Alþýðublaðið - 13.01.1960, Side 2

Útgefandi: Alþýðuflokkurinn. — Franikvæmdastjóri: Ingólfur Kristjánsson.
i — Ritstjórar: Gísli J. Ástþórsson (áb.) og Benedikt Gröndal. — Fulltrúi
| ritstjómar: Sigvaldi Hjálmarsson. — Fréttastjóri: Björgvin Guðmundsson.
1 — Símar: 14 900 — 14 901 — 14 902 — 14 903. Auglýsingasími 14 906 — AÖ-
setur: Alþýðuhúsið. — Prentsmiðja Alþýðublaðsins. Hverfisgata 8—10. —
\ Áskriftargjald: kr. 35,00 á mánuði.
Það þarf meira til
ÞAÐ eru allir sammála um að auka fram-
leiðslu þjóðarinnar eins .og mest má verða. Hins
vegar eru ekki allir trúaðir á, að framleiðsluaukn-
ing geti ein læknað efnahagsvandamál íslendinga.
Ef svo væri, hefði efnahagsástandið átt að fara
stöðugt batnandi undanfarin ár, því framleiðslu-
aukning hefur verið mikil- En svo hefur ekki
farið. .......• •
Hvað gerist, þegar framleiðslan eykst hér á
landi? Fyrst það, að fjölmargir einstaklingar og
framleiðslutæki fá auknar tekjur og væntanlega
betri afkomu.
Hvað gera einstaklingar og fyrirtæki, þegar
afkoma þeirra batnar? Þeir hugsa fljótlega til
framkvæmda, einstaklingar til húsbygginga, hús-
gagnakaupa, bílkaupa eða annars slíks; fyrirtæk-
in til skipakaupa eða bygginga. Með öðrum orð-
um: Ásóknin í fjárfestingu eykst. Þörfin fyrir er-
lendan gjaldeyri og innlent lánsfé eykst.
Hin aukna framleiðsla bætir afkomu margra-
en hún ein leysir ekki fjárhagsvandræði þjóð-
arinnar, nema jafnframt séu settar hömlur við
aukinni fjárfestingu. Þetta hefur valdið því, að
hin mikla framleiðsluaukning síðustu ára hefur
ekki læknað meinið. Af þessum sökum þarf að
gera aðrar ráðstafanir til viðbótar framleiðslu-
aukningu.
Árvekni en ekki ofstæki
ÞAÐ varð smávægilegur misskilningur á
Keflavíkurvelli fyrir helgina með þeim afleiðing-
um, að tveir íslendingar voru stöðvaðir af ame-
rískum varðmönnum. Málið var leiðrétt skjótlega
og allt féll í ljúfa 'löð.
Þetta atvik og fleiri hefðu aldrei komið fyrir,
ef íslendingar gættu þess að tryggja sér nauðsyn-
leg vegabréf til ferða inn á þau lokuðu svæði> sem
hernum er 'leyft að hafa. Á sarna hátt kef jumst við
þess, að Ameríkumenn hafi vegabréf ef þeir vilja
fara inn á bannsvæðið okkar, sem er allt landið
utan flugvallarins.
Það furðulega við þetta atvik er, að það skyldi
verða að blaðamáli, sérstaklega að Tíminn skyldi
segja frá því undir stórum fyrirsögnum og heirnta
alvarlegar gagnráðstafanir. Sambúð Bandaríkj-
anna og íslands er í stórhættu út af þessu, að því
er blaðinu finnst.
Við íslendingar skulum standa fast á okkar
rétti gagnvart öllum aðilum, en við megum ekki
gera okkur að kjánum með slíkum skrifum, sem
íesa mátti í Tímanum. Árvekni er sjálfsögð. Of-
stæki skaðar okkur sjálfa.
£ 13. jan. 1960 — Alhýöublaðið
Hannes
á h o r n i n u
ur í vagninn þegar þeir koma
inn, en það verður fólkið að
læra. ÍÞað gengur oft illa að læra
einfalda lexíu, jafnvel þó að hún
eigi að liggja í augum uppi.“
Hannes á horninu.
Happdrætti

'Á’ Slæmt ástand í mat-
vælaframleiðslu.
'fo Skrælingjabragur á
meðferð matvara.
ÍJ Mjólk, sem ekki er
mannamatur.
'Á' Dæmi frá einum
í mjólkurbúi.
ÉG HEF ÁÐXJR MINNZT Á
það, að við íslendingar stönd-
um ekki jafnfætis nágrönnum
okkar í framleiðslu óg sölumeð-
ferð á matvælum. Þetta kemur
þráfaldlega í ljós, og ekkert virð
ist duga, hvorki reglugerðir né
strangt eftirlit. Þetta er mikiU
Ijóður á ráði okkar íslendinga,
og við verðum að stefna að því
að bæta úr þessu. Við verðum
að setja strangari reglugerðir og
auka eftirlitið.
MJÓLKURNEYTANDI skrif-
ar: „Fyrir nokkrum dögum
sagði eitt af dagblöðum bæjarins
frá mjólkurframleiðanda austan
fjalls. Frásögn þessi hefur valdið
mér nokkrum heilabrotum og
staðfest gamla hugmynd mína
um það, að sennilega mundu fá-
ir íslendingar drekka mjólk, ef
þeir sæju inn í öll fjósin þar sem [
þessi nytjafæða er framleidd og
kynntust þeirri meðferð, sem
hún fær frá því að hún kemur úr
kýrspenanum og þar til hún er
komin að vörum neytandans.
BUAÐIÐ SEGIR, að mjólkur-
framleiðandi þessi hafi selt
mjólk sína beint til neytenda,
sem síðan sendu fimm brúsa til
rannsóknar í Mjólkurbú Fróa-
manna. Árangurinn var þessi: í
annan flokk fór innihald eins |
brúsans, í þriðja flokk fór inni-
hald þriggja brúsa og úr þeim '
síðasta í fjórða flokk, og var þá !
úr því skorið, að mjólkin var i
ekki mannamatur. Síðan segir
blaðið frá því, að fyrri kaupend-
ur þessarar mjólkur fái nú geril-
sneydda mjólk frá mjólkurbú-
inu, en mjólkurframleiðandinn
verði að bíta í það súra epli, að
senda mjólk sína í Flóabúið.
NÚ VIL ÉG SPYRJA: Þurfa
ekki fleiri en mjólkurframleið-
andinn að bíta í súrt epli? Er
hægt að senda hvaða óþverra
sem er, ef hann er nokkurn veg- :
inn hvítur á litinn, til Mjólkur-
bús Flóamanna? Hvað gerir
mjólkurbúið við svona hráefni? ;
Er þessi vara gerilsneydd og síð-
an seld okkur Reykvíkingum?
Er þetta boðlegt handa okkur, ef
aðeins er svo gengið frá því, áð
það valdi okkur ekki heilsutjóni
eða dauða?
ÉG HEF HEYRT skilgrein-
inguna á neyzlumjólk og vinnslu
mjólk. Er hér á ferðinni það,
sem kallað er vinnslumjólk.? Þá
vaknar spurningin: Er hægt að
framleiða fyrsta flokks vöru svo
sem skyr, smjör og osta úr hrá-
•efni, sem er óþverri, og hverjum
er ætlað að kaupa slíka vöru og
í hvaða gæðaflokki er hún?
Hvers vegna tekur Mjólkurbú
Flóamanna við svona vöru og
hvað er við hana gert?“
S.UJ.
KONA SKRIFAR mér á þessa
leið: „Oft hefur verið minnzt á
hegðun fólks í strætisvögnunum
og það er ef til vill ofaukið að
gera það enn einu sinni. Ég
freistast þó til þess að gefnu til-
efni. Ég fer oft á dag eina leið-
ina fram og aftur. Þarna er á-
standið mjög slæmt og þó
að það sé þó alls ekki einsdæmi,
enda líklegt, að þannig sé það á
öllum leiðum. Þröng er alltaf
mikil á þessari leið og fólkið
ryðst inn, en hvernig sem vagn-
stjórinn reynir til að fá fólk til
þess að raða sér í vagninn, þann- ,
ig að þeir sem fyrst koma inn
færi sig aftan til í hann, þá tekst
honum það ekki.
ÞETTA VERÐUR til þess að
fólkið þjappast saman framan til
í vagninum, en svo er hann
næstum auður aftan til. Þetta er I
mjög óþægilegt og óhagkvæmt, |
en veldur líka vagnstjóranum
erfiðleikum. Vitanlega er miklu
betra fyrir farþegana að fara aft-
VINNINGSNÚMERIN í
Heimilishappdrætti SUJ
verða birt í Alþýðublað-
inu n. k. fimmtudag, 14.
janúar. Þeir sem enn eiga
eftir að gera skil eru
beðnir að skila fyrir
þann tíma. Hafnfirðingar,
er enn eiga óuppgert eru
beðnir að hafa samband
við Þóri Sæmundsson, for
mann FUJ í Hafnarfirði.
að sagt er
ÞETTA er víst hattur —
eða svo á það að heita. j!
Ekki viíúm við hvort ®
svona hattar fgst í Reykja
vík, né heldur, hvort ís-
lenzkum frum þykir þetta
fagurt höfuðfat!