Kristileg smárit handa Íslendingum - 02.01.1866, Blaðsíða 15

15
fólki háðung og formœlti honum Davíð litla, svo Guð
löt Davíð drepa liann með hnefasleini».
<iOg hvaða maður var hann Páll?»
«Hann var góður maður, sem ferðaðist víða og
predikaði um Jesúm Iírist. Ilann skrifaði mikið afnýja
Testamentinu. Hún mamma segir, að það hafi verið
bréf til safnaðanna, sem hann hafði kristnað, og liann
hafl skrifað þeim, hvernig þeir ættu að vera góðir«.
»Yeiztu hvað nafnið hans þýðir? ðlenn segja að
Páll þýði lítill, og það er ímyndun manna, að hann
hafi verið kallaður svo, af því hann var lítill vexti. En
hversu guðhræddur var hann samt ekki? Sérðu nú
muninn, sem var á þessum tveimur mönnum?»
«Ójá, þú vilt kenna mér það, að ef maðurséekki
vitur og góður, þá gjöri það ekkert að verkum, hvort
maður sé liár eða lágur vexti. Þú vilt að eg skuli
hugsa meira um annað».
«Já. Pví vöxturinn kernur af sjálfum sér, en það
gjöra ekki aðrir lilutir. I’að er víst, að áður en mig
varir, liættir þú að véra litla Katrín. En eg vildi þú
myndir vel eptir orðinu því arna: og Jesú jókst aldur
og vizka og náð hjá Guði og mönnum».
BÆNAIISÁLMUIÍ.
I.agitl: Hver veit livab fjærri er œfl endi?
Að vaka’ og biðja vel mér kenndu
verndarinn Jesú hjálpargjarn;
þíns anda náðar aðstoð sendu,
annastu mig þitt fárátt barn,