Skírnir - 01.01.1827, Qupperneq 38

38
þegar til kom, ad undiríkrifa liann, brautft
því ftrídid út ad nýu, enn varadi mjög ftutta
ftund, þar eníki herinn vann hvörn íigurinn
eptir annann (fvo ad sqoo hans cinusinni yfir-
unnu 40,000 dvinanna), og neyddi þannig
lokfins Birmanaríkis keifara (annars nefndann
kanúng af Ava) til ad gánga ad þeim kjörum,
fem honum bodinn voru í endilegum fáttmála,
fem ftadfeftur var af beggja hálfu um vorid
1826. Med honum hlutu Birmanar algjörlega
ad fráfegja fer, enn affala til eníkra, þrjú um-
dæmi rfkis fíns vid auftanverdan Bengalafjörd
(edur hafsbotn); má fú ftrönd ad meftu fegjaz
ad vera mjd og laung fjallbygd med gddum
höfnum og hentug fyrir verdslan vid náhegar
þjódir, Sagt er ad þar feu rík bergverk af
gulli, filfri og edalfteinum. Einnig var Bretum
veitt frjáls kauphqndlun í Birmana ríkjum, og
þesfir íkuldbundu fíg laks til ad gjalda eina
millidn punda Sterlíng (edur átta milliónir
daníkra filfur - dala) í ftrfdskoftnad. Her ad
auki affogdu þeir fér öll yfirrád yfir fjórum
ödrum nálægum ríkjum, er þeir til þeirrar tídar
ad miklu leiti haft höfdu, enn fem héreptir
líklega verda Englands áhángendur. Sá bretski
hershöfdíngi, Archfbald Campbell, er þesfu
öllu hafdi til leidar koniid, vard mjög frægur
af tédu örduga og hættulega enn farfællega end-
ada ftrídi, í þvf nýfengna Jandi grundvölludu
Bretar ftrax nýan kaupftad vid Martaban-fljótid,
er nefniz Amherft (edur Amherft- town) eptir
Adal - iandftjórnara þeirra nú umftundir. Önn-