Skírnir - 01.01.1869, Qupperneq 136

136
FRJETTIB.
Austurríki.
standa til. þetta eru frekari kröfur, en fjóSverjar eða stjórnin
í Yínarborg þoli á þær aS heyra. Ungverjar hafa brotizt undan
Jeim, og vilja ekki nema meira af „þýzkri þjóSmenning11. Sjái
t>eir fyrir J>ví! En Slafar! J>eir vilja halda á eptir. Heyr á
endemi! Sárast er j)ó hitt, aS þriSjungur (?) Böhmensbúa er
af jpýzku kyni, en þessir afburSamenn ættu þá aS komast í minna
hlutann, er ræSa skyldi um lög og landsmál! J>aS yrSu ijótu
umskiptin, því heldur sem stjórnin hefir sjeS svo fyrir, aS J>jóS-
verjar, eptir kosningarlögunum sem nú eru í gildi, hafa aS lj\ fleiri
fulltrúa en hinir á landsþinginu í Pragarborg. k því getur enginn
efi veriS, aS kröfur Czeka fara bæSi aS sögurjetti og þjóSernis-
rietti, og aS rikisþingiS í Vínarborg er eigi löghelgaS fyrr en
allir hafa goldiS samþykki, er hlut eiga aS máli, en þaS er lík-
legt, aS Czekar — eSa forustumenn þeirra — hafi spillt nokkuS
máli sínu viS Slafamökin viS Rússa. Hitt er annaS mál, aS þjóS-
verjar ættu ekki aS neySa þá lengra fram á þeim úrræSisvegi,
enda væri þaS fyrir Beust aS vera í illum álögutn, ef hann
mætti aS eins sjá sann manna og rjett fyrir austan LeithafljótiS,
en allt yrSi í þoku þegar hann kemur vestur yfir.
Czeknesk tunga og czekneskt þjóSerni hefir lengi átt viS bága
kosti aS búa, og því hefir opt fariS í rýg og róstur, siSan Czekar
fóru aS kveSja rjettar síns og stjórnin tók aS breyta um ýmsar
skipanir, sem kvaSir þeirra fóru fram á. þjóSverjar þoldu illa,
er hinir fóru aS sækja í sig þjóSraóSinn, eSa er tur.gu þeirra var
gert jafnt (aS miklu eSa mestu) undir höfSi og þjóSverskunni.
Lengst komst þetta þá, er mönnum var gert jafnskylt, aS nema
czekneskn og aS læra þýzku í látínuskólunum. J>aS boS tók
stjórnin líka aptur í fyrra vor. Czekar hafa meS miklum áhuga
haldiS tungu sinni til virSingar og lagt mestu rækt viS allar leifar
frá fyrri tímum, fornsögur og fornkvæSi, en komiS fram bók-
menntum sínum til mikilla muna. Allt er minnti á höfuSatriSi
eSa höfuStíSindi í sögu landsjns, t. d. alla minningardaga, hafa
þeir á seinni árum haft í því meiri hávegum og helgi, sem þeir
meS þessu raóti gátu helzt látiS þjóSverja sjá kennsl um, hvaS
sjer væri kærast, þó öSrum þætti þaS vettugi vert. í fyrra vor
var þaS gert til hátíSarbrigSa á ártíSardag hins heilaga Nepómúks