Skírnir - 01.01.1869, Síða 100

100
FRJETTIB.
Belgía.
t>0 svo fari opt í bága með höfuSflokkunum, er öllum þa8
hugfast, aS halda uppi ríkisforræíi landsins. þjóSerniS dregur
eigi Vallóna svo aS grönnum sinum fyrir sunnan, aS þeir vilji
gera Belgíu aS frakknesku hjeraSi, síSst meSan frelsinu er eigi
gert hærra undir höfSi á Frakklandi en nú er gert. Flæmingjar
mundu aS sinu leyti eigi mótfallnir ánýjuSu sambandi viS Hollend-
inga, en sliks er eigi tiaSan leitaS, og svo mundi klerkum eigi
þykja vænlegra horfa um ráÖ sín, ef hin flæmsku hjeruS ættu aS
senda fulltrúa á lögþing Hollendinga og taka allt uPPi er
hjer er ráBiS til aSskilnaSar á kirkju- og ríkis-málum. J>aS er
eigi allsendis grunaS út í bláinn, aS Frökkum leiki hugur á vall-
ónska partinum, en Belgir gjalda varhuga viS öllum ráSum eSa
atburSum, er þeim þykja fara í þá stefnu, eSa miSa til aS
gera Belgiu Frakklandi háSari en góSu gegnir. Um þetta hefir
raun gefizt fyrir skemmstu. Frakkneskt járnhrautafjelag (er nefnist
„AusturbrautafjelagiS“) hafSi keypt og fengiS til umráSa járnhrautina
eptir Luxemhorg, en vildi um leiS komast yfir brautina frá Arlon
til Bryssel, er liggur um Limhorg (og framhjá Liittich). J>essa
braut eiga peningamenn á Belgíu og á Englandi, og kváSu J>eir hafa
veriS tilleiSanlegir til J>eirra kaupa. Sumir segja, aS stjórn keis-
arans hafi ýtt undir um kaupin og heitiS fjelaginu fjestyrk, ef Jívi
yrSi aS þeim nokkur halli. ViS J>essu hefir J>ó varla veriS gert
ráS, því síSan hefir jafnan veriS tekiS fram, aS þetta yrSi sá bezti
beini ferSa og sendinga norSur frá Parísarhorg, eSur allt til Am-
sterdam norSur. J>egar hæst stóS í stönginni meS samningana,
bar stjórn Belgjakonungs J>au nýmæli upp á Jiinginu, aS innlendum
járnbrautarfjelögum skyldi eigi heimilt aS afsala sjer brautirnar
utan hennar samþykkis, og gengu J>au lög fram í báSum J>ing-
deildum. Hún hefir einkum boriS fyrir sig, aS ríkinu mætti verSa
óhagur aS slíkum sölum, ef J>aS ljeti hrautunum sleppt í hendur
útlendum mönnum, og hleypti J>eim svo til kapps viS sjálft sig,
er J>eir fengju svo mikil ráS á flutningseyri um landiS. Hjer
hagaði svo stjórn sinni, sem málum og atkvæðum veik á þinginu, eða
sem lög stóðu til Irá öndverðu. Kinmitt fyrir þetta og alla aðra rað-
deild sina mun hann lengst kallaður fyrirmynd konunga.