hann sagði að
brúðguminn og svaramaður hans
hefðu verið mættir og mæður
brúðhjónanna auk starfsfólks við
giftinguna. Sjálfur hefði hann ver-
ið á skrifstofu sinni og orðið
greinilega var við jarðskjálftann
en fólkið sem komið hefði verið í
kirkjuna hefði allt farið út enda
hvini mikið í kirkjunni við þessar
aðstæður og sést hefðu hreyfingar
á rúðum í húsum í nágrenninu.
Tómas sagði að þau hefðu haldið
sínu striki hvað varðaði athöfnina,
það hefði aldrei verið spurning um
annað og allt hefði gengið vel.
Hildur Nielsen ljósmóðir var á
vakt á fæðingardeild Landspítala-
háskólasjúkrahúss þegar jarð-
skjálftinn varð. Hún sagði að jarð-
skjálftanum hefði fylgt mikið brak
og brestir en þau hefðu bara hald-
ið áfram þeim verkum sem þau
voru að vinna enda ekki um neitt
annað að ræða þar sem margar
konur hefðu verið að fæða. Allir
hefðu tekið þessu með jafnaðar-
geði enda um nóg annað að hugsa
en jarðskjálftann.
Hildur sagði að auðvitað hefði
fólk orðið skelkað enda væri þetta
óþægileg upplifun. Hins vegar
hefði ekki verið tími til þess að
velta sér upp úr því þar sem mikið
hefði verið að gera alla helgina.