Skírnir - 01.01.1869, Side 80

80
FR.TETTIR.
Ital/a.
tekjnrnar urgu 29 raill. franka, en útgjöldin komust upp í 74
milljónir.
Auk jjess er nú var geti<5 frá Spáni, ástlandi páfanna, a?tal-
bóli Jesúmanna og rannsóknardómanna (í fyrri daga), hefir og
mart orðifc til mótgangs á öSrum stöSum. Rit vort gat i fyrra
nýmæla á þinginu í Vínarborg, er klerkunum tókst eigi a?i hrekja,
en fóru þó í móti rjetti kirkjunnar og samningunum vi® páfann
(e8ur páfaskránni, Concordatinu). Beust sendi Antonelli brjef um
a<5 breyta skránni, efca víkja benni eptir enum nýju lögum. Vi8
þetta var ekki komandi. Antonelli svaraíti því i langri röksemda-
rollu, er allar skyldu sýna, aB lögin bryti rjett kirkjunnar á bak
aptur, cn bann væri svo mjög kominn undir því valdi, er biskup-
unum væri selt í hendur. Hjer gekk hvergi saman og vi8 þaB
stendur enn. Páfinn má nú segja um Spán og Austurríki: ltsvo
bregBast krosstrje sem önnur trje”, því bæBi ríkin má kalla önd-
vegislönd kaþólskunnar um langan tíma. í öBru þeirra er há-
tignin „hin postullega” og á Spáni var hún „hin kaþólska”,
hvernig sem nú kann aB breytast. Um ítaliu þarf ekki aB
tala, hún er barn glötunarinnar og bíBur þess, aB bölbænirnar hríni
á sjálfri henni, er Rómabiskup hefir sungiB yfir konunginum. Hjer
er lögleiddur bjúskapur án vigslu, prestum og nunnum leyfB gipting,
Jesúmönnum bönnuB landsvist, en klaustrum lokaB og eignir þeirra
seldar. þaB er því eigi furBa, þó páfanum komi í allt skap, er
hann minnist á hrellingar kirkjunnar. Honum vovh í fyrra sumar
sendir fánar frá Spáni og Ameríku handa HBinu. þegar hann
vigBi fánana, minntist hann á Tyrkjann á dögum Píusar fimmta,
en bætti viB, aB á þessum tímum væri viB verri fjendur aB eiga.
„þeir eru reyndar skirBir* sagBi hann, „en þaB bægir þeim ekki
frá aB reisa sig í gegn kirkjunni og brjótast svo fram undir
') I fyrra vor slóð brjef í mörgum blöðum, er páfinn átti að hafa skrifað
Jósefi kcisnra, en scm eptir á var sagt lilbúið af einhverjum öðrum.
J>ar voru í þungar áininningar til keisarans, og jafnvel hótað banni.
Hafi keisarinn fengið áþekk brjefskeyti frá páfanum, hefirþað þó komið
fyrir ekki, en keisarinn hefir farið að orðum eins ráðherra sinna, er
komst svo að orði í ölrlungaráðinu, að mennirnir maettu vcl verða ka-
þólskir, en rikið ekki, því það yrði að gæta rjetllætis við alla.