Skírnir - 01.01.1869, Qupperneq 73

FBJETTIR.
73
ífali’a.
en hitt eigi síSur, aS hún muni síðst gleyma Rómaborg, ef sam-
bands verSur leitaS móti þjóBverjum.
A þingi sínu eiga Italir mörgum málum aS skipa til betra
vegar, en um ekkert veitir þeim örSugar, sem fleirum, en fjárhags-
málin. I hyrjun umliöins árs varÖ aö kveöja þeirra fjárframlaga,
aÖ 180 mill. franka vantaöi til jafnaÖar meö tekjum og útgjöldum.
Til þess aÖ ríöa hjer baggamuninn voru borin upp nýmæli um
nýjar álögur, eöur hækkun tekjuskatta og mótagjalds, mölunar-
skatt (afsjald af kvörnum) og skatt af skuldabrjefum ríkisins.
Skattinn af skuldabrjefunum tóku ítalir eptir Austurríki, og varð
peningakaupmönnum eriendis ekki vel viÖ þau nýmæli, sem nærri
má geta. Mölunarskatturinn mæltist ekki heldur vel fyrir áítaliu,
því í rauninni lenti hann á kornföngunnm og brauðinu, og sum-
staðar sló í róstur, er hann skyldi heimta. Á Ítalíu hefir ríkið
einokunarráð á tóbakssöiu, en nú var ráðið á þinginu, að selja
þá verzlun kaupmannafjelagi í hendur fyrir ákveðið árgjald. Um
þetta mál stóð í langri riinmu, því nú fylgdu margir (t. d auk
Ratazzi, Sella og Lanza, formaður þingsins) mótmælaflokkinum,
en mönnum þótti hjer brugðið á úrelta venju, aö fá einstökum
mönnum tekjustaði ríkisins til leigu uraboðs. það sem bezt reið
á móti útgjöldunum var sala kirkjueignanna. í ágústmánuði var
búið aö selja kirkju- og klaustra-góz fyrir 190 railljónir Líra
(I líri = 34 sk.), en þaö er næstum einum þriöjungi meira, en þau
voru metin til. Um leið hefir og allmikið verið selt af rikiseignum.
I enni nýju fjarhagsáætlun (fyrir þetta ár) er gert ráö fyrir, að
tekjurnar verði 80 milljónum (líra) minni en útgjöldin, en fjár-
málaráðherrann (Cambray-Digny) huggar þingmenn með klaustra-
sölunni, og segir, að ekki muni vanta nema 11 rnillj., ef hún
gangi svo vel sem hann ætlast til. Á þinginu nýja verða rædd
ýms mál, er eigi varð lokið við í fyrra, eða þá var frestað, t. d.
lög um breytingar á hjeraða og sveitastjórn, á skattheimtum, um
ein sakmálalög fyrir allt ríkið (eöur en sardinsku frá 1859), um
cinn æðsta dóm (í Flórensborg) í stað þeirra þriggja, sem nú eru,
og fl. Menn fóru því enn á flot, að hætta við borgun páfaskuld-
anna, en stjórnin stóö fast á móti og hafði sigur í því máli.
Itölum er reyndar vorkun þó þeim falli ekki í geö útlátin til