Alþýðublaðið - 27.10.1959, Blaðsíða 11

29. dagur
Bunty dró hana inn í borð-
stofuna þar sem þau sátu öll
til borðs. Móðir, faðir og barn.
Þá var allt eins og það átti
að vera. Það var rétt af Adele
að koma heim. Það eina, sem
skorti var, að Leigh og kona
hans sættust. Jill leit á sjálfa
sig eins og óviðkomandi mann
eskju, eins og gest. Ef hún
hefði ekki verið, hefði Leigh
gleymt öllu smátt og smátt og
farið að elska hana aftur. Að
minnsta kosti hefði það geng-
ið betur og það var svo auð-
séð að það var það, sem Adele
óskaði eftir.
Bunty rétti sína hendina til
hvors þeirra.
„Þetta hefur verið yndis-
legur afmælisdagur. Mikið
betri en í fyrra“.
Jill fann enn meira til. í
fyrra var aðeins tveim börn-
um boðið og þau Leigh höfðu
leikið við þau. Florrie hafði
bakað kökuna. Það hafði ekki
verið eins glæsilegt og í dag.
Litlu súlkunni yrði þessi dag-
ur minnisstæður.
,,Ég verð að bjóða þér góða
nótt núna, Bunty“, sagði Jill.
Hún heyrði sjálf að rödd henn
ar skalf, hún var svo einmana
og allt var svo vonlaust. Hana
langaði til að fara. Hana lang-
aði — eða var það ekki rétt
— til að fara og koma aldrei
aftur. Hún gat ekki verið svo
nálægt Leigh og samt svo óra-
fjarri.
Bunty þrýsti henni fast að
sér.
„Góða nótt, Jill. Ég er svo
fegin að þú komst“.
„Ég kem kannske of seint í
mat, Adele“, sagði Leigh. „Ég
þarf að fara til sjúklings“.
„Ó, Leigh. Og ég sem var
með svo góðan mat. Ég hélt
að nú væri röðin komin að
okkur til að hafa það gott“.
Jill gekk út, hún gat ekki
beðið eftir svari Leigh. Hún
var að fara frá húsinu þegar
..............................
.... fipaiið yður iilaup
n roiUi maxgm veralaiia!-
OÖMJOöL .
ðttlUM
titffl!
$1$) -Austuxstrseti
hann náði henni. Hann tók í
hendina á henni.
„Hvert ertu að hlaupa?“
Hann opnaði bíldyrnar og
hjálpaði henni inn, svo sett-
ist hann við hlið hennar.
Regnið dundi á glugganum.
„Hvílíkt veður!“
Hann setti bílinn í gang og
vinnukonurnar þurrkuðu regn
ið af glugganum. Eitt augna-
blik tók hann fast um hendi
hennar, svo ók hann af stað.
Um stund mæltu þau ekki
orð frá vörum. Jill var sér of
meðvitandi návistar hans og
ástar hennar á honum. Hún
reyndi að halda aftur af til-
finningum sínum. Það var
ekki til neins. Adele var kom-
in heim. Hún varð að hætta
að elska hann. En hvernig?
spurði hún sjálfa sig. Ekki
með því að sjá hann á hverj-
um degi. Ekki með því að sitja
við hlið hans eins og hún nú
sat.
Þegar þau komu heim til
hennar hægði hann á bílnum.
„Jill?“.
„Hvað?“
„Um hvað ertu að hugsa?“
„Um þig. Og mig. Og
Adele“.
Hann ók inn á hliðargötu
og slökkti á Ijósunum og vél-
inni. Hann tók utan um hana.
Hún vissi að hún átti að ýta
honum frá sér. Hún átti líka
að hafna kossum hans, sem
lokuðu vörum hennar og
komu í veg fyrir að hún gæti
mótmælt. En nokkur augna-
blik naut hún faðmlaga hans
og hugsaði alls ekki um Adele.
Svo kom skynsemin henni til
að hugsa á ný, Hafði hún ekki
sagt sjálfri sér síðan Adele
kom aftur, að hún yrði að
drepa ástina, sem hún bar til
hans? Og hann ástina sem
hann bar til hennar?
„Leigh, ástin mín, við meg-
um þetta ekki“.
Hún sleit sig af honum og
hallaði sér aftur á bak og
strauk hárið frá enninu með
skjálfandi höndunum.
Þegar hann ætlaði að taka
hana í faðm sér á ný ýtti hún
honum frá sér.
„Nei, Leigh“.
Hann tók sígarettupakka
upp úr vasanum og rétti
henni.
„Þú veizt að ég reyki ekki“.
„Ég veit það ástin mín. Að-
eins þegar þú kemst í geðs-
hræringu, sagðirðu mér og
þetta er sennilega eitt slíkt
skipti. Að minnsta k-osti er ég
í geðshræringu11.
Hún dró andann djúpt.
„Ég líka, en ég vil samt
ekki sígarettu“.
Hann kveikti sér í sígar-
ettu. Hún sá hve hann var ó-
hamingjusamur í flöktandi
birtunni frá sígarettukveikj-
aranum. Hún vissi að hún var
jafn óhamingjusöm að sjá og
hann.
„Hvað eigum við að gera,
Jill?“ spurði hann.
Hún óskaði þess að hún
vissi svarið. Og svo vissi hún
að hún þekkti rétta svarið,
en það var ekki svarið, sem
hann vildi fá.
„Þú verður að leyfa mér að
fara, Leigh. Það er ekki um
annað að ræða. Ég sagði þér
það strax“.
Hann sló með krepptum
hnefanum á hné sér.
„Það er of erfitt“.
„Fyrst kannske. En það
verður ekki lengi“.
„Hvað verður um þig?“
„Það verður allt í lagi með
mig“. Hún ætlaði að taka um
hendi hans, en hætti við það.
Öll líkamleg snerting var of
hættuleg. „Leigh, ástin mín,
þú verður að gera meira en
sleppa mér“.
„Við hvað áttu?“
„Þú verður að gefa Adele
tækifæri. Þú gerir það ekki
núna“.
„Við hvað áttu eiginlega?“
„Þú verður að reyna að
byrja að nýju. Það er það,
sem hún vill“.
„Ef þú heldur að ég fari að
sofa hjá henni aftur, þá skjátl
ast þér. Ég hef sagt henni það
sama. Ef einhver ætti að
skilja það, væri það þú“.
Jill kreppti hnefana. Tárin
stóðu í augum hennar. Vissi
hann ekki hve erfitt það var
fyrir hana að biðja hann um
þetta?
„Ég er ekki að biðja þig um
að sofa hjá henni. Að minnsta
kosti ekki enn. En getur þú
ekki — hvernig á ég að orða
það? — geturðu ekki verið
vingjarnlegri við hana? Reynt
að vera betri við hana. Það
er það, sem hún vill“.
Leigh reykti áfram og
spurði sjálfan sig hvort hann
gæti það. Hann vissi að á-
standið var óþolandi. Hann
var aðeins lostinn undrun yf-
ir að Adele skyldi ekki skilja
það. Sú uppástunga hennar
REISÉ SHANN:
ASTOG
að þau skyldu halda afmælið
hátíðlegt tvö ein — hann
furðaði sig á því að henni
skyldi detta í hug að hann
vildi það.
„Viltu ekki reyna það,
Leigh?“
„Jill, ég veit ekki hvað ég
á að gera“.
„Mér finnst að þú ættir að
gera það“.
„Það getur verið að það sé
rétt“. Hann hristi höfuðið.
„Það er sennilega aðeins eig-
ingirni úr mér að sleppa þér
ekki“.
„Við erum að tala um þig
en ekki mig“.
„Ég skil ekki hvernig það
er hægt að skilja þig eftir,
þegar talað er um mig“.
„Ég hef svo oft sagt þér að
það verður allt í lagi með
mig“.
Hann hló biturt.
„Þér líður áreiðanlega mik-
ið betur. Þú ætlar þá að fara
og fá þér nýja vinnu og verða
seinna meir ástfangin af ein-
hverjum öðrum. Passaðu þig
að hafa hann þá ógiftan í
þetta sinn“.
Hún var nærri því búin að
segja að hún yrði ekki ást-
fangin aftur. Hún var alveg
viss um það. En það væri
kannske skynsamlegra að mót
mæla honum ekki. Þá yrði
auðveldara fyrir hann að
gleyma henni og fyrir hana
að gleyma honum einhvern
tímann.
„Ég bið þig að fyrirgefa,
Jill“, sagði hann. „Ég var ó-
sanngjarn. Ég átti aldrei að
s_egja þér, að ég elskaði þig!
Ég átti að bíða þangað til ég
hefði fengið skilnað“.
„Ástin mín, við skulum
ekki eyða tímanum í að hugsa
um hvað við hefðum átt að
gera. Ég gæti eins sagt að ég
hefði aldrei átt að segja þér
að ég elskaði þig. Ég hefði átt
að bíða þangað til ég hefði séð
að þú gætir fengið skilnað.
Nei, við skulum ekki eyða
tímanum í að líta óraunveru-
lega á þetta allt. Þess vegna
bið ég þig um að gefa Adele
tækifæri.
Bílljós skinu beint í augun
á þeim, svo fjarlægðust þau
og allt varð dimmt á ný.
„Ég vona, að þetta hafi ekki
verið einn af þínum sjúkling-
um“.
„Hverju skiptir það?“
„Það skiptir miklu máli
fyrir þig“.
„Hvers vegna?“
„Það veiztu bezt sjálfur“.
Hann setti bílinn í gang.
„Það er víst bezt fyrir okk-
ur að aka af stað. Ég skal
setja þig af fyrir utan dyrn-
ar. Það er eins og hellt úr
fötu“.
Hún sagði, þegar hann nam
aftur staðar: „Ætlarðu að hug
leiða það, sem ég sagði?“
„Ástin mín, þú sagðir svo
margt“.
„Um að reyna að vera betri
við Adele. Gerðu það fyrir
mig að reyna, Leigh“.
Hann andvarpaði þungt.
„Ég skal reyna“.
„Lofarðu því?“
„Ef þú heimtar það“. Hann
hallaði sér að henni og kyssti
hana fast á munninn. „Góða
nótt, ástin mín“.
„Góða nótt, elsku Leigh“.
Hún stóð í grenjandi rign-
ingunni og horfði á hann aka
brott. Henni var alveg sama
þó hún yrði vot, en hún hugs-
aði um það eitt, hvort orð
hennar hefðu einhver áhrif.

Árbæjarsafn lokað.
Gæzlumaður, sími 24073.
1ÆINJASAFN bæjarins. Safn
deildin Skúlatúni 2 er opin
daglega kl. 2—4. Árbæjar-
safn opið daglega frá kl. 2
—6. Báðar safndeildir eru
lokaðar á máaudögum.
BrúðkaiiPi
Síðastl. laugardag voru
gefin saman í hjónaband Sol-
veig Þórðardóttir, Sölvholti,
og Sigfús Kristinsson, húsa-
smiður, Bankavegi 4, Sel-
fossi.
Aðalfundur
Borgfirðingafélagsins
verður annað kvöld kl.
20.30 í Framsóknarhúsinu
uppi. Hefst með kvikmynda-
sýningu: Úr byggðum Borgar
fjarðar. Stjórnin.
Ungtemplarafélgaið
Hálogaland.
Fundur í kvöld í Góðtempl
arahúsinu kl. 20.30.

!-. ^ J
r

Flugfélag
íslands.
Millilandaflug:
— Gullfaxi er
væntanlegur til
Reykjavíkur kl.
16.10 í dag frá
Khöfn og Glas-
gow. Millilanda-
flugvélin Hrím-
faxi er væntan-
leg til Reykja-
víkur kl. 17.05 í dag frá Lund
únum. Flugvélin fer til Glas-
gow og Kaupmannahafnar
kl. 8.30 í fyrramálið. Innan-
landsflug: í dag er áætlað að
fljúga til Akureyrar, Blöndu-
óss, Egilsstaða, Flateyrar,
Sauðárkróks, Vestmannaeyja
og Þingeyrar. Á morgun er
áætlað að fljúga til Akureyr-
ar, Húsavíkur, ísafjarðar og
V estmannaey j a.
Loftleiðir.
Hekla er væntanleg frá
London og Glasgow kl. 20 f
dag. Fer til New York kl.
21.30. Edda er væntanleg frá
New York kl. 7.15 í fyrra-
málið. Fer til Osló og Stav-
angurs kl. 8.45/
Ríkisskip.
Hekal fer frá
Rvík kl. 22 í
kvöld austur um
land til Akureyr-
ar. Esja er í Rvík.
Herðubreið er í
Rvík. Skjaldbreið er í Rvík.
Þyrill fór frá Rvík í gær-
kvöldi til Rúnaflóa og Eyja-
fjarðarhafna.
f I
Eimskip.
Dettifoss fór frá Gdynia
24/10 til Hull og Reykjavík-
ur. Fjallfoss 'fór frá Reykja-
vík 23/10 tilNew York. Goða
foss fór frá Rvík 23/10 til
Halifax og New York. Gull-
foss fer frá Kaupmannahöfn.
í dag til Leith og Reykjavík-
ur. Lagarfoss hefur væntan-
lega farið frá Nörresundby í
gær til Kaupmannahafnar,
Ámsterdam, Rotterdam og
Antwerpen. Reykjafoss hefur
væntanlega farið frá Bremer
haven í gær til Hamborgar.
Selfoss fór frá Riga í fyrrinótt
til Ventspils, Hamborgar,
Hull og Reykjavíkur. Trölla-
foss fór frá Antwerpen 24/10
til Hamborgar og Reykjavík-
ur. Tungufoss kom til Lysekil
í gærmorgun, fer þaðan til
Kaupmannahafnar, Aahus.
Gdynia og Rostock.
Alþýðublaðið — 27. okt. 1959