Skírnir - 01.01.1869, Qupperneq 128

128
FRJETTIR.
Austurríki.
síöan hann hefSi haft af honum gó5a og vinsamlega kynn-
ingu. Sumir sögSu, a8 Bismarck hef8i glott vi8, er hann
mælti þetta, en viS þau or8 hnýtti hann því svari til annars
manns (Virchovs) um Austurríki, sem á8ur er getið. Sendi-
boSi Austurríkiskeisara (Wimpfen greifi) ljet Beust þegar vita
me8 hraöskeyti, hve vingjarnlega Bismarck hefSu farizt orSin, j)ó
hann hefSi eigi jpótzt mega meiru vi8 koma. Beust svaraSi um
hæl aptur, „að hjer hefSi aS vísn dottið þægilega ofan yfir sig,
en sjer hefði J>ó orSiS j)a8 kærara, ef Bismarck befSi haldið
lengra me8 málsvörnina, því Jpá mundi sjer vart hafa brugðizt
sýknan“. Hva8 hvorir ætla ö8rum, er bágt a<5 vita, og j)ó jiaS
væri allt gátuspuni sem sagt hefir veriS um sambandsgerðir (t. d.
me8 Frökkum, Austurríki og Ítaiíu *), j>á er þetta nóg til a8 sýna,
a8 enn er eigi um heilt gróiS me8 þessum ríkjum, og menn verSa a8
sjá einhver betri merki alsættis jþeirra Beusts og Bismarcks, en
til þessa hafa sjezt, a8 eigi ver8i lengur sagt um j>á sem suma í
fyrri daga, a8 þeir „eldi grátt silfur“ sín á milli.
Af þýzkalandi hafSi Beust veri8 einn í þeirra flokki, er
stó8u í mestu stímabraki a3 endurskapa bandalögin, e3a skor8a
Jau svo, a8 Prússar kæmu eigi fram rá3um sínum (a3 bola Austur-
ríki út úr sambandinu). Öllum er kunnugt, hvemig Jessu lauk,
a8 Wiirzborgarfundirnir og allt rá8asmí3i þeirra Beusts, Pfordtens
og fl. drógu einmitt til tess, ee Þeir vildu af stýra, meginrá8a
Prússaveldis, um lei8 og Austurríki var reki8 út úr löggrjettu á
Jiýzkalandi. þa8 kom J>ví mörgum á óvart, er Jósef keisari kaus
Jenna mann til a8 skipa um ný bandalög e8a heildarlög í Austur-
riki, er JaS (1866) lá allt í lamasessi. Til þessa hefir J>ó rá8
keisarans gefizt betur en margir ætlu3u, því Beust hefir hnita8
*) Fjrir skiimmu (í síðari hluta marzmán.) var Jdsef keisari í Triest og
og mcð honum mart stúrmcnni. fiangað kom til hans fjlgisforingi
Viktors konungs (Della Rocca) með brjef (?) og kveðjur, og æðstu
orðukrossa handa bræðrum keisarans. Beust fór þangað líka og var
við, er Della Rocca hafði tal af keisaranum. jjessi vinalæti og einkum
viðurvist Beust við samtal þeirra, urðu blöðunum nóg efni til sam-
bandsgerðar með Austurríki og Italíu (móti Prússum og að ráði og
tilstuðlun Napóleons keisara).