Skírnir - 01.01.1869, Side 109

Þýzkaland.
FEJETTIR.
109
Prússar horfa þá svo hvorir viS öSrum aS svo stöddu, aS hvorir
um sig treysta vopnum sínum og vígafla, en hvorugir rjettsæi
hinna og einurS e8a friSarást. Kalla má aS hvorutveggju standi
nú me8 fylktu li8i, og því er eigi furSa, a8 mörgum þykir ekkert
vísara til nýrra tííinda en [)a8, a8 fylkingar þeirra hafa tekiS a8
síga saman. Guizot (fyrrum ráSherra Lo8v. Filipp.) skrifaSi 1
fyrra grein í „ Itevue des deux Mondes“, og tala8i þar um Jpann
ábyrg8arhluta, er þeir hef8u vi8 JþjóSir Nor8urálfunnar, ef þeir
byrju8u ófri8 sín á milli. Hann segir, a8 óttinn fyrir „einvígi“
þeirra hafi or8i8 nógur til a8 trufla verzlun og samskipti þjó8-
anna, en þa8 sje líti8 hjá hinu, er á eptir fari, ef þeim lendi
saman. Yi8ureignin verSi eigi hólmganga me8 þeim einum, en sú
styrjöld muni fremur hverri annari koma vígórum á flestar þjó8ir
meginlandsins, e8a draga þær nau8ugar viljugar inn í benduna.
Á or8um hans má finna, a8 hann ætlar Prússum mikla hættu
búna, ef til ófri8ar dregur, en honum þykir Frakkland svo traust
fyrir, a8 þa8 megi sjer a8 hættulausu byrja a8 dreifa her sínum
og mínka vopnaburBinn. Hann vill, a8 Frakkar taki sem fyrst
þetta heillaráS, en þa8 er og sá' eini vegur er hann sjer til betri
umskipta og betra aldarbrags í Nor8urálfunni. Au8vita8 er, a8
þeir, sem fyrstir bjó8ast til a8 leggja af sjer vopnin, mundu bi8ja
granna sína og fleiri a8 gera a8 þeirra dæmi, og er þá undir því
komi8, a8 hjer færi eigi í sama matninginn, sem var3 me8
Prússum og Austurríkismöunum 1866, og í raun rjettri herti á
eptir atburSunum er þá fóru í hönd. — Me8 Prússlandi og
Austurríki má kalla, a8 heldur hafi dregi3 sundur en saman og
a8 tortryggnin hafi vaxi8 beggjavegna. Prússar sög8u, a8 Beust
og fleiri hatursmenn þeirra hefSu lagt allt undir vi8 menn utn
skotmannafundinn í Vínarborg (er geti8 skal í frjetta þættinunj
frá Austurríki), þar sem stjórn Prússaveldis voru svo mörg
óþvegin or8 valin, og um svo miki8 illt kennt, en fundurinn
hef3i átt a8 sýna, hver eldur væri í svo mörgum mönnum á
þýzkalandi útaf ofríki Prússa. Hinsvegar segja þeir, a8 Beust
tali þvert um hug sjer, er hann tekur því sem fjarrst, a8 hann
hugsi til hefnda vi3 Prússa, en hann muni bæ3i í vitor8i og sam-
tökum vi3 fjandmenn þeirra (Frakka). Um hitt er getiS í inn-