Skírnir - 01.01.1869, Side 106

106
FRJKTTIR.
fýzkaland.
mönnum þybja, sem keisarinn yr5i þá a8 láta sjer lynda, t>ó
1>eir kæmust allir innan einna laga, J>aS er a8 skilja: Nor8ur- og
SuSurríkin, J>vi þjóbverjar í Austurríki yrSu ab vera utan vi8 J>á
heild. En hva8 yr8i þá úr Pragarfribnum ? J>a8 er þessi sátt-
máli, er segir fyrir um mörkin, er um aldir skulu rába á milli
norburs og suSurs á þýzkalandi, þa8 er hann, er allir ver8a a8
halda, sem hlut eiga a& máli — en ver8a griSrofar ella, „Látum
nú gætt samningsins, er gerbur var í Prag“, segja bæ8i Frakkar
Austurríkismenn, „annab heimtum sjer ekki, og þá þarf heldur
eigi ab ugga ura fribinn11. Nú vita allir, a8 dálítib stendur enn
eptir afPrússa hálfu, þeir hafa t. d. ekki skilaS aptur norburparti
Sljesvíkur, og á hinn bóginn hafa þeir farib nokkub lengra, en
ætlazt var til, er þeir hafa komib öllum Suburríkjunum — neyddum
e8a óneyddum — í hervarna samband vib Norburríkin. Um hib
fyrra mál þegja flestir, en Prússar kallast hafa reynt ab koma
sjer saman vib Dani, og segja þab sje ekki sjer a8 kenna, a8
ekki hafi gengib saman. Um hib síbara vita menn, ab Frakkar
hafa kallab farib hjer á svig vib sáttmálann, en Beust, ríkiskanselleri
Jósefs keisara, hefir orbib bermæltari og sagt, ab þetta væri til
vitnis um, hvert Ijetthald Prússar vildu gera úr þeim gribamálum.
Hjer geta nú Prússar meb góbum sanni minnt á þab, sem svo opt ^
hefir verib ítrekab eptir Frakkakeisara, ab en gömlu þjóbasambönd
væru svo leyst, ab öllum væri frjálst um, hvérn þeir vildu kjósá
sjer til bandalags, en varnarsamband þýzkra ríkja, bandalag þjób-
verskra manna mundu þeir kalla bæbi eblilegt, og þab verba ab
skilja undir þau mál, er sáttmálinn leyfir og lúta ab „þjóblegu
samneyti" meb Norbur- og Suburrikjunum. þab er þá fyrst, ab
Prússar þykjast halda sáttmálann meb dyggb og trúnabi, er hinir
kalla hans vangætt, en í annan stab er því optast vib hrundib
bæbi í blöbum og í þingræbum, ab samningagerbir þýzkra ríkja sje
innlend þýzk mál, er enga skipti út í frá. Um nánara samband,
en þab sem þegar er fengib, láta þeir svo sem eigi liggi á, og
þab. megi bíba þess, er Suburbúar knýist til þess af sjálfum sjer,
en þeir taka þvert fyrir, ab neinum út í frá yrbi þá heimilt ganga
hjer í milli til fyrirstöbu. Yrbi þab þó gert, mundu allir sann-
þýzkir menn snúa bökum saman og vísa slíku rábríki harblega af