Alþýðublaðið - 15.09.1959, Blaðsíða 11

Russn. blaðamenn
21. dagur
hann hafi engum hleypt inn
í íbúðina, sem Holden hafði
að láni. Auk þess hafði verið
drulfeið úr tveim glösum, en
þau höfðu verið skoluð, svo
engin fingraför sáust. Það
bendir allt til að Holden hafi
myrt hana og ekki dregur það
úr, að hann hvarf og hefur
ekki fundizt“.
„Er hann horfinn?“ Hún
reyndi að vera undrandi,-
„Já, hann hvarf áður en
lögreglan náði honum.,, Eftir
smáþögn spurði hann með á-
herzlu: „Ert þú hrifin af þess-
um manni, Linda-------þessum
Holden- Nei, það getur ekki
verið, þú ert of skynsöm til
þess“. Og þegar hún svaraði
ekki, endurtók hann: „Ert þú
hrifin af honum, Linda?“
„Vitanlega ekki, Hans. En
samt held ég að hann hafi
ekki drepið Frankie — ég er
viss um að hann gerði það
ekki“.
Hann horfði undrandi á
hana, svo sagði hann ergileg-
ur. „Og hvernig veizt þú það?
Þú varst þar ekki og getur
ekki vitað neitt um það, eða
gerirðu það? Meira en ég hef
sagt þér, á ég við“. Svo bætti
hann undrandi við. „En
hvernig vissirðu að dansmær-
in hafði verið myrt? Þú minnt
ist á það áður en ég talaði við
þig um það. Hefurðu hitt
Holden?“
Hún vildi ekki ljúga að hon
um, en hún vildi ekki heldur
koma upp um Davíð. Hún
hafði sagt við Fay, að hún
væri viss um að Davíð hefði
ekki gert það, hann gæti
kannske myrt mann í bræði,
en hann gæti ekki gerzt eit-
urbyrlari.
„Það getur enginn annar
hafa gert það“, hélt Hans á-
fram. „Og þó hann væri ekki
sekur, virðist hann vera það,
þegar haijn hverfur svona.
Lögreglan í Austur-Berlín leit
ar hans, þeir eru líka að leita
þín, Linda, til að yfirheyra
þig.“
„En því koma þeir ekki
hingað, fyrst þeir þurfa að
spyrja mig?“ •
Hann hristi höfuðið. „Þeir
vita ekki að þú ert hér. Eng-
inn nema þeir, sem búa hér,
vita það og þér er óhætt að
reiða þig á að þeir minnast
ekki á vináttu ykkar Holden
við lögregluna. Þeir vilja
ekki að þú verðir send til
Austur-Berlínar til yfir-
heyrslu“.
„En hvað gerði það til, þeg-
ar ég er saklaus?“
„Það' gerði ýmislegt til!
Ertu búin að gleyma því, að
pabbi þinn þarfnast þín?
Hann þarf að hafa þig hér til
að öðlast heilsu sína á ný —■
kannske til að missa ekki vit-
ið. Mér hefur verið sagt, að
hann sé ekki með fullu viti“.
„Nei!“ sagði hún móðguð.
„Pabbi er þrjóskur og erfið-
ur, en það er enginn maður
í heiminum með fullu viti, ef
hann er þaS ekki“.
Hann leit á hana. „Það
gleður mig að heyra þetta,
Linda. Kannske hann sé að
reyna að gera sér það upp?“
Hún beit fast á vör. 'Var
það rangt af henni að verja
föður sinn? Reyndi hann að
láta líta út fyrir að hann
væri sinnisveikur í varnar-
skyni ?
Hann henti hálfreyktri sí-
garettu inn í arininn og
kveikti sér \ nýrri. Hann
virtist taugaóstyrkur. „Þú ert
ekki enn búin að segja mér
hvers vegna þú hélst að
Frankie Ðixie hefði verið
myrt, elskan mín“.
Hún gat ekki gert annað en
sagt honum sannleikann, a. m.
k. hluta sannleikans, annars
yrði það slæmt fyrir Davíð.
„Fay Montague kom inn til
mín snemma morguns. Við
höfðum allar áhyggjur af
Frankie og Fay fór heim til
Davíðs til að segja honum að
hún væri horfin. Hún var ut-
an við sig þegar hún kom aft-
ur og sagði mér að hún væri
dáin, myrt. Ég gaf henni
konjaksglas og svo tók hún
nokkrar svefntöflur. Það er
allt sem ég veit“.
Hann kinkaði kolli. „Ég
býst við að þetta sé ein ástæð-
an fyrir því að þú gerðir það,
sem þú fékkst skilaboð um að
gera. Vildirðu helzt komast
frá Austur-Berlín?“
„Já, þó að það væri á eng-
an hátt hægt að kenna mér
um dauða Frankies. En ég
'M
var undir fölsku nafni, eins
og þú veizt og ég bjóst við að
bezt væri að lögreglan kæm-
ist ekki að því. Svo var ég
svo hrædd um pabba“.
„Lögregluna hefði farið að
gruna jmargt, ■ ef þeir hefðu
komist að því að þú varst
undir fölsku nafni“.
„En ég kom alls ekki ná-
lægt íbúð Davíðs Holden um
nóttina“.
Hann yppti öxlum. „Get-
urðu sannað það? Geturðu
sannað hvað þú gerðir eftir
að þú fórst frá Grand Hotel?
Varstu einhverjum samferða
heim? Var einhver hjá þér,
það sem eftir var nætur?“
Hún starði-sem lömuð á
hann. „Nei, ég fór ein heim.
Ég fór strax eftir seinni sýn-
inguna. Það var ekki langt til
Gásthaus og ég fór ekkert út
fyrr en eftir að Fay kom“.
„En geturðu sannað það?
Hringdirðu og baðstu um
kaffi eða eitthvað að drekka?“
Hún hristi höfuðið. .
„Synd. Hefðirðu gert það,
hefðurðu haft f Jirvistarsönn-
un. Eins og er geturðu ekki
sannað að þú hafir verið á
herbergi þínu allan tímann.
Þú hefðir getað læðst út bak-
dyramegin og farið heim til
Holdens og myrt Frankie“.
„En hver hefði opnað fyrir
mér?“
Hann kinkaði viðurkenn-
andi kolli. „Það er. þér í hag.
Þú hafðir engan lykil og dyra
vörðurinn hefði viðurkennt
það, hefði hann hleypt þér
inn. En allir, sem á einhvern
hátt eru viðkomandi leik-
flokknum, eru grunaðir, unz
Holden finnst“.
„Ég skil ekki hver hefur
myrt Franki.e“, sagði hún
lágt og örvæntingarfullt. „Að
vissu leyti var hún undarleg
kona, hún var alltaf ein sér en
samt kunni ég vel við hana.
En einhvern veginn fannst
mér að eitthvað amaði að
henni. Ég hélt kannske að
það væri eitthvað í sambandi
við fortíð hennar“.
„Heldurðu, að hún hafi átt
fortíð?“
„Það gæti verið. Mig grun-
ar að hún hafi verið af svert-
ingjaættum, kannske var það
það“.
„Ef svertingjar eða réttará
sagt kynblendingar reyna að
lifa sem hvítir menn, býr allt-
* af sú hræðsla í þeim, að ein-
hver komist að því og segi
það“, sagði hann.
„En það er ekki orsök
morðsins".
„Yitanlega ekki. En hún
varð dauðhrædd kvöldið áður
en hún var myrt“.
„Við skuhjm ekki tala um
það“, flýtti hann sér að segja.
„Þetta er ekki skemmtilegt
umræðuefni. Ég þekkti hana
ekkert, en ég yorkenndi henni
þegar leið yfir hana“.
„Kannske var vínið eitrað,
en varla hefur hún drukkið
með ókunnugum?“
„En Holden var ekki ó-
kunnugur“, sagði hann ,eins
og það bindi enda á umræð-
Framhald af 5. síðu.
mættum einum slíkum á hótel-
ganginum. í fylgd með honum
var maður, sem sagðist starfa í
utanríkisþjónustu Sovétríkj-
anna. Hann kvaðst fús til þess
að koma með okkur aftur út í
vélina og athuga þetta með flug
freyjurnar og flugstjórann.
— Nei, því miður, engar
myndir af flugfreyjunum. Þær
eru að vinna. Komið þið endi-
lega á morgun, þegar við för-
um kl. 7 í fyrramálið þá verða
þær tilbúnar.
— En við fengum að sjá aðra
flugfreyjuna, hjá því varð ekki
komizt. Það var myndarstúlka,
talaði góða ensku — og bauð
okkur súkkulaðikex, rússneskt
súkkulaðikex.
Utanríkisþj ónustufulltrúinn
fylgdi okkur aftur út úr vél-
inni.
— Hverjir eru í flugvélinni,
sem Nikita Krústjov er í auk
hans og konu háns?
— Nokkrir fleiri.
— Hverjir?
— Mh ... Eruð þér amerísk-
ar eða hér af staðnum?
— íslenz-k.
— Hvaða mál talið þér?
— íslenzku ... auðvitað.
— Jæja, ... af hvaða upp-
runa er það mál?
■—■ Það tilheyrir indo-ger-
manska málaflokknum. Hver er
skoðun yðar á hinum gagn-
kvæmu heimsóknum Krústjovs
og Eisenhowers?
— Mhm ... mhm, já .. mhm.
Hvers vegna talið þér ensku,
en ekki rússnesku?
— Af því að hún var ekki
kennd í skólanum.
— Það er slæmt ... Talið þér
þýzku?
— Svolítið.
— Jæja, þakka yðuc fyrir.
Þar með var hann farinn.
Engan var að sjá á gangin-
um, engum var unnt að ná tali
af. Loks fengum við að ræða
líillega við amerískan leiðsögu
mann. Hann sagði, að rússneska
vélin væri þægileg, auk rú-ss
neskra flugmanna væru þrír
Ameríkumenn, tveir Bretar og
einn Kanadamaður til aðstoðar
við flugið.
— Hafið þér rætt eitthvað við
Rússana?
— Nei,;þeir tala ekki við okk
ur, og við Þá ekki við þá.
í þessu brá utanríkisþjónustu
fulltrúanum aftur fyrir í stig-
anum, og nú var síðasta tæki-
færið.
— Afsakið, þér vilduð víst
ekki aðeins segja okkur eitt-
hvað um það, hvernig yður lízt
á landið?
— Mhm ...
— Haldið þér, að við gætum
náð tali af einhverjum hinna
rússnesku blaðamanna?
— Mhm ... það er held ég
mjög erfitt.
Rússneski fulltrúinn brosti,
tók ofan hattinn og kvaddi. Eng
inn var á ferli í húsinu, ekkert
hljóð heyrðist, rússnesku blaða
mennirnir voru að búa sig und-
ir kvöldverð í „dinnersal“ hót-
elsins á Keflavíkurflugvelb.
Flugfreyjurnar voru að vinna
í stóru vélinni, sem stóð í þok-
unni fyrir utan, og þær voru
ekki tilbúnar til myndatöku
fyrr en þær fóru ... kl. sjö í
morgun,
H. K. G.
Útihurðaskrár 2 gerðir
Innihurffaskrár margar gerðir
S kothurffaskrár
Innihurffalamir með legum
chrom. oxil.
Útihurffalamir, kop. galv.
Hurffastopparar
margar gerðir
Hurffapumpur, Yale, 2 gerðir
Gormar í Yale pumpur 2 og 4
Skothurðarjárn 71—90
Skothurffarjárn 91—110
Þéttikantar fyrir hurðir og
glugga.
Hurffarrílar, kop., chrom.
Bréfalokur, kop., chrom. oxit.
Yængjahurðalamir,
chrom. oxit.
Yfirfelldar skápaiamir
Blafflamir og kantlamir,
margar gerðir.
Skaflalamir á bílskurshurffir
☆
Múrboltar, allar stærðir. 1
Múrborar scjöenn \
Múrborar demant
Sníssborar
Meitlar, margar stærðir
Meitilhamrar, 2 stærðir
Múrhamrar J
Múrbretti teak 4 stærffir
Múrfilt, 2 gerðir
Múrskeiffar
Veggtappar, blý, zink, plast
☆ ■
Þverskerasagir
Hringsagir
Bakkasagir
Heflar, enskir 7“, 8“, 9“, 10“,
18“, 22”.
Falsheflar
Raspar, am.erískir með laua
blöð.
Smíffavínklar |
Smíffavínklar, færanlegir
Þvingur, margar stærðir
Hurðarbvingur 1000 m/m og
1500 m/m
☆ 1
Flötuvínklar
Afdráttarþvingur, 3 stærðir
Kúluhamrar '
Slaghamrar I
Rörsnitt-sett, 2 stærðir
Boltasnitt-sett, 2 stærðir
Rúnara-sett meff stýringum
Rörtangir, Bahco ;
Skiptilyklar
Topplyklar í settum og stakir
Stjörnulyklar mm og tommur
Opnir lyklar mm og tommur
Skrúf járn í mörgum stærðuni
Tangir og alls konar verkfæri
☆ i
Gluggalamir, yfirfellt
Gluggalamir, óyfirfellt
Gluggakrækjur !
Stormjárn i
Skrúfur, allar stærðir
Rafmagnsborvélar 3/8”,
y2”, 5/8”, %”, 7/8”.
Rafmagnsklippur 214 mm
Rafmagnssmergelskífur,
2 stærðir
Rafmótorar 0,22 HA, 0,34 HA
0,61 HA, 0,95 HA, 5,5 HA
Dælur og margt fleira.
Hin viffurkennda HEMPELS
málning og lökk, einnig pensl
ar alls konar
Amerískt undirlagskítti
Amerískt gluggakítti
Amerískar kíttisbyssur,
2 stærðir.
Slippfélagið 1
. ■ i
í Reykjavík
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiíiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
AlþýðúblaðiS — 15. sept. 1959