Skírnir - 01.01.1869, Qupperneq 52

52
FRJETTIR.
Frakkland.
Frakkland stýrSi nú miklum varnar og vígafla, „sem sambobiS
væri ákvörbun Joess meSal þjóSa heimsins11, og nu þyrfti sízt aS mæla
þa8 á mutur, er Frakkar beiddu menn gæta til, aS friSurinn vrSi
ekki rofinn. „t>a8 væri engin lítilmennska, aS kjósa friSinn, þegar
menn stæ8u albúnir a5 verja virðingu og frelsi landsins11. — A8
vísu mun enginn hafa kippt sjer upp vi8, a8 keisarinn eigi hjet
meiru um frelsiS, en þar sem svo er komi8, a8 yfirsjónir eru ját-
aíar — hvort sem þær koma af því, a8 óhappagu8irnir eru farnir
a8 skjóta þeim ráSum keisaranum í brjóst, er illa gefast, e8a hann
er farinn a8 misskilja innblástur forsjónarinnar —, þá furöar þó
marga á, a8 keisarinn skuli ekki vilja víkja af sjer „ábyrgðinni11.
Thiers hefir sagt, a8 fleiri glöpp mætti stjórn keisarans (þ. e.
keisarann) ekki henda, og þaö sama segja fleiri. Keisarinn er nú
kominn á efra aldur, segja þeir, og honum ríSnr sem mest á, a8 engin
fleiri ský dragi fyrir hróSur og sæmdir keisaradæmisins, því me8 því
einu móti getur hann veriS óhræddur um arftekju sonar síns.
Enn fremur: þó keisarinn treysti vitsmunum sínum til a8 sitja
fj'rir öllum ábyrgSarvanda, getur hann ekki treyst hinu, ab sonur
hans erfi vit hans me3 völdunum. En, segja aðrir, honum gengur
allt annaS til a8 halda óbundnu valdi sínu, en þab er hann lætur
uppskátt: hann þykist enn eiga nokkuS óunnib, er hann ætlar
a8 þingháöa stjórn muni bresta áræSi til; hann hefir sjálfur játab,
a8 sjer hafi fatlazt um sumt, og því mun honum þykja sæmst,
a8 taka þau ráS öll upp á sitt eindæmi, er til uppbótanna þurfa.
þetta hefir frakkneskur ma8ur fyrir skömmu láti8 í ljósi í brjefi,
sem prentaS er i „Timcsu, og þarf eigi þess a8 geta, a8 hann
á vib áform keisarans, a8 rjetta hlut sinn móti Prússum. Slíks
er a8 vísu eigi svo ólíklega til getib, en þetta yrbi þá líka hi8
mesta áræbisverk Napóleons keisara, og flestir mundu kalla, ab
hann hefbi þá mælt fláast, cr hann talabi um fri8inn og fribar-
áform stjórnar sinnar.
Vjer skulum nú taka upp þingsögu vora frá fyrra ári, en
verbum a8 fara stutt yfir. Auk herbúnabarlaganna voru nýmælin
um ritfrelsi og fundi, ijárreibulögin og svo mart er þeim er sam-
tengt, helztu og mikilvægustu umræSuefni þingsins. Mótmæla-
flokkinum þótti, sem var, a8 prentlögin rífka langt um of lítib