Alþýðublaðið - 06.11.1959, Blaðsíða 7

j nú í
Naust,
at í haust,
£t og
hraust,
st traust.“
í gestanna
nú varla í
fólkinu að
■ eru líka
mð annað.
Lausti
; gnýr.
usti,
: hýr.“
um 200 fermetrar óskast til leigu.
Upplýsingar í útflutningsdeild
Samfoands ísi. Samvinnuféiaga
Sími 17080.
Kaupum blý
Netaverkslæði lóns Gíslasoaar,
Hafnarfirði — Síjmi 50165
• ..J
Þðkjárn
Tréfex
H F. AKUR
Brautarholti 20 — Sími 13122 — 11299.
Vefrarkápur
MARKAÐURINH
Laugavegi 89.
Stúlkur óskast sfrax
NAUST
Bóka- 09 blaðamarkaðuri!
í Ingólfsstræti 8 er ovinn claglega kl. 9—18.
Hundruð blaða og bóka. — Dagíega nýjar birgðir.
I gær (fimmtudag) kom á markaSiim mikið úrval a®
smáblöðum o-g tímaritum.
Einstætt tækifæri til að eignast fágæt og verðimæt
blöð og tímarit, sem lítið hefur komið út af.
Helg! Tryggvason
ir Símon?
er aðsend
ö var vígt.
51eg vígslu
r ort, sem
já Símorji.
mon?
•jónsson er
ann hefur
un.
ÚS hríðar-
vegg
bausti.
g í segg
Iausti.“
rðum það
>ví að kon-
r Lúðvígs-
skírði það
;a kampa-
;gnum og
i: „Naust
1 og ham-
og áhöfn
Símon blandar mjöðinn. Iflgaat,.-...
Nauststríóið.
álk hefur
að til þess
i mat, sem
rréttur ís-
tn tímum,
til lúxus-
idingarnir
gaman af
ir borða
ir hafa á-
að heyra,
verkaður
:kki boðið
0, allt hefur leikið í
lyndi?
— Já, eiginlega mætti
segja það, og við vorium að
svo verði áfram.
— Hverju eigið þið það
helzt að þakka?
— Ég veit ekki hverju
svara skal um það, en ég
veit hvers ég gætj hér ekki
án verið. Það er <Jlöf.
•— Hver er Ólöf?
— Hún taýr til síldarrétt-
Ég er ánægður með að
Naustið verði alltaf staður
fyrir fólk, sem kemur til að
hafa það notalegt eina kvöld
stund, en ætlar „sér ekkert
húkk“ eins og ungur frændi
minn sagði um daginn, og
músíkin skal vera notaleg,
en engin knalltaomba með
söngkonu, sem hefur 36
tomma brjóstmál og 25 í
mitti.
☆
Um leið og við gengum út,
sáum við geysimikla
sprungna stoð og spurðum,
hvaðan hún væri.
— Hún er úr gömlu Súð-
inni, þeirri elztu.
— Þetta minnti okkur ó-
umflýjanlega á „lang-
ömmu“:
„Með Súðinni var hún
er sigldj ’ún í stradn,
með síðasta skipsbátnum
komst hún í land,
í svellandi brimi
var sjóleiðin löng,
en sagt er
sem ekki
bjóði við
um svert-
við samt
:r hér oft-
inga á vet
ifum mest
slendingar
;a matinn:
ina okkar. sem við erum
stoltastir af af öllu, sem við
berum hér fram, og það eru
þeir, sem mesta hrifningu
vekja hjá útlendingum.
— Hafið þið eitthvað ný-
mæli á prjónunum í vetur?
— Nei, ekki neit. Ég hef
— Nei, ekki neitt. Ég hef
áfram eins og verið hefur.
^ Ég elska þig, sagði sjúk
lingurinn á karlagangi
handlæknisdeildar við
hjúkrunarkonuna. •— Ég
elska þig svo heitt, að ég hef
hreint enga löngun til að
verða frískur aftur.
•—‘ Það verðurðu heldur
ekki. svaraði dísin. — Lækn
irinn sá, að þú kysstir mig
— en hann elskar mig nefni
lega líka.
ÓRÉTTUR gagnvart
einum er ógnun við
alla.
Montesquieu.
ÞAÐ var maður, sem
kom á fund sálfræðings.
— Herra sálfræðingur, ég
hef áhyggjur af því, að ég er
orðinn ástfanginn af hrossi.
•— Sálfræðingurinn brosti
við og sagði: „Er það hest-
ur eða hryssa?“
— Auvitað hryssi, ég er
þó eðlilegur.
þkjur tU -útsvars eru hreinar|
ÚRKUPPUj
^SAFm,
íæSis |
alnðarfatakogtnBxkcrjsjtoaqEa j
TIL AÐ FYÍURBYGGJA
MISSKILNING
„.. . Fólkið, sem sést á
myndinni, er 1000 flótta-
menn frá Norður-Vietnam.
Þeir eru um eitt þúsund að
iölu.“
Alþýðublaðið 4. nóv. 1959.
llllllllllltlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
sat þá amma í skutnum
og spilaði og söng.“
En það var nú önnur
saga. . . .

AlþýðublaSið — 6. nóv. 1959