Kristileg smárit handa Íslendingum - 01.02.1866, Qupperneq 13

13
Og sérlu enn þá holdlega lyntur, þá er hætt við, að
friður þinn sé friður dauðans og liins ganila manns,
llís upp, þíi sem sefur, ljúk þú upp augum þinum og
reyndu til að koma auga á Ifrist og þá mun hann
lýsa þér. Ilann er kominn til að boða frið; hann er
kominn til að frelsa hina glötuðu; hann tekur að sér
syndarana þegar þeir koma til hans og þá langar til að
frelsast þótt þeir enn séu breiskir og brotlegir og skammt
komnir á vegi helgunarinnar; hann kallar á þá, sem
erflða og þunga eru hlaðnir og heitir sálum þeirra hvíld
og svölun. En haör þú nú fengið þessa trú og hug-
svölun og byrðinni sé létt af samvizku þinni, þá gættu
þess, hverja ávexti trú þín og friður þinn bera hjá
þér; önnir þú þá, að hjá þér er vaknað nýtt líf þó það
kunni enn að vera veikt og ófullkomið, og að þú, þrátl
fyrir vanmátt þinn og daglegan breiskleika, hatar synd-
ina, og að þú í kærleika frelsara þíns fær krapta til að
yörbuga syndina og standast þær freistingar, sem á þig
stríða, svo að engin syndsamleg girnd getur til lengdar
haft yörráð yör þér, þá eru þessir ávextir trúarinnar
vitnisburður um, að friður þinn er sannur, auk þess
innra vitnisburðar, sem felst í sjálfri trúnni og sem
postulinn talar um þegar hann segir: »hver sem trúir
á guðs son, liefir þenna vitnisburð í sjálfum sér«. Sé
því friður þinn sannur, leiðir hann af sér guðrækilegt
líf og ávexti iifandi trúar.
En þér, sem engan frið haöð og finnið til þess
með angri og trega, að sá friður, sem þér áður höfð-
uð, var rangur og ósannur, þér spyrjið nú hryggvir,
hvernig þér eigið að fá sannan sálarfrið. Og yður
verður ekki annað vísað en til Krists, sem lieör keypt
yður dýru verði, sem var særður vegna vorra misgjörða