Skírnir - 01.01.1869, Qupperneq 121

Pýzkaland.
FBJETTIR.
121
hlnnn me8 a8 taka sig út nr og ganga í lög meb norSurbúum.
Af þessu varS J)ó ekki, en sumir segja, a8 Bismarck muni hafa
fengi8 hótunarbo8 bæ8i frá Frakklandi og Austurríki, og hann
hafi J>á gefi8 stjórn Badensmanna í skyn, a8 bezt mundi eigi a8
hvata neinu, en leggja heldur leiSina óbeinni. Um þessar mundir
fóru fram kosningarnar til tollþingsins, og þá var8 og bert, a8
mótstö8umenn Prússa í Baden höfSu meiri afla, en margir ætlu8u,
því helmingur fulltrúanna varS úr þeim flokki. Rjett á eptir kaus
hertoginn sjer til hermálará8herra Beyer bershöfSingja úr her
Prússa, og fjekk hann þegar orlof til a8 gegna því embætti, en
sú tilskipan var birt ura lei3, a8 her Badensmanna skyldi vera
ein deildin í li8i Prússa (NorSursambandsins), fyrirli3ar þeirra
stunda herna8arfræ8i í skólum Prússa, en þegnum hertogans skyldi
jafnheimilt a3 gegna herþjónustu á Prússlandi, sem prússneskum
þegnum a8 þjóna í her Badensmanna. Hjer var3 svo til fulls og
alls steypt saman her og hermálum, og líks kva8 hafa veri8 leitaS
vi3 hin ríkin. Hertoginn 1 Hessen Darmstadt mun eigi hafa sje8
sjer færi a8 ,aka undan í þessu máli, og ger8i sömu skipun á
her sínum sem Badenshertogi. Vera má, a8 honum hafi þótt sem
þorgeiri frá Ljósavatni, a8 fri8i yr3i „sundrskipt1* me8 lögum, ef
þau yr8u önnur fyrir sunnan Mæná en fyrir nor8an, en þa8 fór og
á eptir, a3 flest þau nýmæli, er ger8 voru á sambandsþinginu ur8u
lögtekin fyrir allt land hans. Konungarnir í Baiern og Wiirtemberg
hafa mesta óbeit á Prússum, og hafa teki8 daufast undir um samneyti
vi3 Noröurríkin1, en í bá8um löndunum er og mestur þorri allrar
i) .J>að er hvcrs girnd sem hann gerir> og mörgum mun þykja þeim
vorkun á, þó þeir sem helzt vilji komast hjá því að verða jarlar Prússa-
konungs. þó Iftið sje, má af tveimur dæmum fara nær um hug beggja.
Karl konungur (í Wiirtemberg) fjekk að vita það um hirðprest sinn,
að hann væri einn af »þjóðernismönnum« (þ. e. þeir er vilja koma
öllum þýzkum löndum I ein bandalög), og þótti honum þetta nóg til
að setja hann af embætti. Einn af skáldum þjóðverja — og >heiðurs-
prófessor« við háskólann I Múnchen — Emanuel Geibel að nafni, orti
kvæði, ér Lýbikumcnn höfðu til íagnaðarkvcðju, er Prússakonungur kom
til þeirrar borgar f haust eð var. þess var mcðal annars óskað I
kvæðinu, ai konungi auðnaðist að ná ríki »frá fjöru til fjalls>, cn þetta