Skírnir - 01.01.1869, Qupperneq 180

180
FRJETTIB.
Noregur.
(um Danmörk), en hvoruga þá lei8 (frá Finnlandi yfir Helsingja-
botn e8a frá Dumbshafi me8 fram ströndum til þrándheims), er
menn á8ur hafa ætlað. Worsaae tala8i um fornmenjar, sem þeim
er skipt eptir þrem öldum, steinöld, eiröld ogjárnöld, og kva8
fornleifafundina í Danmörku benda á, a8 eiraldar og járnaldarfólk
hafi þar runniS saman. Um Lappa og Finna taldi hann mestar
líkur til, a8 þeir væru komnir a8 austan til Nor8urlanda. — þa8
er nú fariB a3 tí8kast á Nor8urlöndum, a3 stúdentar vi8 ein-
hvern háskólanna hjó8a þeim kennurum frá ö8rum háskólum til
sin a8 halda fyrirlestra, er hafa mest or8 á sjer í einhverri fræSi-
grein. þessu hefir og haldi8 svo fram ári8 sem leiS, a8 C. G.
Malmström, prófessor, frá Uppsölum hjelt i fyrra vor fyrirlestra í
Kristjaníu um sögu Svía á 16. öld, en L. K. Daa var3 vi8 bo8i
danskra stúdenta og hjelt fyrirlestra í haust í Kaupmannahöfn um
upptök og vöxtu þjóSanna.
I júnímán. var8 sá vo8i af eldi í Arendal, a8 94 hús hrunnu
til kaldra sola. í tveimur skipska8ave8rum fórst fjöldi fiskibáta,
og týndust í ö3ru 79 en í hinu 50 manna.
Sviþjóð.
Efniságrip; um rikjasamband^ á Norburlöndum. Af þingi. Kirkjuþing.
Háskólahátfb í Lundi. Skólakennaramót. Búnabarsýning í
Stokkhólmi. Af uppdráttasýningu. Steinolíubrunnar. Norh-
urför. Varhavígsla. Látnir menn.
J>a3 bar svo saman fyrir þremur árum sí8an, a8 hinir eldri
„Skandínafar11 þóttust hafa veri8 of framfúsir um ríkjasamdrátt á
Nor3urlöndum, sög3u a3 menn yr3u nú a8 bí3a átekta frá þeirri
þjó&inni, er mest væri undir komi8 og svo frv., og hitt, a3 Karl
Svíakonungur tala3i um en „nátturlegu endimerki11 (sbr. Skírni
1867, bls. 159). Allir skildu or8 hans svo, a& endimerkin væru
svo sett þegar, sem þeim hæri a3 vera, a8 þau væru rjett fyrir
mörku8 í sambandi Noregs og SvíþjóSar, og utar mættu þau ekki
komast. Menn kenndu reyndar Manderström um þá orSsetningu