Skírnir - 01.01.1869, Side 120

120
FRtTETTIK.
Þýzkaland.
a8 SuSurríkjunum veríi a8 vera meiri þága í hersambandinu en
hinum, a8 Prússar verSi J)á og a8 sjá um, a8 her þeirra ver8i
svo skipaBur og úr garði gerSur, a8 sjer veríi nokkurt liS a8
honum — e8a meira en J>að reyndist Austurríki 1866 ; eður með
öSrum oröum: ni8ursta8an ver8i sú, a8 hervarnasambandiS leiSi til
sömu herskipunar og sama herkostna8ar (a8 tiltölu) sy8ra sem
norönrfrá. „En vjer viljura slíta af oss þessi samningahöpt" segja
lý8valdsmenn. En vilji menn vita, hva8 þá skuli rá8i8, fara þeir
a8 tala um „frjálst samband Su8urríkja“, um Austurríki — og
sumir jafnvel um samband vi8 Frakkland, en einkanlega — og
Ja8 er mergurinn málsins — um allsherjar frjálst bandaríki,
e8a: allsherjar fýzkt „kynflokka“-ríki me8 forræ8isríkum löndum,
fylkjum og hjeruSum. A8 hinn þýzki partur Austurríkis sje
dreginn inn fyrir þessi þýzku vjebönd, er sjálfsagt mál. Vjer
munum brátt segja nokku8 meira af þessum flokki og fleirum á
þýzkalandi, en öllum ver8ur þó a8 liggja þegar í augum uppi,
a8 rá8 hans um hervarnirnar eru lítil snjallræSi, og sem ástatt er,
ekki annaS en rósir í reyk e8a nokkurskonar loptundur. Mönnum
má ver8a starsýnt á vígabranda, en hafa þá a8 vopni kemur
engum heilvita manni til hugar. Hva8 sem lýSvaldsmenn ætla
sjer, eru litlar líkur til a8 þeim takist a8 slíta þar taugina, sem
varnarsamningarnir eru. Líkt má segja um tollagaþingiS, og hjer
stendur svo vel á, a8 su8urbúar sjá, a8 þeir geta ekki veri8 utan
tolllagasambands vi8 NorSurrikin, en tollsetningar og vöruskattalög
var8a svo mjög alla atvinnu og bjargræðisvegu aiþý8unnar, a8
allir ver8a a8 sjá, a8 Prússakonungur situr í rauninni í öndvegi
alls þýzkalands, er hann helgar þa8 þing í Berlínarborg. Enginn
efast heldur um, a8 hjer ver8i fleira á eptir a8 fara1.
Af Su8urríkjum hefir Baden veri8 fúsast til a8 binda lag sitt
vi3 NorSurríkin, og í fyrra voru Badensbúar komnir á fremsta
*) í fyrra vor komu fram á tollþinginu bænarskrár frá Suðurríkjunum,
er beiddust, að lög um bdlfestu cða bólfcstufrelsi, er samþykkt höfðu
verið á sambandsþinginu, mættu ná til Suðurrikjanna. því var strax
svarað, að menn yrðu fyrst að auka hcimildir tollþingsins, ef það ætti
að geta veitt úrlausn um þetta mál, eða styðja að því, að jjýzkaland
allt fengi þing með löggjafarheimild fyrir öll altnenn þegnmál.